ขอคำแนะนำของคนเรียนสายอาชีพที่ประสบความสำเร็จในชีวิตแบบจริงจังหน่อยค่ะ

ผมจบสายอาชีวะโดยตรง จบปวส. แล้วเริ่มทำงานเลยเพราะไม่มีเงินเรียนต่อเนื่องจากทางบ้านจนมาก เงินเดือนเมื่อ 20 ปีที่แล้ว เริ่มที่ 4,500 บาท ตอนเริ่มทำงานก็ขวนขวายหาความรู้ทางช่างมาก ๆ แบบอึด ถึก ทน ทำทุกอย่าง ไม่เคยเกี่ยงงาน ไม่เกี่ยงเวลาทำงาน ได้ความรู้ทางช่างมาเยอะ ได้ภาษาเพราะทำงานติดตั้งกับฝรั่งแล้วก็ฝึกอ่านเขียนทุกวัน  ทำงานได้ 2 ปี เริ่มมีเงินเก็บก็ส่งตัวเองเรียนต่อ  วิศวะม.เอกชน จนจบ จริงๆแล้วไม่ค่อยมีเวลาเรียนเท่าไรเพราะมุ่งงาน แต่ก็ทนอ่านหนังสือเพื่อสอบจนเรียนจบ ป.ตรี ก็เปลี่ยนไปได้งานที่ดีขึ้น จากนั้นก็เก็บเงินเรียนต่อ ป.โท  ช่วงที่เรียนนี่ต้องอดทน มาก ๆ เพราะงานต้องออกมาดีมาก ๆ และเกรดจากการเรียนก็ต้องดีรวมถึงความรู้ที่ได้จากการเรียนต้องจำไปประยุกต์ใช้ให้ได้ จบมาเกรด เกิน 3.5 ทั้ง ป.ตรี และ ป.โท จึงทำให้โปรไฟล์ดี หางานไม่ยากรวมถึงภาษาอังกฤษที่ดี และความรู้รอบตัวที่สะสมมาเป็นเวลานานจากการทำงาน

จากวันแรกผ่านไป 10 ปี ผมได้ขึ้นระดับ ผจก. เงินเดือนเกินแสน ตอนอายุ 28  ตอนอายุ 35 ได้ขึ้นเป็นระดับบริหาร เงินเดือน หลายแสน โบนัสปีละล้านถึงหลายล้าน เริ่มจากไม่มีอะไรในชีวิตจนมาก ๆ ปัจจุบันเงินเก็บระดับ 8 หลัก กลาง ๆ แล้วเพราะเก็บออมมาก รู้คุณค่าของเงินทองก่อนเอาไปใช้ รู้จักการลงทุนให้เงินเติบโตเพราะได้จากกาเรียน ป.โท  

จากนักเรียนอาชีวะ ตอนนี้ผมฝันไห้ไปถึง CEO และต้องเรียนจบ ป.เอกให้ได้

อยากบอกน้องว่า ถ้าต้องการประสบความสำเร็จในชีวิตมันไม่มีทางลัด คุณต้องสู้กับมัน อย่าไปฟังคนส่วนมากที่บอกให้คุณเอาเปรียบบริษัท หรือทำงานไปวัน ๆ  มันไม่มีทางเจริญได้ คนที่เป็นผู้บริหารเขาดูออก ว่าใครขี้เกียจ ใครขยัน ใครรักงาน ใครรักแต่ความสบาย   ใครมีหัวคิด ใครฉลาด และใครโง่ ตำแหน่งบริหารในแต่ละระดับที่เงินเดือนสูง ๆ มันมีว่างเสมอ แต่คนที่พร้อม และคู่ควรกับมันมีน้อยมากๆ ผมอยากให้น้องเป็นหนี่งในนั้น จงพยายาม ใช้ความรู้ ความสามารถเพิ่มการเรียนรู้ อย่าหยุดนิ่ง แล้วชีวิตคุณจะได้อย่างที่คุณต้องการ ถ้าคุณเชื่อว่าคุณทำได้คุณจะทำได้ ความสำเร็จมันขึ้นอยู่กับขนาดความคิดของคุณ