สวัสดีคะ ยินดีต้อนรับคนที่หลงเข้ามานะคะ555นี่เป็นกระทู้แรกของเราผิดพลาดประการใดของกราบอภัย ณ ที่นี้ด้วยค่าาา
เข้าเรื่องเลยคะไม่ต้องพรรณนาหาหวย
เมื่อวานเราได้เจอเรื่องลึกลับซึ่งลับแค่ไหนไม่รู้
คือเกริ่นก่อนเลยคะ เมื่อวานได้เดินทางไปเที่ยวนครนายกกับเพื่อนและแม่เพื่อนคะ ซึ่งมีเรา เพื่อนเราและแม่เพื่อนเรา ไปกันสามคนว่าจะไปเล่นสวนน้ำกันแล้วจะไปค้างคืนที่บ้านป้าของเพื่อน เดินทางไปถึงก็ประมาณห้าโมงเย็นเล่นแปปเดียวก็ขึ้นและไปกินข้าวก่อนเข้าบ้าน กินเสร็จก็ประมาณ สามทุ่มกว่า ก็เดินทางไปบ้านป้า บรรยากาศทางเข้าบ้านมืดคะ(สว่างม้างซาดด)จริงๆเราไม่ได้สนใจบรรยากาศรอบข้างมากเท่าไรกำลังดู not tobay ของbtsอยู่ซึ่งความสนใจอยู่ที่ชูก้าอีกาดำเพียงผู้เดียว ยังไม่ทันได้แหกปากร้องท่อนฮุกที่เราสามารถร้องได้แค่ท่อนเดียว รถก็จอดตรงหน้าบ้านหลังนึ่ง พอเงยหน้าขึ้นมาแว๊บ มืดตึ๊ด ตึ๊ดดื๊ดดึด เราลงจากรถมองบรรยากาศรอบข้างซึ่งน่าจะเป็นป่ากล้วยแต่พอได้มองดีๆ ถึงได้รู้ว่ามีบ้านอยู่แค่หลังเดียวโดดๆท่ามกลางป่ากล้วยที่ไม่มีกล้วยให้กิน!!!! พอหันมามองบ้านก็เจอกับบ้านครึ่งไม้ครึ่งปูนสองชั้น จริงๆบรรยากาศมันวังเวงมากเลยนะ ประมาณบ้านต่างจังหวัดที่ต้องเข้าซอยลึกๆมืดๆเราก็เดินตามเพื่อนเข้าไปในบ้าน ด้วยความที่แม่สอนมาว่า ถ้าไปต่างที่ต่างทางให้ยกมือไหว้เจ้าที่เจ้าทางบอกเขาว่าเรามาขออาศัยอยู่เรามาดีให้คุ้มครองเราด้วย เราก็ยกมือขึ้นอธิฐานว่า เจ้าที่เจ้าทางเจ้าป่าเจ้าเขาวันนี้หนูมาขอพักอาศัยด้วยนะคะ ถ้าทำอะไรลวงเกินขอให้เจ้าที่เจ้าทางเมตตาอภัยให้หนูและคุ้มครองหนูด้วยนะคะ สาธุๆๆ พอเสร็จก็ยกมือถูหัวและเดินเข้าบ้าน ในบ้านดูดีกว่าข้างนอกเยอะมากกกเข้าไปก็นั่งแบะดูทีวีกัน สักพักป้าก็เรียกให้ไปอาบน้ำ เราก็บอกเพื่อนว่าขออาบก่อนนะมันก็เอ่อๆๆ เราก็หยิบเสื้อผ้าเดินเข้าห้องน้ำ OMG!! ห้องน้ำกว้างมากสามารเอาชูก้าและพองเพื่อนมาเต้นโชว์ได้ (กรี๊ดเขิลล) และพอห้องน้ำมันกว้างจึงเกิดความวังเวง ความจิตตกที่เราพยายามไม่นึกถึงก็วิ่งเข้าหัวมองไปรอบๆห้องน้ำ จะมีช่องระบายอากาศเล็กๆรอบห้องน้ำมองรอดช่องไปจะเจอแต่ความมืดเพราะหลังบ้านเป็นป่ากล้วย ซึ่งตอนนั้นเริ่มจิตนาการ
ปญอ เลยจะรีบอาบน้ำ เดินไปเปิดฝักบัวยื่นหน้ารับสายน้ำ......น้ำหยดแบบเชื่องช้าดังติ๊งๆๆๆ อยากจะร้องไห้กะว่าจะรีบอาบน้ำคงต้องตามเวรตามกรรม เราก็อาบไปเรื่อยๆได้ยินเสียงเพื่อนคุยกับป้ามันก็ช่วยคลายความวังเวงได้ ในขณะที่เราสระผมอยู่เราก็ได้ยินเสียงป้าคุยกับเพื่อนเหมือนเดิมแต่สักพัก เราได้ยินเสียงป้าพูดขึ้นมาแว่วๆว่า "ระวังโดนผีหลอกนะ" พอจบเสียงพูดปุ๊ปเสียงหมาก็ดังขึ้นทั้งที่ตอนเข้าบ้านไม่มีหมาสักตัวเสียงนกแหลมๆร้องกันละงมตอนนั้นเรากลัวมากกลัวคูณสอง เท่านั้นแหละ ฉี่ลาดเลยจ้า ไม่ได้ทะลึ่งนะฉี่ลาดจริงๆยกมือขึ้นสวดๆแล้วอธิฐานเหมือนตอนเข้าบ้าน แต่เรานึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้บอกผีบ้านผีเรือนเลยเราจึงขอขมาผีบ้านผีเรือนด้วย พอพูดจบปุ๊ปเสียงก็ค่อยๆซาลงตอนนั้นช็อคยืนนิ่งมองปลายตีนตัวเองพยายามตั้งสติและรีบอาบน้ำต่อพออาบเสร็จก็วิ่งออกจากห้องน้ำมานั่งรวมกับแม่ แต่เราไม่ได้พูดเลยว่าเราได้ยินเสียงหมาหอนได้ยินเสียงนก เพราะตอนนั้นคิดว่าป้าเป็นคนพูดว่าระวังผีหลอกนะกลัวเขาจะว่าเราเพ้อเจ้อพูดแค่นี้ประสาทหลอน เราก็ไดัแต่เก็บความกลัวไว้ในใจ ตอนนอนก็สวดมนต์อีกรอบนึ่งแล้วก็นอน เช้าอีกวันนึ่งเราก็เดินทางกลับบ้าน พอถึงบ้านก็รีบโทรเล่าให้แม่ฟังเพราะแม่รู้ว่าเราชอบเจอเรื่องแบบนี้บ่อยๆ เราก็บ่นกับแม่ว่า ทำไมป้าเขาพูดแบบนั้นตอนกลางค่ำกลางคืน แต่แม่เรากลับพูดว่า "แน่ใจหรอว่าป้าเขาเป็นคนพูด" เท่านั้นแหละขนลุกเลย กลับมาคิดอีกที่ ก็รีบวางสายแม่ แล้วโทรหาเพื่อนที่ไปเที่ยวด้วย ถามมันว่า "เมิงเมื่อคืนตอนกรูอาบน้ำอ่ะป้าได้พูดอะไรมั้ย" มันบอกว่า "ก็ไม่ได้พูดไรนิดูหนังกันอยู่" เราก้ถามอีกว่า "ป้าเมิงได้พูดมั้ยว่า ระวังโดนผีหลอก" มันก็หัวเราะ "ป้ากรูไม่ได้พูดนะ" เท่านั้นแหละกรูโดนอีกแล้ว!!!!! เราเลยสงสัยว่าเราไม่ได้บอกผีบ้านผีเรือนหรือ บอกแต่เจ้าที่เจ้าทางท่านเลยมาเตือนเราให้ระวัง
ปล. เป็นเรื่องจริงทั้งหมดไม่มีการเติมไข่ใส่พิเศษอะไรเลยแม้กระทั้งตอนฉี่แตก
.... เราไม่เคยล้อเล่นกับสิ่งที่มองไม่เห็น
ลืมบอกผีบ้านผีเรือนเลยเจอดี????
เข้าเรื่องเลยคะไม่ต้องพรรณนาหาหวย
เมื่อวานเราได้เจอเรื่องลึกลับซึ่งลับแค่ไหนไม่รู้
คือเกริ่นก่อนเลยคะ เมื่อวานได้เดินทางไปเที่ยวนครนายกกับเพื่อนและแม่เพื่อนคะ ซึ่งมีเรา เพื่อนเราและแม่เพื่อนเรา ไปกันสามคนว่าจะไปเล่นสวนน้ำกันแล้วจะไปค้างคืนที่บ้านป้าของเพื่อน เดินทางไปถึงก็ประมาณห้าโมงเย็นเล่นแปปเดียวก็ขึ้นและไปกินข้าวก่อนเข้าบ้าน กินเสร็จก็ประมาณ สามทุ่มกว่า ก็เดินทางไปบ้านป้า บรรยากาศทางเข้าบ้านมืดคะ(สว่างม้างซาดด)จริงๆเราไม่ได้สนใจบรรยากาศรอบข้างมากเท่าไรกำลังดู not tobay ของbtsอยู่ซึ่งความสนใจอยู่ที่ชูก้าอีกาดำเพียงผู้เดียว ยังไม่ทันได้แหกปากร้องท่อนฮุกที่เราสามารถร้องได้แค่ท่อนเดียว รถก็จอดตรงหน้าบ้านหลังนึ่ง พอเงยหน้าขึ้นมาแว๊บ มืดตึ๊ด ตึ๊ดดื๊ดดึด เราลงจากรถมองบรรยากาศรอบข้างซึ่งน่าจะเป็นป่ากล้วยแต่พอได้มองดีๆ ถึงได้รู้ว่ามีบ้านอยู่แค่หลังเดียวโดดๆท่ามกลางป่ากล้วยที่ไม่มีกล้วยให้กิน!!!! พอหันมามองบ้านก็เจอกับบ้านครึ่งไม้ครึ่งปูนสองชั้น จริงๆบรรยากาศมันวังเวงมากเลยนะ ประมาณบ้านต่างจังหวัดที่ต้องเข้าซอยลึกๆมืดๆเราก็เดินตามเพื่อนเข้าไปในบ้าน ด้วยความที่แม่สอนมาว่า ถ้าไปต่างที่ต่างทางให้ยกมือไหว้เจ้าที่เจ้าทางบอกเขาว่าเรามาขออาศัยอยู่เรามาดีให้คุ้มครองเราด้วย เราก็ยกมือขึ้นอธิฐานว่า เจ้าที่เจ้าทางเจ้าป่าเจ้าเขาวันนี้หนูมาขอพักอาศัยด้วยนะคะ ถ้าทำอะไรลวงเกินขอให้เจ้าที่เจ้าทางเมตตาอภัยให้หนูและคุ้มครองหนูด้วยนะคะ สาธุๆๆ พอเสร็จก็ยกมือถูหัวและเดินเข้าบ้าน ในบ้านดูดีกว่าข้างนอกเยอะมากกกเข้าไปก็นั่งแบะดูทีวีกัน สักพักป้าก็เรียกให้ไปอาบน้ำ เราก็บอกเพื่อนว่าขออาบก่อนนะมันก็เอ่อๆๆ เราก็หยิบเสื้อผ้าเดินเข้าห้องน้ำ OMG!! ห้องน้ำกว้างมากสามารเอาชูก้าและพองเพื่อนมาเต้นโชว์ได้ (กรี๊ดเขิลล) และพอห้องน้ำมันกว้างจึงเกิดความวังเวง ความจิตตกที่เราพยายามไม่นึกถึงก็วิ่งเข้าหัวมองไปรอบๆห้องน้ำ จะมีช่องระบายอากาศเล็กๆรอบห้องน้ำมองรอดช่องไปจะเจอแต่ความมืดเพราะหลังบ้านเป็นป่ากล้วย ซึ่งตอนนั้นเริ่มจิตนาการ
ปญอ เลยจะรีบอาบน้ำ เดินไปเปิดฝักบัวยื่นหน้ารับสายน้ำ......น้ำหยดแบบเชื่องช้าดังติ๊งๆๆๆ อยากจะร้องไห้กะว่าจะรีบอาบน้ำคงต้องตามเวรตามกรรม เราก็อาบไปเรื่อยๆได้ยินเสียงเพื่อนคุยกับป้ามันก็ช่วยคลายความวังเวงได้ ในขณะที่เราสระผมอยู่เราก็ได้ยินเสียงป้าคุยกับเพื่อนเหมือนเดิมแต่สักพัก เราได้ยินเสียงป้าพูดขึ้นมาแว่วๆว่า "ระวังโดนผีหลอกนะ" พอจบเสียงพูดปุ๊ปเสียงหมาก็ดังขึ้นทั้งที่ตอนเข้าบ้านไม่มีหมาสักตัวเสียงนกแหลมๆร้องกันละงมตอนนั้นเรากลัวมากกลัวคูณสอง เท่านั้นแหละ ฉี่ลาดเลยจ้า ไม่ได้ทะลึ่งนะฉี่ลาดจริงๆยกมือขึ้นสวดๆแล้วอธิฐานเหมือนตอนเข้าบ้าน แต่เรานึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้บอกผีบ้านผีเรือนเลยเราจึงขอขมาผีบ้านผีเรือนด้วย พอพูดจบปุ๊ปเสียงก็ค่อยๆซาลงตอนนั้นช็อคยืนนิ่งมองปลายตีนตัวเองพยายามตั้งสติและรีบอาบน้ำต่อพออาบเสร็จก็วิ่งออกจากห้องน้ำมานั่งรวมกับแม่ แต่เราไม่ได้พูดเลยว่าเราได้ยินเสียงหมาหอนได้ยินเสียงนก เพราะตอนนั้นคิดว่าป้าเป็นคนพูดว่าระวังผีหลอกนะกลัวเขาจะว่าเราเพ้อเจ้อพูดแค่นี้ประสาทหลอน เราก็ไดัแต่เก็บความกลัวไว้ในใจ ตอนนอนก็สวดมนต์อีกรอบนึ่งแล้วก็นอน เช้าอีกวันนึ่งเราก็เดินทางกลับบ้าน พอถึงบ้านก็รีบโทรเล่าให้แม่ฟังเพราะแม่รู้ว่าเราชอบเจอเรื่องแบบนี้บ่อยๆ เราก็บ่นกับแม่ว่า ทำไมป้าเขาพูดแบบนั้นตอนกลางค่ำกลางคืน แต่แม่เรากลับพูดว่า "แน่ใจหรอว่าป้าเขาเป็นคนพูด" เท่านั้นแหละขนลุกเลย กลับมาคิดอีกที่ ก็รีบวางสายแม่ แล้วโทรหาเพื่อนที่ไปเที่ยวด้วย ถามมันว่า "เมิงเมื่อคืนตอนกรูอาบน้ำอ่ะป้าได้พูดอะไรมั้ย" มันบอกว่า "ก็ไม่ได้พูดไรนิดูหนังกันอยู่" เราก้ถามอีกว่า "ป้าเมิงได้พูดมั้ยว่า ระวังโดนผีหลอก" มันก็หัวเราะ "ป้ากรูไม่ได้พูดนะ" เท่านั้นแหละกรูโดนอีกแล้ว!!!!! เราเลยสงสัยว่าเราไม่ได้บอกผีบ้านผีเรือนหรือ บอกแต่เจ้าที่เจ้าทางท่านเลยมาเตือนเราให้ระวัง
ปล. เป็นเรื่องจริงทั้งหมดไม่มีการเติมไข่ใส่พิเศษอะไรเลยแม้กระทั้งตอนฉี่แตก
.... เราไม่เคยล้อเล่นกับสิ่งที่มองไม่เห็น