สวัสดีคะ ก่อนอื่นต้องขอออกตัวแรงๆว่า เป็นนักเขียนมือสมัครเล่นโดยธรรมชาติ ไม่มี!มืออาชีพปะปนเลยซักนิด 😅 สำหรับแรงบันดาลใจ : เกิดขึ้นจากได้ติดตามเรื่องเล่าของ น้อง"ลอยชาย" แห่งเมืองสองแคว ทำให้ศรัทธาในการทำความดีช่วยเหลือผู้อื่นของน้องและพระมหากษัตรย์ผู้ยิ่งใหญ่ "พระนเรศ"คะ และอีกท่านนึง คือ "Vivid Pastel"ที่นำประสบการณ์ที่คล้ายๆกับ จขกท.มานำเสนอคะ
ณ ที่นี้ขอใช้สรรพนามแทนตัวเองว่า "ปลาทู" นะคะ เรื่องที่จะเล่าของแบ่งเป็นตอนๆเพื่อง่ายแก่การอ่าน ซึ่งแต่ละตอนไม่ได้เกี่ยวข้องกัน จบในตอนนั้นๆเลย มีทั้งหมด 4 ตอนนะคะ
(ปล.เหตุการณ์ที่เจอ ไม่ได้เห็นแบบ 4D หรือ3Dนะคะ เพียงแต่พอกลับมานั่งทบทวนแล้ว ยังหาคำตอบไม่ได้)
เริ่มกันเลย...
♤♤♤เหตุเกิด...ห้องน้ำวัด วันเข้าค่าย♤♤♤
ย้อนไปเมื่อสมัย ม.ปลาย ทาง รร. ได้มีกจิกรรมให้ นร.ร่วมกันทำมากมายหลายสิ่ง หนึ่งในนั้นคือการไปเข้าค่ายนอกสถานที่ การเข้าค่ายก็มีหลากหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็น ค่ายลูกเสือ-เนตรนารี , ค่ายคุณธรรม , ค่ายวิทยาศาสตร์ ฯลฯ แต่คราวนี้ทาง รร.จัดเป็น การเข้าค่ายพุทธศาสนาขึ้น โดยเดินทางไปจัดกิจกรรมที่ วัดแห่งหนึ่ง ที่จ.ชลบุรี เป็นเวลา 3 วัน 2 คืน ซึ่งเป็นวัดที่มีพื้นที่กว้างขวางสามารถรองรับคนจำนวนมากๆได้สบาย เพราะทางวัดมีระบบการจัดการสำหรับการเข้าค่ายพักแรม หรือ มาปฎิบัติธรรม ของประชาชนทั่วไปหรือนักเรียน/นิสิตนักศึกษา และที่มีชื่อเสียง(แบบเป็นที่รู้กัน) ก็คือ "สิ่งที่ไม่สามารถ อธิบายได้" มากี่รุ่น...กี่รุ่น ก็จะมีเรื่องเล่ากลับไปฝากรุ่นน้องๆทุกครั้ง บ้างก็เคยเจอแบบได้ยินเป็นเสียง , เป็นกลิ่น หรือที่พีคมากๆ คือพวกที่ชอบแหกกฏ บอกว่าอย่าไปตรงนั้นหรืออย่าทำอย่างนี้ พวกนี้จะเห็นเป็นตัวเป็นตนกันไป แต่สำหรับพวกเราแล้ว...ไม่แม้แต่จะคิด(ทำอะไรพิเรนๆ) ส่วนพวกอาจารย์...อย่างน้อยก็ไม่ต้องปวดหัวกับเด็กดื้อ ชอบลองของหรือท้าทายสิ่งที่ไม่สามารถอธิบายได้
การเข้าค่ายเริ่มขึ้น โดยเริ่มจากไปเก็บสัมภาระที่เรือนนอนไม้ 2 ชั้นก่อน แบ่งเป็น นร.หญิงทั้งหมดจะพักชั้น2 และนร.ชายทั้งหมด พักชั้นที่1 ส่วนสถานที่ทำกิจกรรมจะอยู่อีกอาคารหนึ่ง เป็นอาคารปูนเหมือนศาลาอเนกประสงค์ของวัด มี 3 ชั้น แต่จะใช้จัดกิจกรรมเพียง 2 ชั้นเท่านั้น ซึ่งอยู่ไกลจากเรือนนอน ทำกิจกรรมตอนกลางวันจะอยู่ชั้น1 และนั่งฝึกสมาธิจะอยู่ชั้น 2 ซึ่งอ.จะแบ่งกลุ่มให้คละ นร.แต่ละห้อง ไม่ให้อยู่กลุ่มเดียวกันเลย... เราอยู่กลุ่ม 3 จากทั้งหมด 12 กลุ่ม ไม่มีเพื่อนสนิทเลย ระหว่างทำกิจกรรมก็กลมเกลียวกันมาก
คืนแรก... เป็นการนั่งสมาธิที่เจดีย์ บริเวณชั้น2 แบบopen air ทั้งที่ก็นั่งรวมกันหมด แต่เรากลับรู้สึกแปลกๆแบบระแวงหลังแวบๆ อาจเป็นด้วยความมืด ,บรรยากาศ , และบทสวดของพระที่มาร่วมบรรยาย...รวมๆกัน แต่ก็ผ่านไปด้วยดี และเมื่อถึงคืนที่สอง...ประมาณสองทุ่ม ระหว่างพักเบรค ก็ปล่อยให้ นร.ไปเข้าห้องน้ำห้องท่า ซึ่งห้องน้ำอยู่ภายในอาคารนั่นแหละ แต่อยู่ด้านหลังต้องเดินผ่านกระจกกั้นจากตัวอาคาร และเปิดประตูกระจกไปจะพบ ด้านขวาจะเป็นห้องน้ำหญิงและถัดไปเป็นห้องน้ำชาย ส่วนด้านซ้ายเป็นบันไดขึ้นชั้น3 แน่นอน...มันมืดเพราะเป็นชั้นที่ไม่ได้ใช้งาน มองไล่ตั้งแต่บันได มองเห็นถึงกระจกที่กั้นระหว่างด้านในกับด้านนอกตรงบริเวณห้องน้ำชั้น 3ได้ นร.บางส่วนก็ออกมาเข้าห้องน้ำ ซึ่งเราก็เป็นหนึ่งในนั้น ที่ต่อคิวเข้าห้องน้ำด้วย ภายในห้องน้ำ มีห้องน้ำทั้งหมด 3 ห้อง และออกมาจะเจออ่างล้างหน้าอยู่ 2 อ่าง ด้วยความที่เป็น slow life ง่ะ คือทำอะไรตามสเต็ปของตัวเอง จำได้ว่าเป็นท้ายขบวน และเข้าห้องน้ำไปพร้อมเพื่อนอีกสองห้องข้างๆ ห้องที่เราเข้าจะอยู่ริมสุด ระหว่างที่กำลังทำธุระ(ปล่อยเบา)อยู่นั้น ก็เริ่มสังเกตว่าเสียงภายนอกห้องน้ำค่อยๆเงียบลง เป็นที่รู้กันว่า..."ไอ่ปลาทูเอ๋ย เอ็งต้องรีบๆได้แล้ว " สักพักพอเตือนตัวเอง ก็ต้องสะดุ้งขึ้นเพราะได้ยินเสียงห้องข้างๆที่ติดกัน เปิดน้ำแบบ...เฮ้ย!!!บิดสุดเกลียวหมุนกันเลย เราก็ใจชื้น...อย่างน้อยก็มีเพื่อน เสียงน้ำไหลแรงนั้นหยุดลง! แต่เรากลับไม่ได้ยินเสียงปิดก๊อก หรือเสียงฝีเท้าหรือการใส่กางเกงเมื่อทำธุระเสร็จเรียบร้อย หรือการเปิดประตูออกจากห้องน้ำ แม้แต่นิดเดียว !!! ตอนนั้นก็ไม่ได้รู้สึกผิดปกติแต่อย่างใด สักพัก...เสียงน้ำก๊อกตรงอ่างล้างหน้าไหลแรงแบบเดิมอีกครั้ง เราก็คิดในใจว่า " เอาล่ะ...ต้องออกไปล้างมือให้สบายใรสักหน่อย น้ำไหลแรงดีมาก (จากเสียงที่ได้ยิน)" พอเปิดประตูออกมา ปรากฏว่า ตัวเองยืนอยู่ในห้องน้ำคนเดียว! "อ่ะ...ไม่เป็นไร สงสัยคนที่เราได้ยินเมื่อกี้ คงเพิ่งออกไป" เราก็ตรงไปที่อ่างล้างมือทันที "อ้าว! อ่างแรกน้ำไม่ไหล" เปลี่ยนเป็นอ่างที่ 2 คราวนี้!...เริ่มเอ๊ะใจแหละ อ่างนี้น้ำก็ไม่ไหล !😨😨😨 แล้วเราได้ยินตะกี้มันอะไรล่ะ !? ประกอบกับน้ำในอ่างในห้องน้ำก็เหลือเกือบติดก้นถัง มันสวนทางกับเสียงที่เราได้ยินตลอด 3 นาทีที่ผ่านมา ความรู้สึกกลัวเริ่มเข้ามาแทนที่ ยืนอยู่ในห้องน้ำหลังอาคารคนเดียวอีก "ไม่ไหวแล้ว!กุเจอแล้วไง" ระหว่างที่ก้าวขาเพื่อเริ่มเดินก้าวแรกเพื่อออกจากที่นี่ไปให้เร็วที่สุด... เงยหน้าขึ้นเพื่อเริ่มเดิน จะต้องมองเห็นบันไดขึ้นไปชั้น3 และความมืด
แต่แล้ว....
.......................
..............................
สิ่งที่เห็นตรงหน้า... มันเห็นแค่เสียวนาที แต่ทำให้ขนลุก พร้อมกับคำถามในใจ "เฮ้ย!อะไรวะนั่น"
เป็นเงาดำ (รูปร่างเหมือนคน แต่มองไม่เห็นรายละเอียดอะไรเลย) ที่ดำกว่าความมืด อยู่หน้าประตูห้องน้ำ 😲😲😲 ฝีเท้าของเราที่คิดแค่ว่าต้องก้าวออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด เป็นจังหวะเดียวกับที่เงาดำนั้นกระโดด 2 จังหวะ จากตรงปากทางเข้าห้องน้ำ กระโดดขึ้นไปตรงบันไดระหว่างชั้น 2-3 และอีกครั้งขึ้นไปหน้ากระจกที่ชั้น 3... (ลักษณะกระโดดคือเงานั้นจ้องที่เราแล้วกระโดดขึ้นไปเลยเหมือนคนใส่สลิง)
"โอ้ว!!!!มายก็อต ไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้นกับเรา" พอขาก้าวเข้ามาในที่ชุมชน แต่ยังอยู่ในโซนด้านหลังอาคาร (โซนอันตรายอยู่) รีบเลยจ้า !!! เดินจ้ำๆๆๆๆแบบกึ้งเดินกึ่งวิ่งเพื่อไปเข้ากลุ่ม แต่ในสมองแบบ"อึน"อยู่กับเหตุการณ์ตะกี้ เมื่อเข้ากลุ่มได้ก็ไม่ได้เล่าให้ฟังเพราะไม่มีเพื่อนสนิทด้วย และกลัวเล่าไปจะหาว่าตาฝาด พอกลับจากเข้าค่ายค่อยเล่าให้แม่กับเพื่อนสนิทฟังทีหลัง และได้ทำบุญให้เขาไป แต่อยากจะบอกว่า...ไม่สามารถอธิบายได้ จนปัจจุบันมานั่งนึกถึงก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่เห็นคืออะไร!?
*
**
****
เรื่องแรกจบลงตรงนี้
ความพีคอยู่ตรง ได้ยินเสียงน้ำก๊อกไหลแรงมาก แต่พอเรามาเปิด กลับไม่มีน้ำทั้งสองอ่างเลย งงเด้...งงเด้
และที่พีคสุดๆ ก็เงาดำที่นั่นแหละ 😨
----------------------------------------------------------------
เราพิมพ์ในโทรศัพท์ ขอพักมือหน่อย...เด่วไว้มาต่ออีก 3 เรื่องที่เหลือนะคะ (เป็นเรื่องสั้นๆ)
ชอบไม่ชอบ ติชมเข้ามาได้นะคะ 🤗
เหตุการณ์ลึกลับ...ที่ไม่สามารถอธิบายได้
ณ ที่นี้ขอใช้สรรพนามแทนตัวเองว่า "ปลาทู" นะคะ เรื่องที่จะเล่าของแบ่งเป็นตอนๆเพื่อง่ายแก่การอ่าน ซึ่งแต่ละตอนไม่ได้เกี่ยวข้องกัน จบในตอนนั้นๆเลย มีทั้งหมด 4 ตอนนะคะ
(ปล.เหตุการณ์ที่เจอ ไม่ได้เห็นแบบ 4D หรือ3Dนะคะ เพียงแต่พอกลับมานั่งทบทวนแล้ว ยังหาคำตอบไม่ได้)
เริ่มกันเลย...
♤♤♤เหตุเกิด...ห้องน้ำวัด วันเข้าค่าย♤♤♤
ย้อนไปเมื่อสมัย ม.ปลาย ทาง รร. ได้มีกจิกรรมให้ นร.ร่วมกันทำมากมายหลายสิ่ง หนึ่งในนั้นคือการไปเข้าค่ายนอกสถานที่ การเข้าค่ายก็มีหลากหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็น ค่ายลูกเสือ-เนตรนารี , ค่ายคุณธรรม , ค่ายวิทยาศาสตร์ ฯลฯ แต่คราวนี้ทาง รร.จัดเป็น การเข้าค่ายพุทธศาสนาขึ้น โดยเดินทางไปจัดกิจกรรมที่ วัดแห่งหนึ่ง ที่จ.ชลบุรี เป็นเวลา 3 วัน 2 คืน ซึ่งเป็นวัดที่มีพื้นที่กว้างขวางสามารถรองรับคนจำนวนมากๆได้สบาย เพราะทางวัดมีระบบการจัดการสำหรับการเข้าค่ายพักแรม หรือ มาปฎิบัติธรรม ของประชาชนทั่วไปหรือนักเรียน/นิสิตนักศึกษา และที่มีชื่อเสียง(แบบเป็นที่รู้กัน) ก็คือ "สิ่งที่ไม่สามารถ อธิบายได้" มากี่รุ่น...กี่รุ่น ก็จะมีเรื่องเล่ากลับไปฝากรุ่นน้องๆทุกครั้ง บ้างก็เคยเจอแบบได้ยินเป็นเสียง , เป็นกลิ่น หรือที่พีคมากๆ คือพวกที่ชอบแหกกฏ บอกว่าอย่าไปตรงนั้นหรืออย่าทำอย่างนี้ พวกนี้จะเห็นเป็นตัวเป็นตนกันไป แต่สำหรับพวกเราแล้ว...ไม่แม้แต่จะคิด(ทำอะไรพิเรนๆ) ส่วนพวกอาจารย์...อย่างน้อยก็ไม่ต้องปวดหัวกับเด็กดื้อ ชอบลองของหรือท้าทายสิ่งที่ไม่สามารถอธิบายได้
การเข้าค่ายเริ่มขึ้น โดยเริ่มจากไปเก็บสัมภาระที่เรือนนอนไม้ 2 ชั้นก่อน แบ่งเป็น นร.หญิงทั้งหมดจะพักชั้น2 และนร.ชายทั้งหมด พักชั้นที่1 ส่วนสถานที่ทำกิจกรรมจะอยู่อีกอาคารหนึ่ง เป็นอาคารปูนเหมือนศาลาอเนกประสงค์ของวัด มี 3 ชั้น แต่จะใช้จัดกิจกรรมเพียง 2 ชั้นเท่านั้น ซึ่งอยู่ไกลจากเรือนนอน ทำกิจกรรมตอนกลางวันจะอยู่ชั้น1 และนั่งฝึกสมาธิจะอยู่ชั้น 2 ซึ่งอ.จะแบ่งกลุ่มให้คละ นร.แต่ละห้อง ไม่ให้อยู่กลุ่มเดียวกันเลย... เราอยู่กลุ่ม 3 จากทั้งหมด 12 กลุ่ม ไม่มีเพื่อนสนิทเลย ระหว่างทำกิจกรรมก็กลมเกลียวกันมาก
คืนแรก... เป็นการนั่งสมาธิที่เจดีย์ บริเวณชั้น2 แบบopen air ทั้งที่ก็นั่งรวมกันหมด แต่เรากลับรู้สึกแปลกๆแบบระแวงหลังแวบๆ อาจเป็นด้วยความมืด ,บรรยากาศ , และบทสวดของพระที่มาร่วมบรรยาย...รวมๆกัน แต่ก็ผ่านไปด้วยดี และเมื่อถึงคืนที่สอง...ประมาณสองทุ่ม ระหว่างพักเบรค ก็ปล่อยให้ นร.ไปเข้าห้องน้ำห้องท่า ซึ่งห้องน้ำอยู่ภายในอาคารนั่นแหละ แต่อยู่ด้านหลังต้องเดินผ่านกระจกกั้นจากตัวอาคาร และเปิดประตูกระจกไปจะพบ ด้านขวาจะเป็นห้องน้ำหญิงและถัดไปเป็นห้องน้ำชาย ส่วนด้านซ้ายเป็นบันไดขึ้นชั้น3 แน่นอน...มันมืดเพราะเป็นชั้นที่ไม่ได้ใช้งาน มองไล่ตั้งแต่บันได มองเห็นถึงกระจกที่กั้นระหว่างด้านในกับด้านนอกตรงบริเวณห้องน้ำชั้น 3ได้ นร.บางส่วนก็ออกมาเข้าห้องน้ำ ซึ่งเราก็เป็นหนึ่งในนั้น ที่ต่อคิวเข้าห้องน้ำด้วย ภายในห้องน้ำ มีห้องน้ำทั้งหมด 3 ห้อง และออกมาจะเจออ่างล้างหน้าอยู่ 2 อ่าง ด้วยความที่เป็น slow life ง่ะ คือทำอะไรตามสเต็ปของตัวเอง จำได้ว่าเป็นท้ายขบวน และเข้าห้องน้ำไปพร้อมเพื่อนอีกสองห้องข้างๆ ห้องที่เราเข้าจะอยู่ริมสุด ระหว่างที่กำลังทำธุระ(ปล่อยเบา)อยู่นั้น ก็เริ่มสังเกตว่าเสียงภายนอกห้องน้ำค่อยๆเงียบลง เป็นที่รู้กันว่า..."ไอ่ปลาทูเอ๋ย เอ็งต้องรีบๆได้แล้ว " สักพักพอเตือนตัวเอง ก็ต้องสะดุ้งขึ้นเพราะได้ยินเสียงห้องข้างๆที่ติดกัน เปิดน้ำแบบ...เฮ้ย!!!บิดสุดเกลียวหมุนกันเลย เราก็ใจชื้น...อย่างน้อยก็มีเพื่อน เสียงน้ำไหลแรงนั้นหยุดลง! แต่เรากลับไม่ได้ยินเสียงปิดก๊อก หรือเสียงฝีเท้าหรือการใส่กางเกงเมื่อทำธุระเสร็จเรียบร้อย หรือการเปิดประตูออกจากห้องน้ำ แม้แต่นิดเดียว !!! ตอนนั้นก็ไม่ได้รู้สึกผิดปกติแต่อย่างใด สักพัก...เสียงน้ำก๊อกตรงอ่างล้างหน้าไหลแรงแบบเดิมอีกครั้ง เราก็คิดในใจว่า " เอาล่ะ...ต้องออกไปล้างมือให้สบายใรสักหน่อย น้ำไหลแรงดีมาก (จากเสียงที่ได้ยิน)" พอเปิดประตูออกมา ปรากฏว่า ตัวเองยืนอยู่ในห้องน้ำคนเดียว! "อ่ะ...ไม่เป็นไร สงสัยคนที่เราได้ยินเมื่อกี้ คงเพิ่งออกไป" เราก็ตรงไปที่อ่างล้างมือทันที "อ้าว! อ่างแรกน้ำไม่ไหล" เปลี่ยนเป็นอ่างที่ 2 คราวนี้!...เริ่มเอ๊ะใจแหละ อ่างนี้น้ำก็ไม่ไหล !😨😨😨 แล้วเราได้ยินตะกี้มันอะไรล่ะ !? ประกอบกับน้ำในอ่างในห้องน้ำก็เหลือเกือบติดก้นถัง มันสวนทางกับเสียงที่เราได้ยินตลอด 3 นาทีที่ผ่านมา ความรู้สึกกลัวเริ่มเข้ามาแทนที่ ยืนอยู่ในห้องน้ำหลังอาคารคนเดียวอีก "ไม่ไหวแล้ว!กุเจอแล้วไง" ระหว่างที่ก้าวขาเพื่อเริ่มเดินก้าวแรกเพื่อออกจากที่นี่ไปให้เร็วที่สุด... เงยหน้าขึ้นเพื่อเริ่มเดิน จะต้องมองเห็นบันไดขึ้นไปชั้น3 และความมืด
แต่แล้ว....
.......................
..............................
สิ่งที่เห็นตรงหน้า... มันเห็นแค่เสียวนาที แต่ทำให้ขนลุก พร้อมกับคำถามในใจ "เฮ้ย!อะไรวะนั่น"
เป็นเงาดำ (รูปร่างเหมือนคน แต่มองไม่เห็นรายละเอียดอะไรเลย) ที่ดำกว่าความมืด อยู่หน้าประตูห้องน้ำ 😲😲😲 ฝีเท้าของเราที่คิดแค่ว่าต้องก้าวออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด เป็นจังหวะเดียวกับที่เงาดำนั้นกระโดด 2 จังหวะ จากตรงปากทางเข้าห้องน้ำ กระโดดขึ้นไปตรงบันไดระหว่างชั้น 2-3 และอีกครั้งขึ้นไปหน้ากระจกที่ชั้น 3... (ลักษณะกระโดดคือเงานั้นจ้องที่เราแล้วกระโดดขึ้นไปเลยเหมือนคนใส่สลิง)
"โอ้ว!!!!มายก็อต ไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้นกับเรา" พอขาก้าวเข้ามาในที่ชุมชน แต่ยังอยู่ในโซนด้านหลังอาคาร (โซนอันตรายอยู่) รีบเลยจ้า !!! เดินจ้ำๆๆๆๆแบบกึ้งเดินกึ่งวิ่งเพื่อไปเข้ากลุ่ม แต่ในสมองแบบ"อึน"อยู่กับเหตุการณ์ตะกี้ เมื่อเข้ากลุ่มได้ก็ไม่ได้เล่าให้ฟังเพราะไม่มีเพื่อนสนิทด้วย และกลัวเล่าไปจะหาว่าตาฝาด พอกลับจากเข้าค่ายค่อยเล่าให้แม่กับเพื่อนสนิทฟังทีหลัง และได้ทำบุญให้เขาไป แต่อยากจะบอกว่า...ไม่สามารถอธิบายได้ จนปัจจุบันมานั่งนึกถึงก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่เห็นคืออะไร!?
*
**
****
เรื่องแรกจบลงตรงนี้
ความพีคอยู่ตรง ได้ยินเสียงน้ำก๊อกไหลแรงมาก แต่พอเรามาเปิด กลับไม่มีน้ำทั้งสองอ่างเลย งงเด้...งงเด้
และที่พีคสุดๆ ก็เงาดำที่นั่นแหละ 😨
----------------------------------------------------------------
เราพิมพ์ในโทรศัพท์ ขอพักมือหน่อย...เด่วไว้มาต่ออีก 3 เรื่องที่เหลือนะคะ (เป็นเรื่องสั้นๆ)
ชอบไม่ชอบ ติชมเข้ามาได้นะคะ 🤗