คือเรื่องมันมีอยู่ว่า...
มือถือของเพื่อนเราหาย แล้วไม่มีคนเหตุการณ์ด้วย
ช่วงเย็นเราอยู่ที่โรงเรีบน เรานั่งเก้าอี้กับเพื่อนอยู่สองคน
ลวมเราเป็นสามคน ชึ่งเราก็ดูคลิปตลกๆเล่น แล้วA (นามสมมุติ)
มันก็นั่งตรงกลางมันฟังกับเราด้วย ส่วนB (เพื่อนอีกคน)ก็นั่งอีกฝากนึงของเก้าอี้ พอตอนเลีกเรียนเราก็รีบเอามือถือของเราเข้ากระเป๋า ชึ่งมือถือของA มันอยู่บนโตะที่เรานั่งอยู่กัน ชึ่งเราก็เห็นตั้งนานแล้ว แล้วทีงี้เราก็ออกจากห้องพร้อมกันกับBส่วนAหายไปไหนก็ไม่รู้ (น่าจะปิดประตูห้อง)แล้วพอเราออกมา อยู่ที่ระเบียงห้อง เราก็ถามA (Aออกมาแล้ว)ว่ากี่โมงแล้ว แล้วทีงี้เราก็กลัวว่ามันจะลำบากที่จะเอามือถือออกมาให้เราดู เราก็ข้ามไปพูดกับอีกคนที่ถัดจากมัน ว่ากี่โมง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้รู้ว่ากี่โมง น้องเรามารับก่อน เราก็กำลังจะขึ้นรถ มันก็เรียกเราว่าจะมามั้ยพรุ่งนี้ เราก็แบบ 'อาจะ' มันก็หันไปเฉย แล้ววันถัดมา เรากลับไม่อยากไปโรงเรียนเพราะไม่มีคนเฝ้าบ้าน(มันแปลกๆใช่มั้ย55) ที่งี้ช่วงประมาณ8-9โมงเพื่อนอีกคน ที่อยู่ในห้องเรามันก็ไลน์มาว่า
D:ทำไมไม่มาโรงเรียน
เรา:ขี้เกียจ^^
D:อ่อ เห็นมือถือAมั้ย
เรา:อ้าว มือถือมันเป็นรัย?
D:มือถือมันหาย
เรา:เมื่อวานมันยังเล่นอยู่เลยนิ
แล้วต่อด้วยบลาๆ
แล้วเราก็ไปโรงเรียนช่วงเย็นแทน แล้วเพื่อนอีกคนชื่อ
มันก็มาพูดว่า เราเอามือถือของAไป ย้ำอยู่หลายรอบมาก จนเราเกือบร้องไห้ใครๆก็คิดว่าเราเอาเพราะ ไม่มีใครเห็นเหตุการณ์ แถมช่วงนี้เราขาดโรงเรียนตลอด เลยเพราะเราไม่ค่อยสบาย ด้วย อย่างนี้มันยิ่งทำให้คนอื่นสงสัยในตัวเราอีก
1.อยากถามค่ะว่าในสถานะการณ์อย่างนี้เราควรทำยังไงดีคะ?
2.ถ้าเพื่อนเราเอาอาจารณ์ หรือ ผู้ปรกครองของ เพื่อเราเนี่ยมาคาดคั้นเรา เราจะทำอยังไง เราไม่อยากเป็นแพะรับบาปนะ
3.ถ้าไม่มีใครคบเรา จนหมดทั้งเทอมทำอย่างไรดีคะ
4.เราจะทำหน้าอย่างไรดี ?
เราทำเหมือนเราทำเลย เหมือนร่างกายมันไม่ทำตามสมองที่ราต้องการ แถมอีกอย่างเพื่อนเรี่มออกห่างเราตลอดเลย
ทำไมชีวิตเราถึงเป็นอย่างนี้ เราน้อยใจเพื่อน้อยใจชีวิตมาก
โดนกล่าวหาว่าขโมยมือถือเพื่อนทำไงดี?
มือถือของเพื่อนเราหาย แล้วไม่มีคนเหตุการณ์ด้วย
ช่วงเย็นเราอยู่ที่โรงเรีบน เรานั่งเก้าอี้กับเพื่อนอยู่สองคน
ลวมเราเป็นสามคน ชึ่งเราก็ดูคลิปตลกๆเล่น แล้วA (นามสมมุติ)
มันก็นั่งตรงกลางมันฟังกับเราด้วย ส่วนB (เพื่อนอีกคน)ก็นั่งอีกฝากนึงของเก้าอี้ พอตอนเลีกเรียนเราก็รีบเอามือถือของเราเข้ากระเป๋า ชึ่งมือถือของA มันอยู่บนโตะที่เรานั่งอยู่กัน ชึ่งเราก็เห็นตั้งนานแล้ว แล้วทีงี้เราก็ออกจากห้องพร้อมกันกับBส่วนAหายไปไหนก็ไม่รู้ (น่าจะปิดประตูห้อง)แล้วพอเราออกมา อยู่ที่ระเบียงห้อง เราก็ถามA (Aออกมาแล้ว)ว่ากี่โมงแล้ว แล้วทีงี้เราก็กลัวว่ามันจะลำบากที่จะเอามือถือออกมาให้เราดู เราก็ข้ามไปพูดกับอีกคนที่ถัดจากมัน ว่ากี่โมง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้รู้ว่ากี่โมง น้องเรามารับก่อน เราก็กำลังจะขึ้นรถ มันก็เรียกเราว่าจะมามั้ยพรุ่งนี้ เราก็แบบ 'อาจะ' มันก็หันไปเฉย แล้ววันถัดมา เรากลับไม่อยากไปโรงเรียนเพราะไม่มีคนเฝ้าบ้าน(มันแปลกๆใช่มั้ย55) ที่งี้ช่วงประมาณ8-9โมงเพื่อนอีกคน ที่อยู่ในห้องเรามันก็ไลน์มาว่า
D:ทำไมไม่มาโรงเรียน
เรา:ขี้เกียจ^^
D:อ่อ เห็นมือถือAมั้ย
เรา:อ้าว มือถือมันเป็นรัย?
D:มือถือมันหาย
เรา:เมื่อวานมันยังเล่นอยู่เลยนิ
แล้วต่อด้วยบลาๆ
แล้วเราก็ไปโรงเรียนช่วงเย็นแทน แล้วเพื่อนอีกคนชื่อ
มันก็มาพูดว่า เราเอามือถือของAไป ย้ำอยู่หลายรอบมาก จนเราเกือบร้องไห้ใครๆก็คิดว่าเราเอาเพราะ ไม่มีใครเห็นเหตุการณ์ แถมช่วงนี้เราขาดโรงเรียนตลอด เลยเพราะเราไม่ค่อยสบาย ด้วย อย่างนี้มันยิ่งทำให้คนอื่นสงสัยในตัวเราอีก
1.อยากถามค่ะว่าในสถานะการณ์อย่างนี้เราควรทำยังไงดีคะ?
2.ถ้าเพื่อนเราเอาอาจารณ์ หรือ ผู้ปรกครองของ เพื่อเราเนี่ยมาคาดคั้นเรา เราจะทำอยังไง เราไม่อยากเป็นแพะรับบาปนะ
3.ถ้าไม่มีใครคบเรา จนหมดทั้งเทอมทำอย่างไรดีคะ
4.เราจะทำหน้าอย่างไรดี ?
เราทำเหมือนเราทำเลย เหมือนร่างกายมันไม่ทำตามสมองที่ราต้องการ แถมอีกอย่างเพื่อนเรี่มออกห่างเราตลอดเลย
ทำไมชีวิตเราถึงเป็นอย่างนี้ เราน้อยใจเพื่อน้อยใจชีวิตมาก