มีใครเคยเป็น"คนคุย" กับเพื่อนสนิทตัวเอง แต่เลิกคุยกัน แล้วกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมบ้างครับ

ตามหัวข้อเลยครับ ผมมีเพื่อนคนนึงที่สนิทกันมากๆครับ เราเคยคุยกันทุกวันปรึกษากันแทบทุกเรื่อง ด้วยความที่เราสนิทกันมากขึ้นทุกวัน มันทำให้เกิดความรู้สึกบางอย่างที่มันมากกว่าเพื่อนครับ เราไม่ได้บอกใคร แต่เรารู้กัน ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ บอกรักกันแต่ไม่ได้เป็นแฟนอ่ะครับ แต่พอถึงจุดๆนึง เหมือนทุกอย่างมันเปลี่ยนไป ต่างคนต่างไม่มีเวลา เลยตัดสินใจเลิกคุยกัน เลิกคุยกันแบบ งงๆ แต่หลังจากนั้นไม่นาน เหมือนห่างไปสักพัก เราก็กลับมาคุยกันแบบเพื่อน(เวลาเจอกัน) เราปฏิบัติต่อกันเหมือนทุกอย่างไม่เคยเกิดขึ้น เหมือนเราไม่เคยรักกันเลยอ่ะครับ แต่ผมยังคงรู้สึกว่าในใจผมก็ยังคงคิดถึงเธอยู่เสมอ แต่มันรู้สึกว่าผมรักเขาไม่ได้ ถึงแม้จะรักอยู่ แต่ต้องหักห้ามใจให้คิดแค่เพื่อน เรายังคงเจอกันบ่อยๆ  แต่ทุกครั้งที่ได้เจอหน้ากัน ผมต้องกลับมาเริ่มทำใจใหม่ตลอดเลยครับ มันแปลกไหมครับ ที่เป็นแบบนี้... เคยมีใครมีประสบการณ์แนวนี้บ้างไหมครับ