ตั้งแต่จำความได้ ผมก็รู้จักขบวนการห้าสีแล้ว แต่ตอนยังเด็กผมไม่รู้จักอะไรมากเกินไปกว่าคำว่า เพาเวอร์เรนเจอร์ส ซึ่งเป็นขบวนการจากทางฝั่งอเมริกา ก็รู้แค่นั้น

จนมาถึงช่วงอนุบาล 3 ก็เป็นหนึ่งในช่วงที่ผมบ้าและดูหนังขบวนการห้าสีเยอะมาก ตอนนั้นมักจะไปเช่าวิดีโอจากร้านแถวบ้านมาดู คนในช่วงวัยเดียวกับผมน่าจะจำได้ เป็นวิดีโอม้วนละ 3 ตอน และต้องพากย์โดยทีมพากย์สุดคลาสสิค ทีมวิดีโอสแควร์ ขบวนการที่ดูในช่วงนั้นก็จะเช่น เทอร์โบเรนเจอร์,ไฟว์แมน (หรือชื่อไทยคือสกายเรนเจอร์),จูเรนเจอร์ เป็นต้น

มาถึงจุดหนึ่งผมก็ไม่ได้สนใจที่จะดูขบวนการห้าสีอีก คือจริง ๆ ผมมันเป็นพวกที่ความชอบมันจะเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวช่วงนี้ชอบเรื่องนั้น เดี๋ยวช่วงนั้นชอบเรื่องนี้ ก็มีช่วงหนึ่งที่ผมหันไปบ้าพวกไรเดอร์ หรืออุลตร้าแมน แล้วก็ละเลยขบวนการห้าสีไป

จนกระทั่งอยู่ ป.5 ผมก็ได้ซื้อวีซีดีเรื่อง เพาเวอร์เรนเจอร์ส 6 พลังผ่ามิติ ของทางฝั่งอเมริกาอีกเช่นกัน คือมันเป็นหนังเก่าที่ผมเคยดูตั้งแต่ยังเด็กแล้ว พอได้ดูเรื่องนั้นอีกครั้งก็พบว่ามันสนุกมาก ส่งผลให้ผมชอบพวกหนังขบวนการห้าสีขึ้นมาเลย และชอบมาจนถึงทุกวันนี้ นอกจากนี้ผมยังได้ซื้อนิตยสารฉบับหนึ่งที่ลงเกี่ยวกับขบวนการห้าสีตั้งแต่โกเรนเจอร์จนถึงเดกะเรนเจอร์ที่เป็นขบวนการล่าสุดในขณะนั้น ทำให้ผมได้ความรู้เกี่ยวกับขบวนการห้าสีมาเยอะมาก และรู้ว่าภาษาญี่ปุ่นเขาเรียกเจ้าขบวนการพวกนี้ว่า เซ็นไต ซึ่งเซ็นไต หากแปลแล้วก็จะประมาณว่า กองทหาร,กองนักรบ ก็หมายถึงกลุ่มขบวนการห้าสีนี่แหละ

ช่วงที่ผมคิดว่าผมบ้าขบวนการห้าสีมากที่สุดคือช่วง ป.6-ม.1 โดยเฉพาะตอน ม.1 ที่ผมมักจะตระเวนไปตามคลองถมเพราะผมรู้ว่ามันเป็นแหล่งที่มีพวกแผ่นหนังฮีโร่ซึ่งต้องยอมรับว่าอาจจะไม่ถูกลิขสิทธิ์สักเท่าไรนัก แต่มันใหม่และเร็วพอ ๆ กับที่ญี่ปุ่นเลย ถ้าจะรอแบบลิขสิทธิ์ก็ต้องช้ากว่านั้นไปอีกสักปีสองปี และยังมีพวกขบวนการเก่า ๆ ด้วย ผมก็ไปตามเก็บมาจนเกือบหมด ในช่วงนั้นเหลือแค่มาสค์แมนขบวนการเดียวที่ผมไม่ได้ดู

อย่างที่บอกไปข้างต้นว่า ความชอบของผมมันเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ช่วง ม.3 ผมหันไปฟังเพลงคาราบาว แล้วก็ทำให้ผมติดคาราบาวไปอีกจนเริ่มไม่สนใจขบวนการห้าสีอีกต่อไป แต่ แต่ผมก็ยังติดตามข่าวคราวอยู่บ้างนะว่าปีนี้มีขบวนการอะไรมาใหม่ คืออาจจะไม่ได้ติดเหมือนแต่ก่อน แต่มันก็ยังเป็นเรื่องที่ชอบที่สุดอยู่ดี

ที่สำคัญที่สุด เพราะความชอบในขบวนการห้าสีนี่แหละ ที่ทำให้ผมสงสัยว่าตัวอักษรที่ปรากฏขึ้นในไตเติลหรือตามเนื้อเรื่องมันอ่านว่าอะไร ทำให้ผมเลือกเรียนภาษาญี่ปุ่น ซึ่งเป็นภาษาที่ผมใช้ในการทำงานในปัจจุบันนี้ จึงอยากบอกอีกว่าเรื่องราวพวกนี้ ไม่ใช่เรื่องไร้สาระ เรื่องปัญญาอ่อนอย่างที่พวกผู้ใหญ่หรือคนใจแคบคิดกัน ถ้าเรารู้จักใช้มันให้เป็นประโยชน์ ก็จะเกิดผลดีกับตัวเราเอง

ต่อไปเรามาดูกันดีกว่า ว่าตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน มีขบวนการอะไรที่ผ่านมาแล้วบ้าง (ชื่อนำของขบวนการนี่ผมแปลตรงจากภาษาญี่ปุ่นนะครับ บางขบวนการเลยอาจฟังดูแปลก ๆ ไปบ้าง)