เรามัวแต่สนใจสิ่งคนอื่น จนลืมไปแล้วว่าใครที่อยู่ในส่วนลึกที่สุดของหัวใจของเรา

เปิดตัวคนที่คุยอยู่ให้พี่ที่ทำงานดู อีกสองวันโดนเทแบบหายไปไม่ลาเลยย เศร้าใจมาก เจ็บหนัก ขอวิธีทำใจ

รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองตัดสิ้นใจลงไปแบบไม่ได้คิดหรือคิดน้อยไปก็ตาม พอกลับมาคิดดูใหม่มันก็สายไปแล้วจริงๆ ลึกๆแล้วอยากอยู่กับเธอให้นานกว่าแต่อาจเป็นเพราะความที่เราไกลกันแล้วหัวใจเรามันไม่เข้มแข่งพอ

คือ ชีวิตช่ววนี้มันพบเจออะไรมามากมาย ตอนมปลายก็ เคยคบสาวมา 3 ปี เเต่มาเลิกตอนมหาลัย ตอนนี้ก็เป็น นักศึกษา ฝึกวาดภาพไปวันๆ หน้าตาก็ไม่ได้ดี เเต่พอช่วงนี้ได้เจอตนมากมายที่มีความรักกัน มันทําให้นึกถึงอดี

มีเคยเคยโกรธตัวเองบ้างไหมคะ อยากฟังเรื่องราวของทุกคน ส่วนนี่โกรธตัวเองเรื่อง นิสัยไม่กล้าแสดงความรู้สึก โดยเฉพาะตอนยิ้ม ตอนดีใจ หรือรัก กับครอบครัว โกรธตัวเองที่ไม่กล้า ไม่ใช่เพราะไม่รักนะคะ แต่รักมาก

เรารู้สึกแค้นใจแฟนเก่าที่ทำให้เราเศร้าเสียใจอยู่บ่อยๆ ทั้งๆ ที่เราซื่อสัตย์กับเขามาตลอด แต่มันมั่วกาม:) จนเรามีรอยแผลที่ขาไม่รู้ติดโรคจากมันมาหรือเปล่า ขอวิธีล้างแค้นทีค่ะ รวมถึงเพื่อนเลวๆ ที่ไม่เคยพู

สรุปไม่ได้เป็นอะไรแล้วค่ะ

→ สะท้อนตัวตนและประสบการณ์ชีวิต