ต้องบอกก่อนว่าอยู่กับสามีมา 20 ปีเป็นแม่บ้าน full time มาหลายปี เมื่อก่อนทำงานประจำ แต่ต้องออกจากงานมาดูแลบ้านรับ-ส่งลูก จนตอนนี้ลูกม.2ไปกลับรร.เองได้คล่องแคล่วแล้วค่ะ
มีความคิดอยากกลับไปทำงานอยู่ตลอดเวลา แต่ติดที่ต้องดูแลลูกไปรับ-ส่ง หรือแม้กระทั่งงานบ้าน (ทุกอย่าง) เราทำเองมาตลอด ลูกโตก็ช่วยแบ่งเบาภาระไปได้บ้างเป็นบางอย่าง
แต่หลักๆอย่าง ซักผ้า รีดผ้า หากับข้าว ทำกับข้าว ล้างจาน ทำความสะอาดบ้าน เรายังทำเองทุกอย่าง สามีไม่ได้ช่วยทำเลย (ล้างจานครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ยังจำไม่ได้)
เคยถามเค้าว่า ถ้าเรากลับไปทำงานเค้าจะช่วยเราทำงานบ้านมั้ย? เค้าไม่ตอบค่ะ (แปลได้ว่าไม่ช่วยค่ะ)
ที่บ้านเป็นร้านตัดผมชาย สามีทำคนเดียวมีลค.ทั้งวัน หน้าที่เรา/ลูกคือ ตื่นมาเตรียมงานเปิดร้านให้ตอน 8-8.30 หาข้าวปลาอาหารให้สามี กวาดผม (ทั้งวัน) และปิดร้านตอน 3-4 ทุ่มทุกวัน
สามีตื่นมาคือ ดื่มกาแฟ อาบน้ำแล้วก็ออกไปทำงานจนปิดร้าน ดูทีวี ไปข้างนอกหาข้าว/เบียร์กิน ตี 1-2 กลับบ้านนอน เป็นแบบนี้ทุกวันค่ะ
ดูเหมือนชีวิตจะราบรื่นปกติสุขดี แต่เงินทองสามีกระเบียดกระเสียนค่ะ ใช้น้อยไม่ว่าใช้เยอะออกอาการไม่พอใจ
ซึ่งเราก็เข้าใจว่าเงินเค้า เค้าเป็นคนหามาเหนื่อย แค่เลี้ยงดูเราให้อาหาร 3 มื้อเราก็พอใจแล้ว เลยไม่เคยไปถามหรือยุ่งวุ่นวายกับรายได้ของเค้า
ขออย่างเดียวคือ ให้รับผิดชอบทุกอย่างในบ้านได้เงินทองพอใช้ ไม่ขาดมือเราก็โอเคทุกอย่าง
แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่างมาก อยากทำงานมีเงินเป็นของตัวเอง เพราะสามีให้เงินใช้ส่วนตัววันละ 100 เรารู้สึกไร้ค่าค่ะ รู้สึกว่าตัวเองหาได้มากกว่านี้แน่นอน
ปัญหาคือ สามีไม่ช่วยทำงานบ้านแน่นอน ลูกก็ทำอะไรไม่ค่อยถูกใจพ่อเค้าสักเท่าไหร่ เราเองก็คงไม่มีเวลามาทำให้เป๊ะ
ที่สำคัญอีกข้อคือ พอเรามีเงินเป็นของตัวเองสามีจะไม่ค่อยรับผิดชอบ จะบอกเราว่าไม่มีเงินจ่ายค่านู่นนั่นนี่ แล้วให้เราจ่าย เราก็ต้องจ่ายเพราะเป็นรายจ่ายจำเป็น จนเราไม่มีเงินส่วนตัวต้องมาขอเงินสามีไปทำงานวันละ 100-200
สรุปคือ ไม่มีเงินเป็นของตัวเองอยู่ดี แล้วพฤติกรรมที่เค้ากลับดึก ทำให้เราซึ่งต้องตื่นเช้าไปทำงาน เป็นอุปสรรคอย่างมากเลยค่ะ เค้านอนตี 2-3 เราต้องตื่นตี 5-6 โมง มันทำให้เราอดนอนและสุขภาพแย่มากๆ
ที่เล่ามาทั้งหมดคือ เคยเป็นแบบที่เล่ามาทั้งหมดแล้ว และสามีไม่ปรับตัว ยังทำเหมือนเดิมทุกอย่าง
เหมือนจะดีนั่งๆนอนๆอยู่บ้าน แต่ไม่มีเงินใช้ค่ะ เวลาไปไหนมาไหน เงินอยู่กับสามีหมด ชื่อทรัพย์สินทุกอย่างเป็นของเค้าหมด เราเหมือนอยู่ลอยไปวันๆไม่มีความมั่นคงในชีวิตและอนาคตเลยค่ะ เศร้าใจ
รบกวนเพื่อนๆพี่ๆน้องๆช่วยแนะนำหน่อยนะคะ ปล.ขายของตลาดนัด/ขายของออนไลน์/หางานมาทำที่บ้านเล็กๆน้อยๆเคยทำมาหมดแล้วค่ะ
เค้าไม่พอใจกับสิ่งที่เราทำเลยค่ะ แต่ก็มีพูดให้เสียใจว่า ไม่คิดจะช่วยกันทำมาหากินบ้างเลยรึไง? เราก็งงตกลงจะยังไงกันแน่?
อยากทำงานนอกบ้าน แต่สามีก็ไม่ช่วยทำงานบ้าน
มีความคิดอยากกลับไปทำงานอยู่ตลอดเวลา แต่ติดที่ต้องดูแลลูกไปรับ-ส่ง หรือแม้กระทั่งงานบ้าน (ทุกอย่าง) เราทำเองมาตลอด ลูกโตก็ช่วยแบ่งเบาภาระไปได้บ้างเป็นบางอย่าง
แต่หลักๆอย่าง ซักผ้า รีดผ้า หากับข้าว ทำกับข้าว ล้างจาน ทำความสะอาดบ้าน เรายังทำเองทุกอย่าง สามีไม่ได้ช่วยทำเลย (ล้างจานครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ยังจำไม่ได้)
เคยถามเค้าว่า ถ้าเรากลับไปทำงานเค้าจะช่วยเราทำงานบ้านมั้ย? เค้าไม่ตอบค่ะ (แปลได้ว่าไม่ช่วยค่ะ)
ที่บ้านเป็นร้านตัดผมชาย สามีทำคนเดียวมีลค.ทั้งวัน หน้าที่เรา/ลูกคือ ตื่นมาเตรียมงานเปิดร้านให้ตอน 8-8.30 หาข้าวปลาอาหารให้สามี กวาดผม (ทั้งวัน) และปิดร้านตอน 3-4 ทุ่มทุกวัน
สามีตื่นมาคือ ดื่มกาแฟ อาบน้ำแล้วก็ออกไปทำงานจนปิดร้าน ดูทีวี ไปข้างนอกหาข้าว/เบียร์กิน ตี 1-2 กลับบ้านนอน เป็นแบบนี้ทุกวันค่ะ
ดูเหมือนชีวิตจะราบรื่นปกติสุขดี แต่เงินทองสามีกระเบียดกระเสียนค่ะ ใช้น้อยไม่ว่าใช้เยอะออกอาการไม่พอใจ
ซึ่งเราก็เข้าใจว่าเงินเค้า เค้าเป็นคนหามาเหนื่อย แค่เลี้ยงดูเราให้อาหาร 3 มื้อเราก็พอใจแล้ว เลยไม่เคยไปถามหรือยุ่งวุ่นวายกับรายได้ของเค้า
ขออย่างเดียวคือ ให้รับผิดชอบทุกอย่างในบ้านได้เงินทองพอใช้ ไม่ขาดมือเราก็โอเคทุกอย่าง
แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่างมาก อยากทำงานมีเงินเป็นของตัวเอง เพราะสามีให้เงินใช้ส่วนตัววันละ 100 เรารู้สึกไร้ค่าค่ะ รู้สึกว่าตัวเองหาได้มากกว่านี้แน่นอน
ปัญหาคือ สามีไม่ช่วยทำงานบ้านแน่นอน ลูกก็ทำอะไรไม่ค่อยถูกใจพ่อเค้าสักเท่าไหร่ เราเองก็คงไม่มีเวลามาทำให้เป๊ะ
ที่สำคัญอีกข้อคือ พอเรามีเงินเป็นของตัวเองสามีจะไม่ค่อยรับผิดชอบ จะบอกเราว่าไม่มีเงินจ่ายค่านู่นนั่นนี่ แล้วให้เราจ่าย เราก็ต้องจ่ายเพราะเป็นรายจ่ายจำเป็น จนเราไม่มีเงินส่วนตัวต้องมาขอเงินสามีไปทำงานวันละ 100-200
สรุปคือ ไม่มีเงินเป็นของตัวเองอยู่ดี แล้วพฤติกรรมที่เค้ากลับดึก ทำให้เราซึ่งต้องตื่นเช้าไปทำงาน เป็นอุปสรรคอย่างมากเลยค่ะ เค้านอนตี 2-3 เราต้องตื่นตี 5-6 โมง มันทำให้เราอดนอนและสุขภาพแย่มากๆ
ที่เล่ามาทั้งหมดคือ เคยเป็นแบบที่เล่ามาทั้งหมดแล้ว และสามีไม่ปรับตัว ยังทำเหมือนเดิมทุกอย่าง
เหมือนจะดีนั่งๆนอนๆอยู่บ้าน แต่ไม่มีเงินใช้ค่ะ เวลาไปไหนมาไหน เงินอยู่กับสามีหมด ชื่อทรัพย์สินทุกอย่างเป็นของเค้าหมด เราเหมือนอยู่ลอยไปวันๆไม่มีความมั่นคงในชีวิตและอนาคตเลยค่ะ เศร้าใจ
รบกวนเพื่อนๆพี่ๆน้องๆช่วยแนะนำหน่อยนะคะ ปล.ขายของตลาดนัด/ขายของออนไลน์/หางานมาทำที่บ้านเล็กๆน้อยๆเคยทำมาหมดแล้วค่ะ
เค้าไม่พอใจกับสิ่งที่เราทำเลยค่ะ แต่ก็มีพูดให้เสียใจว่า ไม่คิดจะช่วยกันทำมาหากินบ้างเลยรึไง? เราก็งงตกลงจะยังไงกันแน่?