เจนนี่: เวลาที่เธอเจอสิ่งที่เธอรัก เธอจะอยู่กับมันและสร้างมันอย่างไม่รู้สึกเหนื่อย เธอจะรู้สึกว่ามันเป็นการพักผ่อน เป็นความสบายใจเวลาที่อยู่กับมัน ถึงแม้ว่าตลอดเส้นทาง จะเต็มไปด้วยน้ำตา เพราะเธอต้องฝ่าฟันอุปสรรคทุกรูปแบบ สิ่งที่เธอรัก มันอาจจะไม่ใช่อาชีพของเธอก็ได้
(วิวก่อนตะวันตกดินจาก จือซานเหยียน 芝山岩 วัดเจ้าแม่กวนอิม ในเขตซื่อหลิน)
---
เมื่อคืนเพลียมาก ใช้สมองคิดงานเยอะ แล้วก็พูดคุยกับคน แล้วก็ทำงานต่อเลยหลับคาคอมไปเลย
ต่อจากวันที่ 2 เม.ย.
กลับมาไต้หวันครั้งนี้ บวกกับเพิ่งอกหักครั้งโคม่าเลยทำให้เรามีแรงบันดาลใจอยากออกไปท่องโลกกว้างยิ่งกว่าเดิม ไอเดียตอนนี้คือ
ไต้หวัน: ทำงาน
ญี่ปุ่น: เที่ยว
จีน: เที่ยว
แคลิฟอร์เนีย: ทำงาน
สแกนดิเนเวีย: ทำงาน
ชาติที่แล้วคงมีอะไรเกี่ยวข้องกับแคลิฟอร์เนีย ตั้งใจมั่นว่าจะต้องไปใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นให้ได้สักครั้งก่อนตาย กลัวอย่างเดียวคือ ถ้าไปยาวแล้ว อาจจะไม่กลับมาแล้วน่ะสิ เพราะรู้สึกเหมือนกลับบ้านเก่าเวลาที่คลุกคลีกับเพื่อนๆ ชาวแคลิฟอร์เนียน แล้วที่ผ่านมาก็มีหนุ่มอเมริกันมาป้วนเปี้ยนตลอด งั้นไปสร้างสามีที่แคลิฟอร์เนียละกัน! รอบนี้เจอใครพร้อมแต่ง เจ้ตอบรับแต่งทันที อยากเลี้ยงเด็กน้อยน่ารักๆ ตาใสๆ ละ
---
เมื่อวานได้คุยกับเพื่อนใหม่ เจนนี่ ตอนไปดินเนอร์วันเกิดของเพื่อนสนิท เจนนี่เปิดโลกให้เราฟังถึงเกมการเงินกับประเภทนักลงทุนในโลกธุรกิจ จะไม่ลงรายละเอียดละกัน รู้แค่ว่า เมื่อคืนเจนนี่จุดประกายการทำความฝันของเราให้เป็นจริงไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
เรา ตื่นขึ้นมาจากการหลับไหลอีกครั้ง และกำลังวางเส้นทางไปทำสิ่งที่เรารู้ว่าใจมันเรียกร้อง แต่กลัวมาทั้งชีวิต
เราจะออกเดินทางอีกครั้ง!
เราเลือกทิ้งความอยากจอมปลอมที่จะสร้างอาณาจักรธุรกิจ หมกมุ่นอยู่แต่ในโลกที่ไร้ซึ่งความเป็นมนุษย์แต่มีแค่ผลประโยชน์ทางวัตถุ เพราะตอนนี้เราเห็นลึกไปกว่าชั้นของวัตถุ เงินร้อยล้านพันล้าน ชื่อเสียงเกียรติยศ บ้านหลังใหญ่ แต่เราจะสร้างคุณค่าทางจิตวิญญาณที่มอบให้แก่เพื่อนมนุษย์และตัวเราเอง
ครั้งนี้รู้เลยว่ามันจะไม่ใช่การ "ลอง" ออกเดินทาง หรือ "แค่ไปให้ถึงเพื่อเป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต" แบบที่ผ่านมา แต่มันจะเป็นการเดินทางที่เป็นการใช้ชีวิตอย่างเต็มรูปแบบ แบบที่เต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา (โห พิมพ์จบปุ๊ป หัวใจพองโต!) ตื่นเต้นที่จะได้เจอใครอีกก็ไม่รู้เข้ามาในชีวิต
ชีวิตคนเรา ก็แค่ต้องเปิดรับ ปล่อยวาง และขอบคุณอะไรก็ตามที่สร้างให้เราเป็นคนอย่างที่เราเป็น ณ วินาทีนี้ เราอาจจะไม่ได้ถูกใจทุกคนและเราก็ทำแบบนั้นไม่ได้
แต่ในที่สุดเราก็รู้แล้วว่า
"ความสุข"
ไม่ได้อยู่ที่จำนวนเงิน
ไม่ได้อยู่ที่มีคนรักมากมาย หรือชื่อเสียงดังกระฉ่อน
ไม่ได้อยู่ที่ได้ครอบครองวัตถุ หรือผู้คน
แต่อยู่ที่ "น้ำใจความเป็นมนุษย์" ที่เรารับและมอบให้กันและกัน
แล้วความสงบก็จะเกิดที่ใจเราเอง
ขอบคุณ อาหยี่ เป่าเกอ เรนนี่ เจนนี่ ที่สอนให้รู้จัก "น้ำใจความเป็นมนุษย์"
ขอบคุณน้องผู้หญิงโต๊ะข้างๆ ที่ส่งต่อความโก๊ะให้ได้เป็นเองและขำเอง
ขอบคุณเธอ...ที่เข้ามาในชีวิตให้เราได้คิดและสัมผัสความหมายของความรักหลายชั้น สิ่งที่หมั่นไส้ไม่หายคือ การเข้ามาของเธอมันยังทำให้ สภาพ love-hate ยังคงอยู่ ร้ายกาจที่สุด
พรุ่งนี้จะไปตรวจเซลล์ที่ รพ. แอบกลัวเหมือนกันว่าผลจะออกมาเป็นยังไง
พรุ่งนี้เจอกันใหม่
《ชีวิตใหม่ ที่ ไทเป: The Beginning》ตอนที่ 4
---
เมื่อคืนเพลียมาก ใช้สมองคิดงานเยอะ แล้วก็พูดคุยกับคน แล้วก็ทำงานต่อเลยหลับคาคอมไปเลย
ต่อจากวันที่ 2 เม.ย.
กลับมาไต้หวันครั้งนี้ บวกกับเพิ่งอกหักครั้งโคม่าเลยทำให้เรามีแรงบันดาลใจอยากออกไปท่องโลกกว้างยิ่งกว่าเดิม ไอเดียตอนนี้คือ
ไต้หวัน: ทำงาน
ญี่ปุ่น: เที่ยว
จีน: เที่ยว
แคลิฟอร์เนีย: ทำงาน
สแกนดิเนเวีย: ทำงาน
ชาติที่แล้วคงมีอะไรเกี่ยวข้องกับแคลิฟอร์เนีย ตั้งใจมั่นว่าจะต้องไปใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นให้ได้สักครั้งก่อนตาย กลัวอย่างเดียวคือ ถ้าไปยาวแล้ว อาจจะไม่กลับมาแล้วน่ะสิ เพราะรู้สึกเหมือนกลับบ้านเก่าเวลาที่คลุกคลีกับเพื่อนๆ ชาวแคลิฟอร์เนียน แล้วที่ผ่านมาก็มีหนุ่มอเมริกันมาป้วนเปี้ยนตลอด งั้นไปสร้างสามีที่แคลิฟอร์เนียละกัน! รอบนี้เจอใครพร้อมแต่ง เจ้ตอบรับแต่งทันที อยากเลี้ยงเด็กน้อยน่ารักๆ ตาใสๆ ละ
---
เมื่อวานได้คุยกับเพื่อนใหม่ เจนนี่ ตอนไปดินเนอร์วันเกิดของเพื่อนสนิท เจนนี่เปิดโลกให้เราฟังถึงเกมการเงินกับประเภทนักลงทุนในโลกธุรกิจ จะไม่ลงรายละเอียดละกัน รู้แค่ว่า เมื่อคืนเจนนี่จุดประกายการทำความฝันของเราให้เป็นจริงไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
เรา ตื่นขึ้นมาจากการหลับไหลอีกครั้ง และกำลังวางเส้นทางไปทำสิ่งที่เรารู้ว่าใจมันเรียกร้อง แต่กลัวมาทั้งชีวิต
เราจะออกเดินทางอีกครั้ง!
เราเลือกทิ้งความอยากจอมปลอมที่จะสร้างอาณาจักรธุรกิจ หมกมุ่นอยู่แต่ในโลกที่ไร้ซึ่งความเป็นมนุษย์แต่มีแค่ผลประโยชน์ทางวัตถุ เพราะตอนนี้เราเห็นลึกไปกว่าชั้นของวัตถุ เงินร้อยล้านพันล้าน ชื่อเสียงเกียรติยศ บ้านหลังใหญ่ แต่เราจะสร้างคุณค่าทางจิตวิญญาณที่มอบให้แก่เพื่อนมนุษย์และตัวเราเอง
ครั้งนี้รู้เลยว่ามันจะไม่ใช่การ "ลอง" ออกเดินทาง หรือ "แค่ไปให้ถึงเพื่อเป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต" แบบที่ผ่านมา แต่มันจะเป็นการเดินทางที่เป็นการใช้ชีวิตอย่างเต็มรูปแบบ แบบที่เต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา (โห พิมพ์จบปุ๊ป หัวใจพองโต!) ตื่นเต้นที่จะได้เจอใครอีกก็ไม่รู้เข้ามาในชีวิต
ชีวิตคนเรา ก็แค่ต้องเปิดรับ ปล่อยวาง และขอบคุณอะไรก็ตามที่สร้างให้เราเป็นคนอย่างที่เราเป็น ณ วินาทีนี้ เราอาจจะไม่ได้ถูกใจทุกคนและเราก็ทำแบบนั้นไม่ได้
แต่ในที่สุดเราก็รู้แล้วว่า
"ความสุข"
ไม่ได้อยู่ที่จำนวนเงิน
ไม่ได้อยู่ที่มีคนรักมากมาย หรือชื่อเสียงดังกระฉ่อน
ไม่ได้อยู่ที่ได้ครอบครองวัตถุ หรือผู้คน
แต่อยู่ที่ "น้ำใจความเป็นมนุษย์" ที่เรารับและมอบให้กันและกัน
แล้วความสงบก็จะเกิดที่ใจเราเอง
ขอบคุณ อาหยี่ เป่าเกอ เรนนี่ เจนนี่ ที่สอนให้รู้จัก "น้ำใจความเป็นมนุษย์"
ขอบคุณน้องผู้หญิงโต๊ะข้างๆ ที่ส่งต่อความโก๊ะให้ได้เป็นเองและขำเอง
ขอบคุณเธอ...ที่เข้ามาในชีวิตให้เราได้คิดและสัมผัสความหมายของความรักหลายชั้น สิ่งที่หมั่นไส้ไม่หายคือ การเข้ามาของเธอมันยังทำให้ สภาพ love-hate ยังคงอยู่ ร้ายกาจที่สุด
พรุ่งนี้จะไปตรวจเซลล์ที่ รพ. แอบกลัวเหมือนกันว่าผลจะออกมาเป็นยังไง
พรุ่งนี้เจอกันใหม่