ที่เราตัดสินใจมาตั้งกระทู้วันนี้เพราะเรารู้สึกไม่สบายใจตั้งแต่เลิกกับแฟนคนล่าสุด
เรื่องมีอยู่ว่าเรากับแฟนคบกันมาได้ประมาณเกือบๆ 3 ปี ซึ่งในตอนแรกที่เราคุยกันเราจับได้ว่าเค้าแอบนัดแฟนเก่าออกไปเจอตลอด
พาไปเปิดโรงแรมนอนก่อนที่จะคบกับเรา แต่ ณ ตอนนั้นเราให้โอกาสเค้า เพราะคิดว่าเราจะสามารถเปลี่ยนเค้าได้ ตอนนั้นเค้าก็เลือกเรา
และทำเหมือนไม่มีแฟนเก่าอยู่ในชีวิต แต่ทั้งๆ ที่เค้าแอบติดตามแฟนเก่าของเค้ามาโดยตลอด
- เราคบกันไม่มีพาสเวิร์ดเฟส ไอจี ไลน์ ไม่มีสักอย่างเพราะเราเชื่อใจเค้ามาก เค้าดูแลเราแทบจะเป็นเจ้าหญิง ยอมทุกอย่าง พูดจาดี
เราชอบไปหาอะไรกินอร่อยๆ ก็พาไป เราชอบไปเดินเล่น ตกเย็นเวลาเลิกงานเค้าก็จะต้องพาเราไปกินข้าวตลอด (ทั้งที่เราไม่เคยเรียกร้อง)
เค้าก็พาไป จนมีวันนึงช่วงนั้นเราคบกันมาได้ประมาณ 2 ปี เราเกิดมีปัญหาครอบครัวขึ้นมา (เราจะบอกก่อนว่าตั้งแต่เราเกิดมาเราไม่เคยมีปัญหาครอบครัว เป็นครอบครัวที่ดีมากเลยก็ว่าได้ )
วันนั้นเป็นวันที่เราแย่ที่สุดในชีวิต เราร้องไห้ทั้งวันทั้งคืน นอนไม่ได้ แต่ก็ได้เค้านี่แหละค่ะที่อยู่ข้างๆ ไม่ทิ้งไปไหน
จนมีวันนึงเราตัดสินใจไปพบหมอจิตแพทย์ เพราะตอนนั้นเราเครียด ไม่อยากทำอะไร หมอก็บอกว่าเราเริ่มจะเป็นโรคซึมเศร้า
เราก็ตัดสินใจมาบอกเค้าว่าเหมือนเราจะเป็นนะ เค้าก็รับรู้ เค้าพูดว่า "ไม่เป็นอะไรนะ เค้าจะทำให้เธอยิ้มเอง" เราเชื่อใจเค้า มั่นใจเค้าว่าเค้าจะไม่ทิ้งเราไปไหน
ต่อเรื่องนอกใจ ตั้งแต่คบกันเราจับได้ว่าเค้าแอบคุยกับคนอื่นมาประมาณ 5-6 ครั้ง ทั้งในไลน์ ไอจี และในเฟสบุ๊ค
ตัวเราก็ให้โอกาสมาเสมอ เพราะคิดว่าทุกอย่างจะดีขึ้น ทุกครั้งหลังจากที่เราทะเลาะกันเสร็จ เราก็ไม่เคยเอาเรื่องพวกนี้มาระแวงเค้า
เหมือนปล่อยผ่านไปค่ะ แต่แล้วสุดท้ายก็มีอยู่วันนึงเรามาเจอเค้าแล้วจับได้ว่าเค้าแอบสมัครไลน์ขึ้นมาใหม่ โดยที่ไม่บอกเรา
โดยที่เราจับได้ว่าเค้าเม็มชื่อผู้หญิงคนนั้นเป็น ชื่อคนในครอบครัว แล้วตอนนั้นเค้าพยายามจะลบออก เราก็ไปแย่งโทรสับของเค้ามา
แล้วเราก็กดสมัครไลน์ในเครื่องของเค้าขึ้นมาใหม่ และปรากฏว่าผู้หญิงคนนั้นทักไลน์ขึ้นมาจริงๆ ค่ะ
ตอนนั้นเราทำอะไรไม่ถูก น้ำตาไหล ไม่โวยวาย รู้สึกว่า "อีกแล้วหรอวะที่กูต้องเจอแบบนี้" หลังจากนั้นเราก็ไล่เค้าออกไป
เค้าก็ไปนะคะ ไม่มีเหตุผลอะไรมาแก้ตัว พอหลังจากคืนนั้นเราก็ไม่ได้คุยกัน และเย็นวันต่อมาเรารู้สึกว่าเราอยู่แบบไม่มีเค้าไม่ได้ เพราะเค้าเหมือนเพื่อน เหมือนทุกอย่าง เพราะเราอยู่ตัวคนเดียว เราร้องไห้ฟูมฟายเรียกร้องหาเค้า ให้เค้ามาคุยมาเคลียร์กับเรา
และสุดท้ายเค้าก็ยอมมาค่ะ เหตุผลที่เค้าบอกเรา อยากอยู่คนเดียว อยากทำอะไรตัวคนเดียว ไม่อยากมีใคร แม้แต่กับเพื่อนเค้าก็ไม่อยากอยู่ เค้าบอกว่าอยู่กับเราแล้วอึดอัด เราจู้จี้เรื่องผู้หญิง ในเฟส ในไลน์ของเค้า (แต่ทั้งที่เราไม่เคยเอาเรื่องพวกนี้มาทะเลาะ) สุดท้ายแล้วยังไงเค้าก็จะไปค่ะ
เราก็ยอมให้เค้าไปโดยดีเค้าพูดดีกับเรามากตอนจะบอกเลิกเรา เค้าบอกว่าเค้ายังรักเราอยู่ รักมากและไม่คิดจะมีใครด้วย ไม่อยากให้เราลำบากไปกับเค้า ทำนองนี้
และมีความพีคไปกว่านั้นคือ ..
เรามารู้ความจริงหลังจากวันนั้นเราเลิกงาน เราตัดสินใจทักแฟนเก่าเค้าไปคือคนที่เค้านัดเจอก่อนคบกับเราอะค่ะ
ตัวผู้หญิงเล่าให้ฟังทั้งหมดว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เราทะเลาะกับแฟน (ตอนนั้นยังไม่เลิกกัน) ผู้หญิงเล่าว่า
แฟนของเรานัดเจอกันข้างนอก (หลังจากทะเลาะกับเราไปสอง ชม. ) ชวนไปดูหนัง ชวนไปกินข้าว และพีคไปกว่านั้นคือ
ตัวแฟนเราชวนเค้าไปเปิดโรงแรมนอนข้างนอก เพราะด้วยเหตุผลว่าไม่อยากกลับบ้านไปเจอเรา ..
ตั้งแต่วันนั้นที่เราเลิกกับเค้า เราก็ไม่ได้ติดต่อ ไม่ได้สนใจอะไร ตอนนี้เลิกกันเกือบ 3 อาทิตย์แล้วค่ะ
เราคิดว่าที่ผ่านมาเราทุ่มเทให้เค้ามาโดยตลอด และเพิ่งเข้าใจว่า "ความรักไม่ใช่รางวัลของความดี" ที่เราทำมา
เราคิดนะคะเราให้โอกาสเค้ากับเรื่องเดิมๆ 4-5 ครั้ง แต่วันที่เค้าบอกจะไปจากเรา เราขอเค้าว่า
" ให้โอกาสเราสักครั้งได้ไหม เราไม่เคยขอโอกาสจากเธอเลยนะ " แต่สุดท้ายเค้าก็ไม่เลือกที่ให้โอกาสเรา
แล้วตอนนี้ชีวิตเค้าตั้งแต่เลิกกับเราเหมือนชีวิตเค้าจะดีขึ้นๆ แฮปปี้ขึ้นที่ไม่มีเราอยู่ในชีวิตของเค้า เหมือนที่ผ่านมาเราคือตัวถ่วงของชีวิตเค้า
ตัวเฮงซวยของเค้า เค้าทำเหมือนไม่มีเราอยู่ในชีวิต เค้าเลือกที่จะทิ้งเราไปในวันที่เราอ่อนแอทางจิตใจ
แต่สุดท้ายเราก็ต้องขอบคุณครอบครัว เพื่อนทุกคน ที่อยู่ข้างเรามาโดยตลอดไม่ว่าจะเป็นวันที่เรามีความสุขที่สุดหรือแย่ที่สุด
ถ้าเราไม่มีพวกเค้า เราคงผ่านตรงนั้นมาไม่ได้
ส่วนตอนนี้ชีวิตของเราเองก็ต้องสู้ต่อไป เราคิดว่าเราทำดีที่สุดแล้ว ก็ยังมีคิดถึงเค้าบ้าง นึกถึงเค้าบ้างเพราะตลอดเวลาที่คบมาเรามีความสุข
และยินดีโง่เองที่เลือกจะอยู่กับเค้า จนวันสุดท้ายของความสัมพันธ์ค่ะ
ให้โอกาสคนคนนึงมา 4-5 ครั้ง แต่สุดท้ายก็โดนทิ้ง เราขอโอกาสเค้าครั้งแรกและครั้งสุดท้าย แต่เค้าก็ไปอยู่ดี
เรื่องมีอยู่ว่าเรากับแฟนคบกันมาได้ประมาณเกือบๆ 3 ปี ซึ่งในตอนแรกที่เราคุยกันเราจับได้ว่าเค้าแอบนัดแฟนเก่าออกไปเจอตลอด
พาไปเปิดโรงแรมนอนก่อนที่จะคบกับเรา แต่ ณ ตอนนั้นเราให้โอกาสเค้า เพราะคิดว่าเราจะสามารถเปลี่ยนเค้าได้ ตอนนั้นเค้าก็เลือกเรา
และทำเหมือนไม่มีแฟนเก่าอยู่ในชีวิต แต่ทั้งๆ ที่เค้าแอบติดตามแฟนเก่าของเค้ามาโดยตลอด
- เราคบกันไม่มีพาสเวิร์ดเฟส ไอจี ไลน์ ไม่มีสักอย่างเพราะเราเชื่อใจเค้ามาก เค้าดูแลเราแทบจะเป็นเจ้าหญิง ยอมทุกอย่าง พูดจาดี
เราชอบไปหาอะไรกินอร่อยๆ ก็พาไป เราชอบไปเดินเล่น ตกเย็นเวลาเลิกงานเค้าก็จะต้องพาเราไปกินข้าวตลอด (ทั้งที่เราไม่เคยเรียกร้อง)
เค้าก็พาไป จนมีวันนึงช่วงนั้นเราคบกันมาได้ประมาณ 2 ปี เราเกิดมีปัญหาครอบครัวขึ้นมา (เราจะบอกก่อนว่าตั้งแต่เราเกิดมาเราไม่เคยมีปัญหาครอบครัว เป็นครอบครัวที่ดีมากเลยก็ว่าได้ )
วันนั้นเป็นวันที่เราแย่ที่สุดในชีวิต เราร้องไห้ทั้งวันทั้งคืน นอนไม่ได้ แต่ก็ได้เค้านี่แหละค่ะที่อยู่ข้างๆ ไม่ทิ้งไปไหน
จนมีวันนึงเราตัดสินใจไปพบหมอจิตแพทย์ เพราะตอนนั้นเราเครียด ไม่อยากทำอะไร หมอก็บอกว่าเราเริ่มจะเป็นโรคซึมเศร้า
เราก็ตัดสินใจมาบอกเค้าว่าเหมือนเราจะเป็นนะ เค้าก็รับรู้ เค้าพูดว่า "ไม่เป็นอะไรนะ เค้าจะทำให้เธอยิ้มเอง" เราเชื่อใจเค้า มั่นใจเค้าว่าเค้าจะไม่ทิ้งเราไปไหน
ต่อเรื่องนอกใจ ตั้งแต่คบกันเราจับได้ว่าเค้าแอบคุยกับคนอื่นมาประมาณ 5-6 ครั้ง ทั้งในไลน์ ไอจี และในเฟสบุ๊ค
ตัวเราก็ให้โอกาสมาเสมอ เพราะคิดว่าทุกอย่างจะดีขึ้น ทุกครั้งหลังจากที่เราทะเลาะกันเสร็จ เราก็ไม่เคยเอาเรื่องพวกนี้มาระแวงเค้า
เหมือนปล่อยผ่านไปค่ะ แต่แล้วสุดท้ายก็มีอยู่วันนึงเรามาเจอเค้าแล้วจับได้ว่าเค้าแอบสมัครไลน์ขึ้นมาใหม่ โดยที่ไม่บอกเรา
โดยที่เราจับได้ว่าเค้าเม็มชื่อผู้หญิงคนนั้นเป็น ชื่อคนในครอบครัว แล้วตอนนั้นเค้าพยายามจะลบออก เราก็ไปแย่งโทรสับของเค้ามา
แล้วเราก็กดสมัครไลน์ในเครื่องของเค้าขึ้นมาใหม่ และปรากฏว่าผู้หญิงคนนั้นทักไลน์ขึ้นมาจริงๆ ค่ะ
ตอนนั้นเราทำอะไรไม่ถูก น้ำตาไหล ไม่โวยวาย รู้สึกว่า "อีกแล้วหรอวะที่กูต้องเจอแบบนี้" หลังจากนั้นเราก็ไล่เค้าออกไป
เค้าก็ไปนะคะ ไม่มีเหตุผลอะไรมาแก้ตัว พอหลังจากคืนนั้นเราก็ไม่ได้คุยกัน และเย็นวันต่อมาเรารู้สึกว่าเราอยู่แบบไม่มีเค้าไม่ได้ เพราะเค้าเหมือนเพื่อน เหมือนทุกอย่าง เพราะเราอยู่ตัวคนเดียว เราร้องไห้ฟูมฟายเรียกร้องหาเค้า ให้เค้ามาคุยมาเคลียร์กับเรา
และสุดท้ายเค้าก็ยอมมาค่ะ เหตุผลที่เค้าบอกเรา อยากอยู่คนเดียว อยากทำอะไรตัวคนเดียว ไม่อยากมีใคร แม้แต่กับเพื่อนเค้าก็ไม่อยากอยู่ เค้าบอกว่าอยู่กับเราแล้วอึดอัด เราจู้จี้เรื่องผู้หญิง ในเฟส ในไลน์ของเค้า (แต่ทั้งที่เราไม่เคยเอาเรื่องพวกนี้มาทะเลาะ) สุดท้ายแล้วยังไงเค้าก็จะไปค่ะ
เราก็ยอมให้เค้าไปโดยดีเค้าพูดดีกับเรามากตอนจะบอกเลิกเรา เค้าบอกว่าเค้ายังรักเราอยู่ รักมากและไม่คิดจะมีใครด้วย ไม่อยากให้เราลำบากไปกับเค้า ทำนองนี้
และมีความพีคไปกว่านั้นคือ ..
เรามารู้ความจริงหลังจากวันนั้นเราเลิกงาน เราตัดสินใจทักแฟนเก่าเค้าไปคือคนที่เค้านัดเจอก่อนคบกับเราอะค่ะ
ตัวผู้หญิงเล่าให้ฟังทั้งหมดว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เราทะเลาะกับแฟน (ตอนนั้นยังไม่เลิกกัน) ผู้หญิงเล่าว่า
แฟนของเรานัดเจอกันข้างนอก (หลังจากทะเลาะกับเราไปสอง ชม. ) ชวนไปดูหนัง ชวนไปกินข้าว และพีคไปกว่านั้นคือ
ตัวแฟนเราชวนเค้าไปเปิดโรงแรมนอนข้างนอก เพราะด้วยเหตุผลว่าไม่อยากกลับบ้านไปเจอเรา ..
ตั้งแต่วันนั้นที่เราเลิกกับเค้า เราก็ไม่ได้ติดต่อ ไม่ได้สนใจอะไร ตอนนี้เลิกกันเกือบ 3 อาทิตย์แล้วค่ะ
เราคิดว่าที่ผ่านมาเราทุ่มเทให้เค้ามาโดยตลอด และเพิ่งเข้าใจว่า "ความรักไม่ใช่รางวัลของความดี" ที่เราทำมา
เราคิดนะคะเราให้โอกาสเค้ากับเรื่องเดิมๆ 4-5 ครั้ง แต่วันที่เค้าบอกจะไปจากเรา เราขอเค้าว่า
" ให้โอกาสเราสักครั้งได้ไหม เราไม่เคยขอโอกาสจากเธอเลยนะ " แต่สุดท้ายเค้าก็ไม่เลือกที่ให้โอกาสเรา
แล้วตอนนี้ชีวิตเค้าตั้งแต่เลิกกับเราเหมือนชีวิตเค้าจะดีขึ้นๆ แฮปปี้ขึ้นที่ไม่มีเราอยู่ในชีวิตของเค้า เหมือนที่ผ่านมาเราคือตัวถ่วงของชีวิตเค้า
ตัวเฮงซวยของเค้า เค้าทำเหมือนไม่มีเราอยู่ในชีวิต เค้าเลือกที่จะทิ้งเราไปในวันที่เราอ่อนแอทางจิตใจ
แต่สุดท้ายเราก็ต้องขอบคุณครอบครัว เพื่อนทุกคน ที่อยู่ข้างเรามาโดยตลอดไม่ว่าจะเป็นวันที่เรามีความสุขที่สุดหรือแย่ที่สุด
ถ้าเราไม่มีพวกเค้า เราคงผ่านตรงนั้นมาไม่ได้
ส่วนตอนนี้ชีวิตของเราเองก็ต้องสู้ต่อไป เราคิดว่าเราทำดีที่สุดแล้ว ก็ยังมีคิดถึงเค้าบ้าง นึกถึงเค้าบ้างเพราะตลอดเวลาที่คบมาเรามีความสุข
และยินดีโง่เองที่เลือกจะอยู่กับเค้า จนวันสุดท้ายของความสัมพันธ์ค่ะ