ผชดีดี เลือกยังไงจะไม่ผิดพลาด

ได้พบเจอกับผู้ชายสองคน
ผู้ชายคนแรกมีนิสัย ความเสมอต้นเสมอปลายไม่เคยเปลี่ยน3ปีกว่า จะโทรหาเช้ากลางวันเย็นเวลาพักเลิกงานถึงบ้านออกจากบ้าน โทรบอกตลอด เราได้ยินเสียงกันทุกวันและทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราจะไม่ปล่อยให้มันข้ามวันเราจะต้องโทคุยโทรเคลียร์กันแล้วเราก็ดีกัน เค้าไม่เคยปล่อยเราไป เค้าจะง้อเราทุกครั้งขอโอกาสกับเราทุกครั้ง ที่ทะเลาะกันไม่เคยมีเรื่องมือที่สาม แต่จะเป็นเรื่องเงิน ที่เราชอบน้อยใจกินข้าว 10 ครั้งจะเป็นเราที่ออกตังค์เกือบทุกครั้ง เวลาไปเที่ยวก็เป็นเราที่ออกตังค์มันรู้สึกแย่ เค่าเอาตังซื้อแต่ของตัวเอง ก้เริ่มรุ้สึกว่าเค่าเห็นแก่ตัวไปหรือป่าว พักหลังมันยิ่งเยอะขึ้นเราถอยออกมาอยุ่คนเดียว แค่รู้สึกว่ามีแฟนแล้วชีวิตลำบาก ไม่เอาดีกว่า เค่าโทรง้อเราไม่อยากเลิก แต่เราบอกกับเค่าแล้วจะไม่กลับไปอีก เกือบหนึ่งปีที่ไม่ได้มีใคร
จนได้มาเจอกับผู้ชายคนที่สอง เราเปิดร้านอาหารมาอุดหนุนทุกวันจนเราได้คบกันได้ใจเรื่องเงินมาก แต่ละครั้งที่มาร้านเรา เขาก็หมดเยอะ ไปกินข้าวก็เป็นคนเลี้ยงเราเราอยากได้อะไรก็ซื้อให้ ก็มีที่เราซื้อให้เขาบาง แต่ไม่เท่ากับที่เค้าให้เราเลย รู้สึกได้ใจผู้ชายคนนี้มากต่างกับคนแรกต้องที่เราเป็นฝ่ายให้ตลอด รู้สึกดีกับผู้ชายคนนี้มากคิดว่าข้อเสียอื่นน่าจะรับได้ เราไม่โทคุยกันเพราะเขาไม่ชอบเวลาทะเลาะกันไม่มีการเคลียร์ไม่มีการโทรง้อ แต่กลับมีคำพูดที่บอกว่าอยากไปไหนก็เชิญ ไม่มีการยื้อ ห้ามเรียกร้อง เราก็ทะเลาะกันบ่อยเหตุผลเดิมๆเค้าไม่ค่อยสนใจเรา ไม่แคร คือเลิกก็ได้ ไม่ได้ยึดติด จนคนรอบข้างคิดว่าเราเลิกกันแล้ว เพราะเค่าไม่แสดงความรักกับเรา แต่เราก็จะบอกว่าเราไม่โสด ยังคบกันอยู่ เราอดทนกับเรื่องนี้มาก พยายามไม่พูดไม่อยากทะเลาะเพราะรู้ว่าทะเลาะไปเค้าก็ไม่สนใจก็ปล่อยให้เราไป แค่เราไม่อยากเลิก ก็เลยต้องยอมเก็บเอาไว้ในใจแต่วันนี้มันรู้สึกเหนื่อย แค่กอดเราพูดจาดีดีกับเรา เราก็หายโกดแล้ว แต่เค่าไม่ชอบทำ จะทำแค่ครั้งเดียวถ้าไม่หายก็เรื่องของ กุไปเล่นเกมต่อล่ะ ต้องมานั่งถามตัวเองต้องการผู้ชายแบบไหน หรือเป็นเราที่น่าเบื่อกเราเป็นคนซื้อสัตย ทุกคนที่เข้ามาเราจะชัดเจนว่ามีแฟนแล้ว รักใครก็รักมาก หวังไปถึงการสร้างครอบครัวอยู่ด้วยกัน จะทุมเท่ให้เค่าหมดไม่มีเพื่อใจ เวลาผิดหวังก็จะนั้งร้องไห้คนเดียว