สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 19
ผมไม่รู้ว่าใตรเก่งกว่าใครหรอกนะ มีอีกหลายคนอย่าง คุณเสกข์ ทองสุวรรณ์ คุณโซ่ Etc คุณไก่ จิรัฏฐ์ พี่ป้อม ออโตบาห์น และคนอื่นๆ ๆ ๆ ที่ผมไม่ได้กล่าวถึง นะคับ
ฝากงานเขียนสั้นๆ ของ คุณ dungtrin http://dungtrin.com/blog/files/happiness-cant-be-imitated.html
นักดนตรีหลายคนได้เข้าใจ และเข้าถึงดนตรีอย่างแท้จริง เพียงมีคนพูดให้ได้คิดว่ากุญแจเปิดโลกดนตรี
อาจมีใครเก่งๆสักคนเป็นแรงบันดาลใจให้อยากเล่นดนตรี แต่เมื่อจะลงมือเล่นดนตรีต้อง ไม่ใช่พยายามเล่นให้เก่งเท่าใคร
ไม่ใช่พยายามเล่นให้เหมือนใคร ไม่ใช่พยายามเล่นให้เหนือกว่าใคร แต่เป็นการตั้งใจเล่นให้ตัวเองมีความสุข
เมื่อเกิดมุมมองเช่นนี้ พฤติกรรมการเล่นดนตรีจะถูกต้อง
ถึงเพิ่งเล่นวันแรกได้ขยับนิ้วบ้าง ได้เปล่งลมเป่าบ้างก็มีความสุขแล้ว
เล่นๆไป ถึงยังเล่นไม่เพราะ แต่เล่นแล้วยังมีความสุขอยู่ ก็เกิดความพอใจที่จะเล่นต่อ
หรือเมื่อเล่นแนวเดิมๆแล้วเบื่อก็เกิดความพอใจที่จะเปลี่ยนแนวหาความสุขจากแนวอื่นบ้าง
กระทั่งได้แนวทางความสุขเฉพาะตัวจากระดับฝีมือที่พยายามพัฒนาเต็มที่แล้ว
แต่ถ้าเอาสัญชาตญาณแข่งได้แข่งดีมาเป็นตัวนำ นึกถึงคนที่เก่งกว่าอยู่ตลอดเวลา
เพิ่งฝึกเล่นแล้วรู้สึกว่ายังอีกไกลกว่าจะได้อย่างเขา การฝึกก็เต็มไปด้วยความไม่พอใจในตัวเองแล้ว
หรือแม้ฝึกไปได้ไกลโข แต่ยังรู้สึกอยู่ว่าห่างชั้นนักกับเขา ที่อุตส่าห์มาได้ไกลโขก็เหมือนสูญเปล่า
แทบจะเหมือนย่ำอยู่กับที่ ไม่ออกจากจุดเริ่มต้น หาความสุขไม่ได้ ยิ่งเลียนแบบยิ่งเป็นทุกข์
ฝากงานเขียนสั้นๆ ของ คุณ dungtrin http://dungtrin.com/blog/files/happiness-cant-be-imitated.html
นักดนตรีหลายคนได้เข้าใจ และเข้าถึงดนตรีอย่างแท้จริง เพียงมีคนพูดให้ได้คิดว่ากุญแจเปิดโลกดนตรี
อาจมีใครเก่งๆสักคนเป็นแรงบันดาลใจให้อยากเล่นดนตรี แต่เมื่อจะลงมือเล่นดนตรีต้อง ไม่ใช่พยายามเล่นให้เก่งเท่าใคร
ไม่ใช่พยายามเล่นให้เหมือนใคร ไม่ใช่พยายามเล่นให้เหนือกว่าใคร แต่เป็นการตั้งใจเล่นให้ตัวเองมีความสุข
เมื่อเกิดมุมมองเช่นนี้ พฤติกรรมการเล่นดนตรีจะถูกต้อง
ถึงเพิ่งเล่นวันแรกได้ขยับนิ้วบ้าง ได้เปล่งลมเป่าบ้างก็มีความสุขแล้ว
เล่นๆไป ถึงยังเล่นไม่เพราะ แต่เล่นแล้วยังมีความสุขอยู่ ก็เกิดความพอใจที่จะเล่นต่อ
หรือเมื่อเล่นแนวเดิมๆแล้วเบื่อก็เกิดความพอใจที่จะเปลี่ยนแนวหาความสุขจากแนวอื่นบ้าง
กระทั่งได้แนวทางความสุขเฉพาะตัวจากระดับฝีมือที่พยายามพัฒนาเต็มที่แล้ว
แต่ถ้าเอาสัญชาตญาณแข่งได้แข่งดีมาเป็นตัวนำ นึกถึงคนที่เก่งกว่าอยู่ตลอดเวลา
เพิ่งฝึกเล่นแล้วรู้สึกว่ายังอีกไกลกว่าจะได้อย่างเขา การฝึกก็เต็มไปด้วยความไม่พอใจในตัวเองแล้ว
หรือแม้ฝึกไปได้ไกลโข แต่ยังรู้สึกอยู่ว่าห่างชั้นนักกับเขา ที่อุตส่าห์มาได้ไกลโขก็เหมือนสูญเปล่า
แทบจะเหมือนย่ำอยู่กับที่ ไม่ออกจากจุดเริ่มต้น หาความสุขไม่ได้ ยิ่งเลียนแบบยิ่งเป็นทุกข์
นายหัวไข่ ถูกใจ, อากาศข้างบนหนาวไหมถามใจดู ถูกใจ, mars_anch ถูกใจ, มาหาแฟนในพันทิป ถูกใจ, aey_omu ถูกใจ
แสดงความคิดเห็น
1 จักรวาล VS โต๋ ศักดิ์สิทธิ์ ใครเล่นเปียโนเก่งกว่ากันครับ