สวัสดีค่ะืวันนี้จะมาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า เรารู้จักกับผู้ชายอยู่คนนึง เค้าชื่อ ต้า (นามสมมุติ)
เราเรียนอยู่ที่เดียวกัน เจอกันที่ร้านเหล้าค่ะ เค้าก็เข้ามาขอไลน์ปกติ เราก็ให้ไปค่ะคิดว่าจะคุยเล่นๆ เพราะเราก็โสดก็เลยให้ไป
วันนั้นเค้าก็แอดไลน์มา เราก็คุยกันปกติ เราได้ตามหาเฟสบุคิค้นหาข้อมูลของเค้าทุกอย่างเพื่อให้แน่ใจว่า ต้ามีแฟนรึป่าวถ้ามี
เราก็คือจะไม่ยุ่ง พอเราเจอเราก็เห็นว่าเค้าโสด แต่ก็ดูเหมือนๆว่าเค้าจะเพ้อถึงแฟนเก่าอยู่
👉🏼เราคุยกันได้สักพักนึง เรายอมรับเลยค่ะว่าตอนนั้นเรารู้สึกดีๆ ดีมากเลยจริงๆ เค้าทำดีกับเรามาก ละอยู่ๆ แฟนเก่าของต้าก็ทักมาหาเราค่ะ
ถามว่าเราคุยกับต้ารึป่าว เราก็ตอบไปว่าคุย ผญคนนั้นพูดว่าเราเป็นคนทำให้เค้า2คนเลิกกัน เราก็ถามผญ คนนั้นไปว่าจะให้เราเลิกยุ่งให้ไหม
ผญ คนนั้นบอกว่าไม่เป็นไรเพราะเค้าก็เลิกกันแล้ว
👉🏼พอตกเย็นเราก็ถามต้าว่า สรุปกับแฟนเก่านี่ยังไง ต้าบอกต้าไม่กลับไปแล้ว แล้วต้าก็เลิกกับผญ คนนั้นนานแล้วจริงๆ ยังไงเค้าก็เลือกเราอยู่กับเราไม่ไปไหน
เราก็เชื่อค่ะ คิดว่าเค้าจะไม่กลับไปแน่ๆ แต่ระหว่างที่คุยกัน ต้าเพ้อถึงผญ คนนั้นแทบทุกวัน จนเราทนไม่ไหวถามว่าตกลงจะกลับไปไหม เค้าก็ยังตอบคำตอบเดิมว่าไม่กลับ เค้าบอกเค้าขอเวลาอีกหน่อย เราก็ให่โอกาสเค้าอีกค่ะ5555555 (โง่ใช่ไหม55555 สุดท้ายต้าก็กลับไปหาคนเก่าค่ะ5555555
ต้าบอกกับเราว่าขอโทษนะ ต้ารู้สึกว่าไม่มีใครทนต้าได้เท่าคนเก่า เค้าบอกว่าเราดีค่ะดีมากกกเราคือคนที่เค้าหาแต่เค้าก้กลับบไปหาคนเก่า
คือตอนนั้นทั้งจุกทั้งเสียใจ ทั้งแบบฟุ้งซ่านมากเลยค่ะ คิดแต่คำพูดที่ว่าจะไม่กลับไปจนเราเชื่อใจ ความดีของเค้า ความเอาใจใส่ของเค้ามันทำให้เราคิดถึงเค้าเสียใจมากจริงๆ เหมือนกับเรารักเค้าไปแล้ว
ตลอดเวลาที่เค้าคบกับแฟนเก่าเราก็ดูชีวิตเค้าตลอดนะคะ อยากรู้ว่าเค้าเป็นยังไง ละเค้าก็เลิกกันค่ะ
ต้ากลับมาหาเรา (ลึกๆแล้วเราก็ยังรอเค้าตลอด) บอกขอโทษ ครั้งนี่เค้าจะไม่ทำให้เราเสียใจอีกแล้ว ง้อทุกอย่างจนเราใจอ่อนกลับไป
กลัวนะค่ะกลัวว่าจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีก แต่ก้เลือกที่จะกลับไป
ความรู้สึกตอนนี้บอกไม่ถูกเลยค่ะระแวงทุกอย่าง รักเค้าไปแล้ว
ตอนนี้ถามว่าเค้าดีกับเราไหม ดีค่ะดีมาก แต่เราก้กลัวว่าเค้าจะกลับไปเหมือนเดิม เพราะเค้ากับคนเก่าก็รักๆเลิกๆ
คือเราเหมือนเป็นของเล่น ของเค้ากับแฟนเก่าเค้าเลยค่ะ
ควรจะทำยังไงดีค่ะจะถอยออกมาทั้งที่ยังรักหรือจะทนต่อไปจนกว่าเราจะทนไม่ไหวดี
ไม่รู้จะตัดใจหรือทนต่อไปดีค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า เรารู้จักกับผู้ชายอยู่คนนึง เค้าชื่อ ต้า (นามสมมุติ)
เราเรียนอยู่ที่เดียวกัน เจอกันที่ร้านเหล้าค่ะ เค้าก็เข้ามาขอไลน์ปกติ เราก็ให้ไปค่ะคิดว่าจะคุยเล่นๆ เพราะเราก็โสดก็เลยให้ไป
วันนั้นเค้าก็แอดไลน์มา เราก็คุยกันปกติ เราได้ตามหาเฟสบุคิค้นหาข้อมูลของเค้าทุกอย่างเพื่อให้แน่ใจว่า ต้ามีแฟนรึป่าวถ้ามี
เราก็คือจะไม่ยุ่ง พอเราเจอเราก็เห็นว่าเค้าโสด แต่ก็ดูเหมือนๆว่าเค้าจะเพ้อถึงแฟนเก่าอยู่
👉🏼เราคุยกันได้สักพักนึง เรายอมรับเลยค่ะว่าตอนนั้นเรารู้สึกดีๆ ดีมากเลยจริงๆ เค้าทำดีกับเรามาก ละอยู่ๆ แฟนเก่าของต้าก็ทักมาหาเราค่ะ
ถามว่าเราคุยกับต้ารึป่าว เราก็ตอบไปว่าคุย ผญคนนั้นพูดว่าเราเป็นคนทำให้เค้า2คนเลิกกัน เราก็ถามผญ คนนั้นไปว่าจะให้เราเลิกยุ่งให้ไหม
ผญ คนนั้นบอกว่าไม่เป็นไรเพราะเค้าก็เลิกกันแล้ว
👉🏼พอตกเย็นเราก็ถามต้าว่า สรุปกับแฟนเก่านี่ยังไง ต้าบอกต้าไม่กลับไปแล้ว แล้วต้าก็เลิกกับผญ คนนั้นนานแล้วจริงๆ ยังไงเค้าก็เลือกเราอยู่กับเราไม่ไปไหน
เราก็เชื่อค่ะ คิดว่าเค้าจะไม่กลับไปแน่ๆ แต่ระหว่างที่คุยกัน ต้าเพ้อถึงผญ คนนั้นแทบทุกวัน จนเราทนไม่ไหวถามว่าตกลงจะกลับไปไหม เค้าก็ยังตอบคำตอบเดิมว่าไม่กลับ เค้าบอกเค้าขอเวลาอีกหน่อย เราก็ให่โอกาสเค้าอีกค่ะ5555555 (โง่ใช่ไหม55555 สุดท้ายต้าก็กลับไปหาคนเก่าค่ะ5555555
ต้าบอกกับเราว่าขอโทษนะ ต้ารู้สึกว่าไม่มีใครทนต้าได้เท่าคนเก่า เค้าบอกว่าเราดีค่ะดีมากกกเราคือคนที่เค้าหาแต่เค้าก้กลับบไปหาคนเก่า
คือตอนนั้นทั้งจุกทั้งเสียใจ ทั้งแบบฟุ้งซ่านมากเลยค่ะ คิดแต่คำพูดที่ว่าจะไม่กลับไปจนเราเชื่อใจ ความดีของเค้า ความเอาใจใส่ของเค้ามันทำให้เราคิดถึงเค้าเสียใจมากจริงๆ เหมือนกับเรารักเค้าไปแล้ว
ตลอดเวลาที่เค้าคบกับแฟนเก่าเราก็ดูชีวิตเค้าตลอดนะคะ อยากรู้ว่าเค้าเป็นยังไง ละเค้าก็เลิกกันค่ะ
ต้ากลับมาหาเรา (ลึกๆแล้วเราก็ยังรอเค้าตลอด) บอกขอโทษ ครั้งนี่เค้าจะไม่ทำให้เราเสียใจอีกแล้ว ง้อทุกอย่างจนเราใจอ่อนกลับไป
กลัวนะค่ะกลัวว่าจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีก แต่ก้เลือกที่จะกลับไป
ความรู้สึกตอนนี้บอกไม่ถูกเลยค่ะระแวงทุกอย่าง รักเค้าไปแล้ว
ตอนนี้ถามว่าเค้าดีกับเราไหม ดีค่ะดีมาก แต่เราก้กลัวว่าเค้าจะกลับไปเหมือนเดิม เพราะเค้ากับคนเก่าก็รักๆเลิกๆ
คือเราเหมือนเป็นของเล่น ของเค้ากับแฟนเก่าเค้าเลยค่ะ
ควรจะทำยังไงดีค่ะจะถอยออกมาทั้งที่ยังรักหรือจะทนต่อไปจนกว่าเราจะทนไม่ไหวดี