รวบรวมความกล้าอยู่สักพักใหญ่เพื่อจะมาเล่าเรื่องของผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งผมคิดว่าเธอเป็นคนน่ารักมากๆ
คือผมทำงานอยู่ห้างขายส่งแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ ช่วงสายๆในขณะที่ผมกำลังเติมสินค้าอยู่หน้าร้าน ได้มีผู้หญิงคนหนึ่งยืนเลือกผลไม้แช่แข็งอยู่ แว็บแรกที่ผมหันไปเจอเธอ ทำให้ผมใจเต้นมาก คือตกใจปนใจเต้น ผมชะงักอยู่พักหนึ่ง แล้วต้องทำเดินถอยออกมา เธอเป็นผู้หญิงผิวขาวธรรมดา ใส่แว่นตา สวมเสื้อสีเทา กางเกงยีนส์ ผมสั้นประต้นคอ ริมฝีปากเล็กๆ ผมว่าเธอเป็นคนน่ารักแบบธรรมดาๆ ผมเดินอยู่แถวนั้นสักพักใหญ่ แล้วเอ่ยไปว่า"สอบถามได้นะครับ" (จริงๆไม่กล้าคุยกับเธอหรอกครับ) สักพักเธอก็เดินไปกับผู้หญิงสูงวัย(น่าจะเป็นแม่ของเธอ) เข้าไปในชั้นสินค้าอีกฝั่งนึง ผมก็ยืนยิ้มแล้วเติมสินค้าอยู่แถวนั้น ในขณะที่สายตาก็มองตามจนเธอลับสายตาไป แล้วก็คิดในใจว่า นี่เราเป็นอะไรไปเนี่ย ในขณะที่คิดไปยิ้มไป จังหวะที่หันกลับหลัง พระเจ้า!!! เธอมายืนเลือกสินค้าอยู่ข้างหลัง คือ ตกใจมากๆ แบบ ใจหายมาก(เห้ๆๆๆเลย)เข้าใจคำว่าหัวใจตกไปตาตุ่ม คือวาร์ปมาตอนไหนเนี่ย เหงื่อคือพรั่งพรูออกมาทุกอณูขุมขน บ้าไปแล้ววววว คนอะไรกัน?ที่ทำให้คนอื่นเป็นบ้าได้ขนาดนี้ ตอนนั้นทำตัวไม่ถูกเลย ถ้าเธอถามผมเรื่องสินค้า ผมคงดิ้นตายอยู่ตรงนั้นแน่ๆ จนในที่สุดเธอก็เดินไปทางอื่น ส่วนผมก็ยังยิ้มไม่หุบจนถึงตอนที่นั่งพักเที่ยงตอนนี้ จริงๆก็ไม่ได้อยากจะตามหาเธอหรอกนะครับ แต่อยากจะบอกว่าเธอเป็นคนน่ารักมากๆ แค่พบคนแบบนี้ก็ทำให้ผมทำงานอย่างมีความสุข ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลามาอ่านครับ
ตามหาผู้หญิงคนหนึ่ง เพื่อจะบอกว่าเธอเป็นคนที่น่ารักมาก
คือผมทำงานอยู่ห้างขายส่งแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ ช่วงสายๆในขณะที่ผมกำลังเติมสินค้าอยู่หน้าร้าน ได้มีผู้หญิงคนหนึ่งยืนเลือกผลไม้แช่แข็งอยู่ แว็บแรกที่ผมหันไปเจอเธอ ทำให้ผมใจเต้นมาก คือตกใจปนใจเต้น ผมชะงักอยู่พักหนึ่ง แล้วต้องทำเดินถอยออกมา เธอเป็นผู้หญิงผิวขาวธรรมดา ใส่แว่นตา สวมเสื้อสีเทา กางเกงยีนส์ ผมสั้นประต้นคอ ริมฝีปากเล็กๆ ผมว่าเธอเป็นคนน่ารักแบบธรรมดาๆ ผมเดินอยู่แถวนั้นสักพักใหญ่ แล้วเอ่ยไปว่า"สอบถามได้นะครับ" (จริงๆไม่กล้าคุยกับเธอหรอกครับ) สักพักเธอก็เดินไปกับผู้หญิงสูงวัย(น่าจะเป็นแม่ของเธอ) เข้าไปในชั้นสินค้าอีกฝั่งนึง ผมก็ยืนยิ้มแล้วเติมสินค้าอยู่แถวนั้น ในขณะที่สายตาก็มองตามจนเธอลับสายตาไป แล้วก็คิดในใจว่า นี่เราเป็นอะไรไปเนี่ย ในขณะที่คิดไปยิ้มไป จังหวะที่หันกลับหลัง พระเจ้า!!! เธอมายืนเลือกสินค้าอยู่ข้างหลัง คือ ตกใจมากๆ แบบ ใจหายมาก(เห้ๆๆๆเลย)เข้าใจคำว่าหัวใจตกไปตาตุ่ม คือวาร์ปมาตอนไหนเนี่ย เหงื่อคือพรั่งพรูออกมาทุกอณูขุมขน บ้าไปแล้ววววว คนอะไรกัน?ที่ทำให้คนอื่นเป็นบ้าได้ขนาดนี้ ตอนนั้นทำตัวไม่ถูกเลย ถ้าเธอถามผมเรื่องสินค้า ผมคงดิ้นตายอยู่ตรงนั้นแน่ๆ จนในที่สุดเธอก็เดินไปทางอื่น ส่วนผมก็ยังยิ้มไม่หุบจนถึงตอนที่นั่งพักเที่ยงตอนนี้ จริงๆก็ไม่ได้อยากจะตามหาเธอหรอกนะครับ แต่อยากจะบอกว่าเธอเป็นคนน่ารักมากๆ แค่พบคนแบบนี้ก็ทำให้ผมทำงานอย่างมีความสุข ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลามาอ่านครับ