มีคนเคยบอกเราว่า ชีวิตเราเราก็ต้องเป็นนางเอกสิ ที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นชีวิตนางเอกของเราที่เจ็บปวดใจมาก คือเราจบมอหกมา เราก็ตัดสินใจเรียนที่วิทลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งมีสองสาขา เพื่อนผู้หญิงเราไปเรียนที่สาขาสองหมด ก็เลยเหลือเรากับเพื่อนผู้ชาย 4 คน  
       เรื่องมันเริ่มที่ว่าเราไม่มีรูมเมท แหงสิมาคนเดียว แต่โชคดีที่แม่เรารู้จักกับแม่เพื่อนคนหนึ่งจึงฝากเราไว้กับเขากับเพื่อนเขาอีกสองคน รวมเราเป็น 4 คน ตอนวันปฐมนิเทศ อจ ให้หาหอพัก
เราก็บอกเขาว่าจะย้ายมาหออีกสองวัน เพื่อนสามคนนี้เขาขนของมาแล้วอยู่เลย เราไม่ได้ขนมา วันนั้นก็คุยกันถูกคอหัวเราะกันไป เราน่าจะเข้ากับเขาได้ ตอนนั้นคิดแบบนั้น
       วันที่เราย้ายของมาหอวันแรก
*(อ่านต่อในเม้นนะคะ) ^^																															
						 
												
						
					
ทะเลาะกับเพื่อนในหอ จนต้องหนีมานอนห้องเพื่อนผู้ชาย!!!
เรื่องมันเริ่มที่ว่าเราไม่มีรูมเมท แหงสิมาคนเดียว แต่โชคดีที่แม่เรารู้จักกับแม่เพื่อนคนหนึ่งจึงฝากเราไว้กับเขากับเพื่อนเขาอีกสองคน รวมเราเป็น 4 คน ตอนวันปฐมนิเทศ อจ ให้หาหอพัก
เราก็บอกเขาว่าจะย้ายมาหออีกสองวัน เพื่อนสามคนนี้เขาขนของมาแล้วอยู่เลย เราไม่ได้ขนมา วันนั้นก็คุยกันถูกคอหัวเราะกันไป เราน่าจะเข้ากับเขาได้ ตอนนั้นคิดแบบนั้น
วันที่เราย้ายของมาหอวันแรก
*(อ่านต่อในเม้นนะคะ) ^^