ผมควรตัดใจจากเพื่อนสนิทยังไงดีครับ !!

สวัสดีครับเพื่อนๆ ชาวPantipนี่เป็นครั้งแรกของผมที่เล่นพันทิปนะครับ มีอะไรก็ช่วยแนะนำกันได้ครับ.....เข้าเรื่องกันเลยดีครับ #คืนตอนผมกำลังตัดใจจากเพื่อนครับ ในความเป็นจริงผมก็พยายามตัดใจจากมันหลายรอบแล้วครับ แต่ก็เป็นผมเองที่ทำใจจากมันไม่ได้ซักที ผมกับมันเป็นเพื่อนกันตั้งแต่อนุบาล1แล้วครับ เราก็เป็นเพื่อนกันปรกติทั่วไปจนเข้าม.1เราก็ต่างแยกย้ายไปคนละร.ร.ผมกับมันก็ห่างหายกันไปพักใหญ่ๆ แต่จู่ๆ มันก็ดันอกหักผมเลยได้คุยกับมันมากขึ้นเบาขึ้นเรื่อยๆ ความสนิทของเราก็เริ่มกับมาแต่เอาจริงๆ ตั้งแต่เด็กยันโตผมไม่เคยมีความรู้สึกอะไรกับมันทั้งสิ้นแม้แต่คิดก็ไม่มีทาง จนมันอกหักผมกับมันก็คุยกันบอยขึ้นมันเป็นเด็กผู้ชายครับตัวเล็กว่าผมหน่อยขวานิดๆ แต่มันดันชอบบอกว่าตัวเองดำ55'ตี๋ๆ ส่วนผมไทยๆเลยครับสูงแบบหน้าโคตรไทยแต่ดันมีเชื่อจีนซะงั้น ก็นั่ั่นล่พครับมันทำให้ผมได้คถยกับมันบ่อยขึ้น ช่วงมันอกหักผมก็ไปนอนห้องมันบ่อยมากๆ เอาจริงคือมันไม่โอเคผมก็เลยนั่งวิ่งไปนั่งวินมาระหว่างบ้านผมกับห้องมัน เช้าผมก็ไปร.ร.เย็นผมก็กลับบ้านเอาเสื้อผ้าแล้วก็นั่งวินไปห้องมันต่อเป็นแบบนี้เกือบทุกวัน จนที่บ้านถามว่าไปนอนบ้านแฟนเหรออ ผมก็ตอบบ้าเพื่อนผู้ชายสนิทกันตั้งแต่เด็กแล้ว ทำเป็นจำไม่ได้ก็บอกๆเขาไปกัน เราก็ใช้ชีวิตด้วยกันบ่อยมากครับช่วงนั้นไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน นอนด้วยกันคือตัวติดกันอย่างกะฝาแฝด จนเรื่อยๆ มันก็ดีขึ้นผมก็มีรถขับกฌแวะไปห้องมันเกือบทุกวันก็ทำแบบเดิมๆ จนนานๆไปผมก็นอนพร้อมกับมันมันหลับครับก็หลับแต่เหมือนผมกอดหมอนข้างจนชินช่วงนั้น้ป็นหน้าหนาวผมดันสะบัดแขนไปกอดมันเอามันก็หลับปรกติ แต่สำหรับผมนั้นมันได้เกิดความรู้สึกแปลกประหลาดขึ้นมาว่าทำไมผมถึงรู้สึกกับมันแบบนี้ทั้งๆ. ไม่เคยมีความคิดแบบนี้เลยมันทำให้ผมสับสนมากครับ เราสองคนก็สนิทกันมาแบบเดิมตลอดมัยเป็นคนไม่คาอยแคร์ใครเท่าไหร่ มันก็มักจะมองข้ามความรู้สึกผมไปเสมอผมเคยออกมากจากชีวิตมันหลายรอบ แต่ก็เท่านั้นครับผมนั่นล่ะที่พลาดเองปล่อยใจไปจนเกินเลย ความรู้สึกแบบอึดอัดมากครับนับเวลาแล้วก็2-3ปีได้ที่ผมยังรู้สึกแบบเดิมอยู่ ตอนนี้เราแยกย้ายกันอยู่แล้วครับเขามีแฟนใหม่ อยู่ต.ว.จ
ผมก็อยู่ที่เดิมมีเวลาก็แวะขับรถไปเที่ยวแบบเออจิ๊ดๆ อยู่น่ะจิ๊ดๆ คือทำไมไม่ลืมมันซะทีมันเจ็บมากครับกับที่เป็นอยู่เราก็ติดต่อกันผ่านแชทก็บ่อยครั้งแต่ส่วนมากผมจะทักมันไปมากกว่า คือมันไม่ค่อยใส่ใจใครขนาดผมยังไม่ใส่ใจเลยครับ55' ใันจะตอบหรือแชทมาก็ตอนมีปัญหาชีวิตต่างๆ นาๆ ผมถึงจะได้คุยกับมันเพราะผมเป็นเพื่อนคนเดียวที่ช่วยมันตลอดเจ็บมั้ยล่ะ เฮ้อแต่ผมก็เคยถามมันน่ะว่าถ้าวันใดเราไม่ได้เป็นเพื่อนกันแล้วมันจะรู้สึกยังไง มันตอบว่าก็คงแปลกๆว่ะ น่าจะทำตัวไม่ถูกผมก็นึกเออ ถ้าผมทำได้ก็คงจะดีกว่านี้ผมลืมบอกไปตอนที่ผมรู้สึกมันผมก็มีแฟนอยู่น่ะครับเป็นผู้หญิงเรา2คนกำลังไปได้ดีเลย แต่ความรู้สึกผมก็บอกว่าไม่ได้เว้ยยย??ทำแบบนี้ไม่ได้น่ะ ผมเลยลองปรึกษากับเพื่อนสนิทอีกคนว่าผมควรเลิกกับแฟนดีมั้ยผมสงสารเขาไม่อยากให้เขาเจ็บเพราะผมรู้สึกกับไอเพื่อนสนิทผมไปแล้วผมไม่อยากให้เขาเจ็บ เพื่อนผมก็บอกแต่ก็รู้น่ะว่ายังไงกับเขาก็ไม่มีทางเป็นไปได้ มันไม่รู้ครับว่าแอบมีใจให้ใครผมไม่ได้บอกกับมัน แต่สุดท้ายผมก็เลือกทีจะไม่ทำร้ายใจเธอ แต่ก็มีช่วงทีผมทำใจได้ผมก็กลับ้มาคุยกับแฟนผมใหม่แต่สุดท้ายผมก็ไม่สามารถลืมมันไปได้เสียทีเพราะผมกับมันได้กลับมาคุยกันแค่ไม่กี่ประโยคผมก็ต้องทำให้เธอซ้ำใจอีกครั้ง ผมก็เสียใจผมก็เสียที่ผมกับเธอไม่ได้ไปด้วยกันต่อเพราะความรู้สึกบ้าๆ ของตัวเองจนตอนนี้มันกำลังสอบเข้ามหาลัยผมมองแล้วว่าน่าจะเป็นช่วงที่ดีหลังมันสอบติดผมจะไปกล่าวลามันเสียที ผมทนกับอารมณ์ตอนนี้ไม่ไหวแล้วครับมันแย่มากๆ ไม่ได้มีความสุขเลย ผมก็แค่หวังว่าการจากลาครั้วนี้จะช่วยอะไรผมได้ไม่มากก็น้อย เพื่อนๆ พันทิปช่วยแนะนำและช่วยหาทางออกให้ผมทีนาะครับว่าควรทำยังไงดีที่จะไม่ต้องเจ็บแบบนี้ให้ใครสักคนเข้ามาทำให้ผมหลุดจากตรงนี้ไปได้....ปล.ผมยังอยากให้มีผู้หญิงดีๆ เข้ามาเติมเต็มผมอยู่น่ะครับ ขอบคุณครับ