เราไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อไป........
ต้องอยู่แบบไม่รู้สถานะ ที่ผ่านมาระหว่างเราสองคนมันคืออะไร ความรักหรือผูกพัน
เรามีเพื่อนคนนึงเป็นทอม เราอยู่หมู่บ้านเดียวกัน รู้จักกันจริงๆก็ตอนม.ต้น เพราะย้ายมาอยู่ห้องเดียวกัน ช่วงม.ต้นเราไม่ค่อยสนิทกันเพราะเพื่อนชอบแซวว่าเราสองคนแอบชอบกัน เขิลลลลเลยไม่ค่อยกล้าคุยกัน555 พอจบม.ต้น เราต่างแยกย้าย เราก็ยังติดต่อกันผ่านทางโทรศัพท์บ้างเฟสบุ๊คบ้าง บางช่วงคุยโทรศัพท์จนคิดว่าแบบนี้มันไม่ใช่ความรู้สึกแบบเพื่อนแล้ว ช่วงที่คุยกันบ่อยขึ้น เราสองคนบอกคิดถึงกันบ้าง ถือสายจนหลับไปพร้อมกัน ทุกอย่างที่เราสองคนทำมันไม่ใช่แค่เพื่อน แต่เราสองคนก็ไม่เคยที่จะบอกความรู้สึกจริงๆต่อกันเลย เรายอมรับนะว่าเราไม่ได้คิดกับเค้าแค่เพื่อน แต่ก็ไม่กล้าบอกเพราะเราไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเค้ารู้สึกกับเรายังไง ถ้าบอกไปแล้วเค้าไม่ได้รู้สึกอะไรจะทำให้ความสัมพันธ์ของคำว่าเพื่อนเปลี่ยนไปมั๊ย เราก็เลยอยู่แบบนั้นไปเรื่อย ระยะเวลาผ่านไปเราก็เริ่มห่างกัน แล้ววันนึงสเตตัสของเค้าก็เด้งขึ้นมาว่า "มีแฟนแล้ว" วินาทีนั้นโคตรเสียใจเลย ถามตัวเองว่า นี่เราคิดไปเองมาตลอดเลยหรอ มันเจ็บนะไม่ก็ทำอะไรไม่ได้........ แต่เค้าก็ยังทักมาคุยแต่ไม่บ่อยเหมือนเดิม แต่ช่วงไหนที่ทะเลาะกับแฟนเรามักจะเป็นที่ปรึกษาให้เค้าเสมอ(ดูเป็นเพื่อนที่ดีเนอะ) หลังจากที่เค้ามีแฟน เราก็อยู่ในฐานะที่ปรึกษาแล้วก็เพื่อนที่ดีแบบนี้ไปเรื่อยๆจน เกือบ2ปี (ในระหว่าง2ปี เราก็มีไปชอบคนอื่นบ้าง แต่ด้วยความที่ยังได้คิดต่อกับเค้า เราก็เลยยังรู้สึกเหมือนเดิมมมมมไม่เปลี่ยน) และแล้วสิ่งที่เราต้องการก็เกิดขึ้น(ดูเป็นนางร้ายเนอะ5555) เค้าเลิกกับแฟนนนนนนนแล้วว ช่วงนั้นก็เหมือนเดิมตำแหน่งที่ปรึกษาดีเด่นอีกแล้ววววววว แต่มันก็ทำให้เราสองคนได้ตุยกันบ่อยขึ้น จนบางครั้งเราก็อยากพูดความรู้สึกที่เก็บไว้เกือบ3ปี ให้เค้าได้รู้ หึๆๆ ไม่กล้าเหมือนเดิมมคร้าาาาาา .......
แต่แล้วเมื่อเราได้มาเจอกันอีกครั้ง...............มันเป็นช่วงวันหยุดยาว เค้ามาหาเราทุกวัน มานั่งคุยนั่งเล่นกัน เค้าชอบแอบมองหน้าเราบ่อย (ด้วยความเขิลลก็ไม่ค่อยได้มองหน้าเค้าเท่าไร><) หลังจากที่เจอกัน เรากลับมาคุยด้วยกันทุกวัน Call หากัน โทรปลุกตอนเช้า บอกฝันดีก่อนนอน ทำเหมือนคนอื่นที่เค้าเป็นแฟนกัน แต่แล้วฝันนั้นก็สลายไปในพริบตา อยู่เค้าก็ห่างหายไป เราตัดสินใจถามตรงๆ คำตอบที่ได้คือ เค้าไม่อยากทำให้เราต้องเสียใจ เค้าบอกว่าเค้าไม่ใช่คนดี เราสองคนคงไม่แหละกัน (เรากำลังเรียนมหาลัยแต่เค้าทำงาน) คือณ ตอนนั้น คิดในใจ (กูชอบมาตั้งนานแล้วมั๊ย ที่ผ่านมากูเสียใจตั้งเท่าไร แต่กูก็ยังคงรักอยู่ แต่คือมาบอกว่าไม่อยากให้กูต้องมาเสียใจเพราะคนไม่ได้ดีอย่าง ไม่ทันละ) อย่างที่เค้าบอก ความสุขมาช้าแต่ผ่านไปเร็ว ทำไงต่อละก็ได้แต่ยอมรับความจริง(ช่วงนั้นเรียนหนักมากมันเป็นช่วงปรับตัวแล้วยังต้องมาเจออะไรแบบนี้อีก สุดๆละ) แต่เราก็ยังมัคุยเฟสกันบ้าง ถามไถ่กันเหมือนเพื่อนทั่วๆไป....
แต่มันยังไม่จบบบบบบ 6เดือนต่อมาาาาาา มันกลับมาอีกแล้ววววววว วัฎจักรเดิมเลยยยยย ทักทุกวัน โทรหากันบ้าง บอกแทบทุกอย่างว่าทำอะไรอยู่ แล้วเป็นไงงงงงง ใจอ่อนอีกละตรู ยังไม่หลาบจำครับบบบบ ความรู้สึกเดิมก็ตามมา คิดไปไกลอีกแล้วครับบบบบ ซึ่งเค้าก็ไม่เคยบอกว่ารักหรือบอกสถานะระหว่างเราเลย (ถ้าเป็นคุณจะคิดยังไง ทำอะไรก็ส่งรูปมาให้ดู เราไม่เคยต้องทักไปก่อน เรียเราว่า"อ้วน" เวลาเราหายไปก็โทรถาม เพื่อนกันเค้าทำแบบนี้หรอ) แต่เค้าก็ไม่ได้สม่ำเสมอหรอกพอหลังๆมา ก็มีหายไปบ้าง พอเราเริ่มทำใจ ก็กลับมาอีกเหมือนเดิม จนเราเริ่มไม่รู้ว่าควรทำยังไง ควรอยู่แบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ถึงจะต้องเสียใจบ้างแต่ก็มีความสุขที่ได้คุยกับเค้า หรือว่าเราควรที่จะเลิกคิดเกินเลยสักที ทำตัวให้เหมือนกับเพื่อนคนอื่นที่ไม่จำเป็นต้องคุยกันบ่อย ทักบ้างบางเวลาหรอ (เรารู้นะว่าที่เค้าทำก็เพราะอยากให้อยู่ในสถานะเพื่อน เพื่อให้ความสัมพันธ์ของเราสองคนมันยาวนานไปเรื่อยๆ แต่เราไม่ได้ร็สึกแบบนั้น เรารักเค้า เราอยากอยู่ในสถานะที่มีสิทธิ์ที่จะทำอะไรได้บ้าง ไม่ใช่อยู่ในสถานะที่เป็นเหมือนแฟน แต่สุดท้ายก็ทำได้แค่เพื่อนคนนึง เราอยากพูดออกไปด้วยซัำว่า เป็นแฟนกันมั๊ย แต่ก็ทำไม่ได้เพราะไม่รู้ว่าตอนนี้สิ่งที่เค้าทำอยู่ เค้ายังรู้สึกเหมือนเดิมรึป่าว)......
ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำยังไงระว่างอยู่ในฐานะที่ไม่ชัดเจนแบบนี้ไปเรื่อยๆ หรือเลือกที่จะหยุดความรู้สึกตลอด5ปีที่ผ่านมาสักที
คุณจะทำอย่างไร ระหว่างอยู่แบบไม่มีสถานะไปเรื่อยๆ กับยอมถอยออกมาเพื่อหยุดความรู้สึกนั้น
ต้องอยู่แบบไม่รู้สถานะ ที่ผ่านมาระหว่างเราสองคนมันคืออะไร ความรักหรือผูกพัน
เรามีเพื่อนคนนึงเป็นทอม เราอยู่หมู่บ้านเดียวกัน รู้จักกันจริงๆก็ตอนม.ต้น เพราะย้ายมาอยู่ห้องเดียวกัน ช่วงม.ต้นเราไม่ค่อยสนิทกันเพราะเพื่อนชอบแซวว่าเราสองคนแอบชอบกัน เขิลลลลเลยไม่ค่อยกล้าคุยกัน555 พอจบม.ต้น เราต่างแยกย้าย เราก็ยังติดต่อกันผ่านทางโทรศัพท์บ้างเฟสบุ๊คบ้าง บางช่วงคุยโทรศัพท์จนคิดว่าแบบนี้มันไม่ใช่ความรู้สึกแบบเพื่อนแล้ว ช่วงที่คุยกันบ่อยขึ้น เราสองคนบอกคิดถึงกันบ้าง ถือสายจนหลับไปพร้อมกัน ทุกอย่างที่เราสองคนทำมันไม่ใช่แค่เพื่อน แต่เราสองคนก็ไม่เคยที่จะบอกความรู้สึกจริงๆต่อกันเลย เรายอมรับนะว่าเราไม่ได้คิดกับเค้าแค่เพื่อน แต่ก็ไม่กล้าบอกเพราะเราไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเค้ารู้สึกกับเรายังไง ถ้าบอกไปแล้วเค้าไม่ได้รู้สึกอะไรจะทำให้ความสัมพันธ์ของคำว่าเพื่อนเปลี่ยนไปมั๊ย เราก็เลยอยู่แบบนั้นไปเรื่อย ระยะเวลาผ่านไปเราก็เริ่มห่างกัน แล้ววันนึงสเตตัสของเค้าก็เด้งขึ้นมาว่า "มีแฟนแล้ว" วินาทีนั้นโคตรเสียใจเลย ถามตัวเองว่า นี่เราคิดไปเองมาตลอดเลยหรอ มันเจ็บนะไม่ก็ทำอะไรไม่ได้........ แต่เค้าก็ยังทักมาคุยแต่ไม่บ่อยเหมือนเดิม แต่ช่วงไหนที่ทะเลาะกับแฟนเรามักจะเป็นที่ปรึกษาให้เค้าเสมอ(ดูเป็นเพื่อนที่ดีเนอะ) หลังจากที่เค้ามีแฟน เราก็อยู่ในฐานะที่ปรึกษาแล้วก็เพื่อนที่ดีแบบนี้ไปเรื่อยๆจน เกือบ2ปี (ในระหว่าง2ปี เราก็มีไปชอบคนอื่นบ้าง แต่ด้วยความที่ยังได้คิดต่อกับเค้า เราก็เลยยังรู้สึกเหมือนเดิมมมมมไม่เปลี่ยน) และแล้วสิ่งที่เราต้องการก็เกิดขึ้น(ดูเป็นนางร้ายเนอะ5555) เค้าเลิกกับแฟนนนนนนนแล้วว ช่วงนั้นก็เหมือนเดิมตำแหน่งที่ปรึกษาดีเด่นอีกแล้ววววววว แต่มันก็ทำให้เราสองคนได้ตุยกันบ่อยขึ้น จนบางครั้งเราก็อยากพูดความรู้สึกที่เก็บไว้เกือบ3ปี ให้เค้าได้รู้ หึๆๆ ไม่กล้าเหมือนเดิมมคร้าาาาาา .......
แต่แล้วเมื่อเราได้มาเจอกันอีกครั้ง...............มันเป็นช่วงวันหยุดยาว เค้ามาหาเราทุกวัน มานั่งคุยนั่งเล่นกัน เค้าชอบแอบมองหน้าเราบ่อย (ด้วยความเขิลลก็ไม่ค่อยได้มองหน้าเค้าเท่าไร><) หลังจากที่เจอกัน เรากลับมาคุยด้วยกันทุกวัน Call หากัน โทรปลุกตอนเช้า บอกฝันดีก่อนนอน ทำเหมือนคนอื่นที่เค้าเป็นแฟนกัน แต่แล้วฝันนั้นก็สลายไปในพริบตา อยู่เค้าก็ห่างหายไป เราตัดสินใจถามตรงๆ คำตอบที่ได้คือ เค้าไม่อยากทำให้เราต้องเสียใจ เค้าบอกว่าเค้าไม่ใช่คนดี เราสองคนคงไม่แหละกัน (เรากำลังเรียนมหาลัยแต่เค้าทำงาน) คือณ ตอนนั้น คิดในใจ (กูชอบมาตั้งนานแล้วมั๊ย ที่ผ่านมากูเสียใจตั้งเท่าไร แต่กูก็ยังคงรักอยู่ แต่คือมาบอกว่าไม่อยากให้กูต้องมาเสียใจเพราะคนไม่ได้ดีอย่าง ไม่ทันละ) อย่างที่เค้าบอก ความสุขมาช้าแต่ผ่านไปเร็ว ทำไงต่อละก็ได้แต่ยอมรับความจริง(ช่วงนั้นเรียนหนักมากมันเป็นช่วงปรับตัวแล้วยังต้องมาเจออะไรแบบนี้อีก สุดๆละ) แต่เราก็ยังมัคุยเฟสกันบ้าง ถามไถ่กันเหมือนเพื่อนทั่วๆไป....
แต่มันยังไม่จบบบบบบ 6เดือนต่อมาาาาาา มันกลับมาอีกแล้ววววววว วัฎจักรเดิมเลยยยยย ทักทุกวัน โทรหากันบ้าง บอกแทบทุกอย่างว่าทำอะไรอยู่ แล้วเป็นไงงงงงง ใจอ่อนอีกละตรู ยังไม่หลาบจำครับบบบบ ความรู้สึกเดิมก็ตามมา คิดไปไกลอีกแล้วครับบบบบ ซึ่งเค้าก็ไม่เคยบอกว่ารักหรือบอกสถานะระหว่างเราเลย (ถ้าเป็นคุณจะคิดยังไง ทำอะไรก็ส่งรูปมาให้ดู เราไม่เคยต้องทักไปก่อน เรียเราว่า"อ้วน" เวลาเราหายไปก็โทรถาม เพื่อนกันเค้าทำแบบนี้หรอ) แต่เค้าก็ไม่ได้สม่ำเสมอหรอกพอหลังๆมา ก็มีหายไปบ้าง พอเราเริ่มทำใจ ก็กลับมาอีกเหมือนเดิม จนเราเริ่มไม่รู้ว่าควรทำยังไง ควรอยู่แบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ถึงจะต้องเสียใจบ้างแต่ก็มีความสุขที่ได้คุยกับเค้า หรือว่าเราควรที่จะเลิกคิดเกินเลยสักที ทำตัวให้เหมือนกับเพื่อนคนอื่นที่ไม่จำเป็นต้องคุยกันบ่อย ทักบ้างบางเวลาหรอ (เรารู้นะว่าที่เค้าทำก็เพราะอยากให้อยู่ในสถานะเพื่อน เพื่อให้ความสัมพันธ์ของเราสองคนมันยาวนานไปเรื่อยๆ แต่เราไม่ได้ร็สึกแบบนั้น เรารักเค้า เราอยากอยู่ในสถานะที่มีสิทธิ์ที่จะทำอะไรได้บ้าง ไม่ใช่อยู่ในสถานะที่เป็นเหมือนแฟน แต่สุดท้ายก็ทำได้แค่เพื่อนคนนึง เราอยากพูดออกไปด้วยซัำว่า เป็นแฟนกันมั๊ย แต่ก็ทำไม่ได้เพราะไม่รู้ว่าตอนนี้สิ่งที่เค้าทำอยู่ เค้ายังรู้สึกเหมือนเดิมรึป่าว)......
ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำยังไงระว่างอยู่ในฐานะที่ไม่ชัดเจนแบบนี้ไปเรื่อยๆ หรือเลือกที่จะหยุดความรู้สึกตลอด5ปีที่ผ่านมาสักที