ผมกับเเฟนคบกันมาหายปีเเล้วครับ เเล้วก็มีช่วงนึงที่ผมกับเขาไม่ได้คุยกันเพราะเธอนั้นวุ่นกับเร่องเรียนของเขาส่วนผมก็วุ่นเรื่องงานของผมจนไม่ได้คุยกัน
เวลาคุยกันก็ทะเลาะกันหน่อยๆ เเต่ไม่ได้รุนเเรงอะไร
เเล้วผ่านไปหลายเดือน เขาก็เรียนจบพอดี ผมก็ไปหาเขาเพราะคิดถึงงง อยากไปเเสดงความยินดี เเต่พ่อเจอกันเขาดันเมินผม ผมก็ยัง งง สับสน คือเขาเป็นอะไร ผมก็ถามเขาก็ไม่ตอบ
ผมก็เลยlineหาเขา ผมไปง้อเขาถึงบ้านเลย เขาก็บอกว่าพ่อเขาไม่ชอบผม บอกว่าพ่อเขาบอกว่าอย่าเอาอนาคตมาทิ้งไว้กับคนเเบบผม เเล้วเราก็เลิกกันไป
จนผ่านมา2เดือนผมก็ทนความคิดถึงตัวเองไม่ได้จริงๆ เลยทักเขาไป เเล้วก็บอกว่าเรารู้สึกขาดเขาไม่ได้จริงๆ เขาก็บอกว่าเป็นพี่น้องกันก็ได้
จนถึงตอนนี้ ผมก็ไม่มีคนใหม่ไม่ได้เปิดใจให้ใคร เขาก็ไม่มีคนใหม่เท่าที่ทราบเขาก็มุ่งเรื่องเรียนอยางเดียว
เเต่ผมรู้สึกสังหรเเปลกๆ รู้สึกว่าเราอาจจะได้มาคบกันอีก เเต่ผมไม่ได้บอกใครหรอก ครับ เดี๋ยวเขาจะหาว่าผมมโน555555
มีใครเคยเจอเหตุการเเบบนี้บ้างไหมครับ
เวลาคุยกันก็ทะเลาะกันหน่อยๆ เเต่ไม่ได้รุนเเรงอะไร
เเล้วผ่านไปหลายเดือน เขาก็เรียนจบพอดี ผมก็ไปหาเขาเพราะคิดถึงงง อยากไปเเสดงความยินดี เเต่พ่อเจอกันเขาดันเมินผม ผมก็ยัง งง สับสน คือเขาเป็นอะไร ผมก็ถามเขาก็ไม่ตอบ
ผมก็เลยlineหาเขา ผมไปง้อเขาถึงบ้านเลย เขาก็บอกว่าพ่อเขาไม่ชอบผม บอกว่าพ่อเขาบอกว่าอย่าเอาอนาคตมาทิ้งไว้กับคนเเบบผม เเล้วเราก็เลิกกันไป
จนผ่านมา2เดือนผมก็ทนความคิดถึงตัวเองไม่ได้จริงๆ เลยทักเขาไป เเล้วก็บอกว่าเรารู้สึกขาดเขาไม่ได้จริงๆ เขาก็บอกว่าเป็นพี่น้องกันก็ได้
จนถึงตอนนี้ ผมก็ไม่มีคนใหม่ไม่ได้เปิดใจให้ใคร เขาก็ไม่มีคนใหม่เท่าที่ทราบเขาก็มุ่งเรื่องเรียนอยางเดียว
เเต่ผมรู้สึกสังหรเเปลกๆ รู้สึกว่าเราอาจจะได้มาคบกันอีก เเต่ผมไม่ได้บอกใครหรอก ครับ เดี๋ยวเขาจะหาว่าผมมโน555555