พอดีผมเองไม่ได้มีอาชีพทางสายนี้อยู่นะคับ แต่อยากจะเข้ามาถามความเห็นเพื่อนๆดูคับ
เริ่มคือ มีคนเดือดร้อนมาซึ่งเป็นเพื่อนของเพื่อนอีกที มาขอให้ช่วยโดยจะขอยืมเงิน 1,000,000 บาทซึ่งเค้ามาร้องห่มร้องไห้ ไหว้ปรกๆ และก็สาทยายชีวิตเค้าร่วมชั่วโมง โดยเค้าจะเอาบ้านมาขายฝากกับเรา เราก็ไม่เคยทำพวกนี้แต่ด้วยความสงสารบวกกับฟังชีวิตเค้ามาค่อนชีวิตละ ก็เลยว่าตัดสินใจช่วยไป บ้านเค้าชั้นเดียวสภาพเก่าและพื้นที่ไม่ได้สวยแต่พอมีพื้นที งานกว่า (อันนี้อยู่ต่างจังหวัดนะ) เพื่อนคนที่พามาบอกว่าบ้านนี้ถ้าขายในท้องตลาดก็น่าจะ เกือบล้านสอง ผมดูก็ไม่น่าจะเสียหายอะไร ก็เลยตัดสินใจช่วยไป ก็ทำสัญญากัน 1 ปี ดอกเบี้ยร้อยละ 1 ต่อเดือน(ไม่รู้เยอะไหมแต่เค้าเสนอมา) และแล้วก็ไปทำสัญญากัน
เวลาล่วงเลยไป 11เดือนกับอีก 27 วันไวอย่างกับรถมินิ ติดเทอรโบ
ระหว่างนั้น ไม่มีส่งดอก ไม่สามารถติดต่อได่เลย โทรไปไม่รับ ผมก็ทำใจไว่ละ คงจะได้บ้านละหล่ะ ในใจไม่อยากได้เลยบ้าน อยากได้เงินคืนมากกว่าไม่รู้จะเอาไปทำไร และแล้วก็มีโทรศัทพ์ดังขึ้นมา จากลูกหนี้ผม โทรมาขอเข้ามาหา ผมบอกok พอวางสายเท่านั้นไม่เกิน 10 นาทีมาปรากฎกายที่หน้าบ้านเลย มาเหมือนเดิน สาธยายความบัดซบในชีวิตที่ผ่านมา 11 เดือนกับ 27 วัน บอกขอให้ช่วยต่อเวลาให้หน่อย แต่ตอนนี้ผมไม่มีเงินให้เลยนะ แต่ช่วยหน่อย บลาๆๆๆๆ อีก 10 นาที ผมก็ไม่ได้อยากได้บ้านเค้าอยู่แล้วบวกกับสงสารเค้าด้วย ก็เลยไปที่กรมที่ดินในวันสุดท้ายในสัญญา เพื่อต่อให้อีก 3 เดือน เพราะเค้าขอแค่ 3 เดือนบอกเกรงใจ
เวลาล่วงเลยไป 2เดือนกับอีก 28 วันไวอย่างกับรถมินิ ติดเทอรโบ
ระหว่างนั้นเช่นเคย ไม่มีส่งดอก ไม่สามารถติดต่อได่เลย โทรไปไม่รับ ผมก็ทำใจไว่ละ คงจะได้บ้านละหล่ะ และแล้ววันสุดท้ายของสัญญา มาอีกละร้องไห้อีก แต่ครั้งนี้ดีหน่อยมีดอกเบี้ยติดไม้ติดมือมาให้ 20,000 บาท พร้อมกับสาธยายเช่นเคย ผมก็ไปต่อให้อีก 2 เดือน เพราะเค้าขอแค่ 2 เดือนบอกเกรงใจ
เวลาล่วงเลยไป 1เดือนกับอีก 28 วันไวอย่างกับรถมินิ ติดเทอรโบ
ระหว่างนั้นเช่นเคย ไม่มีส่งดอก ไม่สามารถติดต่อได่เลย โทรไปไม่รับ ผมก็ทำใจไว่ละ คงจะได้บ้านละหล่ะ และแล้ววันสุดท้ายของสัญญา มาอีกละร้องไห้อีก แต่ครั้งนี้ดีเงินมาให้ 200,000 บาท พร้อมกับสาธยายเช่นเคย และบอกขอต่ออีก 2 เดือน เงินกำลังจะมาแล้วผมก็ไปต่อให้อีก 2 เดือน ระหว่างนั้นก็พาลูกสาวเค้าตัวเล็กๆมาด้วย แต่ลูกสาวเค้าก็น่าสงสารสภาพร่างกายไม่ค่อยดีตั้งแต่เกิด
เวลาล่วงเลยไป 1เดือนกับอีก 28 วันไวอย่างกับรถมินิ ติดเทอรโบ
ระหว่างนั้นเช่นเคย ไม่มีส่งดอก ไม่สามารถติดต่อได่เลย โทรไปไม่รับ วนไปอย่างนี้อีก 4 ครั้ง ผมได้ต้นคืนมาประมาณ 700,000 บาท ผมต่อสัญญาไปร่วมๆ ุ6 ครั้ง จริงๆอยากจะต่อมันทีเดียวอยาวไปเลยเสียเวลาไปกรมที่ดินมาก แต่ทุกครั้งลูกหนี้ผมเค้าบอกขอแค่นี้พอเพราะเกรงใจ(ไม่รู้เกรงใจอะไรมามันวันสุดท้ายของสัญญาทุกครั้ง)
จนครั้งสุดท้ายติดต่อมาก่อนหมดสัญญา อาทิตย์นึง บอกว่าจะให้ไปช่วยคุยที่ bank หน่อยว่าจะให้กู้ให้ผ่าน ผมบอกผมยินดีช่วยนะ ผมก็ไปตามนัด พอถึงแบงค์ ผมก็ถามว่าผมจะช่วยเค้าได้ไงบ้าง แบงค์บอกมีวิธีเดียวคือต้องเอาโฉนดที่ขายฝากโอนไปให้ผู้กู้ก่อนถึงจะทำการกู้ได้ ผมก็บอกว่าไม่ได้หรอก(ในใจนึกนี่ถ้าไม่มีโฉนดคงโดนเชิดเงินไปละ ติดต่อโคตรยากเลย) ผมก็ด้วยความสงสารก็เลยหยายามหาทางออก แต่ลูกหนี้ผมบอกว่า ไม่ต้องห่วงไว้ใจเค้าได้ ว่าได้เงินแน่นนอน โอนคืนมาเลย ผมก็บอกปัดบอกว่าคงไม่ได้หรอกผมยินดีช่วนนะ แต่ ถ้าผมเสี่ยงผมไม่เอา และเเล้วจากที่เคยพูดดีๆใส่ผมเปลี่ยนบทบาทเลย นั่งไล่ผมว่าจะเอาอะไรจากเค้า จะให้เค้าทำไง เค้าลำบากอย่างโน้นนี้ ขอต่อสัญญาไปจนสิ้นปีนี้ และไม่ขอให้ดอกเบี้ย พูดเสียงดังจนคนทั้งแผนกและผู้มาใช้บริการหันมามองหน้าผมกันหมด ผมบอกว่าผมคงช่วยอะไรไม่ได้ได้แค่ต่อสัญญา แต่เค้าไม่หยุด ไล่ผมอีกจะเอาอะไรให้บอกมาแต่ผมไม่มีอะไรให้แล้วนะเสียงดังด้วย ผมเลยพยายามหาทางเลี่ยงอออกมา และกลับออกมาจนได้ จากครั้งนี้ทำให้ผมเปลี่ยนใจไม่ช่วยเค้าอีกแล้ว คือจะไม่ต่อเวลาอีกแล้วจะยึดบ้านเค้าเลย ซึ่งก็รู้ว่าถ้ายึดบ้านเค้าเค้าคงต้องลำบาก แต่สิ่งที่เค้ากะทำมันแย่มาก นอนคิดตัดสินใจ อยู่ เกือบ 2 วัน วนไปวนมาจะทำดีไหม แต่สุดท้ายก็อยากตัดปัญหา พอตัดสินใจแบบนี้วันรุ่งขึ้นก็บอกเค้าตรงๆ ว่าไม่ต่อสัญญาละ นำ้เสียงของลูกหนี้คือโกรธเรามาก
อยากถามเพื่อนๆว่าถ้าเป็นเพื่อนๆพี่น้องๆจะทำอย่างไร ผมเองอยากฟังแนวคิดนะคับ
ยาวหน่อยนะคับ จะมีคนอ่านจบไหมนะ
แชร์ประสบการการขายฝาก เป็นคุณคุณจะทำไง
เริ่มคือ มีคนเดือดร้อนมาซึ่งเป็นเพื่อนของเพื่อนอีกที มาขอให้ช่วยโดยจะขอยืมเงิน 1,000,000 บาทซึ่งเค้ามาร้องห่มร้องไห้ ไหว้ปรกๆ และก็สาทยายชีวิตเค้าร่วมชั่วโมง โดยเค้าจะเอาบ้านมาขายฝากกับเรา เราก็ไม่เคยทำพวกนี้แต่ด้วยความสงสารบวกกับฟังชีวิตเค้ามาค่อนชีวิตละ ก็เลยว่าตัดสินใจช่วยไป บ้านเค้าชั้นเดียวสภาพเก่าและพื้นที่ไม่ได้สวยแต่พอมีพื้นที งานกว่า (อันนี้อยู่ต่างจังหวัดนะ) เพื่อนคนที่พามาบอกว่าบ้านนี้ถ้าขายในท้องตลาดก็น่าจะ เกือบล้านสอง ผมดูก็ไม่น่าจะเสียหายอะไร ก็เลยตัดสินใจช่วยไป ก็ทำสัญญากัน 1 ปี ดอกเบี้ยร้อยละ 1 ต่อเดือน(ไม่รู้เยอะไหมแต่เค้าเสนอมา) และแล้วก็ไปทำสัญญากัน
เวลาล่วงเลยไป 11เดือนกับอีก 27 วันไวอย่างกับรถมินิ ติดเทอรโบ
ระหว่างนั้น ไม่มีส่งดอก ไม่สามารถติดต่อได่เลย โทรไปไม่รับ ผมก็ทำใจไว่ละ คงจะได้บ้านละหล่ะ ในใจไม่อยากได้เลยบ้าน อยากได้เงินคืนมากกว่าไม่รู้จะเอาไปทำไร และแล้วก็มีโทรศัทพ์ดังขึ้นมา จากลูกหนี้ผม โทรมาขอเข้ามาหา ผมบอกok พอวางสายเท่านั้นไม่เกิน 10 นาทีมาปรากฎกายที่หน้าบ้านเลย มาเหมือนเดิน สาธยายความบัดซบในชีวิตที่ผ่านมา 11 เดือนกับ 27 วัน บอกขอให้ช่วยต่อเวลาให้หน่อย แต่ตอนนี้ผมไม่มีเงินให้เลยนะ แต่ช่วยหน่อย บลาๆๆๆๆ อีก 10 นาที ผมก็ไม่ได้อยากได้บ้านเค้าอยู่แล้วบวกกับสงสารเค้าด้วย ก็เลยไปที่กรมที่ดินในวันสุดท้ายในสัญญา เพื่อต่อให้อีก 3 เดือน เพราะเค้าขอแค่ 3 เดือนบอกเกรงใจ
เวลาล่วงเลยไป 2เดือนกับอีก 28 วันไวอย่างกับรถมินิ ติดเทอรโบ
ระหว่างนั้นเช่นเคย ไม่มีส่งดอก ไม่สามารถติดต่อได่เลย โทรไปไม่รับ ผมก็ทำใจไว่ละ คงจะได้บ้านละหล่ะ และแล้ววันสุดท้ายของสัญญา มาอีกละร้องไห้อีก แต่ครั้งนี้ดีหน่อยมีดอกเบี้ยติดไม้ติดมือมาให้ 20,000 บาท พร้อมกับสาธยายเช่นเคย ผมก็ไปต่อให้อีก 2 เดือน เพราะเค้าขอแค่ 2 เดือนบอกเกรงใจ
เวลาล่วงเลยไป 1เดือนกับอีก 28 วันไวอย่างกับรถมินิ ติดเทอรโบ
ระหว่างนั้นเช่นเคย ไม่มีส่งดอก ไม่สามารถติดต่อได่เลย โทรไปไม่รับ ผมก็ทำใจไว่ละ คงจะได้บ้านละหล่ะ และแล้ววันสุดท้ายของสัญญา มาอีกละร้องไห้อีก แต่ครั้งนี้ดีเงินมาให้ 200,000 บาท พร้อมกับสาธยายเช่นเคย และบอกขอต่ออีก 2 เดือน เงินกำลังจะมาแล้วผมก็ไปต่อให้อีก 2 เดือน ระหว่างนั้นก็พาลูกสาวเค้าตัวเล็กๆมาด้วย แต่ลูกสาวเค้าก็น่าสงสารสภาพร่างกายไม่ค่อยดีตั้งแต่เกิด
เวลาล่วงเลยไป 1เดือนกับอีก 28 วันไวอย่างกับรถมินิ ติดเทอรโบ
ระหว่างนั้นเช่นเคย ไม่มีส่งดอก ไม่สามารถติดต่อได่เลย โทรไปไม่รับ วนไปอย่างนี้อีก 4 ครั้ง ผมได้ต้นคืนมาประมาณ 700,000 บาท ผมต่อสัญญาไปร่วมๆ ุ6 ครั้ง จริงๆอยากจะต่อมันทีเดียวอยาวไปเลยเสียเวลาไปกรมที่ดินมาก แต่ทุกครั้งลูกหนี้ผมเค้าบอกขอแค่นี้พอเพราะเกรงใจ(ไม่รู้เกรงใจอะไรมามันวันสุดท้ายของสัญญาทุกครั้ง)
จนครั้งสุดท้ายติดต่อมาก่อนหมดสัญญา อาทิตย์นึง บอกว่าจะให้ไปช่วยคุยที่ bank หน่อยว่าจะให้กู้ให้ผ่าน ผมบอกผมยินดีช่วยนะ ผมก็ไปตามนัด พอถึงแบงค์ ผมก็ถามว่าผมจะช่วยเค้าได้ไงบ้าง แบงค์บอกมีวิธีเดียวคือต้องเอาโฉนดที่ขายฝากโอนไปให้ผู้กู้ก่อนถึงจะทำการกู้ได้ ผมก็บอกว่าไม่ได้หรอก(ในใจนึกนี่ถ้าไม่มีโฉนดคงโดนเชิดเงินไปละ ติดต่อโคตรยากเลย) ผมก็ด้วยความสงสารก็เลยหยายามหาทางออก แต่ลูกหนี้ผมบอกว่า ไม่ต้องห่วงไว้ใจเค้าได้ ว่าได้เงินแน่นนอน โอนคืนมาเลย ผมก็บอกปัดบอกว่าคงไม่ได้หรอกผมยินดีช่วนนะ แต่ ถ้าผมเสี่ยงผมไม่เอา และเเล้วจากที่เคยพูดดีๆใส่ผมเปลี่ยนบทบาทเลย นั่งไล่ผมว่าจะเอาอะไรจากเค้า จะให้เค้าทำไง เค้าลำบากอย่างโน้นนี้ ขอต่อสัญญาไปจนสิ้นปีนี้ และไม่ขอให้ดอกเบี้ย พูดเสียงดังจนคนทั้งแผนกและผู้มาใช้บริการหันมามองหน้าผมกันหมด ผมบอกว่าผมคงช่วยอะไรไม่ได้ได้แค่ต่อสัญญา แต่เค้าไม่หยุด ไล่ผมอีกจะเอาอะไรให้บอกมาแต่ผมไม่มีอะไรให้แล้วนะเสียงดังด้วย ผมเลยพยายามหาทางเลี่ยงอออกมา และกลับออกมาจนได้ จากครั้งนี้ทำให้ผมเปลี่ยนใจไม่ช่วยเค้าอีกแล้ว คือจะไม่ต่อเวลาอีกแล้วจะยึดบ้านเค้าเลย ซึ่งก็รู้ว่าถ้ายึดบ้านเค้าเค้าคงต้องลำบาก แต่สิ่งที่เค้ากะทำมันแย่มาก นอนคิดตัดสินใจ อยู่ เกือบ 2 วัน วนไปวนมาจะทำดีไหม แต่สุดท้ายก็อยากตัดปัญหา พอตัดสินใจแบบนี้วันรุ่งขึ้นก็บอกเค้าตรงๆ ว่าไม่ต่อสัญญาละ นำ้เสียงของลูกหนี้คือโกรธเรามาก
อยากถามเพื่อนๆว่าถ้าเป็นเพื่อนๆพี่น้องๆจะทำอย่างไร ผมเองอยากฟังแนวคิดนะคับ
ยาวหน่อยนะคับ จะมีคนอ่านจบไหมนะ