สวัสดีค่ะดิฉันอายุ 25 ปี ส่วนสามีดิฉันอายุ30ปี
ดิฉันอยู่กินกับสามีมา 8 ปีไม่เคยแต่งงานกันค่ะสามีดิฉันรูปร่างหัวล้านผิวสีคล้ำๆเป็นเป็นคนภาคอิสานสวนดิฉันค่อนค้างมีน่าตาพอใช้ได้ขาวเหลืองตาชั้นเดียวเอาเป็นว่าส่วนมากมีคนทั้งเราว่าเหมือนพ่อกับลูกล่ะค่ะพออยู่กันกันนานใช่ว่าจะมีความสุขนะค่ะมีแต่ความทุกมีแต่น้ำตาดิฉันพอมีสามีก็ตัดเพื่อนไปเลยก็มีสามีทำหน้าที่ภรรยาซัดผ้ารีดผ้าทำงานบ้านทุกอย่างตอนคบดิฉันในช่วงปีที่2พ่อดิฉันก็เสียชีวิตเนื่องจากเป็นโรคตับแข็งท้องบวมและหน้าหนาวทำให้ดิฉันต้องกลับ ต.จ.ว เพื่อนไปจัดงานศพแต่ตอนนั้นแฟนไม่ไปค่ะเพราะเรายังไม่บอกพ่อกับแม่พอเสร็จจากนานศพดิฉันก็พาแม่นั่งรถทัวมา ก.ท.ม
เพื่อมาอยู่กับดิฉันห้องดิฉันกับสามีจะแยกกันค่ะพอแม่มาพักอยู่กับดิฉัน ฉันก็แอบแม่ไปอยู่กับสามีพอแม่รู้ก็คงคิดมากเลยตัดสินใจบอกแม่แล้วเราก็ได้อยู่กินกัน ส่วนแม่เองก็กินเหล้าขาว 40ดีกนีเยอะเหมือนกันบ้านดิฉันกินเหล้ากันทั้งบ้านเลยมีพ่อแม่และพีาชายส่วนตัวฉันไม่ได้กินเลยเพราะกินแล้วมันทรมานมากเลยกินเฉพาะตอนมีงานเลี้ยงเท่านั้นพอเข้าสู่ปีที3แม่ดิฉันก็ปวดหัวหัวเลยพาไปตรวจสุภาพปรากฎว่าแม่ดิฉันเป็นอัมพฤษเส้นเลือดสมองแตกเข้าโรงบาลนาน2เดือนแม่ก็ได้เจาะจมูกเพื่อให้อาหารและเจาะคอเพื่อให้หายใจตอนนั้นลำบากมากฉันจากวัยรุ่นก็หมดเวลาที่ต้องมาดูแลแม่ตลอดอ่อแต่ดิฉันทำงานออฟฟิตค่ะต้อนรับลูกค้าด้วยและดูแลแม่ไปด้วยจนประมานปีที่4แม่เริ่มดีขึ้นตอนช่วงน้ำท่วมแกดึงสายจมูกกับคอออกเองแล้วหลังจากนั้นก็เริ่มดีขึ้นจนไม่ได้เจาะอีกแต่ก็มีค่าใช้จ่ายแพมเพิสบ้างก็เหนื่อยเงินเดือนแค่5,000บาทเองไม่พอใช่เลย แต่สามีเขาก็ช่วยค่าแพมเพิสนะค่ะก็ดูแลด้วยกันแต่เขาแค่ใช้ตามองนะแต่ไม่ค่อนช่วยยกแมเลยดิฉันยกเองทำเองตลอด
เข้าปีที่5และ6เขาชัดเจนขึ้นมีเพื่อนใหม่ๆมากินเหล้าปาร์ตี้ที่บ้านมีการพนันบ้างและอีกอย่างคือไม่มีเวลาให้ดิฉันเลยดิฉันร้องไห้เกือบทุกคืนเพราะเขากินเหล้าทุกวันแทบจะไม่มีวันหยุดเขากินเหล้าเลิกตี1ตี2บางครั้งกลับเช้าและมีเหตุการณ์อีกหลายๆคือช
เวลาเขากับดิฉันกลับ ต.จ.ว บ้านเขาที่เป็นภาคอิสานพอถึงบ้านดิฉันก็ดูแลแม่ตามปกติเเกกินข้าวเองได้ทำไรเองเริ่มได้แต่เพืยงด้านซ้านนะค่ะเพราะด้านขวาอ่อนแรงแต่เขาเก่งค่ะดิฉันเบาลงเยอะมีหน้าที่เพียงเปลี่ยนแพมเพิสและหาอาหารพอเขาถึงบ้านที่ ต.จ.ว.เขาหายหัวไปเลยมาอีกทีก็เช้าเลยกลายเป็นว่ากลับบ้านเขาครั้งแรกหายหัวเลยเจ็บใจมากทนอยู่ก็หลายวันจนกลับบ้านก็ตกเย็นกินเหล้าตามเลยกะเพื่อนๆอ่อขอเล่าอีเหตุการปี่นี้เลยคือปีที่7-8 ปี2559-2560นี่ล่ะ ล่าสุดมีงานเเต่งเพื่อนเขาดิฉันได้เปนเพื่อนเจ้าสาวด้วยค่ะพองานพิธีเริ่มเวลาบ่ายๆหรืองานจบกินโต๊ะจีนจบเขาบอกจะกลับบ้านเพราะงานแต่มันอยู่ ต.จ.ว อยุธยาค่ะ ดิฉันอยู่ ก.ท.ม เขาเมาหนักมากตั้งเต่เช้ายันบ่ายกินๆๆๆดื่มๆๆๆจนตาจะปิดแต่ก็ลุกมาเต้นกับเพื่อนเขาจนเวลาบ่าย2แม่ดิฉันยังไม่ๆด้กินข้าวชวนสามีกลับก็ไม่สนใจใยดีเพราะเมาจนพูดไม่รู้เรื่องจนพ่อของเจ้าบ่าวเลยบอกให้เรานั่งรถบัสกลับและหลังจานั้นเขากลับนอนที่บ้านเจ้าสาวที่อยุธยากับเพื่อนๆเขาไม่มีการติดต่อโทรบอกอะไรเลยจนบ่ายของอีกวันเขามากถึงกรุงเทพเช้าแต่รู้ไหมเขาไปกินและนอนต่อบ้านเพื่อนเขาจนบ่ายดิฉันเลยโทนไปหาแม่ของเพื่อนแฟนดิฉันด่เลาำกลับมาก็ทะเลาะกันดิฉันทุกใจมากร้องให้หนักตาบวมดีฉันถามเขาว่าทไงถึงทำแบบนี้ทำตัวเหมือนโสดค่ะไม่มีเวลาให้ดิฉันเลยมีเวลาแค่ทำงานเสดก็เข้าวงเหล้าบ้างการพนันบ้างวันหยุดยังไม่มีเลาให้เลยค่ะไปชนไก่อีกกรรมดิฉันจริงๆๆเลลากินข้าวยังไม่มีให้เลยแถมเงินทุกบาททุกสตางเขาเป็นคนถือหมดไม่เข้าใจค่ะบางทีก็เอาเงินเก็บไปต่อเติมทำบ้านเขาที ต.จ.ว
และบางที่ก็เช่าทำสวน มะละกอ20,000บาทได้ล่าสุดเลยทำสวนมะนาวและล่าสุดอีกก็ทำกระจกบ้านเขา หมดไปอีก30,000ถึง40,000สรุปเงินเก็บต้องมาเริ่มต้นไหมพอเราถามเขาเขาบอกทำเพื่อเราไม่เข้าใจหนักมากเสียใจมากเพราะบ้านดิฉันก็มีที่ดินนะค่ะที่ต.จ.ว ภาคเหนือค่ะเขาไม่คิดจะทำให้เลยพอปัจจุบันทะเลาะกันทุกวันตกลงกันจะปรับตัวแต่เขาก็ทำแบบเดิมซ้ำซากพอเมื่อนคืนล่าสุดเลยตี2เขาบอกิฉันจะกลับบ้านเที่ยงคืนแต่กลายเปนตี2โทรไม่รับพอรับอกตี 1กลับ แล้วไม่รับอีกเลยดิฉันเลยด่าอาระวาดต่อหน้าเพื่อนเขาเเละบ้านเขาเราตีกันด้วยแล้วเขาก็อายและเสียเกีติเขาเขาบอกทนไม่ไหวนั้นบ้านเพื่อนเขาไม่ให้เกียรติเขาเลยดิฉันก็เลยจะลิกกับเขาเพราต่างคนต่างทนไม่ไหวแต่ก็รักนะค่ะ แต่ตอนนี้รอเงินที่ขายรถยนต์แล้วแบ่งกันอ่ะค่ะเรื่องเปนไงต่อจะเล่าอีนะค่ะตอนนี้ตาบวมร้องไห้หนักมาก
จะเลิกกับแฟนแต่ไม่รู้จะไปไหน
ดิฉันอยู่กินกับสามีมา 8 ปีไม่เคยแต่งงานกันค่ะสามีดิฉันรูปร่างหัวล้านผิวสีคล้ำๆเป็นเป็นคนภาคอิสานสวนดิฉันค่อนค้างมีน่าตาพอใช้ได้ขาวเหลืองตาชั้นเดียวเอาเป็นว่าส่วนมากมีคนทั้งเราว่าเหมือนพ่อกับลูกล่ะค่ะพออยู่กันกันนานใช่ว่าจะมีความสุขนะค่ะมีแต่ความทุกมีแต่น้ำตาดิฉันพอมีสามีก็ตัดเพื่อนไปเลยก็มีสามีทำหน้าที่ภรรยาซัดผ้ารีดผ้าทำงานบ้านทุกอย่างตอนคบดิฉันในช่วงปีที่2พ่อดิฉันก็เสียชีวิตเนื่องจากเป็นโรคตับแข็งท้องบวมและหน้าหนาวทำให้ดิฉันต้องกลับ ต.จ.ว เพื่อนไปจัดงานศพแต่ตอนนั้นแฟนไม่ไปค่ะเพราะเรายังไม่บอกพ่อกับแม่พอเสร็จจากนานศพดิฉันก็พาแม่นั่งรถทัวมา ก.ท.ม
เพื่อมาอยู่กับดิฉันห้องดิฉันกับสามีจะแยกกันค่ะพอแม่มาพักอยู่กับดิฉัน ฉันก็แอบแม่ไปอยู่กับสามีพอแม่รู้ก็คงคิดมากเลยตัดสินใจบอกแม่แล้วเราก็ได้อยู่กินกัน ส่วนแม่เองก็กินเหล้าขาว 40ดีกนีเยอะเหมือนกันบ้านดิฉันกินเหล้ากันทั้งบ้านเลยมีพ่อแม่และพีาชายส่วนตัวฉันไม่ได้กินเลยเพราะกินแล้วมันทรมานมากเลยกินเฉพาะตอนมีงานเลี้ยงเท่านั้นพอเข้าสู่ปีที3แม่ดิฉันก็ปวดหัวหัวเลยพาไปตรวจสุภาพปรากฎว่าแม่ดิฉันเป็นอัมพฤษเส้นเลือดสมองแตกเข้าโรงบาลนาน2เดือนแม่ก็ได้เจาะจมูกเพื่อให้อาหารและเจาะคอเพื่อให้หายใจตอนนั้นลำบากมากฉันจากวัยรุ่นก็หมดเวลาที่ต้องมาดูแลแม่ตลอดอ่อแต่ดิฉันทำงานออฟฟิตค่ะต้อนรับลูกค้าด้วยและดูแลแม่ไปด้วยจนประมานปีที่4แม่เริ่มดีขึ้นตอนช่วงน้ำท่วมแกดึงสายจมูกกับคอออกเองแล้วหลังจากนั้นก็เริ่มดีขึ้นจนไม่ได้เจาะอีกแต่ก็มีค่าใช้จ่ายแพมเพิสบ้างก็เหนื่อยเงินเดือนแค่5,000บาทเองไม่พอใช่เลย แต่สามีเขาก็ช่วยค่าแพมเพิสนะค่ะก็ดูแลด้วยกันแต่เขาแค่ใช้ตามองนะแต่ไม่ค่อนช่วยยกแมเลยดิฉันยกเองทำเองตลอด
เข้าปีที่5และ6เขาชัดเจนขึ้นมีเพื่อนใหม่ๆมากินเหล้าปาร์ตี้ที่บ้านมีการพนันบ้างและอีกอย่างคือไม่มีเวลาให้ดิฉันเลยดิฉันร้องไห้เกือบทุกคืนเพราะเขากินเหล้าทุกวันแทบจะไม่มีวันหยุดเขากินเหล้าเลิกตี1ตี2บางครั้งกลับเช้าและมีเหตุการณ์อีกหลายๆคือช
เวลาเขากับดิฉันกลับ ต.จ.ว บ้านเขาที่เป็นภาคอิสานพอถึงบ้านดิฉันก็ดูแลแม่ตามปกติเเกกินข้าวเองได้ทำไรเองเริ่มได้แต่เพืยงด้านซ้านนะค่ะเพราะด้านขวาอ่อนแรงแต่เขาเก่งค่ะดิฉันเบาลงเยอะมีหน้าที่เพียงเปลี่ยนแพมเพิสและหาอาหารพอเขาถึงบ้านที่ ต.จ.ว.เขาหายหัวไปเลยมาอีกทีก็เช้าเลยกลายเป็นว่ากลับบ้านเขาครั้งแรกหายหัวเลยเจ็บใจมากทนอยู่ก็หลายวันจนกลับบ้านก็ตกเย็นกินเหล้าตามเลยกะเพื่อนๆอ่อขอเล่าอีเหตุการปี่นี้เลยคือปีที่7-8 ปี2559-2560นี่ล่ะ ล่าสุดมีงานเเต่งเพื่อนเขาดิฉันได้เปนเพื่อนเจ้าสาวด้วยค่ะพองานพิธีเริ่มเวลาบ่ายๆหรืองานจบกินโต๊ะจีนจบเขาบอกจะกลับบ้านเพราะงานแต่มันอยู่ ต.จ.ว อยุธยาค่ะ ดิฉันอยู่ ก.ท.ม เขาเมาหนักมากตั้งเต่เช้ายันบ่ายกินๆๆๆดื่มๆๆๆจนตาจะปิดแต่ก็ลุกมาเต้นกับเพื่อนเขาจนเวลาบ่าย2แม่ดิฉันยังไม่ๆด้กินข้าวชวนสามีกลับก็ไม่สนใจใยดีเพราะเมาจนพูดไม่รู้เรื่องจนพ่อของเจ้าบ่าวเลยบอกให้เรานั่งรถบัสกลับและหลังจานั้นเขากลับนอนที่บ้านเจ้าสาวที่อยุธยากับเพื่อนๆเขาไม่มีการติดต่อโทรบอกอะไรเลยจนบ่ายของอีกวันเขามากถึงกรุงเทพเช้าแต่รู้ไหมเขาไปกินและนอนต่อบ้านเพื่อนเขาจนบ่ายดิฉันเลยโทนไปหาแม่ของเพื่อนแฟนดิฉันด่เลาำกลับมาก็ทะเลาะกันดิฉันทุกใจมากร้องให้หนักตาบวมดีฉันถามเขาว่าทไงถึงทำแบบนี้ทำตัวเหมือนโสดค่ะไม่มีเวลาให้ดิฉันเลยมีเวลาแค่ทำงานเสดก็เข้าวงเหล้าบ้างการพนันบ้างวันหยุดยังไม่มีเลาให้เลยค่ะไปชนไก่อีกกรรมดิฉันจริงๆๆเลลากินข้าวยังไม่มีให้เลยแถมเงินทุกบาททุกสตางเขาเป็นคนถือหมดไม่เข้าใจค่ะบางทีก็เอาเงินเก็บไปต่อเติมทำบ้านเขาที ต.จ.ว
และบางที่ก็เช่าทำสวน มะละกอ20,000บาทได้ล่าสุดเลยทำสวนมะนาวและล่าสุดอีกก็ทำกระจกบ้านเขา หมดไปอีก30,000ถึง40,000สรุปเงินเก็บต้องมาเริ่มต้นไหมพอเราถามเขาเขาบอกทำเพื่อเราไม่เข้าใจหนักมากเสียใจมากเพราะบ้านดิฉันก็มีที่ดินนะค่ะที่ต.จ.ว ภาคเหนือค่ะเขาไม่คิดจะทำให้เลยพอปัจจุบันทะเลาะกันทุกวันตกลงกันจะปรับตัวแต่เขาก็ทำแบบเดิมซ้ำซากพอเมื่อนคืนล่าสุดเลยตี2เขาบอกิฉันจะกลับบ้านเที่ยงคืนแต่กลายเปนตี2โทรไม่รับพอรับอกตี 1กลับ แล้วไม่รับอีกเลยดิฉันเลยด่าอาระวาดต่อหน้าเพื่อนเขาเเละบ้านเขาเราตีกันด้วยแล้วเขาก็อายและเสียเกีติเขาเขาบอกทนไม่ไหวนั้นบ้านเพื่อนเขาไม่ให้เกียรติเขาเลยดิฉันก็เลยจะลิกกับเขาเพราต่างคนต่างทนไม่ไหวแต่ก็รักนะค่ะ แต่ตอนนี้รอเงินที่ขายรถยนต์แล้วแบ่งกันอ่ะค่ะเรื่องเปนไงต่อจะเล่าอีนะค่ะตอนนี้ตาบวมร้องไห้หนักมาก