ต้องผ่านเวลาผ่านคนมากแค่ไหนถึงจะชนะใจคนที่รักใครได้ไม่ง่าย

เราเคยตั้งคำถามกับตัวเองว่าเรารู้สึกแบบไหน เราสนิทกับผู้ชายคนนี้ด้วยการงานหน้าที่ต่างๆ  เขาเป็นคนที่สังคมมากมีความคิดที่ตรงใจเรา  ไม่เหมือนใครเราไปไหนด้วยกันตลอด  ไว้ใจที่จะพูดหรืออธิบายความคิดความรู้สึกทุกอย่าง  ช่วยกันแก้ปัญหา  การที่เราได้รู้จักผู้ใหญ่ที้ขานับถือพาไปบ้าง ออกอีเว้นบ้าง ไปกินข้าว ไปซื้อเสื้อผ้า ไปที่ทำงาน ไปต่างจังหวัดด้วยกันก็ดูแลกันตลอด มันทำให้เรารู้สึกว่าเราเข้ามาในชีวิตเขาเยอะมากมากทั้งที่เราทั้งคู่ใช้จำกัดความสัมพันธ์นี้แบบเพื่อน เวลาใครถามว่าเมื่อไหร่จะเป็นแฟนกันเมื่อไหร่จะแต่งเราก็ได้แต่ยิ้ม  เพราะอีกคนเขายังไม่รู้ว่าเราใช่สำหรับเขามั้ย บางครั้งแค่มองหน้ากันก็รู้ว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร  ดูแลกันมานานแค่ไหนแต่ก็ยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ว่า ผู้ชายคนนี้เขาจะกล้าบอกรักเราจริงใช่มั้ย เพราะตลอดมาเขาได้แต่บอกกับเราว่าเขาเป็นคนที่โชคดี