ผมมีเพื่อนอยู่คนนึงไม่ว่าจะเรื่องคนรอบข้างเรื่องการเข้าหาคนอื่นหรือความรักก้เช่นกัน เพื่อนผมมันจะเป็นคนคิดมากและทุกครั้งที่มาขอคำปรึกษาก็มักจะเป็นเรื่องเดิมๆ ผมก็พยายามช่วยในฐานะเพื่อนคนนึงที่จะช่วยได้ ผมลองให้มันปรับตัวแล้วพยายามอย่าคิดมาก เพื่อนผมบอกมันทำไม่ได้มันเข้ากับคนอื่นไม่ค่อยได้เหมือนมันมีโลกส่วนตัวสูงก็ไม่ใช่เพราะดูๆแล้วมันไม่เปิดใจเข้าหาใครเลยมากกว่า และคนที่คุยกับมันได้ทุกเรื่องมีแค่ผมเรามักจะคุยเรื่องเดิมๆที่ว่าผมทำได้ยังไงไม่ให้คิดมากผมก็บอกจนปากจะฉีกขึ้นไปวนรอบหูแล้วมาจบที่หูอีกทีมันก็ยังทำไม่ได้มันบอกมันพยายามแล้วมันทำเต็มที่แล้วผมก็ไม่รู้จะช่วยยังไงและทุกครั้งที่ให้คำปรึกษาพอผมพูดตรงๆเกี่ยวกับตัวมันมันจะตอบแบบประชดประชัน
เพื่อน : กูลองทำแบบกูก็ยังคิดมาก
ผม : อย่าไปคิดดิปล่อยว่างบ้าง
เพื่อน : กูไม่รู้จะทำยังไงแล้วว่ะกูพยายามทำตามที่บอกแต่ก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม
ผม : ก็เป็นแบบเนี่ยคิดมากจนบางครั้งก็ทำให้คนรอบข้างเขาอึดอัดใครจะอยากอยู่ด้วย
เพื่อน : ใครจะไปเป็นเหมือนมีแต่คนเข้าหาอ้ะมีเพื่อนเยอะแต่กูอ้ะมีแค่มีแต่คุยกับกู
ผม : ก็กูไม่คิดมากไง(อยู่เป็นอ้ะมีไรป่าว555555)ตอนออกมาจากท้องแม่กูก็มีแค่ตัวกับหัวใจเหมือนอ้ะส่วนเพื่อนหาเอาเองอยู่ที่จะหาหรือเปล่าแค่นั้นแล้วกูเวลาเข้าหาใครหรือพูดจาแรงๆใส่กันกูไม่คิดมากเพราะคนรอบข้างกูคือเพื่อนถึงไม่สนิทเพื่อนก็คือเพื่อนกูให้เต็มร้อย(ยกเว้นกูมีแฟน) ถ้ายังเป็นแบบนี้จะอยู่ยากน้ะ
เพื่อน : เออไอสัสถ้ามันอยู่ยากงั้นกูก็ไม่อยู่แล้วกัน (จะไปไหนมาคุยกันก่อน!!!!!)
ผม : (คิดในใจ พยายามเท่าไหร่ก็ยิ่งกลับมาตรงที่เดิมไม่เคยไปไหนพ้น มาเป็นเพลง)
ผมพยายามเข้าใจมันแต่มันบอกผมไม่เข้าใจมันเลย อ่าวไอ

งงเด้งงเด้ ใช่ผมงงแล้วจะมาขอคำปรึกษาจากผมทำไมหว้า เพื่อนผมเป็นคนค่อนข้างคิดลบมันบอกคนรอบข้างไม่ค่อยมีใครจริงใจผมบอกอย่าคิดแบบนั้นดิเหมือนมีแต่ความอคติอ้ะลองคิดบวกบ้างชีวิตจะง่ายขึ้น ก็ทำไม่ได้ เห๊อออเหนื่อยใจจริงจริ๊งงงงงงงงงงง
ผมไม่รู้จะช่วยมันยังไงนอกจากให้คำปรึกษาวนลูปไปเรื่อยๆแบบนี้ส่วนตัวอยากให้มันเป็นคนกล้าพูดตรงๆจะได้เข้าใจกันเพราะส่วนตัวผมเป้นคนพูดตรงๆใครมีปัญหาผมเข้าใส่เลยเข้าไปคุยน้ะไม่ใช่เข้าไปต่อย
ให้คำปรึกษาเรื่องเดิมๆกับคนเดิมๆวนไปวนมา ใครเคยเจอมั้ง
เพื่อน : กูลองทำแบบกูก็ยังคิดมาก
ผม : อย่าไปคิดดิปล่อยว่างบ้าง
เพื่อน : กูไม่รู้จะทำยังไงแล้วว่ะกูพยายามทำตามที่บอกแต่ก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม
ผม : ก็เป็นแบบเนี่ยคิดมากจนบางครั้งก็ทำให้คนรอบข้างเขาอึดอัดใครจะอยากอยู่ด้วย
เพื่อน : ใครจะไปเป็นเหมือนมีแต่คนเข้าหาอ้ะมีเพื่อนเยอะแต่กูอ้ะมีแค่มีแต่คุยกับกู
ผม : ก็กูไม่คิดมากไง(อยู่เป็นอ้ะมีไรป่าว555555)ตอนออกมาจากท้องแม่กูก็มีแค่ตัวกับหัวใจเหมือนอ้ะส่วนเพื่อนหาเอาเองอยู่ที่จะหาหรือเปล่าแค่นั้นแล้วกูเวลาเข้าหาใครหรือพูดจาแรงๆใส่กันกูไม่คิดมากเพราะคนรอบข้างกูคือเพื่อนถึงไม่สนิทเพื่อนก็คือเพื่อนกูให้เต็มร้อย(ยกเว้นกูมีแฟน) ถ้ายังเป็นแบบนี้จะอยู่ยากน้ะ
เพื่อน : เออไอสัสถ้ามันอยู่ยากงั้นกูก็ไม่อยู่แล้วกัน (จะไปไหนมาคุยกันก่อน!!!!!)
ผม : (คิดในใจ พยายามเท่าไหร่ก็ยิ่งกลับมาตรงที่เดิมไม่เคยไปไหนพ้น มาเป็นเพลง)
ผมพยายามเข้าใจมันแต่มันบอกผมไม่เข้าใจมันเลย อ่าวไอ
ผมไม่รู้จะช่วยมันยังไงนอกจากให้คำปรึกษาวนลูปไปเรื่อยๆแบบนี้ส่วนตัวอยากให้มันเป็นคนกล้าพูดตรงๆจะได้เข้าใจกันเพราะส่วนตัวผมเป้นคนพูดตรงๆใครมีปัญหาผมเข้าใส่เลยเข้าไปคุยน้ะไม่ใช่เข้าไปต่อย