เมื่อภิกษุนั้นไม่ประมาท มีความเพียร ส่งตนไปในธรรมอยู่อย่างนี้...

ทิฏฐิความเห็นว่าขาดสูญเช่นนั้นเป็นสังขาร อธิบายด้วยความเห็นว่าดังนี้ เมื่อพิจารณาถึงเหตุของ สังขาร คือ อวิชชา จึงได้รู้ถึงเหตุและผล เพราะว่า สังขาร ไม่ใช่ตัวตน ... ปุถุชนย่อมไม่ตามเห็นรูป โดยความเป็

"นอบน้อมแด่ ​พุทธธรรมสงฆ์ ​อันเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า" ******** เหตุ ๘ ประการ ย่อมเป็นไปเพื่อได้ปัญญาอันเป็นเบื้องต้นแห่งพรหมจรรย์ 1.อาศัยพระศาสดา หรือเพื่อนพรหมจรรย์รูปใด รูปหนึ่งผู้ตั้งอยู

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพึงกระทำความไม่ประมาท คือ มีสติเครื่องรักษาใจโดยสมควรแก่ตน ในฐานะ ๔ ประการ ๔ ประการเป็นไฉน คือ ภิกษุพึงกระทำความไม่ประมาท คือ มีสติเครื่องรักษาใจโดยสมควรแก่ตนว่า จิตของเรา อ

(บางส่วน) เธอครั้นละนิวรณ์ ๕ ประการ อันเป็นเครื่องทำใจให้เศร้าหมอง ทำปัญญาให้ถอยกำลังนี้ได้แล้ว ย่อมเป็นผู้พิจารณาเห็นกายในกาย มีความเพียร รู้สึกตัว มีสติกำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียได้อยู่ ย่อมเป

​"นอบน้อมแด่พูทธธรรมสงฆ์ อันมีคุณมากหาประมาณไม่ได้และเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า" ********https://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=22&A=3097&Z=3106 "​ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอ

...ปรากฏในอรรถกถา อัคคิขันโธปมสูตร กล่าวถึงว่า พระที่เป็นอาบัติปราชิกแล้ว สึกออกไป แล้วบวชเป็นสามเณร ยังสามารถฝึกปฏิบัติธรรมจนได้บรรลุถึงระดับอนาคามี ก็ได้...แต่ พระสูตรนี้ พระแทบไม่เคยเอามาสอน หรือ ม