ชีวิตการทำงานของวัยเริ่มทำงานในตอนอายุ 26 ปีของผมนั้น ผมตั้งเป้าอะไรไว้หลายอย่างเลยครับ ส่วนหนึ่งก็เป็นเรื่องเที่ยวนี่แหละ การตั้งเป้าท่องเที่ยวก็เป็นอีกอันนึงที่ปีนึงผมจะต้องเที่ยวให้ได้อย่างน้อย 2 ทริป ทั้งในและต่างประเทศ ทริปนี้เป็นทริปในประเทศในช่วงต้นปี 2560 (24-28 ม.ค.) ครับ ซึ่งกว่าจะหาวันหยุดตรงกันได้ทั้งสองคนนี่ลำบากมาก เพราะทำงานบริการกันทั้งคู่ วันหยุดที่แน่นอนคือความไม่แน่นอนครับ ดังนั้นถ้าจะถามว่าผมจะได้จองตั๋วถูกเวอร์ไว้รอเที่ยวนั้นยากมากๆ เพราะเคยจองแล้วครับ สุดท้ายทิ้งหมดเลย
ทริปนี้เราจะขึ้นเหนือกันครับ อ้อ...ผมเริ่มต้นการเดินทางจากภูเก็ตนะครับ ผมอยู่ภูเก็ตมาเข้าปีที่ 8 แล้ว ทว่าการเขียนรีวิวนี้ไม่ได้เน้นความฟินของสถานที่ท่องเที่ยวเป็นหลักนะครับ เพราะคงหาอ่านได้จากรีวิวอื่นๆ ผมหาช่องว่างของการรีวิวเรื่องรถเช่า มาเล่าให้ทุกคนฟังกันดีกว่าครับ เพราะผมมีความสงสัยมากว่า รถอีโก้คาร์ที่ราคาเช่าถูก รถคันเล็ก เครื่องเล็กเนี่ย มันจะพาผมขึ้นดอยได้มั้ย เพราะมีคนตั้งกระทู้ถามแล้วครับ แต่เสียงคอมเม้นออกมาเท่าๆกันระหว่างไหวกับไม่ไหว ตอนแรกที่จอง Toyota Yaris ก็หวั่นๆครับ ว่าจะเปลี่ยนดีรึเปล่รา เพราะเพิ่มเงินแค่ 200 ต่อวัน แต่ไหนๆก็จองแล้ว เอามาทำรีวิวเลยแล้วกันเนาะ จะได้หายสงสัยซะที
::::: Day 1 (24 ม.ค. 60) ภูเก็ต-ภูชี้ฟ้า:::::
ทริปนี้เริ่มต้นที่ท่าอากาศยานนานาชาติภูเก็ตครับ เครื่องออกเวลาบ่ายสี่โมงครึ่ง ตอนนี้อาคารผู้โดยสารในประเทศมีการปรับปรุงครับ สภาพเลยดูไม่ค่อยน่าต้อนรับนักท่องเที่ยวเท่าไหร่นัก
ในส่วนของที่นั่งรอก็ใช้ส่วนของอาคารผู้โดยสารต่างประเทศเก่า (อาคารผู้โดยสารต่างประเทศย้ายไปอาคารใหม่แล้ว) มีความวุ่นวายพอสมควร
ได้เวลาขึ้นเครื่องครับ ลืมบอกไปผมเดินทางด้วยสายการบิน Thai Viet Jet ออกเดินทางจากภูเก็ต ไปเชียงยราย ใช้เลาเดินทาง 2 ชั่วโมงครับ
ภายในเครื่องบินก็เหมือน A320 ทั่วไปนั่นแหละครับ ฟิลลิ่งเหมือนนั่ง Toyota Altis ที่เป็น Taxi ในกรุงเทพ ก็ของเค้าขายดีอ่ะนะจะทำไงได้ล่ะ ที่ชอบก็แอร์ใส่กระเปงสั้นลายสก๊อต ติดเนมแท๊กที่บ่งบอกให้ทราบว่าเค้าพูดภาษาอะไรได้บ้าง
แลนดิ้งที่สนามบินเชียงรายแล้วครับ ต้อนรับด้วยทุ่งหญ้าเขียวขจีและการกลับหัวของเครื่องบินบนรันเวย์ เท่ชะมัดเลย
ถึงอาคารต้องรับของสนามบินเชียงรายแล้ว ชอบมากครับ ปูหญ้าเทียม มีเสียงเพลงดนตรีไทยบรรเลงในขณะที่รอกระเป๋าอยู่ หยอดตังค์ในตู้ให้เด็กไปร้อยนึง ทั้งวงพร้อมใจกันพูดขอบคุณซะลั่นเลย
ได้กระเป๋าแล้วก็เดินออกไปหาเค้าท์เตอร์ AVIS ครับ เนื่องจากจองไว้ทางอินเตอร์เน็ดแล้ว (จองก่อน จ่ายที่เค้าท์เตอร์) คุณพนักงงานที่หน้าเหมือนลีโอพุตที่ไว้หนวด ก็รีบเช็คบุคกิ้งให้เร็วดีครับ พร้อมเสนอขายประกันรถยนต์ ตกลงซื้อเพิ่มครับ เพราะผมไม่รู้ว่าผมจะเอาเจ้าอีโก้คาร์ไปเข้าป่าที่ไหนบ้าง เพราะไม่ได้ลงลึกศึกษาเส้นทางมากมาย แค่ตั้งจุดหมายไว้เคร่าๆ ผมจองไป 5 วันครับ 24-28 ม.ค. 60 ค่าจองทั้งหมด 2,680 บาท ตกวันละห้าร้อยกว่าบาท จ่ายประกันเพิ่มอีก 800 มั้ง เสร็จแล้วก็ออกมารับรถครับ
สภาพรถอยู่ในเกณ์ดีครับ ไม่ได้ใหม่กิ๊กอะไร แต่ก็โอเคครับ ผมก็เป็นคนละเอียดนะ โยกทุกอย่างที่โยกได้ เพราะเคยเจอเหตุการณ์ตอนทำงานตรงข้ามกับร้านให้เช่ารถแห่งหนึ่งครับ ลูกค้าต้องจ่ายค่าเสียให้สเกิร์ดหน้าทุกรายเลย เพราะตอนเอารถไปไม่ได้ลองโยกดู พอกลับมาเจ้าของก็โยกแล้วก็รีดเงินไป แล้วก็ไม่ซ่อมครับ รอเหยื่อรายใหม่มาอีก มันน่านัก! ซึ่งแน่นอนว่าคันนี้ผมโยกทุกอย่างครับ กระจก ก้านปัดน้ำผน กระทะล้อ สรุปว่าผ่านครับ
ถ้าจากในรูปจะเห็นได้ว่าฟ้ามืดแล้ว ใช่ครับตอนนั้นทุ่มกว่าแล้ว เพิ่งจะได้รับรถ เป้าหมายคืนนี้ เราจะไปภูชี้ฟ้ากันครับ อ่านไม่ผิดครับ ขึ้นภูตอนกลางคืน!!! เนื่องจากเวลาผมน้อยจึงต้องใช้สอยกันให้มากที่สุด ก็ขับต่อไปเลยครับ ขับเรื่อยๆที่ความเร็ว 60-80 ใช้ Google map บอกทางกันไป ซึ่งก่อนหน้านั้นผมก็ได้ถามทางที่พักแล้วครับว่าขึ้นกลางคืนได้รึเปล่า เขาก็บอกว่าได้ ได้ก็ไปครับ ไม่แคร์ GPS พาเราลัดนู่นนี่มาเรื่องๆ จนบางทีก็แอบกลัวว่ามันจะพาไปออกพม่ารึเปล่า เพราะไม่มีเพื่อนร่วมทางเลย ปั้มน้ำมันทางเหนือก็หายากด้วย ผมจอดแวะซื้อของกินที่ 7-11 ตรง ทางแยก อ.ขุนตาลครับ ดูจาก GPS ก็ไม่ไกลมากครับ อุ่นใจแล้วว่าไม่หลง ซักพักทางที่พักก็โทรมาครับ ว่าถึงไหนแล้ว ผมบอกว่าถึงขุนตาลแล้ว เขาก็ตกใจครับ บอกว่าอย่าขึ้นทางนั้น อันตราย ให้ไปทาง อ.เทิง จะง่ายกว่า ก็ปรับทันทีครับ มุ่งหน้าไป อ.เทิง
จนแล้วจนรอดก็มาถึงที่พักที่อยู่หน้าปากทางเข้าอุทยานในเวลาสี่ทุ่มครึ่ง มีความบ้าระห่ำระดับหนึ่งเลยแหละขับรถ 3 ชั่วโมงขึ้นภู ทางไม่ได้จะชันและน่ากลัวอะไรมากครับ ที่น่ากลัวคือมืด ไม่มีแสงข้างทาง บ้านเรือนเลย อีกทั้งตอนผมขึ้นไปทำถนนด้วย ยังไม่เสร็จ ช่วงที่เสร็จแล้วก็ยังไม่ตีเส้นครับ และแล้วก็มาถึงที่พักที่ปรารถณาหลังจากขับรถมาสามชั่วโมง....
ทำไมเหมือนได้ยินเสียงจิ้งหรีดร้องระงมเลยล่ะ ก็พอเพียงครับนอนเต้นท์ได้ เต้นที่นี่ราคา 500 บาทต่อคืนครับ ชื่อ GoodView @ ภูชีฟ้า วิวดีไม่ดีไม่รู้ครับ เพราะมันมืดมาก 555 และอากาศก็หนาวมากด้วย พี่ออมสินดูแลดีเป็นกันเองมากครับ ในวันที่ผมไปพัก มีแค่ 3 เต้นท์เอง พี่ออมสินบอกว่าหลังปีใหม่ก็เข้าหน้าโลว์แล้ว ก็ไปวันธรรมดานี่ครับ จะมีใครมาล่ะ นอกจากคนติสๆแบบผม
หลังจากเข้าที่พักที่เป็นเต้นท์ผ้าใบแล้ว แน่นอนครับ เราไม่อาบน้ำ เพราะหนาวมาก หนาวลมด้วย ก็เลยออกไปตั้งกล้องลองเป็นนักล่าทางช้างเผือกดู บอกตรงๆถ่ายไม่ได้เก่งอะไรครับ เน้นฟรุคมากกว่า
คำเตือนสำหรับคนที่จะจองเต้นท์นะครับ กลางคืนเนี่ยลมมันจะแรงมาก เสียลมตีผ้าใบดังมากครับ เหมือนคนมาสะบัดผ้าเตรียมตากอยู่ข้างหูเลย ถ้าคุณไม่เหนื่อย หรือเมา ก็หาที่เป็นบ้านนอนนะครับ เพราะผมนี่ยังตื่นทุกชั่วโมงเลย
ก่อนจบวันแรกขอแนบเส้นทางให้ดูนะครับ ฝันดีครับ
[CR] 4 คืน 4 ดอย เชียงราย-เชียงใหม่ ใช้ Eco Car
ทริปนี้เราจะขึ้นเหนือกันครับ อ้อ...ผมเริ่มต้นการเดินทางจากภูเก็ตนะครับ ผมอยู่ภูเก็ตมาเข้าปีที่ 8 แล้ว ทว่าการเขียนรีวิวนี้ไม่ได้เน้นความฟินของสถานที่ท่องเที่ยวเป็นหลักนะครับ เพราะคงหาอ่านได้จากรีวิวอื่นๆ ผมหาช่องว่างของการรีวิวเรื่องรถเช่า มาเล่าให้ทุกคนฟังกันดีกว่าครับ เพราะผมมีความสงสัยมากว่า รถอีโก้คาร์ที่ราคาเช่าถูก รถคันเล็ก เครื่องเล็กเนี่ย มันจะพาผมขึ้นดอยได้มั้ย เพราะมีคนตั้งกระทู้ถามแล้วครับ แต่เสียงคอมเม้นออกมาเท่าๆกันระหว่างไหวกับไม่ไหว ตอนแรกที่จอง Toyota Yaris ก็หวั่นๆครับ ว่าจะเปลี่ยนดีรึเปล่รา เพราะเพิ่มเงินแค่ 200 ต่อวัน แต่ไหนๆก็จองแล้ว เอามาทำรีวิวเลยแล้วกันเนาะ จะได้หายสงสัยซะที
::::: Day 1 (24 ม.ค. 60) ภูเก็ต-ภูชี้ฟ้า:::::
ทริปนี้เริ่มต้นที่ท่าอากาศยานนานาชาติภูเก็ตครับ เครื่องออกเวลาบ่ายสี่โมงครึ่ง ตอนนี้อาคารผู้โดยสารในประเทศมีการปรับปรุงครับ สภาพเลยดูไม่ค่อยน่าต้อนรับนักท่องเที่ยวเท่าไหร่นัก
ในส่วนของที่นั่งรอก็ใช้ส่วนของอาคารผู้โดยสารต่างประเทศเก่า (อาคารผู้โดยสารต่างประเทศย้ายไปอาคารใหม่แล้ว) มีความวุ่นวายพอสมควร
ได้เวลาขึ้นเครื่องครับ ลืมบอกไปผมเดินทางด้วยสายการบิน Thai Viet Jet ออกเดินทางจากภูเก็ต ไปเชียงยราย ใช้เลาเดินทาง 2 ชั่วโมงครับ
ภายในเครื่องบินก็เหมือน A320 ทั่วไปนั่นแหละครับ ฟิลลิ่งเหมือนนั่ง Toyota Altis ที่เป็น Taxi ในกรุงเทพ ก็ของเค้าขายดีอ่ะนะจะทำไงได้ล่ะ ที่ชอบก็แอร์ใส่กระเปงสั้นลายสก๊อต ติดเนมแท๊กที่บ่งบอกให้ทราบว่าเค้าพูดภาษาอะไรได้บ้าง
แลนดิ้งที่สนามบินเชียงรายแล้วครับ ต้อนรับด้วยทุ่งหญ้าเขียวขจีและการกลับหัวของเครื่องบินบนรันเวย์ เท่ชะมัดเลย
ถึงอาคารต้องรับของสนามบินเชียงรายแล้ว ชอบมากครับ ปูหญ้าเทียม มีเสียงเพลงดนตรีไทยบรรเลงในขณะที่รอกระเป๋าอยู่ หยอดตังค์ในตู้ให้เด็กไปร้อยนึง ทั้งวงพร้อมใจกันพูดขอบคุณซะลั่นเลย
ได้กระเป๋าแล้วก็เดินออกไปหาเค้าท์เตอร์ AVIS ครับ เนื่องจากจองไว้ทางอินเตอร์เน็ดแล้ว (จองก่อน จ่ายที่เค้าท์เตอร์) คุณพนักงงานที่หน้าเหมือนลีโอพุตที่ไว้หนวด ก็รีบเช็คบุคกิ้งให้เร็วดีครับ พร้อมเสนอขายประกันรถยนต์ ตกลงซื้อเพิ่มครับ เพราะผมไม่รู้ว่าผมจะเอาเจ้าอีโก้คาร์ไปเข้าป่าที่ไหนบ้าง เพราะไม่ได้ลงลึกศึกษาเส้นทางมากมาย แค่ตั้งจุดหมายไว้เคร่าๆ ผมจองไป 5 วันครับ 24-28 ม.ค. 60 ค่าจองทั้งหมด 2,680 บาท ตกวันละห้าร้อยกว่าบาท จ่ายประกันเพิ่มอีก 800 มั้ง เสร็จแล้วก็ออกมารับรถครับ
สภาพรถอยู่ในเกณ์ดีครับ ไม่ได้ใหม่กิ๊กอะไร แต่ก็โอเคครับ ผมก็เป็นคนละเอียดนะ โยกทุกอย่างที่โยกได้ เพราะเคยเจอเหตุการณ์ตอนทำงานตรงข้ามกับร้านให้เช่ารถแห่งหนึ่งครับ ลูกค้าต้องจ่ายค่าเสียให้สเกิร์ดหน้าทุกรายเลย เพราะตอนเอารถไปไม่ได้ลองโยกดู พอกลับมาเจ้าของก็โยกแล้วก็รีดเงินไป แล้วก็ไม่ซ่อมครับ รอเหยื่อรายใหม่มาอีก มันน่านัก! ซึ่งแน่นอนว่าคันนี้ผมโยกทุกอย่างครับ กระจก ก้านปัดน้ำผน กระทะล้อ สรุปว่าผ่านครับ
ถ้าจากในรูปจะเห็นได้ว่าฟ้ามืดแล้ว ใช่ครับตอนนั้นทุ่มกว่าแล้ว เพิ่งจะได้รับรถ เป้าหมายคืนนี้ เราจะไปภูชี้ฟ้ากันครับ อ่านไม่ผิดครับ ขึ้นภูตอนกลางคืน!!! เนื่องจากเวลาผมน้อยจึงต้องใช้สอยกันให้มากที่สุด ก็ขับต่อไปเลยครับ ขับเรื่อยๆที่ความเร็ว 60-80 ใช้ Google map บอกทางกันไป ซึ่งก่อนหน้านั้นผมก็ได้ถามทางที่พักแล้วครับว่าขึ้นกลางคืนได้รึเปล่า เขาก็บอกว่าได้ ได้ก็ไปครับ ไม่แคร์ GPS พาเราลัดนู่นนี่มาเรื่องๆ จนบางทีก็แอบกลัวว่ามันจะพาไปออกพม่ารึเปล่า เพราะไม่มีเพื่อนร่วมทางเลย ปั้มน้ำมันทางเหนือก็หายากด้วย ผมจอดแวะซื้อของกินที่ 7-11 ตรง ทางแยก อ.ขุนตาลครับ ดูจาก GPS ก็ไม่ไกลมากครับ อุ่นใจแล้วว่าไม่หลง ซักพักทางที่พักก็โทรมาครับ ว่าถึงไหนแล้ว ผมบอกว่าถึงขุนตาลแล้ว เขาก็ตกใจครับ บอกว่าอย่าขึ้นทางนั้น อันตราย ให้ไปทาง อ.เทิง จะง่ายกว่า ก็ปรับทันทีครับ มุ่งหน้าไป อ.เทิง
จนแล้วจนรอดก็มาถึงที่พักที่อยู่หน้าปากทางเข้าอุทยานในเวลาสี่ทุ่มครึ่ง มีความบ้าระห่ำระดับหนึ่งเลยแหละขับรถ 3 ชั่วโมงขึ้นภู ทางไม่ได้จะชันและน่ากลัวอะไรมากครับ ที่น่ากลัวคือมืด ไม่มีแสงข้างทาง บ้านเรือนเลย อีกทั้งตอนผมขึ้นไปทำถนนด้วย ยังไม่เสร็จ ช่วงที่เสร็จแล้วก็ยังไม่ตีเส้นครับ และแล้วก็มาถึงที่พักที่ปรารถณาหลังจากขับรถมาสามชั่วโมง....
ทำไมเหมือนได้ยินเสียงจิ้งหรีดร้องระงมเลยล่ะ ก็พอเพียงครับนอนเต้นท์ได้ เต้นที่นี่ราคา 500 บาทต่อคืนครับ ชื่อ GoodView @ ภูชีฟ้า วิวดีไม่ดีไม่รู้ครับ เพราะมันมืดมาก 555 และอากาศก็หนาวมากด้วย พี่ออมสินดูแลดีเป็นกันเองมากครับ ในวันที่ผมไปพัก มีแค่ 3 เต้นท์เอง พี่ออมสินบอกว่าหลังปีใหม่ก็เข้าหน้าโลว์แล้ว ก็ไปวันธรรมดานี่ครับ จะมีใครมาล่ะ นอกจากคนติสๆแบบผม
หลังจากเข้าที่พักที่เป็นเต้นท์ผ้าใบแล้ว แน่นอนครับ เราไม่อาบน้ำ เพราะหนาวมาก หนาวลมด้วย ก็เลยออกไปตั้งกล้องลองเป็นนักล่าทางช้างเผือกดู บอกตรงๆถ่ายไม่ได้เก่งอะไรครับ เน้นฟรุคมากกว่า
คำเตือนสำหรับคนที่จะจองเต้นท์นะครับ กลางคืนเนี่ยลมมันจะแรงมาก เสียลมตีผ้าใบดังมากครับ เหมือนคนมาสะบัดผ้าเตรียมตากอยู่ข้างหูเลย ถ้าคุณไม่เหนื่อย หรือเมา ก็หาที่เป็นบ้านนอนนะครับ เพราะผมนี่ยังตื่นทุกชั่วโมงเลย
ก่อนจบวันแรกขอแนบเส้นทางให้ดูนะครับ ฝันดีครับ