ทุกวันนี้เราบอกว่าตัวเองไม่ได้งมงาย
ลองอ่านสนุกๆ เชื่อว่าท่านก็คิดอยู่เหมือนกัน

ผมลองนิยามความเชื่อและงมงายก่อน
1. เชื่อ ไม่มีเหตุผล = งมงาย
2. เชื่อ แบบคิดตามแต่ยังสงสัย = ก็งมงาย
3. เชื่อ แบบเริ่มศึกษาเห็นแนวโน้ม = ก็งมงาย
(การรู้เพียงด้านเดียว แล้วตัดสินว่าใช่หรือไม่
เป็นการตัดสินที่อคติ คุณคงไม่อยากโดน
พิพากษาทั้งที่ ศาลฟังแต่คนที่ฟ้องคุณ)
4. พิสูจน์เองจนเข้าใจ = แบบนี้ไม่งมงาย

มาลองดูความเชื่อเล็กๆในชีวิตประจำวัน

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอสมมติ...มีวัดแห่งหนึ่งบอกว่า
กินน้ำมันหมูดีต่อสุขภาพมากกว่าน้ำมันพืช
เขาบอกว่ารู้ได้ด้วยการรับรู้ของตัวเอง
คุณจะเชื่อไหม แล้วคนที่เชื่องมงายไหม?

จากนั้นไม่นานก็มีงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์
บอกว่าน้ำมันพืชดีต่อสุขภาพกว่าน้ำมันหมู
ในวงการฮือฮา มีข้อมูลสารประกอบครบ
มีรายการคำนวณแสดงด้วย เราจะเชื่อไหม?

10 ปีต่อมาก็มีการเปลี่ยนแปลงการทดลอง
ผลว่าน้ำมันหมูดีต่อสุขภาพกว่าน้ำมันพืช
และอีก 10 ปีต่อมากลับบอกว่าน้ำมันพืชดีกว่าอีก
เปลี่ยนไปมาแบบนี้เราไม่ควรจะซื้อน้ำมันไหนดี?

(แบบว่านี่แค่เรื่องน้ำมันพืช เรากินทุกวัน
ผลิตภัณฑ์ออกมาสู่ตลาดก็มาจากการทดลอง
เราได้แต่ฟัง เชื่อ และซื้อตาม แล้วความรู้อื่นๆ
เราก็เชื่อเหมือนแบบนี้ แล้วบอกว่าเราไม่งมงาย)

มาลองดูความเชื่อเล็กๆในเรื่องศาสนาบ้าง

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้มีอาจารย์บอกว่าในห้องมีของ A อยู่
เราใช้เวลาหาทั้งชีวิตเจอแต่ของ B และ C
เราบอกว่าไม่มีของ A หาไม่เจอเลย
อาจารย์ว่าด่วนสรุปไป คนโบราณยังเจอ

คุณใช้เวลาในการพิสูจน์ 10 ปีแต่ก็ยืนยันไม่มี
คุณบอกอาจารย์หนะเชื่อว่า A มีจริง
อาจารย์บอกว่าคุณหนะก็เชื่อเหมือนกัน
แค่เชื่อว่า A ไม่มีจริง ด่วนสรุปไปได้

(แบบนี้ก็เห็นว่าทั้งสองฝ่ายต่าง "เชื่อ"
เหมือนทั้งสองคนจะพิสูจน์และเข้าใจ
แต่กลับไม่มีใครสามารถตอบออกได้เต็มปาก
ผมว่าเป็นการเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์)

ว่าไปแล้ว ชีวิตเราเหมือนความเชื่อ
หลักการ ความรู้เปลี่ยนตลอดเวลา
เราเองก็ไม่เคยพิสูจน์หลักการอะไรจริงๆจังๆ
คิดว่าใช่ ก็เชื่อ คิดว่าไม่ใช่ ก็ไม่เชื่อ

สรุป เราทุกคนต้องเชื่อก่อน งมงายก่อน
ใครว่าผู้อื่นงมงาย ตนก็อาจงมงายอยู่เช่นกัน
ชีวิตเราสั้น ไม่มีเวลาพิสูจน์ทุกอย่างได้ทัน
เราควรเอาเวลาไปพิสูจน์สิ่งที่สำคัญก่อน
(สำหรับคนที่รู้ทุกข์ สิ่งที่ควรพิสูจน์และทำคือ
การทำตามแนวทางเพื่อพ้นทุกข์)

เพื่อนๆคิดว่าอย่างไรกันบ้างครับ