สวัสดีครับ ทริปนี้เกิดขึ้นแบบปุบปับ เมื่อเราสองคนอยากไปไหนไกลๆ น้องจึงชวนผม พี่พรุ่งนี้ไปลาวกัน ผมก็ตอบตกลงในทันใด ดีกว่านอนโง่ๆอยู่ในห้อง ออกไปตามล่า บลูลากูนในตำนานกัน เนื่องจาก ข้อมูลค่าใช้จ่ายโดยละเอียด ผมได้เมมใส่ไว้ในโทรศัพท์ แต่โทรศัพท์ได้จากไปอย่างสงบ ที่แม่น้ำซอง ข้อมูลทุกอย่างทิ้งไปกับแม่น้ำ ทิ้งแล้วทุกอย่างงงง ทริปนี้ใช้งบประมาณ 4500 บาท เริ่มตั้งแต่ กทม. จน ถึง กลับมากทม.ครับ พร้อมแล้วไปลุยกัน ดีกว่าครับ
เริ่มต้นเราออกเดินทาง จากหมอชิต ครับ เวลาตอนนั้นประมาณ 21 : 00 น. เห็นจะได้ เราได้กะเวลา เพื่อไปถึง อุดราชธานีในตอนเช้า เพื่อที่จะให้ทันรถไปวังเวียง ซึ่งเป็นรถของ บขส. มีเที่ยวเดียวต่อวันนะครับ เราาถึง บขส. กันประมาณ 6 : 30 น. เลยใช้ห้องน้ำของ บขส. ล้างหน้า แปรงฟัน แล้วมารอรถในรอบ 7 : 30 ครับ
เมื่อรถมาถึง ก็คว้ากระเป๋า มุ่งหน้าเข้า สปป.ลาวกัน เราเตรียมพาสปอตให้พร้อมนะครับ ส่วนขั้นตอนการยื่นหรือเขียน หากเราสงสัยหรือทำไม่เป็น สอบถามพี่คนขับได้ครับ โดยปกติ พี่เขาจะแนะนำเราอยู่แล้วนะ
ระหว่างทางที่รถขับผ่าน เส้นทางกจะเป็นทางคตเคี้ยว ไปตามภูเขา ถนนจะไม่ค่อยดีนัก เรียกว่าหาถือโคอะล่า มาร์ชไปด้วย ไปถึงวังเวียง ก็กลมพอดี 5555555555 แต่วิวสองข้างทางถือว่าสวย และอุดมสมบูรณ์มากครับ
สาวน้อย เป็นเราถือกล้อง เลยหันมายิ้มให้ แต่พอจะยกถ่าย เขินหลบหน้า ถ่ายมาประมาณ 20 รูปได้ครับ กว่าจะได้รูปเธอคนนี้ น่ารักดีครับ
และแล้วเราก็มาถึงจุดหมายแรกของเราครับ มันช่างร้อนซะเหลือเกิน เมื่อมาถึงสิ่งแรกที่ ต้องทำคือหาที่พัก เพราะเป็นทริปที่ไม่มีการวางแพลนใดๆทั้งสิ้นครับ รู้แค่ว่าเราจะไปกันสามเมือง ไปวัดใจเอาดาบหน้า ฮ่าๆๆๆ เมื่อมาถึง ผู้คนส่วนใหญ่เริ่มเดินไปยังที่พักที่จองกันไว้ เราจึงหาเหยื่อในทันใดครับ แล้วก็เจอผู้ร่วมชะตากรรม สองสาวจากมข. ผู้ที่ไม่ได้จองมาเหมือนกัน เราก็ช่วยๆกันสืบหลังโน้นที หลังนี้ที จนรู้จักคนไทยที่ไปเที่ยวที่นั่น เกือบทุกหลัง ฮ่าๆ
สุดท้ายเราสี่คน ก็ได้ที่พักที่เดียวกัน โดยมิได้นัดหมาย ที่พักของเราเลือกที่มองเห็นวิว ภูเขาด้านหลังครับ เผื่อมีอารมณ์ติส อยากออกมานั่งดูภูเขากัน
แล้วนี่ก็คือวิวหลังห้องของเรา
เมื่อเก็บกระเป๋า พักผ่อนจนหายเหนื่อย ก็ออกมาสำรวจ วังเวียงกันดีกว่า
สิ่งที่พลาดไม่ได้หากไม่ทานแล้วจะมาไม่ถึง นั่นคือโรตีนั่นเองครับ หากอยู่ที่วังเวียง คำว่า โรตีไหมจ๊ะ จะถูกกรอกหูเราอยู่ทุกวี่วัน จนเราต้องตัดใจซื้อมันสักที หากมาวันแรกๆ แม่ค้าจะเชื้อเชิญด้วยการแถมไข่หนึ่งฟอง ผ่านไปวันที่สอง บอกแถมไข่สองฟอง เอากับเขาสิ
ส่วนอาหารที่นี่ถือว่าราคาค่อนข้างสูงเลยทีเดียว แต่ผมบังเอิญเจอร้านนึง อยู่ใกล้ๆที่ผมพัก ร้านจะเป็นโต๊ะแบบนั่งพื้น ปูรองด้วยผ้าสีแดง พี่เจ้าของร้านชอบฟังเพลงไทย โลโซ อัสนี วสัน เพลงยุค 80 - 90 ร้านนี้หากสั่งกับข้าวหนึ่งอย่าง จะแถมข้าวเปล่าหนึ่งจาน วันนั้นเราคุยกันถูกคอ พี่เขาเลยยก น้ำจันทร์มาต้อนรับเราด้วย เรียกว่า หลับสบายกันเลยทีเดียววว
เช้าวันต่อมาในวังเวียง จากการสืบราคาของ One day trip เราจึงตัดสินใจ เช่ารถ มอเตอร์ไบร์ท ( เรียกตามคนลาวนะครับ ) แล้วหาแผนที่ไปกันเองงง
**** ช่วงนี้ชี้แนะ *****
หากจะเช่ามอไซต์ แล้วขับในวังเวียง เติมน้ำมันครึ่งถังก็เหลือๆ หากถามร้านเช่ารถ เขาจะบอกให้เราเติมเต็มถัง ไม่งั้นจะไม่บอก แต่ขณะผมไปเติมที่ร้าน เดชะบุญเขี้ยวเสือช่วยชีวิต เจอพี่ใจดีชาวลาว บอกว่าเติมครึ่งถังก็พอแล้ว เพราะหากเหลือ ทางร้านเช่ามอไซต์ ก็จะดูดออก แล้วเอาไปขายครับ
ตัดภาพกลับมาที่ทริปของเราต่อ
สถานที่ที่เราเลือกจะไปกันที่แรก นั่นคือ "ถ้ำจัง" จากการสืบถาม ชาวบ้านแถวนั้น ถึงแม้ถ้ำจะมีคำว่าจัง แต่ไม่เกี่ยวเนื่องกับ ประเทศญี่ปุ่น แต่อย่างใด ภายนอกบริเวณถ้ำจะมีเอ็งน้ำตก ใสสะอาด สวยงามน้ำเย็นดี สามารถลงเล่นได้ครับ
จากนั้นเราก็เดินข้ามสะพาน แล้วเดินขึ้นบรรไดมานิดหน่อย เราก็จะถึงตัวถ้ำครับ เสียค่าเข้าด้วยนะครับ
เมื่อเดินมาถึงจุดชมวิว เราก็จะสามารถมองเห็น แม่น้ำซอง และเมืองวังเวียงได้ครับ
เมื่อชมบรรยากาศของถ้ำจังจนเต็มปอดแล้ว สถานที่ต่อไปที่เราจะมุ่งไปก็คือ ผาเงินครับ ซึ่งเป็นทางผ่านที่จะไปบลูลากูนได้ ช้าอยู่ใย สวมวิญญาณไบเกอร์ แล้วบึ่งไปเลยยยย
ลักษณะเส้นทางที่เราวิ่งผ่านก็จะประมาณนี้ครับ ขับได้ไม่นานเราก็มาถึง ผาเงิน ต้องจอดรถไว้ข้างล่าง แล้วเดินขึ้นไป ความสูงอยู่ที่ 1 พันกว่าๆ ครับ ผมให้เวลเดินกันประมาณ 45 นาที ขึ้นไปข้างบนเหนื่อยครับ แต่เมื่อไปถึง วิวสวยจริงๆ พื้นที่ข้างบนมีไม่มากนัก เพียงศาลาเล็กๆหลังเดียว แต่นั่งไปสักพัก มีผู้สาวลาวมานั่งคุยกับเราด้วย ก็เลยเพลินกันไปเลย
วิวจากผาเงินครับ
พอพักหายเหนื่อยเราก็รีบบึ่งรถไปต่อ เพื่อจะไปยัง บลูลากูนอันชื่อดังที่ตามรอยมาจาก พันทิพ แต่เมื่อมาถึงงง
อ่าวเห้ยยยยยยยย ไม่ฟ้าเหมือนในพันทิพย์นี่หว่า แต่ก็พอโดดน้ำให้หายร้อนได้ครับ ชั้นที่สองนี่ เสียวจริงๆ
เมื่อเล่นเสร็จซักพักก็รีบบึ่งรถกลับ เพื่อจะมาให้ทันล่วงห่วงยางที่แม่น้ำซอง แต่ก็เกือบไม่ทัน เดชะบุญเขี้ยวเสืออีกแล้วครับ สองสาวจากมข. หาคนหารพอดีเป็นรอบสุดท้ายของวันนั้น รูปการล่องแม่น้ำซองทั้งหมด อยู่ในโทรศัพท์คู่ใจของผม ซึ่งสวรรค์ช่างกลั่นแกล้ง โทรศัพท์ของผมได้ฝากชื่อไว้กับที่นี่แหละครับ ภาพช่วงนี้จึงขาดหายไป จากนั้นเราก็อาบน้ำทานข้าว และหาร้านนั่งดื่มกับสองสาวนิดหน่อย ก่อนจะแยกย้าย เพื่อออกเดินทางไปหลวงพระบางในวันรุ่งขึ้น ไว้มาต่อนะครับ. . .
[CR] เมื่อหนึ่งคนอกหัก และอีกคนนึงตกงาน สปป.ลาว คือคำตอบ. . .
เริ่มต้นเราออกเดินทาง จากหมอชิต ครับ เวลาตอนนั้นประมาณ 21 : 00 น. เห็นจะได้ เราได้กะเวลา เพื่อไปถึง อุดราชธานีในตอนเช้า เพื่อที่จะให้ทันรถไปวังเวียง ซึ่งเป็นรถของ บขส. มีเที่ยวเดียวต่อวันนะครับ เราาถึง บขส. กันประมาณ 6 : 30 น. เลยใช้ห้องน้ำของ บขส. ล้างหน้า แปรงฟัน แล้วมารอรถในรอบ 7 : 30 ครับ
เมื่อรถมาถึง ก็คว้ากระเป๋า มุ่งหน้าเข้า สปป.ลาวกัน เราเตรียมพาสปอตให้พร้อมนะครับ ส่วนขั้นตอนการยื่นหรือเขียน หากเราสงสัยหรือทำไม่เป็น สอบถามพี่คนขับได้ครับ โดยปกติ พี่เขาจะแนะนำเราอยู่แล้วนะ
ระหว่างทางที่รถขับผ่าน เส้นทางกจะเป็นทางคตเคี้ยว ไปตามภูเขา ถนนจะไม่ค่อยดีนัก เรียกว่าหาถือโคอะล่า มาร์ชไปด้วย ไปถึงวังเวียง ก็กลมพอดี 5555555555 แต่วิวสองข้างทางถือว่าสวย และอุดมสมบูรณ์มากครับ
สาวน้อย เป็นเราถือกล้อง เลยหันมายิ้มให้ แต่พอจะยกถ่าย เขินหลบหน้า ถ่ายมาประมาณ 20 รูปได้ครับ กว่าจะได้รูปเธอคนนี้ น่ารักดีครับ
และแล้วเราก็มาถึงจุดหมายแรกของเราครับ มันช่างร้อนซะเหลือเกิน เมื่อมาถึงสิ่งแรกที่ ต้องทำคือหาที่พัก เพราะเป็นทริปที่ไม่มีการวางแพลนใดๆทั้งสิ้นครับ รู้แค่ว่าเราจะไปกันสามเมือง ไปวัดใจเอาดาบหน้า ฮ่าๆๆๆ เมื่อมาถึง ผู้คนส่วนใหญ่เริ่มเดินไปยังที่พักที่จองกันไว้ เราจึงหาเหยื่อในทันใดครับ แล้วก็เจอผู้ร่วมชะตากรรม สองสาวจากมข. ผู้ที่ไม่ได้จองมาเหมือนกัน เราก็ช่วยๆกันสืบหลังโน้นที หลังนี้ที จนรู้จักคนไทยที่ไปเที่ยวที่นั่น เกือบทุกหลัง ฮ่าๆ
สุดท้ายเราสี่คน ก็ได้ที่พักที่เดียวกัน โดยมิได้นัดหมาย ที่พักของเราเลือกที่มองเห็นวิว ภูเขาด้านหลังครับ เผื่อมีอารมณ์ติส อยากออกมานั่งดูภูเขากัน
แล้วนี่ก็คือวิวหลังห้องของเรา
เมื่อเก็บกระเป๋า พักผ่อนจนหายเหนื่อย ก็ออกมาสำรวจ วังเวียงกันดีกว่า
สิ่งที่พลาดไม่ได้หากไม่ทานแล้วจะมาไม่ถึง นั่นคือโรตีนั่นเองครับ หากอยู่ที่วังเวียง คำว่า โรตีไหมจ๊ะ จะถูกกรอกหูเราอยู่ทุกวี่วัน จนเราต้องตัดใจซื้อมันสักที หากมาวันแรกๆ แม่ค้าจะเชื้อเชิญด้วยการแถมไข่หนึ่งฟอง ผ่านไปวันที่สอง บอกแถมไข่สองฟอง เอากับเขาสิ
ส่วนอาหารที่นี่ถือว่าราคาค่อนข้างสูงเลยทีเดียว แต่ผมบังเอิญเจอร้านนึง อยู่ใกล้ๆที่ผมพัก ร้านจะเป็นโต๊ะแบบนั่งพื้น ปูรองด้วยผ้าสีแดง พี่เจ้าของร้านชอบฟังเพลงไทย โลโซ อัสนี วสัน เพลงยุค 80 - 90 ร้านนี้หากสั่งกับข้าวหนึ่งอย่าง จะแถมข้าวเปล่าหนึ่งจาน วันนั้นเราคุยกันถูกคอ พี่เขาเลยยก น้ำจันทร์มาต้อนรับเราด้วย เรียกว่า หลับสบายกันเลยทีเดียววว
เช้าวันต่อมาในวังเวียง จากการสืบราคาของ One day trip เราจึงตัดสินใจ เช่ารถ มอเตอร์ไบร์ท ( เรียกตามคนลาวนะครับ ) แล้วหาแผนที่ไปกันเองงง
**** ช่วงนี้ชี้แนะ *****
หากจะเช่ามอไซต์ แล้วขับในวังเวียง เติมน้ำมันครึ่งถังก็เหลือๆ หากถามร้านเช่ารถ เขาจะบอกให้เราเติมเต็มถัง ไม่งั้นจะไม่บอก แต่ขณะผมไปเติมที่ร้าน เดชะบุญเขี้ยวเสือช่วยชีวิต เจอพี่ใจดีชาวลาว บอกว่าเติมครึ่งถังก็พอแล้ว เพราะหากเหลือ ทางร้านเช่ามอไซต์ ก็จะดูดออก แล้วเอาไปขายครับ
ตัดภาพกลับมาที่ทริปของเราต่อ
สถานที่ที่เราเลือกจะไปกันที่แรก นั่นคือ "ถ้ำจัง" จากการสืบถาม ชาวบ้านแถวนั้น ถึงแม้ถ้ำจะมีคำว่าจัง แต่ไม่เกี่ยวเนื่องกับ ประเทศญี่ปุ่น แต่อย่างใด ภายนอกบริเวณถ้ำจะมีเอ็งน้ำตก ใสสะอาด สวยงามน้ำเย็นดี สามารถลงเล่นได้ครับ
จากนั้นเราก็เดินข้ามสะพาน แล้วเดินขึ้นบรรไดมานิดหน่อย เราก็จะถึงตัวถ้ำครับ เสียค่าเข้าด้วยนะครับ
เมื่อเดินมาถึงจุดชมวิว เราก็จะสามารถมองเห็น แม่น้ำซอง และเมืองวังเวียงได้ครับ
เมื่อชมบรรยากาศของถ้ำจังจนเต็มปอดแล้ว สถานที่ต่อไปที่เราจะมุ่งไปก็คือ ผาเงินครับ ซึ่งเป็นทางผ่านที่จะไปบลูลากูนได้ ช้าอยู่ใย สวมวิญญาณไบเกอร์ แล้วบึ่งไปเลยยยย
ลักษณะเส้นทางที่เราวิ่งผ่านก็จะประมาณนี้ครับ ขับได้ไม่นานเราก็มาถึง ผาเงิน ต้องจอดรถไว้ข้างล่าง แล้วเดินขึ้นไป ความสูงอยู่ที่ 1 พันกว่าๆ ครับ ผมให้เวลเดินกันประมาณ 45 นาที ขึ้นไปข้างบนเหนื่อยครับ แต่เมื่อไปถึง วิวสวยจริงๆ พื้นที่ข้างบนมีไม่มากนัก เพียงศาลาเล็กๆหลังเดียว แต่นั่งไปสักพัก มีผู้สาวลาวมานั่งคุยกับเราด้วย ก็เลยเพลินกันไปเลย
วิวจากผาเงินครับ
พอพักหายเหนื่อยเราก็รีบบึ่งรถไปต่อ เพื่อจะไปยัง บลูลากูนอันชื่อดังที่ตามรอยมาจาก พันทิพ แต่เมื่อมาถึงงง
อ่าวเห้ยยยยยยยย ไม่ฟ้าเหมือนในพันทิพย์นี่หว่า แต่ก็พอโดดน้ำให้หายร้อนได้ครับ ชั้นที่สองนี่ เสียวจริงๆ
เมื่อเล่นเสร็จซักพักก็รีบบึ่งรถกลับ เพื่อจะมาให้ทันล่วงห่วงยางที่แม่น้ำซอง แต่ก็เกือบไม่ทัน เดชะบุญเขี้ยวเสืออีกแล้วครับ สองสาวจากมข. หาคนหารพอดีเป็นรอบสุดท้ายของวันนั้น รูปการล่องแม่น้ำซองทั้งหมด อยู่ในโทรศัพท์คู่ใจของผม ซึ่งสวรรค์ช่างกลั่นแกล้ง โทรศัพท์ของผมได้ฝากชื่อไว้กับที่นี่แหละครับ ภาพช่วงนี้จึงขาดหายไป จากนั้นเราก็อาบน้ำทานข้าว และหาร้านนั่งดื่มกับสองสาวนิดหน่อย ก่อนจะแยกย้าย เพื่อออกเดินทางไปหลวงพระบางในวันรุ่งขึ้น ไว้มาต่อนะครับ. . .