***แก้คำผิด***

บทบัวไหล แสดงโดยคุณตู่ จารุศิริ ภูวนัย

บทนี้ ถ้านักแสดง เล่นไม่ถึง จะดรอปและจมหายไป และจะกลายเป็นบทธรรมดาๆ ไปเลยหนึ่งบท
แต่บัวไหลกับเจ้าทิพย์ รับส่งกันดีมาก ถ้าใช้คำเข้าใจง่ายๆ คือเคมีเข้ากัน คือในซีนดราม่า ซีนอารมณ์ อั้มส่งอารมณ์ไปให้ถล่มทลายมาก แต่คุณตู่ก็รับไว้ได้และส่งต่อ ส่งกลับไปกลับมาจนไหลลื่นไม่มีสะดุด

จริงๆ มีหลายคนที่ดูละครชมไปแล้วว่านักแสดงเรื่องนี้เป็นสิ่งที่ดีงามมากๆ นักแสดงคือสิ่งที่ยึดคนดูได้สำเร็จ (เนื่องด้วยบทยังมีความไม่สมบูรณ์ในหลายจุด แต่เราจะไม่ขุด เพราะเราโฟกัสตรงจุดการแสดงของนักแสดง) ไม่ใช่แค่บทนำสำคัญๆ แต่บทเล็กบทน้อยในเรื่อง นักแสดงก็แสดงดีมากกก นักแสดงคือความสำเร็จชั้นนำของละครเลย

ในส่วนของบัวไหล อย่างที่บอกเลยว่า ถ้ารับส่งกับอนัญทิพย์ไม่ดี อารมณ์ละครจะไม่จับคนดูได้อยู่ขนาดนี้ แต่นายและบ่าวคู่นี้เราเชื่อมากว่าดูแลกันมาตั้งแต่เด็กๆ จริงๆ


ตอนที่เจ้านางเสียลูก บัวไหลก็ส่งอารมณ์สงสารเจ้านายมาชัดเจนมาก


ทั้งเสียใจและทั้งหวาดหวั่นกับอารมณ์ของเจ้านาง


เจ้านางเริ่มจุดติดอารมณ์วีน


บัวไหลก็เริ่มสั่น ตรงนี้ถ้าส่งไม่ถึงกันจริงๆ บัวไหลจะเหมือนมาทื่อๆ นั่งตอบโต้เฉยๆ มานั่งเพื่อให้เจ้าทิพย์พูดๆ บทตัวเอง


เจ้านางจ้องและกระทืบ (ตรงนี้สงสารมาก 55555)


บัวไหลก็ถึงขั้นไหว้และกลัวจริงๆ ตัวสั่นงันงก น้ำตาไหลพราก นอนราบกับพื้นไม่กล้าขยับ


รับส่งกันดีมากจริงๆ


ซีนนี้คือ จับใจมาก เช่นเคยว่าเจ้านางอนัญทิพย์กับบัวไหลรับส่งอารมณ์กันได้ลื่นมาก อารมณ์ไม่สะดุดหรือดรอปเลย


เจ้านางทั้งโกรธ ทั้งผิดหวัง ทั้งเสียใจ บัวไหลก็เสียใจไม่แพ้เจ้านายตัวเอง


ไยไม่ห้ามลูกกูอีบัวไหล!


บทบัวไหล ถ้าเล่นไม่ถึงอารมณ์ของเจ้านางอนัญทิพย์จะกร่อยมาก แต่คุณตู่เล่นคู่กับอั้มได้ดีเหลือเกินค่ะ ไม่ต้องพูดมากว่าบ่าวคนนี้เทิดทูลเจ้านายตัวเองเพียงใด แต่บ่าวคนนี้กระทำให้เห็นว่ารักเจ้านางของบ่าวจริงๆ และเกรงบารมีของเจ้านางมาก


เพลิงพระนาง กับความดีงามของนักแสดงที่จะไม่ลืมเลือน
ชมอยู่หลายครั้งเลยว่านักแสดงเรื่องนี้ดีงาม จริงๆ อยากชมหลายบทบาท ชำแหละการอวยเป็นคนๆ ไปเลย แต่ก็ตัวละครแน่นมาก 55555 แม้กระทู้นี้จะชมบัวไหลกับการรับส่งอารมณ์ระหว่างตัวเองและเจ้านางอนัญทิพย์ แต่ตัวละครอื่นก็ดีงามไม่แพ้กันเลยค่ะ จดจำได้ทุกตัวเลย