เรากับแฟนคบกันสักพักแล้ว แต่อยู่ไกลกัน ซึ่งต่างคนต่างมีหน้าที่ของตัวเอง นานๆเจอกันครั้ง ทุกครั้งที่เจอกันมีความสุขมาก แต่พอไกลกัน
ด้วยหน้าที่ เราก็เข้าใจน้ะ บางครั้งว่างไม่ตรงกัน แต่เขาหายไปบ่อยครั้งซึ่งหลายวันด้วย เราก็เหงาน้ะเพราะเรามีแฟนคนเดียวถ้าเราไม่คุยกับแฟน แล้วเราจะคุยกับใคร แต่ทุกครั้งที่เขากลับมาเขาจะมีเหตุผลตลอด ซึ่งเราไม่แน่ใจว่าเป้นข้ออ้างรึป่าว พออยู่ไกลทะเลาะกันบ่อยจนเราบอกเลิก เขาก็จะหาเหตุผลหาเรื่องราวมาพูดถึงสิ่งที่เคยทำมาด้วยกัน จนเราใจอ่อน ไม่เลิก แรกๆเราก็ไม่อยากเลิกแค่น้อยใจ จนมีครั้งนึงเขาชอบหายไป27วัน แล้วปล่อยให้เราคิดมาก ไม่มีสมาธิทำอะไรเลย แล้วเราก็คิดว่าในเมื่อมีแฟนแต่เหมือนไม่มี มันใช่อ้อ งั้นโสดมันคงดีกว่า จริงๆคือเรารักเขามาก ไม่เคยคิดจะนอกใจ หรือมีคนอื่นเลย ซึ่งความห่างไกลมันง่ายมากสำหรับการนอกใจ แต่เราไม่ทำ สุดท้ายพอเขากลับมา เอาเข้าจริงๆ เขาบอกโอเค ยอมรับการตัดสินใจของเรา ตอนนั้นเราร้องหนักมาก พยายามคิดในใจว่า นี่อยากเลิกกับเขาจิงๆหรอ แล้วก็นึกถึงคำพูดเขาก่อนหน้านี่ที่ว่า แค่คำว่า เลิก คำเดียว สามารถเลิกกันได้จิงๆหรอ สุดท้ายคุยไปคุยมา มันทำให้เข้าใจกันมากกว่าเดิม แต่เหมือนมันจะดีน้ะ เขาไม่เคยมาหาเราสักครั้งตั้งแต่คบกัน เราไปหาเขาตลอด ด้วยความที่เรา เปนคนชอบเดินทางล้ะบ้านญาติเรายุนั่น แต่ใจเราคิดตลอดว่าการที่เราพยายามรึทุ่มเทอะไรมากไป ล้ะไม่ได้รับการตอบแทน มันรู้สึกแย่มาก ตอนนี้เขาก็หายไปอีกแล้ว บางครั้งเขาอ่านแจ้งเตือนน้ะ แต่ไม่เข้าไปดูในข้อความ เราเลยคิดว่าความสำคัญของเรามันอาจจะลดลงรึไม่มีตั้งแต่แรก
''เราไม่ได้คิดจะเอาชนะเขาน้ะ แต่เราอยากทำให้เขารู้ว่า เราไม่ใช่ของตาย จะกลับมาตอนไหนก็ได้ อยากคุยก็โทรมาก็แชทมา อยากหายไปก็หายไป ปล่อยให้คนๆนึงนอนร้องไห้คิดมาก เราควรทำยังไงดี''
ทำยังไงให้เขารู้ว่าเราไม่ใช่ของตาย? โดยที่เราไม่นอกใจ
ด้วยหน้าที่ เราก็เข้าใจน้ะ บางครั้งว่างไม่ตรงกัน แต่เขาหายไปบ่อยครั้งซึ่งหลายวันด้วย เราก็เหงาน้ะเพราะเรามีแฟนคนเดียวถ้าเราไม่คุยกับแฟน แล้วเราจะคุยกับใคร แต่ทุกครั้งที่เขากลับมาเขาจะมีเหตุผลตลอด ซึ่งเราไม่แน่ใจว่าเป้นข้ออ้างรึป่าว พออยู่ไกลทะเลาะกันบ่อยจนเราบอกเลิก เขาก็จะหาเหตุผลหาเรื่องราวมาพูดถึงสิ่งที่เคยทำมาด้วยกัน จนเราใจอ่อน ไม่เลิก แรกๆเราก็ไม่อยากเลิกแค่น้อยใจ จนมีครั้งนึงเขาชอบหายไป27วัน แล้วปล่อยให้เราคิดมาก ไม่มีสมาธิทำอะไรเลย แล้วเราก็คิดว่าในเมื่อมีแฟนแต่เหมือนไม่มี มันใช่อ้อ งั้นโสดมันคงดีกว่า จริงๆคือเรารักเขามาก ไม่เคยคิดจะนอกใจ หรือมีคนอื่นเลย ซึ่งความห่างไกลมันง่ายมากสำหรับการนอกใจ แต่เราไม่ทำ สุดท้ายพอเขากลับมา เอาเข้าจริงๆ เขาบอกโอเค ยอมรับการตัดสินใจของเรา ตอนนั้นเราร้องหนักมาก พยายามคิดในใจว่า นี่อยากเลิกกับเขาจิงๆหรอ แล้วก็นึกถึงคำพูดเขาก่อนหน้านี่ที่ว่า แค่คำว่า เลิก คำเดียว สามารถเลิกกันได้จิงๆหรอ สุดท้ายคุยไปคุยมา มันทำให้เข้าใจกันมากกว่าเดิม แต่เหมือนมันจะดีน้ะ เขาไม่เคยมาหาเราสักครั้งตั้งแต่คบกัน เราไปหาเขาตลอด ด้วยความที่เรา เปนคนชอบเดินทางล้ะบ้านญาติเรายุนั่น แต่ใจเราคิดตลอดว่าการที่เราพยายามรึทุ่มเทอะไรมากไป ล้ะไม่ได้รับการตอบแทน มันรู้สึกแย่มาก ตอนนี้เขาก็หายไปอีกแล้ว บางครั้งเขาอ่านแจ้งเตือนน้ะ แต่ไม่เข้าไปดูในข้อความ เราเลยคิดว่าความสำคัญของเรามันอาจจะลดลงรึไม่มีตั้งแต่แรก
''เราไม่ได้คิดจะเอาชนะเขาน้ะ แต่เราอยากทำให้เขารู้ว่า เราไม่ใช่ของตาย จะกลับมาตอนไหนก็ได้ อยากคุยก็โทรมาก็แชทมา อยากหายไปก็หายไป ปล่อยให้คนๆนึงนอนร้องไห้คิดมาก เราควรทำยังไงดี''