ดราม่ากับความรัก

สวัสดีครับ ผมขอใช้นามแฝงของผมว่าดอมนะครับ คือตั้งเเต่ผมเกิดมา คำว่ความรักไม่เคยอยู่ในหัวผมเลยครับ ไม่คิดว่ามันจะเข้ามาอยู่ในหัวเลย เรื่องราวของผมนั้นเริ่มต้นขึ้นด้วย ผู้หญิงที่ชื่อปลาย ใครๆก็เรียกเธอว่าปลายตีนเพราะมีคนชื่อปลาย2คน ผมชอบปลายตั้งเเต่เเรกเห็นเธอเป็นผู้หญิงที่สูง น่าตาพอใช้ได้ ซึ่งฌะออยู่คนละโรงเรียนกับผม ที่ผมไปเจอเธอได้นั้นเพราะว่ามีการอบรมสอนภาษาอังกฤษที่โรงเรียนขอเธอโรงเรียนของผมจึงนำพาผมไปเจอกับเธอ เราได้คุยนิดหน่อย เเต่ผมก็ชอบเธอไปเเล้วโดยที่ตอนนั้นมีเฟสบุ๊คให้ใช้เเล้ว ผมบอกว่ารักเธอผ่านเฟสบุ๊ค เเต่เธอไม่ตอบรับ เป็นครั้งเเรกที่ผมสัมผัสได้ถึงกับคำว่าอกหัก ผมร้องไห้เป็นอาทิตย์ ยิ่งตอนไปโรงเรียนเพื่อนๆก็รู้ว่าผมชอบปลายเเต่มีเพื่อนผูชายคนหนึ่งชื่อบอยเขามาตอกย้ำว่า ปลายอะกูได้เเล้ว ตอนนั้นคำพูดมันก้องในหัวผมไปมา เพื่อนผู้หญิงผมก็เข้ามาปลอบ ไม่เป็นไรหาใหม่ไม่เศร้า ตอนนั้นผมน้ำตาเเทบจะไหลออก เเต่ผมก็กลั้นจนกลับไปถึงบ้าน เเล้วใส่หูฟังเข้าสู่โลกเเห่งเสียงเพลง เเละน้ำตาของผมก็ไหลออกมาอย่างไม่หยุด ผมเป็นอย่างนี้เกือบเป็นเดือนกว่าจะหาย เเละ ช่วงเข้ามอปลาย ผมก็พบกลับจุดเปลี่ยนครั้งใหญ่ในชีวิตของผม