คือมีคนถามว่า"ของอยู่ไหม" และก็ตามด้วย "ของใช้ปกติหรือเปล่า" ปกติผู้ขายก็ตอบไปว่า "อยู่ครับ" และตามด้วย "สามารถใช้ได้ตามปกติ" เหมือนกันทุกคนแต่ลูกค้าแต่ละคนมีพฤติกรรมต่างกันเช่น
1. ตกลงเรียบร้อยอยู่ๆก็เงียบไปอีกทั้งราคาก็ไม่ได้ตั้งโหดเกินอะไรตั้งตามท้องตลาดปกติสินค้าบางอย่างแทบจะถูกกว่าท้องตลาดด้วย คืออยากบอกกับลูกค้าคนนั้นว่าถ้าไม่มีเงินยังไม่พร้อมซื้ออย่าถามเล่นๆให้ความหวัง(ห้ามดราม่าว่าผู้ขายใจร้ายนะ) เพราะคนขายเขาก็อยากขายถ้าไม่ซื้อก็บอกตรงๆ
2. บางคนประเภทโรคจิตหรือเปล่าไม่รู้ แบบคือว่างมากไงมาหลอกเกรียนชาวบ้านตกลงราคานัดเจอกันที่ตามแนวสถานีBTS พอมาจริงๆดันไลน์บอกว่า"ไม่เอา" ทั้งที่ตัวเองก็มาจริงๆพร้อมของและมากับเพื่อนเพื่อมารอลูกค้านัดรับของจ่ายเงินแต่ไม่มาคนก็เยอะจะกลัวทำไมในเมื่อลูกค้าตกลงกันแล้วทั้งที่ตัวแอบอยู่บริเวณที่สถานี!
3. ส่วนลูกค้าประเภทหัวหมออยากจ่ายแค่ค่าส่ง กล้าต่อรองราคาได้น่าเกียจมากชนิดแทบจะขอฟรีด้วยซํ้าเช่น เครื่องใช้ไฟฟ้าชนิดหนึ่งมือสองราคา 1,500 บ. แต่ลูกค้าอยากได้ 500 บ. นี่ยังไม่รวมค่าส่งนะที่ไม่รู้ว่าเท่าไหร่ ถ้าพอดี 500 บ.นั้นคงเรียกว่าให้ฟรี ผู้ขายก็ไม่อยากรับเงื่อนไขนี้
เชื่อว่าคนขายหลายคนถ้าเจอแบบนี้คงเหนื่อยใจ
ประสบการณ์ขายของออนไลน์ กับ ลูกค้าประเภท.....
1. ตกลงเรียบร้อยอยู่ๆก็เงียบไปอีกทั้งราคาก็ไม่ได้ตั้งโหดเกินอะไรตั้งตามท้องตลาดปกติสินค้าบางอย่างแทบจะถูกกว่าท้องตลาดด้วย คืออยากบอกกับลูกค้าคนนั้นว่าถ้าไม่มีเงินยังไม่พร้อมซื้ออย่าถามเล่นๆให้ความหวัง(ห้ามดราม่าว่าผู้ขายใจร้ายนะ) เพราะคนขายเขาก็อยากขายถ้าไม่ซื้อก็บอกตรงๆ
2. บางคนประเภทโรคจิตหรือเปล่าไม่รู้ แบบคือว่างมากไงมาหลอกเกรียนชาวบ้านตกลงราคานัดเจอกันที่ตามแนวสถานีBTS พอมาจริงๆดันไลน์บอกว่า"ไม่เอา" ทั้งที่ตัวเองก็มาจริงๆพร้อมของและมากับเพื่อนเพื่อมารอลูกค้านัดรับของจ่ายเงินแต่ไม่มาคนก็เยอะจะกลัวทำไมในเมื่อลูกค้าตกลงกันแล้วทั้งที่ตัวแอบอยู่บริเวณที่สถานี!
3. ส่วนลูกค้าประเภทหัวหมออยากจ่ายแค่ค่าส่ง กล้าต่อรองราคาได้น่าเกียจมากชนิดแทบจะขอฟรีด้วยซํ้าเช่น เครื่องใช้ไฟฟ้าชนิดหนึ่งมือสองราคา 1,500 บ. แต่ลูกค้าอยากได้ 500 บ. นี่ยังไม่รวมค่าส่งนะที่ไม่รู้ว่าเท่าไหร่ ถ้าพอดี 500 บ.นั้นคงเรียกว่าให้ฟรี ผู้ขายก็ไม่อยากรับเงื่อนไขนี้
เชื่อว่าคนขายหลายคนถ้าเจอแบบนี้คงเหนื่อยใจ