โลกส่วนตัวสูงจนคุยกับใครไม่ได้นาน ?

ก่อนอื่นเลยไม่รู้ว่าแบบนี้เรียกโลกส่วนตัวสูงหรือออกแนวเป็นคนเห็นแก่ตัวหันกันแน่ค่ะ ...
เราเป็นคนที่คุยกับใครนานมากไม่ได้เลย (แฟนอะไรงี้) คือตอนคุยก็โอเคนะคะ
แต่พอมากไปเรารู้สึกว่าเค้าเริ่มมาทับเส้นเราแล้วเริ่มรู้สึกไม่ดี ก็เลิกคุยไป เป็นงี้วนไป
ทับเส้นในที่นี้คือบางครั้งก็อยากหายไปทำนั่นนี่ มีอิสระของเราอะค่ะ ไม่ได้อยากตัวติด
ใช้ชีวิตร่วมกัน หรือต้องสื่อสารกันตลอดเวลา
จนเราเริ่มรู้สึกว่านี่มันโลกส่วนตัวสูงหรือเห็นแก่ตัวกันแน่
เวลาอยู่คนเดียวแบบไม่คุยกับใครมันก็เหงาอะค่ะ แต่พอมีแล้ว อ่าววทำไมเป็นงี้
สงสารคนที่เข้ามาคุยนะคะเพราะเค้าก็คงต้องการความใส่ใจมากๆเหมือนที่คนอื่นเค้าเป็น
แต่เราให้ไม่ได้จริงๆ มันเหมือนฝืนอะค่ะ พอมากไปเราก็รำคาญ ถึงจะรู้สึกดีด้วยก็เถอะ
กังวลกับนิสัยตัวเองมากกลัวมันจะส่งผลแย่ๆในอนาคต แต่กับเพื่อน ครอบครัว ปกติมากค่ะ
แต่พอมาแนวคนรักไปไม่รอดสักที ก็อยากมีนะคะแฟนแต่มันติดปัญหานี้ทุกทีเลย TT
มีใครเป็นแบบเราไหมคะ แล้วเราต้องทำยังไงดี