ต้องขออภัยล่วงหน้าถ้าเกิดมีอะไรไม่ดีเพิ่งเคยตั้งกระทู้ครั้งแรก
เริ่มเลยดีกว่าจริงๆแล้วพี่เขาเป็นแฟนเก่าเรา เราเลิกกันโดนที่เราก็โดยที่เราไม่โอเคกับความรู้สึกตัวเองรวมถึงเรื่องรอบๆตัวหลายๆเรื่องรุม
เรื่อมันมีอยู่ว่าตอนนั้นเราเรียนอยู่ม.4อยู่ชมรมcover dance แล้วก็เจอกับพี่ M ที่พี่เขาอยู่ชมรมเต้นเหมือนกันหรือถูกชวนมาเต้นด้วยไม่แน่ใจ ตอนนั้นเราเป็นวงcoverวงใหญ่ของโรงเรียนต้องซ้อมเต้นไปแข่งหรือไปออกงานเยอะแต่ก็ส่วนมาจะแข่งเยอะมากกว่า ตอนแรกก็รู้จักกันเผินๆไม่สนิทอะไรมากแต่ยิ่มซ้อมเต้นกับพี่ๆหลายคนเพื่อนๆเราด้วยก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นคุยกันเยอะขึ้น ตอนแรกพี่เขาจำชื่อเรากับเพื่อนในวงเราไม่ได้ด้วย555 เขายังทักแชทมาถามเลยว่าใครชื่ออะไร เราก็คุยกันตามปกติ เอาตรงๆเลยเราไม่เคยมีแฟนมาก่อนถามว่ามีคนมาชอบมาจีบไหมก็มีแต่เราไม่ได้ชอบคนที่เขามาหาเราคือเรายังไม่ได้คิดเรื่องมีแฟนอะยังสนุกอยู่กับเพื่อนอยู่ แต่พอมาเจอพี่ M ได้คุยกันอยู่โรงเรียนแล้วไปออกงานมันเริ่มมีความรู้สึกตอนนั้นเหมือนเพื่อนเราก็ดูออกว่าเราก็เริ่มรู้สึกกับพี่เขาจนวันนึ่งตอนกลางคืนอยู่ที่บ้าน เราก็แชทคุยกับพี่เขาตามปกติอยู่ดีๆพี่เขาก็บอกว่ามีอะไรจะบอกเดียวส่งเป็นSMSไปนะเเล้วเขาก็ส่งมา บอกว่า "พี่ชอบเราเป็นแฟนกันนะ" น่าจะประมาณนี้ถ้าจะไม่ผิด555แต่เราชอบตรงที่พี่เขาส่งเป็นSMSมาคือมันเป็นสิ่งที่ประทับใจนะตอนนั้นโทรศัพท์เรายังกากๆอยู่เลย แล้วเราก็ตอบตกลงไปแล้วพี่เขาก็ขอขึ้นตัสในเฟสมาเราก็ตกลง ก็คบกันได้ประมาณ1อาทิตย์ เรามีกำแพงในใจของตัวเองที่ก้าวข้ามไปไม่ได้อีกทั้งที่บ้านบอกมาอีกว่าถ้ามีเเฟนจะไม่เลี้ยงนะให้แฟนเลี้ยงเราก็ยิ่งเครียดเลยไม่รู้จะทำยังไงขนาดบอกเลิกพี่เขาเรายังทำไม่ได้อะต้องฝากให้เพื่อนไปบอกเลิกด้วยซ้ำคือเราไม่ได้อยากเลิกเเต่เราเหมือนยังไม่โตพอที่จะคิดอะไรในหลายๆอย่างได้ยิ่งมาเจอกำแพงในใจตัวเองแล้วยิ่งเครียดถามว่าเสียใจไหมเสียใจนะมากด้วยแต่เราไม่รู้จะทำยังไงหลังจากนั้นไม่เท่าไหร่ก็มีเรื่องเข้ามาอีก
เรื่องมันเริ่มหลังจากจบงานกีฬาสีมีพี่ม.5คนนึ่ง(ขอแทนเป็นตัวJละกัน) วันงานกีฬาสีวันสุดท้ายฝนตกเราก็เล่นกันกลางฝนจนฝนหยุดก็ไปล้างตัว(เอาน้ำราดชุดเลยเอาขี้ดินออก)แล้วมานั่งพักที่สแตน จังหวะที่กำลังจะเดินตามเพื่อนขึ้นไปนั่งพี่ J ก็เดินเอาเสื้อแขนยาวของเขามาให้เราเช็ดผมเพราะผมเราเปียกเเต่เราบอกไม่เป็นไรแต่พี่เค้าก็ยังจะให้เช็ดให้ได้จนเราเริ่มรำคาญก็แบบอื้อเช็ดส่งๆไปแล้วก็คืนให้เขาแล้วก็ไม่นั่งกับเพื่อนตอนนั้นไม่ได้คิดว่าจากเรื่องเล็กจะเป็นปัญหาได้ หลายวันต่อมาพี่ J เริ่มเยอะมากขึ้นเรื่อยๆด้วยความพี่เพิ่งเลิกกับพี่ M เราก็ไม่อยากคุยกับใครไม่อยากรับใครเข้ามาแล้วพี่ Jเข้ามาป่วนซึ่งบอกตรงๆเราไม่ชอบมากๆ พี่เขาเริ่มทำตัวเป็นสต็อกเกอร์อะชอบมาป้วนเปี้ยนเรากับเพื่อนตามสืบประวัติเราในเฟสก็ทักมาแต่เราไม่ตอบไปเอาเบอร์เรามาจากไหนไม่รู้ เราบล็อคเฟสนี้ก็สมัครเฟสใหม่แอดมาเรื่อยๆ จนวันนึ่งมันเริ่มเยอะขึ้นคือตามเราไปยันลานจอดรถดีที่ตอนนั้นมีเพื่อนเดินไปด้วยเลยให้เพื่อนกันท่าไว้ จนเราเริ่มทนไม่ไหวให้เพื่อนกระเทยของเราปลอมตัวเป็นแฟนของเราแล้วโทรคุยกับมันว่าอยากมายุ่งกับแฟนกูอีก(เราให้เพื่อนพูด)
แล่วอยู่ดีมันก็มาขึ้นกูขึ้นในแชทเฟสเรา เราเลยบอกกลับไปว่า "เราสนิทกันถึงขนาดกับมาขึ้นกูขึ้นได้ขนาดนี้เลยหรอ" มันก็มาขอโทษแต่คือเราขออย่างเดียวอย่ามายุ่งกับเราอีกมันก็ยังไม่หยุดจนตอนนั้นแบบไม่ไหวแล้วเลยให้พี่สาวจัดการให้เพราะที่สาวเรารู้จักมันพี่สาวเราเป็นคนเด็ดขนาดถ้าอิพี่ J ไม่หยุดเรื่องคงถึงพ่อแม่อะแล้วนางก็หยุดไปแต่มันก็ยิ่งแอบดูเราใมุมต่างๆเพราะเพื่อนเราบอกมา จนวันกินเลี้ยงปีใหม่ที่โรงเรียนมันเอาของขวัญปีใหม่มาให้เราให้แล้วก็เดินออกไป เราให้เพื่อนแกะมันคือตุ๊กตาคิดตี้สีชมพูแล้วบอกตรงๆเลยว่าเราไม่ชอบสีชมพูแล้วก็ไม่ชอบคิดตี้ด้วยเลยพูดกับเพื่อนในห้องว่าใครอยากได้ก็เอาไปเหอะเราไม่อยากได้ ตอนบ่ายของวันนั้นพี่ M ก็เอาของขวัญมาให้เหมือนกันแล้วก็ถ่ายรูปแต่ตอนนั้นเราเขินอะคือทำอะไรไม่ถูกพี่เขาถามนะว่า "เป็นไงบางสบายดีไหม" เราได้แต่ก้มหน้าแล้วก็อื้อออไปแล้วก็รับของมามีความสุขนะจริงๆ เพื่อนกระเทยของเราอีกคนเหมือนพี่เขายังชอบเราอยู่ จริงๆในใจเราลึกอยากกลับไปคบกับพี่ M อีกนะแต่เรากลัวจะทำพี่เขาเสียใจเพราะเรายังก้าวข้ามกำแพงในใจเราไปไม่ได้เลยทำตัวเย็นชาใส่พี่เขาทั้งๆที่ในใจลึกคือโคตรเสียใจ จนพี่เขาเรียนจบไปก็ไม่ได้คุยกันเลยจนวันนึ่งเราอยากได้รูปที่พี่ M เคยถ่ายเราตอนเดินคอสเพลย์ในโรงเรียนเพื่อนเราเลยบอกให้ทักไปขอ จริงๆแล้วเราเป็นคนปากไม่ตรงกับใจ เราบอกให้เพื่อนไปขอให้หน่อยแต่เพื่อนบอกว่าทักไปขอเลยไม่เป็นไร จริงๆเราไม่คิดว่าพี่เขาจะเก็บรูปเราไว้อยู่คิดว่าลบไปแล้วด้วยซ้ำแต่พอทักไปถามพี่เขาก็เอาให้ยังไม่ลบอะ แล้วตอนเดือนเมษาปีที่เลยเราก็คิดถึง6555จริงๆคิดถึงอยู่ตลอดๆแหละอยากทักไปคุยด้วยแต่ไม่กล้าพอไม่รู้จะทักไปคุยเรื่องอะไรกลัวพี่เขาไม่ตอบกลัวพี่เขาจะเกลียดเรา พอเดือนเมษาปีที่แล้วก็ทักไปคุยถามว่าเป็นไงบ้างพี่เขาก็คุยแต่เหมือนพี่เขาเรียนหนักมั้งเพราะเพิ่งเข้ามหาลัยด้วยเลยไม่ได้คุยกันอีกเลยจนถึงปัจจุบันนี้ บอกตามตรงนะหลายปีที่ผ่านมามีคนเขามาหามีคนเข้ามาคุยด้วยแต่เราก็ยังก้าวผ่านกำแพงในใจตัวเองไปไม่ได้จนตอนนั้นเราว่าเราพังกำแพงในใจตัวเองออกไปแล้วละเพราะคิดถึงพี่เขาฝันถึงพี่เขาก็บ่อยนะ เคยอยากจะตั้งกระทู้หลายครั้งแต่ก็ไม่กล้าได้แต่พิมพ์ลงเวิร์ดในคอมแล้วก็เซฟทิ้งไว้ ทุกครั้งที่คุยกับใครที่เขามาจีบอะเราก็คุยแต่ไม่ได้รู้สึกอะไรเลยเราเป็นคนรักใครยากนะ แต่ไม่ว่ายังไงเรารู้สึกว่าพี่ M คือคนที่ดีที่สุดในชีวิตเราแล้วจริงๆถึงแม้ตอนนี้เราจะไม่ได้เป็นอะไรกันก็เถอะ ตอนนี้พี่เข้าเรียนมอกรุงเทพเราเคยติดทุนมอกรุงเทพนะที่สมัครเพราะอยากตามไปหาพี่เขาแหละแต่พ่อไม่ให้เรียนพี่กรุงเทพเลยต้องเรียนที่เชียงรายเสียใจมากตอนที่พ่อบอกไม่ให้เรียนทั้งๆที่ติดเเล้วอะบวกกับความอยากเจอพี่เขาด้วยตอนนี้พี่เขาอยู่ปี2เราเรียนอยู่ปี1 คิดถึงแบบส่องเฟสพี่เขาตลอดไลค์ให้ส่องไอจี555 แต่ไม่รู้ว่าพี่เขาจะยังรู้สึกยังไงกับเราบ้างเห็นในไอจีพี่เขาสักชื่อย่อตัวเองแล้วอีกข้างก็เป็นอักษรย่อใจนึ่งก็คิดนะว่ามันคือชื่อย่อเราป่าวเพราะชื่อย่อเราก็ตัวนั้นแต่ก็ไม่อยากคาดหวังอะไรมากอาจจะไม่ใช่ก็ได้5555
อยากจะบอกพี่ว่าที่ให้เพื่อนบอกเลิกในเฟสครั้งนั้นอะเค้าไม่กล้าที่จะบอกเพระาทำใจไม่ได้ ไม่ได้อยากเลิกเลยแต่โดนที่บ้านกดดัน อยากจะถามพี่ว่าตอนนี้พี่มีคนที่ชอบอยู่รึเปล่า ถ้ายังอะเรากลับมาคบกันได้ไหม ตอนนั้นเค้าอาจจะไม่ดีไม่พร้อมแต่ตอนนี้เค้าพร้อมนะมันอาจจะนานเกินไปที่จะมาพูดอะไรแบบนี้แต่อยากจะบอกว่าที่ผ่านมาเค้าคิดถึงพี่นะ ถ้าพี่ยังไม่มีใคร(ก็ส่องบ่อยอะนะเห็นในเฟสพี่ยังโสด5555><) ถ้าพี่ยังไม่เกลียดเค้าเรากลับมาเริ่มกันใหม่ได้ไหม?
#คิดถึพี่นะ M จาก P
#นี่คือความในใจที่อยากจะบอกมานานแต่ไม่กล้าพอที่จะบอก ที่เพิ่งมาบอกวันนี้เพราะโดนเพื่อนด่าว่าถ้าไม่พูดชาตินี้ก็ได้แต่คิดถึงต่อไปเหอะ555
#ปล.เราเล่นเรื่องไม่เก่งนะถ้างงหรือพิมพ์ผิดหรือตกหล่นก็ขอโทษด้วย
#อยากให้พี่เขามาเห็นเหมือนกันนะแต่ไม่รู้ว่าเขาจะเห็นไหม5555
อยากบอกความในใจให้พี่คนนึ่ง
เริ่มเลยดีกว่าจริงๆแล้วพี่เขาเป็นแฟนเก่าเรา เราเลิกกันโดนที่เราก็โดยที่เราไม่โอเคกับความรู้สึกตัวเองรวมถึงเรื่องรอบๆตัวหลายๆเรื่องรุม
เรื่อมันมีอยู่ว่าตอนนั้นเราเรียนอยู่ม.4อยู่ชมรมcover dance แล้วก็เจอกับพี่ M ที่พี่เขาอยู่ชมรมเต้นเหมือนกันหรือถูกชวนมาเต้นด้วยไม่แน่ใจ ตอนนั้นเราเป็นวงcoverวงใหญ่ของโรงเรียนต้องซ้อมเต้นไปแข่งหรือไปออกงานเยอะแต่ก็ส่วนมาจะแข่งเยอะมากกว่า ตอนแรกก็รู้จักกันเผินๆไม่สนิทอะไรมากแต่ยิ่มซ้อมเต้นกับพี่ๆหลายคนเพื่อนๆเราด้วยก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นคุยกันเยอะขึ้น ตอนแรกพี่เขาจำชื่อเรากับเพื่อนในวงเราไม่ได้ด้วย555 เขายังทักแชทมาถามเลยว่าใครชื่ออะไร เราก็คุยกันตามปกติ เอาตรงๆเลยเราไม่เคยมีแฟนมาก่อนถามว่ามีคนมาชอบมาจีบไหมก็มีแต่เราไม่ได้ชอบคนที่เขามาหาเราคือเรายังไม่ได้คิดเรื่องมีแฟนอะยังสนุกอยู่กับเพื่อนอยู่ แต่พอมาเจอพี่ M ได้คุยกันอยู่โรงเรียนแล้วไปออกงานมันเริ่มมีความรู้สึกตอนนั้นเหมือนเพื่อนเราก็ดูออกว่าเราก็เริ่มรู้สึกกับพี่เขาจนวันนึ่งตอนกลางคืนอยู่ที่บ้าน เราก็แชทคุยกับพี่เขาตามปกติอยู่ดีๆพี่เขาก็บอกว่ามีอะไรจะบอกเดียวส่งเป็นSMSไปนะเเล้วเขาก็ส่งมา บอกว่า "พี่ชอบเราเป็นแฟนกันนะ" น่าจะประมาณนี้ถ้าจะไม่ผิด555แต่เราชอบตรงที่พี่เขาส่งเป็นSMSมาคือมันเป็นสิ่งที่ประทับใจนะตอนนั้นโทรศัพท์เรายังกากๆอยู่เลย แล้วเราก็ตอบตกลงไปแล้วพี่เขาก็ขอขึ้นตัสในเฟสมาเราก็ตกลง ก็คบกันได้ประมาณ1อาทิตย์ เรามีกำแพงในใจของตัวเองที่ก้าวข้ามไปไม่ได้อีกทั้งที่บ้านบอกมาอีกว่าถ้ามีเเฟนจะไม่เลี้ยงนะให้แฟนเลี้ยงเราก็ยิ่งเครียดเลยไม่รู้จะทำยังไงขนาดบอกเลิกพี่เขาเรายังทำไม่ได้อะต้องฝากให้เพื่อนไปบอกเลิกด้วยซ้ำคือเราไม่ได้อยากเลิกเเต่เราเหมือนยังไม่โตพอที่จะคิดอะไรในหลายๆอย่างได้ยิ่งมาเจอกำแพงในใจตัวเองแล้วยิ่งเครียดถามว่าเสียใจไหมเสียใจนะมากด้วยแต่เราไม่รู้จะทำยังไงหลังจากนั้นไม่เท่าไหร่ก็มีเรื่องเข้ามาอีก
เรื่องมันเริ่มหลังจากจบงานกีฬาสีมีพี่ม.5คนนึ่ง(ขอแทนเป็นตัวJละกัน) วันงานกีฬาสีวันสุดท้ายฝนตกเราก็เล่นกันกลางฝนจนฝนหยุดก็ไปล้างตัว(เอาน้ำราดชุดเลยเอาขี้ดินออก)แล้วมานั่งพักที่สแตน จังหวะที่กำลังจะเดินตามเพื่อนขึ้นไปนั่งพี่ J ก็เดินเอาเสื้อแขนยาวของเขามาให้เราเช็ดผมเพราะผมเราเปียกเเต่เราบอกไม่เป็นไรแต่พี่เค้าก็ยังจะให้เช็ดให้ได้จนเราเริ่มรำคาญก็แบบอื้อเช็ดส่งๆไปแล้วก็คืนให้เขาแล้วก็ไม่นั่งกับเพื่อนตอนนั้นไม่ได้คิดว่าจากเรื่องเล็กจะเป็นปัญหาได้ หลายวันต่อมาพี่ J เริ่มเยอะมากขึ้นเรื่อยๆด้วยความพี่เพิ่งเลิกกับพี่ M เราก็ไม่อยากคุยกับใครไม่อยากรับใครเข้ามาแล้วพี่ Jเข้ามาป่วนซึ่งบอกตรงๆเราไม่ชอบมากๆ พี่เขาเริ่มทำตัวเป็นสต็อกเกอร์อะชอบมาป้วนเปี้ยนเรากับเพื่อนตามสืบประวัติเราในเฟสก็ทักมาแต่เราไม่ตอบไปเอาเบอร์เรามาจากไหนไม่รู้ เราบล็อคเฟสนี้ก็สมัครเฟสใหม่แอดมาเรื่อยๆ จนวันนึ่งมันเริ่มเยอะขึ้นคือตามเราไปยันลานจอดรถดีที่ตอนนั้นมีเพื่อนเดินไปด้วยเลยให้เพื่อนกันท่าไว้ จนเราเริ่มทนไม่ไหวให้เพื่อนกระเทยของเราปลอมตัวเป็นแฟนของเราแล้วโทรคุยกับมันว่าอยากมายุ่งกับแฟนกูอีก(เราให้เพื่อนพูด)
แล่วอยู่ดีมันก็มาขึ้นกูขึ้นในแชทเฟสเรา เราเลยบอกกลับไปว่า "เราสนิทกันถึงขนาดกับมาขึ้นกูขึ้นได้ขนาดนี้เลยหรอ" มันก็มาขอโทษแต่คือเราขออย่างเดียวอย่ามายุ่งกับเราอีกมันก็ยังไม่หยุดจนตอนนั้นแบบไม่ไหวแล้วเลยให้พี่สาวจัดการให้เพราะที่สาวเรารู้จักมันพี่สาวเราเป็นคนเด็ดขนาดถ้าอิพี่ J ไม่หยุดเรื่องคงถึงพ่อแม่อะแล้วนางก็หยุดไปแต่มันก็ยิ่งแอบดูเราใมุมต่างๆเพราะเพื่อนเราบอกมา จนวันกินเลี้ยงปีใหม่ที่โรงเรียนมันเอาของขวัญปีใหม่มาให้เราให้แล้วก็เดินออกไป เราให้เพื่อนแกะมันคือตุ๊กตาคิดตี้สีชมพูแล้วบอกตรงๆเลยว่าเราไม่ชอบสีชมพูแล้วก็ไม่ชอบคิดตี้ด้วยเลยพูดกับเพื่อนในห้องว่าใครอยากได้ก็เอาไปเหอะเราไม่อยากได้ ตอนบ่ายของวันนั้นพี่ M ก็เอาของขวัญมาให้เหมือนกันแล้วก็ถ่ายรูปแต่ตอนนั้นเราเขินอะคือทำอะไรไม่ถูกพี่เขาถามนะว่า "เป็นไงบางสบายดีไหม" เราได้แต่ก้มหน้าแล้วก็อื้อออไปแล้วก็รับของมามีความสุขนะจริงๆ เพื่อนกระเทยของเราอีกคนเหมือนพี่เขายังชอบเราอยู่ จริงๆในใจเราลึกอยากกลับไปคบกับพี่ M อีกนะแต่เรากลัวจะทำพี่เขาเสียใจเพราะเรายังก้าวข้ามกำแพงในใจเราไปไม่ได้เลยทำตัวเย็นชาใส่พี่เขาทั้งๆที่ในใจลึกคือโคตรเสียใจ จนพี่เขาเรียนจบไปก็ไม่ได้คุยกันเลยจนวันนึ่งเราอยากได้รูปที่พี่ M เคยถ่ายเราตอนเดินคอสเพลย์ในโรงเรียนเพื่อนเราเลยบอกให้ทักไปขอ จริงๆแล้วเราเป็นคนปากไม่ตรงกับใจ เราบอกให้เพื่อนไปขอให้หน่อยแต่เพื่อนบอกว่าทักไปขอเลยไม่เป็นไร จริงๆเราไม่คิดว่าพี่เขาจะเก็บรูปเราไว้อยู่คิดว่าลบไปแล้วด้วยซ้ำแต่พอทักไปถามพี่เขาก็เอาให้ยังไม่ลบอะ แล้วตอนเดือนเมษาปีที่เลยเราก็คิดถึง6555จริงๆคิดถึงอยู่ตลอดๆแหละอยากทักไปคุยด้วยแต่ไม่กล้าพอไม่รู้จะทักไปคุยเรื่องอะไรกลัวพี่เขาไม่ตอบกลัวพี่เขาจะเกลียดเรา พอเดือนเมษาปีที่แล้วก็ทักไปคุยถามว่าเป็นไงบ้างพี่เขาก็คุยแต่เหมือนพี่เขาเรียนหนักมั้งเพราะเพิ่งเข้ามหาลัยด้วยเลยไม่ได้คุยกันอีกเลยจนถึงปัจจุบันนี้ บอกตามตรงนะหลายปีที่ผ่านมามีคนเขามาหามีคนเข้ามาคุยด้วยแต่เราก็ยังก้าวผ่านกำแพงในใจตัวเองไปไม่ได้จนตอนนั้นเราว่าเราพังกำแพงในใจตัวเองออกไปแล้วละเพราะคิดถึงพี่เขาฝันถึงพี่เขาก็บ่อยนะ เคยอยากจะตั้งกระทู้หลายครั้งแต่ก็ไม่กล้าได้แต่พิมพ์ลงเวิร์ดในคอมแล้วก็เซฟทิ้งไว้ ทุกครั้งที่คุยกับใครที่เขามาจีบอะเราก็คุยแต่ไม่ได้รู้สึกอะไรเลยเราเป็นคนรักใครยากนะ แต่ไม่ว่ายังไงเรารู้สึกว่าพี่ M คือคนที่ดีที่สุดในชีวิตเราแล้วจริงๆถึงแม้ตอนนี้เราจะไม่ได้เป็นอะไรกันก็เถอะ ตอนนี้พี่เข้าเรียนมอกรุงเทพเราเคยติดทุนมอกรุงเทพนะที่สมัครเพราะอยากตามไปหาพี่เขาแหละแต่พ่อไม่ให้เรียนพี่กรุงเทพเลยต้องเรียนที่เชียงรายเสียใจมากตอนที่พ่อบอกไม่ให้เรียนทั้งๆที่ติดเเล้วอะบวกกับความอยากเจอพี่เขาด้วยตอนนี้พี่เขาอยู่ปี2เราเรียนอยู่ปี1 คิดถึงแบบส่องเฟสพี่เขาตลอดไลค์ให้ส่องไอจี555 แต่ไม่รู้ว่าพี่เขาจะยังรู้สึกยังไงกับเราบ้างเห็นในไอจีพี่เขาสักชื่อย่อตัวเองแล้วอีกข้างก็เป็นอักษรย่อใจนึ่งก็คิดนะว่ามันคือชื่อย่อเราป่าวเพราะชื่อย่อเราก็ตัวนั้นแต่ก็ไม่อยากคาดหวังอะไรมากอาจจะไม่ใช่ก็ได้5555
อยากจะบอกพี่ว่าที่ให้เพื่อนบอกเลิกในเฟสครั้งนั้นอะเค้าไม่กล้าที่จะบอกเพระาทำใจไม่ได้ ไม่ได้อยากเลิกเลยแต่โดนที่บ้านกดดัน อยากจะถามพี่ว่าตอนนี้พี่มีคนที่ชอบอยู่รึเปล่า ถ้ายังอะเรากลับมาคบกันได้ไหม ตอนนั้นเค้าอาจจะไม่ดีไม่พร้อมแต่ตอนนี้เค้าพร้อมนะมันอาจจะนานเกินไปที่จะมาพูดอะไรแบบนี้แต่อยากจะบอกว่าที่ผ่านมาเค้าคิดถึงพี่นะ ถ้าพี่ยังไม่มีใคร(ก็ส่องบ่อยอะนะเห็นในเฟสพี่ยังโสด5555><) ถ้าพี่ยังไม่เกลียดเค้าเรากลับมาเริ่มกันใหม่ได้ไหม?
#คิดถึพี่นะ M จาก P
#นี่คือความในใจที่อยากจะบอกมานานแต่ไม่กล้าพอที่จะบอก ที่เพิ่งมาบอกวันนี้เพราะโดนเพื่อนด่าว่าถ้าไม่พูดชาตินี้ก็ได้แต่คิดถึงต่อไปเหอะ555
#ปล.เราเล่นเรื่องไม่เก่งนะถ้างงหรือพิมพ์ผิดหรือตกหล่นก็ขอโทษด้วย
#อยากให้พี่เขามาเห็นเหมือนกันนะแต่ไม่รู้ว่าเขาจะเห็นไหม5555