สำหรับกระทู้นี้เป็นกระทู้เเรกนะคะ ผิดพลาดประการใดหรือใช้คำพูดผิดต้องขออภัยด้วยนะคะ
เข้าเรื่องเลยดีกว่า คือเรายังโสดนะ เพิ่งเริ่มทำงานเเบบจริงจังครั้งเเรก และก็มีหัวหน้าเป็นผู้ชาย อายุห่างกว่าเราพอสมควร ตอนไปทำแรกๆ ก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษนะ พี่เค้าก็ดูแลเราปกติเพราะเราเป็นน้องใหม่ พี่เค้าจะคอยสอนงาน ให้คำปรึกษาเรื่องงาน แต่เราเริ่มมีความรู้สึกแปลกๆ เมื่อตอนวันวาเลนไทน์ ก่อนกลับบ้านเค้าหายไปพักนึงเเล้วก็กลับมาพร้อมกับช็อคโกแลต เราก็เริ่มคิด มาซื้อให้เราทำไม เเต่ก็คิดว่าเค้าคงอยากให้เฉยๆ เเต่กับพนักงานคนอื่นเค้าก็ไม่ได้ซื้อให้นะ
จนเวลาผ่านมาประมาณเกือบ 2เดือน ความรู้สึกต่างๆมันเริ่มเยอะขึ้น เค้าชอบบอกเราว่าห้ามเรามีเเฟนนะ ห้ามออกไปไหนกับผู้ชายนะ ห้ามทุกอย่างที่เกี่ยวกับเรื่องมีแฟน เเต่เราก็คิดว่าเค้าเเค่พูดเล่นแหละ คงไม่ได้ใส่ใจอะไร เวลาเราไปสอบที่กรุงเทพเค้าก็จะบอกให้โทรหาทุกครั้งนะ เค้าเคยมารับมาส่งเราที่บ้านด้วยนะแต่ไม่บ่อย เรารู้สึกสนิทกับพี่เค้ามากๆ จนตอนนี้เราเริ่มคิดไปเองว่าเค้ามีใจให้เรารึป่าว เเต่ก็ทำได้เเค่คิด เพราะเรารู้ว่าเราเป็นเเค่ลูกน้อง
ล่าสุดเรามีเรื่องไม่เข้าใจกันนิดหน่อย เหตุคือ เราขอเค้าออกไปข้างนอกกับพี่ที่ทำงาน เรากลับเกินเวลานิดหน่อย พอกลับมาเค้าโมโหเรามาก เรียกเค้ามาคุยให้ห้อง ว่าทำไมเพิ่งกลับ ไปไหนกับใครมา ครั้งนั้นเป็นครั้งเเรกที่ทะเลาะกับเค้า วันนั้นเรารู้สึกโกรธเค้ามาก เราคิดว่าเราไม่ได้ทำอะไรผิด เค้าชอบบอกว่าเรามีแฟนแน่ๆเลย ที่ออกไปข้างนอกบ่อยๆเพราะนัดผู้ชายไว้ พูดกับเราเเบบนี้ทุกครั้งที่เราออกไปข้างนอก มาพักหลังเริ่มเป็นเรื่องเป็นราวมากขึ้น เค้าดูจริงจรังกับทุกอย่าง อะไรที่เราทำผิดเมื่อก่อนไม่เคยว่า ตอนนี้นิดนึงก็เป็นความผิด ต้องเรียกคุยตลอด วันก่อนเราขอหยุดกระทันหัน เลยเเจ้งเค้าก่อนที่เค้าจะกลับบ้าน เค้าโมโหเรามากกก บอกว่าเราหยุดงานบ่อยไปแล้วนะ ทั้งที่ผ่านมาเราไม่เคยหยุดงานเลย มีหยุดเเค่ตอนไปสอบ ซึ่งเค้าก็ทราบเเละก็ไม่เคยว่าเเถมยังสนับสนุนเราด้วยซ้ำ เเล้วก็คาดคั้นเราว่าไปทำธุระอะไร ไปกับใคร ที่ไหน เเล้วกลับมาทำงานไม่ทันหรอ เรางงมากเลยอะ เเค่ขอหยุดงานเเค่นี้เราผิดมากเลยหรอ เราก็เลยบอกว่า งั้นให้เราออกจากงานเลยก็ได้ จะได้สบายใจทั้งสองฝ่าย เราก็เค้าจะมองว่าเราทำงานไม่คุ้มกับเงินเดือนที่ได้ไง พูดออกไปเพราะเราก็โมโหเหมือนกัน สักพักเค้าก็เงียบ เเล้วก็บอกเราว่า พูดเเบบนี้ไม่คิดถึงคนฟังบ้างหรอว่าเค้ารู้สึกยังไง เสียใจเเค่ไหน เค้าทำดีกับเรามาตลอด แต่เราตอบแทนด้วยการกระทำแบบนี้หรอ เค้าคงโกรธเรามากแบบมากที่สุดเท่าที่เคยเห็นมาเลยเลยแหละ เเบบยืนจ้องหน้าเราตาเเดงๆเหมือนคนจะร้องไห้ ตอนนั้นเราก็รู้สึกผิดนะ เเต่มันพูดอะไรไม่ออกอะ ปกติเวลาเราทำผิดอะไรจะรีบขอโทษเค้าตลอด เเต่ครั้งนี้เรากลับทำได้เเค่เงียบ เงียบแบบไม่ตอบโ้ต้ใดๆทั้งสิ้น จนเค้าหันหลังเปิดประตูร้านกลับบ้าน ก่อนออกก็หันมาบอกเราว่าให้โทรหาด้วยนะด้วยสีหน้าที่ไม่ดีเลย พอเค้ากลับไปเราก็นั่งร้องไห้เลย ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน เรารู้สึกโกรธเเละเสียใจในเวลาเดียวกันอะ รู้สึกโกธรที่เค้าชอบใช้คำพูดเหมือนเรานิสัยไม่ดี ชอบบอกว่าเราไม่เหมือนเดิม ชอบบอกว่าเราออกไปหาผู้ชายในเวลางาน รู้สึกเสียใจที่พูดกับเค้าแบบนั้น ว่าเราจะลาออก
สักพักเราเลยโทรหาเค้าเเล้วก็ขอโทษทุกอย่างเมื่อกี้ที่พูดแบบนั้นออกไป ขอโทษๆๆๆๆ เเล้วเค้าก็เงียบเเล้วก็บอกว่า ไม่เป็นไร ลืมไปหมดแล้ว เเล้วก็บอกให้เราลืมด้วย เเล้วก็บอกเราว่าอย่าพูดว่าจะลาออกอีก เค้าไม่ชอบมากๆ เค้ารู้สึกดีกับเรานะ อยากเจอหน้าเราที่ทำงานทุกวัน
เเต่พอเช้ามาทุกอย่างมันเปลี่ยนไปมาก เค้าไม่ค่อยคุยกับเรา ไม่เล่นกับเรา ทั้งที่เมื่อก่อนเเค่เดินผ่านก็ต้องเเกล้งก็หาเรื่องคุยด้วย เเต่เค้าก็คุยกับเล่นปกติกับทุกๆคนนะ ปกติเค้าเป็นคนขี้เล่นมาก พิมพ์มาถึงตอนนี้เรายิ่งรู้สึกเสียใจ นึกถึงวันเก่าๆที่มันไม่เป็นแบบนี้ เรารู้สึกอึดอัดมากเวลาที่ต้องทำงานกับเค้า เค้าชอบบอกว่าเราเปลี่ยนไป แต่ตอนนี้เค้าเปลี่ยนไปมากกว่าเราซะอีก เราไม่อยากไปทำงานเเล้ว ไม่อยากเจอหน้าเค้า ไม่อยากเห็นความเย็นชาที่เค้าทำกับเรา เราไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน เราว่าเราเริ่มรู้สึกชอบพี่เค้าเข้าเเล้ว เเต่ตอนนี้พี่เค้าคงเกลียดเราเเล้ว ไม่อยากคุยกับเราเเล้ว เราไม่รู้เลยว่าที่ผ่านมาเค้าคิดยังไงกับเรากันเเน่ คนเราสามารถเปลี่ยนจากคนที่สนิทกันเป็นเย็นชาได้ขนาดนี้เลยหรอ
สุดท้ายนี้เพื่อนๆพี่ๆคนไหนที่อ่านมาจนจบ เราต้องขอขอบคุณมากๆเลยนะคะ ความจริงเเค่อยากระบายเเละก็ขอคำปรึกษาจากผู้มีประสบการณ์ เพราะเรารู้สึกเสียใจมากกกก ไม่รู้จะทำยังไงต่อเเล้ว
เค้าคิดยังไงกับเรากันเเน่ สับสนมากๆเลยค่ะ
เข้าเรื่องเลยดีกว่า คือเรายังโสดนะ เพิ่งเริ่มทำงานเเบบจริงจังครั้งเเรก และก็มีหัวหน้าเป็นผู้ชาย อายุห่างกว่าเราพอสมควร ตอนไปทำแรกๆ ก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษนะ พี่เค้าก็ดูแลเราปกติเพราะเราเป็นน้องใหม่ พี่เค้าจะคอยสอนงาน ให้คำปรึกษาเรื่องงาน แต่เราเริ่มมีความรู้สึกแปลกๆ เมื่อตอนวันวาเลนไทน์ ก่อนกลับบ้านเค้าหายไปพักนึงเเล้วก็กลับมาพร้อมกับช็อคโกแลต เราก็เริ่มคิด มาซื้อให้เราทำไม เเต่ก็คิดว่าเค้าคงอยากให้เฉยๆ เเต่กับพนักงานคนอื่นเค้าก็ไม่ได้ซื้อให้นะ
จนเวลาผ่านมาประมาณเกือบ 2เดือน ความรู้สึกต่างๆมันเริ่มเยอะขึ้น เค้าชอบบอกเราว่าห้ามเรามีเเฟนนะ ห้ามออกไปไหนกับผู้ชายนะ ห้ามทุกอย่างที่เกี่ยวกับเรื่องมีแฟน เเต่เราก็คิดว่าเค้าเเค่พูดเล่นแหละ คงไม่ได้ใส่ใจอะไร เวลาเราไปสอบที่กรุงเทพเค้าก็จะบอกให้โทรหาทุกครั้งนะ เค้าเคยมารับมาส่งเราที่บ้านด้วยนะแต่ไม่บ่อย เรารู้สึกสนิทกับพี่เค้ามากๆ จนตอนนี้เราเริ่มคิดไปเองว่าเค้ามีใจให้เรารึป่าว เเต่ก็ทำได้เเค่คิด เพราะเรารู้ว่าเราเป็นเเค่ลูกน้อง
ล่าสุดเรามีเรื่องไม่เข้าใจกันนิดหน่อย เหตุคือ เราขอเค้าออกไปข้างนอกกับพี่ที่ทำงาน เรากลับเกินเวลานิดหน่อย พอกลับมาเค้าโมโหเรามาก เรียกเค้ามาคุยให้ห้อง ว่าทำไมเพิ่งกลับ ไปไหนกับใครมา ครั้งนั้นเป็นครั้งเเรกที่ทะเลาะกับเค้า วันนั้นเรารู้สึกโกรธเค้ามาก เราคิดว่าเราไม่ได้ทำอะไรผิด เค้าชอบบอกว่าเรามีแฟนแน่ๆเลย ที่ออกไปข้างนอกบ่อยๆเพราะนัดผู้ชายไว้ พูดกับเราเเบบนี้ทุกครั้งที่เราออกไปข้างนอก มาพักหลังเริ่มเป็นเรื่องเป็นราวมากขึ้น เค้าดูจริงจรังกับทุกอย่าง อะไรที่เราทำผิดเมื่อก่อนไม่เคยว่า ตอนนี้นิดนึงก็เป็นความผิด ต้องเรียกคุยตลอด วันก่อนเราขอหยุดกระทันหัน เลยเเจ้งเค้าก่อนที่เค้าจะกลับบ้าน เค้าโมโหเรามากกก บอกว่าเราหยุดงานบ่อยไปแล้วนะ ทั้งที่ผ่านมาเราไม่เคยหยุดงานเลย มีหยุดเเค่ตอนไปสอบ ซึ่งเค้าก็ทราบเเละก็ไม่เคยว่าเเถมยังสนับสนุนเราด้วยซ้ำ เเล้วก็คาดคั้นเราว่าไปทำธุระอะไร ไปกับใคร ที่ไหน เเล้วกลับมาทำงานไม่ทันหรอ เรางงมากเลยอะ เเค่ขอหยุดงานเเค่นี้เราผิดมากเลยหรอ เราก็เลยบอกว่า งั้นให้เราออกจากงานเลยก็ได้ จะได้สบายใจทั้งสองฝ่าย เราก็เค้าจะมองว่าเราทำงานไม่คุ้มกับเงินเดือนที่ได้ไง พูดออกไปเพราะเราก็โมโหเหมือนกัน สักพักเค้าก็เงียบ เเล้วก็บอกเราว่า พูดเเบบนี้ไม่คิดถึงคนฟังบ้างหรอว่าเค้ารู้สึกยังไง เสียใจเเค่ไหน เค้าทำดีกับเรามาตลอด แต่เราตอบแทนด้วยการกระทำแบบนี้หรอ เค้าคงโกรธเรามากแบบมากที่สุดเท่าที่เคยเห็นมาเลยเลยแหละ เเบบยืนจ้องหน้าเราตาเเดงๆเหมือนคนจะร้องไห้ ตอนนั้นเราก็รู้สึกผิดนะ เเต่มันพูดอะไรไม่ออกอะ ปกติเวลาเราทำผิดอะไรจะรีบขอโทษเค้าตลอด เเต่ครั้งนี้เรากลับทำได้เเค่เงียบ เงียบแบบไม่ตอบโ้ต้ใดๆทั้งสิ้น จนเค้าหันหลังเปิดประตูร้านกลับบ้าน ก่อนออกก็หันมาบอกเราว่าให้โทรหาด้วยนะด้วยสีหน้าที่ไม่ดีเลย พอเค้ากลับไปเราก็นั่งร้องไห้เลย ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน เรารู้สึกโกรธเเละเสียใจในเวลาเดียวกันอะ รู้สึกโกธรที่เค้าชอบใช้คำพูดเหมือนเรานิสัยไม่ดี ชอบบอกว่าเราไม่เหมือนเดิม ชอบบอกว่าเราออกไปหาผู้ชายในเวลางาน รู้สึกเสียใจที่พูดกับเค้าแบบนั้น ว่าเราจะลาออก
สักพักเราเลยโทรหาเค้าเเล้วก็ขอโทษทุกอย่างเมื่อกี้ที่พูดแบบนั้นออกไป ขอโทษๆๆๆๆ เเล้วเค้าก็เงียบเเล้วก็บอกว่า ไม่เป็นไร ลืมไปหมดแล้ว เเล้วก็บอกให้เราลืมด้วย เเล้วก็บอกเราว่าอย่าพูดว่าจะลาออกอีก เค้าไม่ชอบมากๆ เค้ารู้สึกดีกับเรานะ อยากเจอหน้าเราที่ทำงานทุกวัน
เเต่พอเช้ามาทุกอย่างมันเปลี่ยนไปมาก เค้าไม่ค่อยคุยกับเรา ไม่เล่นกับเรา ทั้งที่เมื่อก่อนเเค่เดินผ่านก็ต้องเเกล้งก็หาเรื่องคุยด้วย เเต่เค้าก็คุยกับเล่นปกติกับทุกๆคนนะ ปกติเค้าเป็นคนขี้เล่นมาก พิมพ์มาถึงตอนนี้เรายิ่งรู้สึกเสียใจ นึกถึงวันเก่าๆที่มันไม่เป็นแบบนี้ เรารู้สึกอึดอัดมากเวลาที่ต้องทำงานกับเค้า เค้าชอบบอกว่าเราเปลี่ยนไป แต่ตอนนี้เค้าเปลี่ยนไปมากกว่าเราซะอีก เราไม่อยากไปทำงานเเล้ว ไม่อยากเจอหน้าเค้า ไม่อยากเห็นความเย็นชาที่เค้าทำกับเรา เราไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน เราว่าเราเริ่มรู้สึกชอบพี่เค้าเข้าเเล้ว เเต่ตอนนี้พี่เค้าคงเกลียดเราเเล้ว ไม่อยากคุยกับเราเเล้ว เราไม่รู้เลยว่าที่ผ่านมาเค้าคิดยังไงกับเรากันเเน่ คนเราสามารถเปลี่ยนจากคนที่สนิทกันเป็นเย็นชาได้ขนาดนี้เลยหรอ
สุดท้ายนี้เพื่อนๆพี่ๆคนไหนที่อ่านมาจนจบ เราต้องขอขอบคุณมากๆเลยนะคะ ความจริงเเค่อยากระบายเเละก็ขอคำปรึกษาจากผู้มีประสบการณ์ เพราะเรารู้สึกเสียใจมากกกก ไม่รู้จะทำยังไงต่อเเล้ว