รออัพเรื่องราวสักครู่นะคะ พอดีติดธุระด่วนกะทันหัน เดี่ยวเสร็จธุระจะรีบมาอัพเรื่องราวค่ะ
ระหว่างรอ...
อ่านเรื่องราวจากกระทู้เดิมไปพลางๆก่อนนะคะ
https://pantip.com/topic/33668465
ขอบคุณมากค่ะ
มาตามสัญญาแล้วค่ะ ขออนุญาตพิมพ์ต่อในนี้เลยละกันนะคะเผื่อเพื่อนๆ คนอื่นพึ่งเข้ามาจะได้อ่านง่าย
จะเริ่มต้นเล่าจากตรงไหนก่อนดี เริ่มต้นเล่ายากเพราะเราทิ้งช่วงเวลาอัพเดทไว้ยาวนานมาก
ตั้งแต่วันที่ 18 พค 2558 ส่วนวันนี้วันที่ 1 เมย. 2560 อีกแค่ 1 เดือนกับอีก 18 วันก็ครบ 2 ปีพอดิบพอดี
หลังจากที่โพสกระทู้ตามหาเนื้อคู่ในพันธุ์ทิพย์ก็มีคนมาสมัครค่อนข้างเยอะมากพอสมควรเลยค่ะ
มีมาทั้งหน้าไมค์และหลังไมค์ รวมถึงมีพี่ๆน้องๆผู้หญิงที่เข้ามาทักใน Inbox ด้วยค่ะ
ส่วนใหญ่จะเป็นประเภทหัวอกเดียวกัน คือ อายุเริ่มเยอะวันๆ ก็ทำงานกลับบ้านเจอแต่คนมีคู่แล้วไม่รู้จะไปหาคนโสดที่ไหน
ส่วนผู้ชายที่เข้ามาสมัครเราได้นัดเจอผู้ชายในนี้อยู่สองคน
คนแรกมีโอกาสได้ไปทานข้าวดูหนังกันครั้งสองครั้ง พี่คนนี้เค้าก็เป็นคนดีนะคะ
แต่รู้สึกว่าไม่น่าเป็นไปได้ก็เลยไม่ได้สานต่ออะไรก็เป็นพี่เป็นน้องกันไป
ส่วนคนที่สองก็เป็นคนในหัวข้อกระทู้ค่ะ ผู้สมัครหมายเลข 9 ของเรานั่นเอง ^^
เริ่มต้นด้วยที่พี่เค้ามาสมัครหน้ากระทู้เรา และส่งข้อความมาแนะนำตัวมาทาง Inbox และให้ Facebook ของตัวเองมา
น้อยคนนะคะที่จะให้เฟสมาให้เราแอด เราว่าเฟสมันเป็นพื้นที่ส่วนตัวพอสมควร
มีเฟสเราก็สามารถรู้เรื่องราวของคนๆนึงได้เลย ว่าวันๆเค้าทำอะไรที่ไหน เป็นคนยังไง
จขกทก็ไม่พลาดค่ะ ที่จะแอบเข้าไปส่องดูว่าเค้าเป็นคนยังไงมีวิถีชีวิตแบบไหนคร่าวๆ
หลังจากที่ส่องแล้วเห็นว่าไม่มีท่าทีมีพิษมีภัยอะไร เราก็แอดเฟสพี่เค้าไปค่ะ
แล้วเราก็ได้เริ่มต้นพูดคุยกัน เท่าที่สังเกตจากการคุยพี่เค้าก็ดูเป็นคนดี
แต่ไม่มีประโยคไหนที่เป็นการจีบหรืออะไรเราใดๆ ทั้งสิ้น
ไม่เคยเอ่ยปากนัดเจอ ไม่เคยชวนเราไปไหน
ส่วนใหญ่ก็จะคุยเรื่องทั่วๆไป แรกๆพี่เค้าจะคุยไม่ค่อยเก่งเหมือนไม่รู้ว่าจะคุยอะไรกับเรา
หลังๆเราก็เลยถามคำตอบคำ ถามวันนี้อีกสองวันตอบ555 จนตอนหลังเค้าก็คงเริ่มรู้สึกที่เราตอบช้าเลยเงียบหายไป
เกือบๆ 8 เดือนผ่านไป...
5 มค 2559
เราเห็นพี่เค้าโพสเฟสเช็คอินอยู่ที่ตลาดกิมหยง สงขลา
เผอิญพี่สาวเราชอบกินเม็ดบัวก็เลยทักไปในคอมเม้นท์ว่าขอฝากซื้อเม็ดบัวด้วยค่ะ
พี่เค้าก็ตอบเม้นท์กลับมาว่าไม่ทันแล้วพอดีเค้าออกมาจากตลาดแล้ว
แต่ว่าเค้ามีถั่วพิสทาชิโอกับอัลมอนด์ พอแทนกันได้ไหม วันนั้นเราตอบไปว่า "ได้ค่ะ"
จากเรื่องเม็ดบัว เลยทำให้เรามีโอกาสได้นัดเจอกัน
ขอขอบคุณเม็ดบัว ถั่วพิสทาชิโอและอัลมอนด์มา ณ ที่นี้ด้วย
................................................................................................................................
ในเส้นทางเดินชีวิตของคน แค่เลือกเดินทางซ้ายหรือขวา
หรือในคำตอบบางคำแค่ Yes หรือ No ก็มีผลกับชีวิตในอนาคตของเราค่ะ
................................................................................................................................
7 มค 2559
วันที่เราได้เจอกันครั้งแรก วันนั้นเรานัดกันโดยให้เค้ามารับเราที่ออฟฟิศหลังเลิกงาน
แล้วก็ไปหาร้านอาหารทานข้าวและนัดส่งถั่วกัน55
แวบแรกที่ได้เจอก็รู้สึกเฉยๆ ปกติอาจจะด้วยว่าบุคลิกภายนอกเค้าค่อนข้างจะนอกเหนือสเปกในฝันของเรา
พอไปถึงร้านก็ทานอาหารไปนั่งพูดคุยกันไป ส่วนใหญ่เราจะเล่าเรื่องของเรามากกว่า
คุยกันไปคุยกันมา เราเริ่มเกิดความรู้สึกบางอย่างที่ต่างไปจากเดิม..
เรารู้สึกว่าเรารู้สึกอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก อาจจะเป็นเพราะพี่เค้าเป็นผู้ใหญ่ด้วยมั้ง
ดูเป็นคนนิ่งๆใจเย็น รู้เรื่องรอบรู้ คุยแล้วถูกคอ ถูกชะตา
ที่สำคัญเค้าไม่มีสายตากรุ้มกริ่มเจ้าเล่ห์ ไม่มีการพูดจากระเซ้าเย้าแหย่หยอกเย้าเจ้าชู้อะไรเราเลย
สิ่งนี้ที่ทำให้เรารู้สึกว่าผู้ชายคนนี้มีอะไรบางอย่างในตัวเค้า ที่ทำให้เราอยากค้นหาและอยากรู้จักเค้ามากขึ้น
จำได้ว่าวันนั้นเราสั่งอาหารดื่มโฮกาเด้นกันคนละแก้ว หรืออาจจะเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอโฮ(กาเด้น)!!!!!!!
พอทานอาหารเสร็จพี่เค้าก็ขับรถมาส่งเราที่ออฟฟิศ (รถเราจอดอยู่ที่ออฟฟิศ)
โดยไม่ลืมที่จะหยิบถุงสารพัดถั่วมาให้เป็นของฝากแถมใจดีไม่เก็บตังด้วย555
...............................................................................................................................................
แปลกไหมที่เรารู้สึกขนาดนี้กับใครบางคนที่เราพึ่งเจอกันครั้งแรก..
Do you believe in destiny???
................................................................................................................................................
หลังจากวันที่ได้เจอกัน เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ คุยกันทุกวันแต่จะเป็นแชทซะส่วนใหญ่
จากที่คุยพี่เค้าก็ยังคงเป็นคนสไตล์เดิมไม่พยายามนัดเจอ ไม่มีการคุยหยอดแบบผช.ส่วนใหญ่ทั่วๆไป
ด้วยที่เราไม่ค่อยได้เจอผช.สไตล์นี้ กลับทำให้เรายิ่งรู้สึกว่าเค้าไม่เหมือนใคร (และไม่มีใครเหมือน)
จากเพลงนี้
ก็กลายมาเป็นเพลงนี้
จากกระทู้เมื่อ 18 พค 2558 "ตามหารักแท้ - เมื่อไหร่จะพบรักแท้สักที" กับ ผู้สมัครหมายเลข 9
ระหว่างรอ...
อ่านเรื่องราวจากกระทู้เดิมไปพลางๆก่อนนะคะ
https://pantip.com/topic/33668465
ขอบคุณมากค่ะ
มาตามสัญญาแล้วค่ะ ขออนุญาตพิมพ์ต่อในนี้เลยละกันนะคะเผื่อเพื่อนๆ คนอื่นพึ่งเข้ามาจะได้อ่านง่าย
จะเริ่มต้นเล่าจากตรงไหนก่อนดี เริ่มต้นเล่ายากเพราะเราทิ้งช่วงเวลาอัพเดทไว้ยาวนานมาก
ตั้งแต่วันที่ 18 พค 2558 ส่วนวันนี้วันที่ 1 เมย. 2560 อีกแค่ 1 เดือนกับอีก 18 วันก็ครบ 2 ปีพอดิบพอดี
หลังจากที่โพสกระทู้ตามหาเนื้อคู่ในพันธุ์ทิพย์ก็มีคนมาสมัครค่อนข้างเยอะมากพอสมควรเลยค่ะ
มีมาทั้งหน้าไมค์และหลังไมค์ รวมถึงมีพี่ๆน้องๆผู้หญิงที่เข้ามาทักใน Inbox ด้วยค่ะ
ส่วนใหญ่จะเป็นประเภทหัวอกเดียวกัน คือ อายุเริ่มเยอะวันๆ ก็ทำงานกลับบ้านเจอแต่คนมีคู่แล้วไม่รู้จะไปหาคนโสดที่ไหน
ส่วนผู้ชายที่เข้ามาสมัครเราได้นัดเจอผู้ชายในนี้อยู่สองคน
คนแรกมีโอกาสได้ไปทานข้าวดูหนังกันครั้งสองครั้ง พี่คนนี้เค้าก็เป็นคนดีนะคะ
แต่รู้สึกว่าไม่น่าเป็นไปได้ก็เลยไม่ได้สานต่ออะไรก็เป็นพี่เป็นน้องกันไป
ส่วนคนที่สองก็เป็นคนในหัวข้อกระทู้ค่ะ ผู้สมัครหมายเลข 9 ของเรานั่นเอง ^^
เริ่มต้นด้วยที่พี่เค้ามาสมัครหน้ากระทู้เรา และส่งข้อความมาแนะนำตัวมาทาง Inbox และให้ Facebook ของตัวเองมา
น้อยคนนะคะที่จะให้เฟสมาให้เราแอด เราว่าเฟสมันเป็นพื้นที่ส่วนตัวพอสมควร
มีเฟสเราก็สามารถรู้เรื่องราวของคนๆนึงได้เลย ว่าวันๆเค้าทำอะไรที่ไหน เป็นคนยังไง
จขกทก็ไม่พลาดค่ะ ที่จะแอบเข้าไปส่องดูว่าเค้าเป็นคนยังไงมีวิถีชีวิตแบบไหนคร่าวๆ
หลังจากที่ส่องแล้วเห็นว่าไม่มีท่าทีมีพิษมีภัยอะไร เราก็แอดเฟสพี่เค้าไปค่ะ
แล้วเราก็ได้เริ่มต้นพูดคุยกัน เท่าที่สังเกตจากการคุยพี่เค้าก็ดูเป็นคนดี
แต่ไม่มีประโยคไหนที่เป็นการจีบหรืออะไรเราใดๆ ทั้งสิ้น
ไม่เคยเอ่ยปากนัดเจอ ไม่เคยชวนเราไปไหน
ส่วนใหญ่ก็จะคุยเรื่องทั่วๆไป แรกๆพี่เค้าจะคุยไม่ค่อยเก่งเหมือนไม่รู้ว่าจะคุยอะไรกับเรา
หลังๆเราก็เลยถามคำตอบคำ ถามวันนี้อีกสองวันตอบ555 จนตอนหลังเค้าก็คงเริ่มรู้สึกที่เราตอบช้าเลยเงียบหายไป
เกือบๆ 8 เดือนผ่านไป...
5 มค 2559
เราเห็นพี่เค้าโพสเฟสเช็คอินอยู่ที่ตลาดกิมหยง สงขลา
เผอิญพี่สาวเราชอบกินเม็ดบัวก็เลยทักไปในคอมเม้นท์ว่าขอฝากซื้อเม็ดบัวด้วยค่ะ
พี่เค้าก็ตอบเม้นท์กลับมาว่าไม่ทันแล้วพอดีเค้าออกมาจากตลาดแล้ว
แต่ว่าเค้ามีถั่วพิสทาชิโอกับอัลมอนด์ พอแทนกันได้ไหม วันนั้นเราตอบไปว่า "ได้ค่ะ"
จากเรื่องเม็ดบัว เลยทำให้เรามีโอกาสได้นัดเจอกัน
ขอขอบคุณเม็ดบัว ถั่วพิสทาชิโอและอัลมอนด์มา ณ ที่นี้ด้วย
................................................................................................................................
ในเส้นทางเดินชีวิตของคน แค่เลือกเดินทางซ้ายหรือขวา
หรือในคำตอบบางคำแค่ Yes หรือ No ก็มีผลกับชีวิตในอนาคตของเราค่ะ
................................................................................................................................
7 มค 2559
วันที่เราได้เจอกันครั้งแรก วันนั้นเรานัดกันโดยให้เค้ามารับเราที่ออฟฟิศหลังเลิกงาน
แล้วก็ไปหาร้านอาหารทานข้าวและนัดส่งถั่วกัน55
แวบแรกที่ได้เจอก็รู้สึกเฉยๆ ปกติอาจจะด้วยว่าบุคลิกภายนอกเค้าค่อนข้างจะนอกเหนือสเปกในฝันของเรา
พอไปถึงร้านก็ทานอาหารไปนั่งพูดคุยกันไป ส่วนใหญ่เราจะเล่าเรื่องของเรามากกว่า
คุยกันไปคุยกันมา เราเริ่มเกิดความรู้สึกบางอย่างที่ต่างไปจากเดิม..
เรารู้สึกว่าเรารู้สึกอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก อาจจะเป็นเพราะพี่เค้าเป็นผู้ใหญ่ด้วยมั้ง
ดูเป็นคนนิ่งๆใจเย็น รู้เรื่องรอบรู้ คุยแล้วถูกคอ ถูกชะตา
ที่สำคัญเค้าไม่มีสายตากรุ้มกริ่มเจ้าเล่ห์ ไม่มีการพูดจากระเซ้าเย้าแหย่หยอกเย้าเจ้าชู้อะไรเราเลย
สิ่งนี้ที่ทำให้เรารู้สึกว่าผู้ชายคนนี้มีอะไรบางอย่างในตัวเค้า ที่ทำให้เราอยากค้นหาและอยากรู้จักเค้ามากขึ้น
จำได้ว่าวันนั้นเราสั่งอาหารดื่มโฮกาเด้นกันคนละแก้ว หรืออาจจะเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอโฮ(กาเด้น)!!!!!!!
พอทานอาหารเสร็จพี่เค้าก็ขับรถมาส่งเราที่ออฟฟิศ (รถเราจอดอยู่ที่ออฟฟิศ)
โดยไม่ลืมที่จะหยิบถุงสารพัดถั่วมาให้เป็นของฝากแถมใจดีไม่เก็บตังด้วย555
...............................................................................................................................................
แปลกไหมที่เรารู้สึกขนาดนี้กับใครบางคนที่เราพึ่งเจอกันครั้งแรก..
Do you believe in destiny???
................................................................................................................................................
หลังจากวันที่ได้เจอกัน เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ คุยกันทุกวันแต่จะเป็นแชทซะส่วนใหญ่
จากที่คุยพี่เค้าก็ยังคงเป็นคนสไตล์เดิมไม่พยายามนัดเจอ ไม่มีการคุยหยอดแบบผช.ส่วนใหญ่ทั่วๆไป
ด้วยที่เราไม่ค่อยได้เจอผช.สไตล์นี้ กลับทำให้เรายิ่งรู้สึกว่าเค้าไม่เหมือนใคร (และไม่มีใครเหมือน)
จากเพลงนี้
ก็กลายมาเป็นเพลงนี้