ถ้ายังไม่พร้อมจะมีใคร ก็อย่าเพิ่ง ‘ทำเหมือนว่า’ คุณกำลังจะเปิดใจให้ใครสักคนเข้าไปโคจรอยู่ในจักวาลของคุณด้วยเลยครับ :"}

ไม่ว่าจะเพิ่งเลิกกับแฟน แค่ทะเลาะกับแฟน แค่ห่างๆกัน หรือแค่กำลังเหงา แค่รู้สึกว่า 'เห้ย กูแมร่งอยากได้ใครสักคนมาคุยด้วยเฉยๆวะ'

ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นล้วนแล้วแต่เป็นปัจจัยที่ทำให้คุณอาจจะ "คิดไปเอง" ว่าคุณกำลังอยากจะรู้สึกเริ่มใหม่กับใคร

อยากจะเปิดใจกับใคร อยากจะทำความรู้จักกับคนใหม่ๆ

ทั้งๆที่จริงข้างใน หัวใจคุณก็แค่กำลังเห็นแก่ตัว อยากได้ใครสักคนไปอุดรอยโหว่ตรงนั้นแค่นั้นเอง

มีหลายครั้งหลายหนมาก ที่สถานะ ‘คนคุย’ กำลังจะไปได้ด้วยดี หรือกำลังจะผลัดเปลี่ยนจากแค่คนคุยกลายเป็นอะไรสักอย่างที่สำคัญมากกว่านั้น...

...แต่สุดท้ายก็หยุดชะงักลงตรงความไม่พร้อมของใครคนใดคนหนึ่ง

ความไม่พร้อมจากความรู้สึกที่ยังไม่จบสิ้นก็ดี

ความไม่พร้อมจากการไม่สามารถแบ่งปันพื้นที่ในชีวิตของตัวเองให้ใครอีกคนก็ดี

หรือแม้กระทั้งความไม่พร้อมจากการที่จริงๆแล้วก็ไม่ได้คิดจะมีใคร แค่รู้สึกว่าอยากจะมีอะไรไว้ทำฆ่าเวลาบ้างก็ดี

ผมเข้าใจว่ามนุษย์ทุกคนล้วนแล้วแต่เห็นแก่ตัว ไม่เว้นแม้กระทั้งตัวผมเอง

แต่อยากกราบเรียนให้ทราบว่า ‘ความรู้สึก’ ของคนๆหนึ่งไม่ใช่ของเล่น

ถ้าคุณยังเคลียร์ตัวเองไม่ได้ ยังเคลียร์หัวใจไม่ได้ ยังไม่สามารถทำให้ความรู้สึกของตัวเองเปิดขึ้นมาได้

ก็อย่าดึงทุรังหรือฝืนรับใครสักคนให้ก้าวเข้าไปทำความรู้จัก หรือขยับสถานะวิทยาฐานะอะไรเลยครับ

เพราะสุดท้ายแล้ว คนที่กลายเป็นเหยื่อที่น่าสงสารที่สุดก็ไม่ใช่คุณ

แต่เป็นเขา เขาที่ไม่รู้อะไรด้วยเลย เขาที่ไม่ทราบว่าคุณแมร่งขนาดตัวเองยังไม่สามารถรับผิดชอบใจตัวเองได้

คุณที่ไม่มีความรับผิดชอบต่อจิตใจของเขาในหลายๆบริบทที่กำลังดำเนินไป ณ ขนาดนั้น

เราผิดอะไรอ่ะ ? เราโคจรอยู่ของเราดีๆ พอมีปัญหาอะไรขึ้นมาคุณกับดึงเราเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย

เราที่แมร่งไม่รู้อะไรด้วยเลย ไม่รู้ว่าปัญหาของคุณคืออะไร ไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงเกิดเหตุการณ์แบบนั้น แต่อยู่ดีๆกับกลายเป็นยารักษาใจของใครสักคน อยู่ดีๆก็กลายเป็นว่าเราต้องทำความเข้าใจคนที่เห็นแก่ตัว ที่บอกอะไรกับเราไม่ชัดเจน

โคตรไม่แฟร์

จิตใจคนเป็นเรื่องละเอียดอ่อน และบอบบางมากเกินกว่าใครสักคนควรใช้มันเป็นเครื่องมือหรือยาที่ใช้รักษาใจตัวเอง

ขอเถอะครับ ไม่ว่าจะด้วยในฐานะอะไร หรือจะแค่เพื่อนร่วมโลกสายพันธ์เดียวกันก็ได้

ถ้ายังไม่พร้อมจะมีใคร ยังไม่พร้อมจะเปิดใจ ก็อย่าดึงใครสักคนเข้ามาข้องเกี่ยวในจักรวาลชีวิตของคุณเลย

เพราะสุดท้ายแล้ว ในวันที่ทุกอย่างจบสิ้นหรือแหลกสลายลง ในวันที่ทุกอย่างยุติลงเพราะความ 'ไม่พร้อม'ของคุณ

สิ่งที่คุณจะทำได้ดีที่สุดก็แค่พูดคำว่า ‘ขอโทษ’

คำขอโทษโง่ๆที่หวังเพียงจะเยียวยาบาดแผลให้กับ 'เหยื่อ' ที่ถูกคุณหลอกลวงมาได้

'เหยื่ออารมณ์' ที่ไม่ได้มีความผิดมากพอให้คุณพิพากษาเขาได้เลย

ขอโทษ....ขอโทษในความเห็นแก่ตัวของคุณ

.....โดยที่เอาจริงๆแล้วคุณอาจจะไม่เคยรู้สึกว่าคุณกำลังทำผิดพลาดเลยก็ได้

บุญรักษาครับ