สวัสดี นี้เป็นกระทู้แรกของเรา และหากผิดพลาดประการใดเดี๋ยวจะขอแก้ตัวใหม่ในกระทู้หน้าเพราะ เรื่องราวความรักในครั้งนี้มันเยอะและยาวมาก !!
อันดับแรกเลยขอแนะนำตัวคราว ๆ ก่อนนะ
-เราชื่อ A (นามสมมุติ)
-อายุ 21 ปี
-ตอนนิยุปี 2 จะขึ้นปี 3 แล้ว ที่มหาลัยแห่งหนึ่งในภาคอีสาน แค่นี้พอเนอะ
เข้าเรื่องเลย ยากถามว่าคุณ เคยชอบใครสักคนมาก ๆ ไหม ?? ชอบมากขนาดคิดถึงเค้าทุกควัน และเแทบจะทุกนาทีเลยก็ว่าได้ ผมนิก็พึ่งเคยมีความรู้สึกที่มันมากขนาดนี้ครับ พึ่งเคยจิง ๆ ต้องขอย้อนไปเมื่อประมาสองปีที่แล้ว เป็นช่วงที่ผมเข้ามหาลัย ใหม่ ใส ๆ เฟรชชี่ และมหาลัยเค้ามีการให้เข้าคลาสเชียร์ และคลาสเชียร์นี้เองที่นำผมมาพบเจอจักกับเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งบอกเลยว่าผมรู้สึกดีที่ได้เจอหน้าเค้าครั้งแรกเลย กล้าพูดได้เลยครับว่าเป็น "เป็นรักแรกพบ" เลยก็ว่าได้ ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนไม่เคยเชื่อเลยว่าจะมีความรู้สึกนี้ แต่ต้องขอบอกก่อนเลยน่ะครับว่าช่วง ม.ปลาย ผมมีแฟนที่คบกันจริงจังอยู่ 4 คน แต่ก็ไม่มีสักคนที่ทำให้ผมรู้สึกได้มากขนาดนี้ เพราะแต่ละคนที่คบก็ไม่เคยเป็นรักแรกพบเลยสักคน แต่เป็นการครบแบบเข้าหากันพูดคุยศึกษาดูใจกันเสนอด้านดี ๆ ให้แก่กันค่อยตัดสินใจครบกัน แต่ถึงขนาดนั้นก็ครบไม่ถึงปีสักคนเลย โถ่ววววววววววว !!
และการเข้าคลาสก็นำเราทั้งสองคนมาสู่เหตุการหนึ่งที่ให้ผมได้ตกหลุดรักเค้าเขาไปอีกขั้นคือ ระหว่างเข้าคลาสเชียร์นั้นมีวันนึงที่เราได้นั่งข้าง ๆ กัน และก็มีจังหวะนึงเคาก็หัดมาสบตาผมโดยบังเอิ้น มันอาจเป็นเวลาแค่ไม่กี่วิแต่มันทำให้ใจผมเต้นแรงมากกกกก!! และเค้าก็กระพริบตาแบบถี่ยิ๊บให้กับ (ที่กระพริบเพราะว่าจะเลี่ยงสายตาไปทางอื่น สัส 5555) แต่ถึงอย่านั้นก็เถอะมันทำให้ผมรู้สึกดีแปลก ๆ และเค้าก็คงไม่รู้เลยว่าการที่เค้าทำแบบนี้โดยที่ไม่ได้ตั้งใจกลับทำให้ผมนั้นหลงรักเข้าไปอีกขั้นแล้ว วู้ยยย !! เร็วเกิ๊นตกใจแรงงมาก 555 ตอนแรกก็ยังงงยุว่าทำไมชอบอะไรในตัวเค้า เพราะหน้าตา หรอ ? หรืออะไร เพราะเค้าเป็นคนหน้าตาดีมาก (มาก ๆ ไๆๆๆๆๆ) 555 และไม่รู้จะเป็นโชคชะตาฟ้าลิตหรือไม่เพราะเค้าอยู่สาขาเดียวกันกับเรา เนี่ยยย !! ฮร่า ๆ แต่ระหว่างนี้ก็ไม่ค่อยเห็นเค้าหรอเพราะมันไม่ค่อยเข้าคลาสเลยเข้าบ้างไม่เข้าบาง และมีวันนึงรุ่นพี่มาคัด ดาวเดือน, หลีด ของคณะ ด้วยเราก็หน้าตาดีพี่เค้าเลยคัดไปเป็นเดือน พุ่นแหล่ว 555 และก็คิดยุว่าเค้าก็น่าจะโดนคัดมาด้วยแต่ แต่ วันนี้มันกับไม่มาสัสหมดเลย และก็โผล่มาในวันต่อมาพี่เค้าเลยให้ไปเป็นหลีซะ และจากวันที่เค้าให้มันไปเป็นหลีด ผมก็ไม่เหนมันมาเข้าคลาสอีเลย จากที่ยากจะมาเข้าคลาสทุกวันกลายเป็นเผื่อเลยเพราะไม่เห็นหน้ามัน เพราะว่ามันไปยากเป็นหลีด และทุกอย่างดำเนินไปถึงเปิดเทอม
เราเจอกันอีครั้งในห้องเรียน คือมันรู้สึกดีจิง ๆ ที่ได้เห็นหน้าเค้า 555 และผมก็คิดอยู่ว่าจะทำยังไงว่าจะได้ไปสนิทกับเค้า จนไป ๆ มา ๆ ก็สนิทกันไปด้วยกันเฉยเลย ถถถถ คือเราเรียนห้องเดียวกัน กินนข้าวก็ไปด้วยกัน ไปไหนไปด้วยกัน และยิ่งนานวันความรักของผมมันก็ยิ่งทะวีคูณขึ้นเรื่อย ๆ
แบบไม่มีข้อแม้เลยและจนตอนนี้ก็ผ่านมาสองปีแล้วยังแอบบรักเค้าอยู่ และสองปีที่หวังดี ช่วยเหลือ ช่วยงานทุกอย่า โดยที่มันก็ยังไม่รู้เลยว่ากุชอบมัน โถวววส์ และตอนนิอยู่ในภาวะ รักล้นใจ จะบอกก็กลัวเสียเพื่อน จริง ๆ ยากบอกให้มันรู้ไปเหมือนกันน่ะครับว่าชอบ แต่ถ้าเค้าไม่ชอบล่ะจะอยู่ยังไงอีก 3 ปี เวลาเรียนก็ต้องเจอหน้ากันทุกวัน แต่ถ้าไม่บอกก็จะต้องรู้สึกเสียดายแน่ ๆ ที่ไม่ได้บอก จริง ๆ ไม่ไม่คิดว่าจะให้เค้ามาชอบหรอครับเพราะไม่ว่ายังไงมันก็เป็นไปไม่ได เพราะเค้าก็มีแฟนอยู่แล้ว แต่งถึงไม่มีก็เป็นไปไม่ได้ ถึงค้าจะชอบเรากลับก็เป็นไปไม่ได้ที่จะครบกัน เพราะผมเป็น ผช และเพื่อนผมมันก็เป็น ผช อ้าวววววเฮ้ยยย 5555 ตกใจแรงอีกกก ก็เนอะนิแหระไม่รู้จะทำยังไง คุณคิดว่าผมควรจะบอกดีไหมว่าชอบเค้า ???
เค้าคือคนแรกที่ทำให้รู้สึกแบบนี้ครับ พิสูจน์แล้วยังไม่รู้สึกดีกับใครแบบเค้าเลย เพราะที่ทำงานผม (หมายถึงงาน part time ) ก็มีเพื่อน หรือที่หน้าตาดีมาก ๆ บางคนหน้าตาดีกว่าแต่ผมก้ไม่รู่สึกอะไรแบบเค้าเลย อาจมีคนสงสัยนะครับว่าผมเป็นไหม คือเป็นมั้ง ก็มีความรู้สึกที่ชอบ ผช น่ะ แต่ที่ผ่านมา ไม่ได้ครบ ผช มีแฟนเป็น ผญ ครับ และที่ครบ ผญ ไม่ได้ครบเพื่อปกปิดอะไร แต่ครบเพราะรู้สึกดีจิง ๆ และอย่างที่บอกไม่ใช่ว่าผมไม่ได้รักแต่ผมยังไม่รู้สึกรักใครมาเท่าเพื่อนผมคนนี้ และผมควรทำไงดี ??
ปล.เรื่องราวน่าประทับใจมีมากกว่านี้แต่กูง่วงแล้วนอนดอก
ปล.2 ขอบคุณที่อ่านจบคุณคือส่วนนึ่งในการแบ่งเบาความรู้สึกนี้_และชวยตอบหย่วยว่าผมควรบอกกับเค้าดีไหม ?
เคยชอบใครนานเป็นปีโดยที่เค้าไม่รู้ตัวไหม ??
อันดับแรกเลยขอแนะนำตัวคราว ๆ ก่อนนะ
-เราชื่อ A (นามสมมุติ)
-อายุ 21 ปี
-ตอนนิยุปี 2 จะขึ้นปี 3 แล้ว ที่มหาลัยแห่งหนึ่งในภาคอีสาน แค่นี้พอเนอะ
เข้าเรื่องเลย ยากถามว่าคุณ เคยชอบใครสักคนมาก ๆ ไหม ?? ชอบมากขนาดคิดถึงเค้าทุกควัน และเแทบจะทุกนาทีเลยก็ว่าได้ ผมนิก็พึ่งเคยมีความรู้สึกที่มันมากขนาดนี้ครับ พึ่งเคยจิง ๆ ต้องขอย้อนไปเมื่อประมาสองปีที่แล้ว เป็นช่วงที่ผมเข้ามหาลัย ใหม่ ใส ๆ เฟรชชี่ และมหาลัยเค้ามีการให้เข้าคลาสเชียร์ และคลาสเชียร์นี้เองที่นำผมมาพบเจอจักกับเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งบอกเลยว่าผมรู้สึกดีที่ได้เจอหน้าเค้าครั้งแรกเลย กล้าพูดได้เลยครับว่าเป็น "เป็นรักแรกพบ" เลยก็ว่าได้ ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนไม่เคยเชื่อเลยว่าจะมีความรู้สึกนี้ แต่ต้องขอบอกก่อนเลยน่ะครับว่าช่วง ม.ปลาย ผมมีแฟนที่คบกันจริงจังอยู่ 4 คน แต่ก็ไม่มีสักคนที่ทำให้ผมรู้สึกได้มากขนาดนี้ เพราะแต่ละคนที่คบก็ไม่เคยเป็นรักแรกพบเลยสักคน แต่เป็นการครบแบบเข้าหากันพูดคุยศึกษาดูใจกันเสนอด้านดี ๆ ให้แก่กันค่อยตัดสินใจครบกัน แต่ถึงขนาดนั้นก็ครบไม่ถึงปีสักคนเลย โถ่ววววววววววว !!
และการเข้าคลาสก็นำเราทั้งสองคนมาสู่เหตุการหนึ่งที่ให้ผมได้ตกหลุดรักเค้าเขาไปอีกขั้นคือ ระหว่างเข้าคลาสเชียร์นั้นมีวันนึงที่เราได้นั่งข้าง ๆ กัน และก็มีจังหวะนึงเคาก็หัดมาสบตาผมโดยบังเอิ้น มันอาจเป็นเวลาแค่ไม่กี่วิแต่มันทำให้ใจผมเต้นแรงมากกกกก!! และเค้าก็กระพริบตาแบบถี่ยิ๊บให้กับ (ที่กระพริบเพราะว่าจะเลี่ยงสายตาไปทางอื่น สัส 5555) แต่ถึงอย่านั้นก็เถอะมันทำให้ผมรู้สึกดีแปลก ๆ และเค้าก็คงไม่รู้เลยว่าการที่เค้าทำแบบนี้โดยที่ไม่ได้ตั้งใจกลับทำให้ผมนั้นหลงรักเข้าไปอีกขั้นแล้ว วู้ยยย !! เร็วเกิ๊นตกใจแรงงมาก 555 ตอนแรกก็ยังงงยุว่าทำไมชอบอะไรในตัวเค้า เพราะหน้าตา หรอ ? หรืออะไร เพราะเค้าเป็นคนหน้าตาดีมาก (มาก ๆ ไๆๆๆๆๆ) 555 และไม่รู้จะเป็นโชคชะตาฟ้าลิตหรือไม่เพราะเค้าอยู่สาขาเดียวกันกับเรา เนี่ยยย !! ฮร่า ๆ แต่ระหว่างนี้ก็ไม่ค่อยเห็นเค้าหรอเพราะมันไม่ค่อยเข้าคลาสเลยเข้าบ้างไม่เข้าบาง และมีวันนึงรุ่นพี่มาคัด ดาวเดือน, หลีด ของคณะ ด้วยเราก็หน้าตาดีพี่เค้าเลยคัดไปเป็นเดือน พุ่นแหล่ว 555 และก็คิดยุว่าเค้าก็น่าจะโดนคัดมาด้วยแต่ แต่ วันนี้มันกับไม่มาสัสหมดเลย และก็โผล่มาในวันต่อมาพี่เค้าเลยให้ไปเป็นหลีซะ และจากวันที่เค้าให้มันไปเป็นหลีด ผมก็ไม่เหนมันมาเข้าคลาสอีเลย จากที่ยากจะมาเข้าคลาสทุกวันกลายเป็นเผื่อเลยเพราะไม่เห็นหน้ามัน เพราะว่ามันไปยากเป็นหลีด และทุกอย่างดำเนินไปถึงเปิดเทอม
เราเจอกันอีครั้งในห้องเรียน คือมันรู้สึกดีจิง ๆ ที่ได้เห็นหน้าเค้า 555 และผมก็คิดอยู่ว่าจะทำยังไงว่าจะได้ไปสนิทกับเค้า จนไป ๆ มา ๆ ก็สนิทกันไปด้วยกันเฉยเลย ถถถถ คือเราเรียนห้องเดียวกัน กินนข้าวก็ไปด้วยกัน ไปไหนไปด้วยกัน และยิ่งนานวันความรักของผมมันก็ยิ่งทะวีคูณขึ้นเรื่อย ๆ
เค้าคือคนแรกที่ทำให้รู้สึกแบบนี้ครับ พิสูจน์แล้วยังไม่รู้สึกดีกับใครแบบเค้าเลย เพราะที่ทำงานผม (หมายถึงงาน part time ) ก็มีเพื่อน หรือที่หน้าตาดีมาก ๆ บางคนหน้าตาดีกว่าแต่ผมก้ไม่รู่สึกอะไรแบบเค้าเลย อาจมีคนสงสัยนะครับว่าผมเป็นไหม คือเป็นมั้ง ก็มีความรู้สึกที่ชอบ ผช น่ะ แต่ที่ผ่านมา ไม่ได้ครบ ผช มีแฟนเป็น ผญ ครับ และที่ครบ ผญ ไม่ได้ครบเพื่อปกปิดอะไร แต่ครบเพราะรู้สึกดีจิง ๆ และอย่างที่บอกไม่ใช่ว่าผมไม่ได้รักแต่ผมยังไม่รู้สึกรักใครมาเท่าเพื่อนผมคนนี้ และผมควรทำไงดี ??
ปล.เรื่องราวน่าประทับใจมีมากกว่านี้แต่กูง่วงแล้วนอนดอก
ปล.2 ขอบคุณที่อ่านจบคุณคือส่วนนึ่งในการแบ่งเบาความรู้สึกนี้_และชวยตอบหย่วยว่าผมควรบอกกับเค้าดีไหม ?