เคยถามตัวเองกันไหมครับ ว่าทำไมตอนเป็นเด็ก-วัยรุ่น เราไม่มีความรับผิดชอบกับการเรียน ?

สมัยเรียนจำได้ว่าผมจะไม่ค่อยสนใจเรียน ไม่สนุกกับการเรียนและไม่มีเพื่อนสนิท เวลาทำการบ้านผิดหรือสอบได้คะแนนไม่ดีก็ถูกพ่อแม่ตำหนิบางครั้งก็ถูกตี มันเจ็บปวดนะ
แต่ผิดกันกับพี่สาวผมทั้งที่เลี้ยงมาเหมือนกันแต่เธอเรียนเก่งมาก มีความรับผิดชอบต่อตัวเองสูง สามารถสอบชิงทุนรัฐบาลเรียนจบถึงปริญญาเอกจากต่างประเทศได้
ก็เลยมานั่งนึกว่าทำไมสมัยเรียนเรารับผิดชอบกับเรื่องเรียนไม่ได้? , ทำไมเราไม่รู้สึกอยากจะเรียนต่อคณะโน้นคณะนี้เหมือนคนอื่นๆบ้าง ?

จริงๆแล้วชีวิตตอนนี้ไม่ได้ลำบากอะไรครับ  เพียงแค่สงสัยตัวเองในอดีตว่าทำไมเราไม่สามารถรับผิดชอบในหน้าที่การเรียนหนังสือ

เผื่อจะมีคนในพันทิพให้คำตอบและชี้แนะคนอื่นๆที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ได้บ้างครับ