มีใครคิดว่า ไม่เอาแล้วกับความรักบ้างคะ

เราเคยมีความรักแบบสมหวัง คือ ใจตรงกันได้คบกัน กับความรักแบบผิดหวัง คือ โดนปฏิเสธ หรือ เลิกกัน เคยลองกลับไปคิดว่า คนที่เราเคยรู้สึกดีด้วย หรือ ได้คบกัน อย่างมากก็ 2-3 ปีที่สุขสมหวัง แต่พอเลิกกัน หรือ ผิดใจกัน กลับเสียความรู้สึกไปนานมากกว่าเวลาที่ได้คบกันอีก บางทีก็เสียเพื่อนไปเลยกลายเป็นคนแปลกหน้ากันไป เลยรู้สึกว่า อายุขัยของความรักแม้จะหอมหวานแต่ก็สั้นเสียเหลือเกิน

หลังจากโสดมาได้ 6 ปีเต็มก็รู้สึกว่า ไม่เอาแล้วกับความรัก เหมือนความสุขมันน้อยกว่าความทุกข์ เวลารู้สึกเหมือนจะชอบใครขึ้นมาอีก ก็จะพยายามไม่เอาใจไปใส่มาก ไม่สนใจ จนมันจางหายเป็นเพื่อนไปเอง เพราะ รู้ตัวเองว่า ถ้ารักถ้าชอบ ก็จะคาดหวังและหึงหวง สุดท้ายก็ไปไม่รอดอยู่ดี ทุกข์เปล่าๆ สู้อยู่คนเดียว ไม่สุขมาก แต่ก็ไม่ทุกข์มาก คงจะเหมาะกับเรามากกว่า

แต่ส่วนตัวก็อินกับความรักนะ ฟังเพลง ดูหนัง ฟังเรื่องความรักของคนอื่น ก็ยังคงรู้สึกดีอยู่ แค่ว่า คงไม่มีเป็นของตัวเอง ไม่ใช่เพราะไม่รัก แต่เพราะ ไม่อยากเอาใจไปยึดติดกับใครอีกแล้ว

มีใครคิดบ้างว่า ไม่เอาแล้วกับความรัก หรือ มีมุมมองอย่างไรกันบ้างคะ