จากแพ้ 1-4 นัดคัดบอลโลกปี2008 ผ่านมา9ปีแพ้ 0-4 ถึงสกอร์จะแย่กว่าแต่ผมว่านักเตะเรามีพัฒนาการที่ดีมาก

กระทู้นี้ของดคุยเรื่องของโค้ชและแทกติคอะไรทั้งหลาย และขอชื่นชมนักเตะไทยทุกคนรวมทั้งทีมงานของแต่ละสโมสรที่ปลุกปั้นนักเตะขึ้นมา

ความคิดส่วนตัวผมนัดนี้มันแสดงให้เห็นเลยว่าคุณภาพนักเตะไทยเราสูงขึ้นอย่างมาก  เมื่อ 9 ปีที่แล้วโกลญี่ปุ่นแทบจะตบยุงเล่นด้วยซ้ำถ้าไม่นับลูกยิงมหัศจรรย์ของลีซอ แค่ส่งบอลขึ้นมาจากกองหลังแล้วนับ123เราก็เสียบอลทันทีแทบทุกครั้ง แต่กับนัดนี้มันไม่ใช่เพราะนักเตะไทยกดดันญี่ปุ่นได้แบบชนิดที่ว่าตบปากฮอนดะไปเลย(ไม่รู้ว่าใครที่ต้องสู้ตายที่หน้าประตูตัวเองกันแน่ เห็นกองหลังเป่าปากกันทุกคน)

สรุปคือเวลาที่ผ่านมา 9 ปี ถ้านับเฉพาะระดับการเล่นของนักเตะผมว่านักเตะไทยได้ลดระดับช่องว่างของความห่างลงมาแล้ว เราทำเกมส์บุกกดหัวญี่ปุ่นได้ จังหวะดวล 1-1 หรือ 1-2 เราก็ยังพอมี%เอาตัวรอดได้มากขึ้น เหมือนว่าเราจะเลิกกลัวญี่ปุ่นแล้ว ขอชื่นชมครับหวังว่าเราจะยังรักษาระดับของการพัฒนานี้ไว้ได้อีกนานๆ