ทำไงถึงจะเลิกดูถูกตัวเองว่าไม่สวย จนไม่กล้าที่จะไปรักใครได้คะ??

คือเราก็ไม่สวยจริงๆนะคะ แต่ก็ไม่ได้อัปลักษณ์ จมูกมีพอประมาณ ไม่ได้โด่งมากๆเหมือนเน็ตไอดอล คางก็ไม่ได้เรียวยาวเท่าพิมพ์นิยม ผิวก็ขาวอยู่แต่ไม่เท่าพวกหมวยๆกัน คือหลังจากโดนแฟนคนก่อนทิ้งไปมีคนใหม่ ให้เหตุผลว่า เพราะเราไม่สวย เลยไม่กล้าพาออกงาน แต่เราเป็นคนดี เลยเก็บไว้บนหิ้ง ดูแลดีทุกอย่าง แต่คบซ้อน พาคนสวยๆอีกคนไปโชว์เพื่อนๆ ยอมรับว่าเราเสียหลักมากๆค่ะ เป็นปมในใจ คิดถึงทีไรก็จะร้อง ถึงจะผ่านมาหลายปีแล้วก็ตาม

ตอนนี้แอบชอบคนนึงมา3ปีค่ะ ไม่หล่อ ไม่รวย ไม่เก่ง แต่คุยกันรู้เรื่องดี และเขากำลังจะไปทำงานที่อื่น ส่วนเราก็จะไปต่อโท กว่าจะกลับมาเจอกันอีกทีก็หลายเดือน (รวมรุ่น) อยากสารภาพรักเหลือเกิน แต่สมองก็จะสั่งให้คิดว่า แกมันไม่สวยๆๆๆ เขาไม่เอาแกหรอก กลัวเขาอายที่มีคนไม่สวยไปชอบไปรักเขาค่ะ คือเพื่อนๆเขาก็แฟนสวยกันทั้งนั้น เหลือเขาโสดอยู่คนเดียว โสดมาหลายปีแล้วด้วย เราเฝ้ามองเขามีรัก โดนทิ้ง อกหัก วนลูปไปมาหลายปีค่ะ อยากเดินเข้าไปบอกสักทีว่า มีเรานี้ไงที่รักเธอเสมอมา ไม่เคยทิ้งเธอไปไหนเลย แต่ก็ทำไม่ได้ค่ะ

จริงๆอยากเปลี่ยนตัวเองให้สวยขึ้นมากๆๆ ไปฉีดไปเสริม เพื่อจะได้กลับมาเจอกันในเดือนสิงหากันยา แต่ก็ถ้าไม่รีบบอกตอนนี้ เขาอาจกลับมาพร้อมลูกพร้อมเมียค่ะ 555555555555

ติดที่ไม่สวยพอค่ะ แต่คิดๆดู คนอื่นๆหน้าตาแย่กว่าเราหรือพอๆกะเรา เขาก็มีคนรักที่ดีได้หนิ เห้อออ ทำไงดีคะ

ปล.เราไม่ได้ขี้เหร่มากมายหรอกค่ะ ไปไหนคนเดียว ก็มีหนุ่มแอบมอง ส่งยิ้ม ส่งสายตาอยู่ถ้าคะแนนเต็ม 10 เราให้ 5-6 คะแนน สำหรับความสวยค่ะ