คือเราอยากรู้ว่าเราทำเเบบนี้กับเพื่อนถูกใช่ไหมคะ

เราอยู่รร.หญิงล้วนคะ เป็นคือเค้ารับตั้งเเต่ ม.1 อ่ะคะ เพื่อนๆก็เลยมาใหม่หมดคะ เราได้เจอเพื่อน2คนคะ เค้าเป็นเพื่อนกันเราเลยขอไปอยู่ด้วยคน (คือเราไม่มีกลุ่มอ่ะนะคะ) เราเเทนเพื่อน 2 คนนั้นเป็นเอ กะบีละกันนะคะ ทีนี่เอขอให้เราอยู่เป็นเพื่อนตอนเย็นคะ ซึ่งบ้านเราไม่ได้ไกลจากรร.มาก เราเลยอยู่เป็นเพื่อนคะ รร.เลิกบ่าย 3กว่าๆ เราอยู่เป็นเพื่อนถึง 5 โมงคะ ที่นี่นานๆไปก็อยู่ด้วยเกือบทุกวันเลยคะ ส่วนบีเค้ามีเรียนคะเค้าเลยกลับก่อน ผ่านมาสักพัก ซี เพื่อนอีกคนก็มาอยู่ด้วยคะ พออยู่กัน พวกเราก็มีเรื่องทะเลาะกันเยอะเลยคะ เริ่มจากพวกเราเริ่มไม่ค่อยชอบ บี ก็ตามนิสัยผญนะคะ นิทาคะ ระหว่างช่วงที่พวกเราไม่ชอบบี เรากะเอทะเลาะกันบ่อนมากคะ เกือบทุกวันเลย บางครั้งซีก็ทะเลาะด้วยคะ เเต่ทะเลาะกะเอนะคะไม่ใช่เรา ทะเลาะทุกครั้งเราเป็นคนขอโทษคะ ทุกครั้งเลย เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเราต้องขอโทษทุกครั้ง เช่น ตอนนั้นเรากะเอนั่งติดกันคะ เอถามอะไรสักอย่างกับเราคะ เราตอบไปว่า ก็เรื่องของเเก ที่นี่โกรธคะ เราก็ไม่เข้าใจทำไมต้องโกรธ จนสุดท้ายเราตามง้อคะ // อีกเรื่องนึงเราไม่ตอบเเชทเอคะ เค้าก็โกรธคือเราทำการบ้านบ้างช่วงพ่อเเม่ทำนู้นทำนี่บ้างเลยไม่ค่อยได้ตอบคะ // มีอีกคะ เราเคยตอบเเชทเค้าไปว่า ... เค้าก้โกรธคะ เราก็ตามง้อสุดท้ายเค้าบอกไม่ได้โกรธตั้งเเต่เเรกล้อเล่นเฉยๆ (ให้เราง้อทำไม ตอนนั้นบอกเลย โครตทำร้ายจิตใจ ) มีอีกเยอะคะถ้าให้เราพิมพ์วันนี้พิมพ์ำไม่จบเเน่ๆ สักพักคะพวกเราก็นั่งนินทาบีคะ พอบีมาเอไปพูดว่าอะไรไม่รู้คะเราไปฟังไม่ทัน บีร้องไห้ไปเลยคะ จนสุดท้ายพวกเราก็ปรับความเข้าใจได้คะ เเละทุครั้งที่เรากับเอทะเลาะกันเอจะไปอยู่กับเพื่อนอีกคนนึงนอกกลุ่มคะเราเเทนว่า ดี นะคะ พอดีกันก็มาอยู่เหมือนเดิม คือเอรู้ว่าพวกเราไม่มีใครชอบดีคะ ผ่านจาก ม.1 ไปก็เริ่มชีวิต ม.2 คะ เรากับเอทะเลาะกันบ่อยกว่าเดิมคะ เค้าชวนเราเรียนพิเศษตัวต่อตัวด้วยตอนเเรกเราก็ไม่เอาคะ จรสุดท้ายต้องมาเรียน คือเราเรียนไม่เก่งเท่าเอคะ เวลาเรียนถึงเราจะสนิทกันเเต่เค้ากะเราคนละระดับความรู้กันอ่ะคะจนสุดท้ายเราบอกพี่ที่มาสอนเองเลยคะว่าเราไม่เรียน เเล้วเราก็ไปเรียนกับบีคะ เอก็ดันนนนตามมาเรียนกับบีด้วย คือเรากับบีความรู้พอๆกันอ่ะคะเลยเรียนได้ เอเรียนไปครั้งสองครั้งก็เลิกกลับไปเรียนกับพี่คนเดิมคะ สักพักเราก็ไปหาพี่คนใหม่คะ สรุปคือพวกเรา3คนเเยกกันเรียนเลยคะ ถามว่าซีไปไหนซีต้องกลับรถตู้เลยไม่ค่อยได้อยู่เย็นคะ พอมาตอนนี้เราเริ่มยุ่งช่วงเย็นเเล้วคะอยู่กับเอได้ไม่ทุกวันเเล้วคะ บีต้องไปเรียนพิเศษเเถวบ้านเราคะ บีเลยขอให้เราเดินกลับเป็นเพื่อเราก็เอโคค่ะ เพราะที่บ้านจะได้ไม่ต้องมารับคือที่บ้านเราทำธุรกิจส่วนตัวเลยไม่ค่อยมีเวลาคะ เเละอีกอย่างเราเดินลดความอ้วน 555 ที่นี่เรามีเวลาอยู่กับเอน้องลง บีมากขึ้น ส่วนซีเพื่อนสนิทเราคะเลยไม่มีอะไรมากที่นี่เราเห็นเพื่อนอีกคนนึงคะ เราเเทนอีนะคะ อีกินข้าวคนเดียวคะเราเลยชวนมาอยู่ด้วยกัน อีเป็นคนเงียบๆคะเคยสนิทกํบดีอยู่เเต่ทนดีไม่ไหวคะ อีเค้าอยากเป็นนักจิตวิทยาเเล้วก็เห็นเรากะเอทะเลาะกันบ่อยมากคะซึ่งเราก็ยังเป็นฝ่ายต้องขอโทษอยู่นะคะ เราเลยชอบปรึกษาอีคะ เค้าก็บอกว่าไม่ให้เราขอโทษทุกครั้งเดี๋ยวเอจะติดเราก็พยาพยามเเต่ก็ไม่ได้คะ ที่นี่เรามีไปเข้าค่ายคะไปที่นครนายกคะ(ไม่ใช่ค่ายลูกเสือนะคะ)นอนห้องละ 4 คนคะ เราเอบีซีนอนด้วยกัน ส่วนอีไปนอนกับเพื่อนอีกคนคะคือห้องเราเสียงดังอีเค้าชอบเงียบๆคะ ทะเลาะกันที่ค่ายเลยคือเรากับซีเดินบ่นคะเอก็บอกว่าจะบ่นอะไรหนักหนา เเต่เรากะซีก็บ่นต่อไปคะจนที่ห้องพักเอร้องไห้คะ //ห๊ะ อ่านไม่ผิดคะๆ //เอร้องให้ออกมาข้างนอกเเล้วล็อกประตูคะเปิกจากข้างในไม่ได้ อ้าวที่นี่เรากับซีออกยังไง ??? โชคดีคะมีประตูหลังบ้าน คือที่พักเป็นบ้านคะ เราเลยเปิดประตูออกไป เอร้องไห้โทรหาพ่อว่าอยากกลับบ้านคะ เราก็งงเราเลยถาม เอบอกว่าเอเครียดทั้งงานเเล้วก็ที่พวกเราบ่น พอถึงหอประชุมซีเข้าไปข้างในคะ เราเลยเรียกบีมาช่วย จนสุดท้ายครูมาช่วยปลอบคะ หลังจากค่ายนั้น ตอนเราเดินกลับกะบีเราก็คุยเรื่องเอนิเเหละคะ จนเรามีความคิดจะเเยกกลุ่มคะเพราะเท่าที่ดูไม่มีใครจะโอเคกะเอเลย เราเลยให้อีเป็นคนไปคุยกะเอคะเพราะเอไม่เคยทะเลาะกับอีเลย คือเค้าคุยกันตอนเลิกเรียนเราก็เดินกลับไปเเล้วคะ เท่านั้นเเหละเอพิมพ์ข้อความมาหาเรายาววววววววมากกกกกกกก บอกว่าให้เราบอกข้อเสียเอไปเราก็ตอบไปตามที่เรารู้สึกคะ ตั้งเเต่นั้นเราไม่ค่อยชอบเอเลย มีงานกลุ่มคะครูให้คิดคำถาม 5 ข้อที่นี่พวกเรา5คนอยู่ด้วยกันคะ เหลือ บีกับซีที่ยังไม่ได้คิดคะที่นี่ต้องส่งพรุ่งนี้เเละตอนนี้ก็เลิกเรียนคะ เราเลยเรียกบีกับซีมาทำคะ วันที่ครูสั่งซีไม่มาคะ ซีเลยถามเราว่าครูเค้าถามว่าอะไร คือเราเป็นคนที่พูดงงๆคะเลยบอกว่าขอเรียบเรียงประโยคก่อน บลาๆๆ ที่นี่เอมาคะบอกว่าเร็วๆเอจะกลับบ้าน คือเอจะเดินออกนอกรร. พร้อมซีคะ เเล้วเอก็เร่งๆต่อไป เราเลยบอกว่า ก็นี่ไงคิดอยู่ จากนั้นเรากะเอก็ทะเลาะกันคะจนเราต้องรีบๆอธิบายให้ซี จากนั้นเรากะเอไม่คุยกันเลยคะ เพราะคราวนี้เราคิดว่าเราจะไม่เป็นคนขอโทษคะ ที่นี่เรื่องที่พวกเราทะเลาะกันก้ไม่อยากให้คนอื่นมาเผือกใช่ไหมคะ เอก็เล่าให้ดีฟังคะ ซึ่งซีไม่ชอบเอกับซีก็ทะเลาะกันต่อคะ ที่นี่นานๆไปเกือบอาทิตคะ บีซีเเล้วก็อีถาม้เราว่าเเยกกลุ่มไหม คิดหนังเลยคะ เอาไงดีๆ เราเลยคิดไปคิดมา อยากเเยกนะ เเต่อีกใจหนึ่งก็ไม่อยาก จนสุดท้ายเป็นคาบว่างซีก็ลงไปซ้อมบาสคะ เพราะซีเป็นตัวเเทนห้องไปเเข่งบาส เพื่อนส่วนใหญ่ก็ลงไปข้างล่างคะเหลือเรากะบียืนดูอยู่ข้างบน(นอกห้อง)ในห้องก็มีอีกไม่กี่คนคะ เอเดินมาหาเราบอกอยากคุยด้วย เราก็เราไม่อยากคุยคะ เราไม่พร้อมคุย ก่อนหน้านี้เราบอกเอไปว่าถ้าเอไม่ขอโทษเรื่องนี้ก็ไม่จบคะ เพื่อนๆจะรู้กันว่าเราไม่ค่อยโกรธนานๆๆๆๆๆๆทีตั้งเเต่ย้ายมาก็โกรธเเค่ดีคนเดียวนี่เเหละคะ เเต่ถ้าเราโกรธที่คือเจ๊งคะเราไม่ยอมเเน่ๆ เราเเต่นิยายอยู่หน้าห้องคะเราเลยเดินมาในห้องอีบอกมีอะไรจะคุยกับเรา เราเลยชวนไปข้างๆห้องเรียนคะเป็นทางตัน ที่นี่เอมาดักทางออกคะ ยังไม่ทันได้คุยกับอี เอก็เดินมาเท้าเอวบอกเอจะคุย เเต่เราไม่คุยคะ หันหน้าเข้าผนังคะเเล้วก็เดินเข้าไปลึกกว่าเดิมซึ่งเอก็มีอีกคนตามมาคะคือดี เราหันกลังไปนั่งเเล้วก็ร้องไห้ // ทำไมก็ไม่รู้ // เราบอกบีกะอีว่าเราไม่คุยเราไม่คุย อีเลยถามว่าจะเยกไหมเเยกก็จบ ที่นี่พวกเพื่อนๆที่เหลือมันก็ไปบอกซีที่ซ้อมบาส ที่นี่ซีก็ขึ้นมาสิ ระหว่างซีขึ้นมาเราก็บอกว่าเราจะเเยก สรุปเเยกคะ ตอนนี้กลุ่มเราคือ เราบีซีอี อยู่ด้วยกันคะ ส่วยเออยู่กับดี

เราเเยกถูกเเล้วใช่ไหมคะ? เราควรเป็นเพื่อนกับเอไม่ใช่เพื่อนสนิทใช่ไหมคะ? ถ้าเพื่อนๆพี่ๆน้องๆเป็นเอเเล้วเจอเราทำอย่างนี้โอเคไหมคะ?ถ้าเพื่อนๆพี่ๆน้องๆเป็นเราจะทำเเบบเราไหมคะ? เราคาใจมากก ยาวไปนิดนึง 555 ช่วยตอบหน่อยนะคะ ขอบคุนค่าา