ตอนเด็กๆ โดนหมากัดสี่ครั้งแหนะ
เลยฝังจิตฝังใจ กลัวหมามาก
หมากระเป๋าตัวเท่ามือยังกลัวเลยค่ะ
ในขณะเดียวกัน ตั้งแต่เกิดมาคนรอบข้างบอกเรา
เป็นแมวกลับชาติมาเกิดรึเปล่า แมวติด
ไม่เคยโดนแมวกัด ทำความคุ้นเคยกับแมวจรได้ง่ายมาก
ที่โดนหมากัดบ่อยๆ อาจจะเพราะเชื้อแมวในตัวชาติก่อน 555
โอเคเข้าเรื่อง...
วันดีคืนดี จขกท ระเห็ดไปอาศัยที่แห่งหนึ่งค่ะ
ไปช่วยเจ้าของบ้าน เฝ้าบ้าน
ระหว่างที่เจ้าของบ้านไม่อยู่กำลังจัดการทรัพย์สินให้เรียบร้อย ว่างั่นเถอะ
รอบรัศมีบ้าน เกือบสิบกิโล ไม่มีบ้านใครเลย
แต่หลังบ้านจะเป็นคลองไม่กว้างเลย มีชุมชนตั่งคนละฝั่งคลอง พอให้รู้สึกไม่เคว้งคว้าง เวลากลางคืนจะเห็นแสงไฟพอสมควร
จขทก จิตแข็งค่ะ เป็นคนไม่กลัวใคร
จริงๆ ก็กลัวโจรนะ แต่แบบคิดว่าเตรียมพร้อมดี
อ่ะ
วันหนึ่งมีหมา ว่ายน้ำข้ามคลองมาค่ะ
หมาจร
จริงๆ ในที่บ้านมีหมาจรอยู่แล้วตัวนึง แต่ด้วยรัศมีบ้สนกว้างมาก
หมาจรตัวแรกจะไม่ค่อยโผล่มาให้เห็น (สงสัยเหมือนกันว่าก่อนหน้ากินอยู่ยังไง)
แต่ตัวใหม่ เหมือนหมาจรในชุมชนค่ะ
เห็นเราก็กระดิกหางให้เลย
คงอารมณ์ขอข้าวกินประสามหมาจรในตลาดสด
คราวนั พี่ม๋าดักหน้าดักหลัง ตลอดเวลาที่เปิดประตูบ้าน
แต่เค้าไว้ตัวนะคะ อารมณ์ระแวงซึ่งกันล่ะกัน
ส่วนเรานี่ ขนหัวลุกเลยค่ะ กลัวค่ะ
รังสีความกลัวคงแผ่ซ่าน
และพี่ม๋ารับรู้ คราวนี้ทำตัวเป็นจ่าฝูงเลยค่ะ
ขู่เอาอาหารสุดๆ เอาแต่ใจ
เราต้องประเคนอาหารทุกครั้งที่เจอหน้า
ส่วนหมาจรที่อยู่ก่อนหน้าเริ่มเข้ามาใกล้ล่ะ
เราต้องปรับตัวทุกกลเม็ด งัดทุกกลยุทธ
เพื่อกลับมาเป็นจ่าฝูงให้ได้
ทำทุกอย่าง กลัวก็กลัว
แต่ต้องเอาชนะให้พี่ม๋ายอมให้ได้
ไม่งั้นมีปัญหาทุกครั้งที่เราจะเข้าออกบ้าน
โอเค...ผ่านไปหลายเดือน...ทวงตำแหน่งคืนได้
อยู่ด้วยกันนานทีเดียว
จนพี่ม๋าตัวนี้ตั้งท้อง กับหมาตัวเก่า
วันที่คลอดเราก็นั่งเฝ้า มองดูเค้ามองเรา...
พอคลอดเสร็จเหมือนเค้าจะคาบพามาแนะนำตัวไงไม่รู้
เพราะคาบมาวางไว้แทบเท้าเลย
///ติดนิสัยที่อยู่กับแมวชอบคุยกับสัตว์
ชอบคิดแทนสัตว์
ชอบแปลลักษณะอาการว่าที่สัตว์กำลังจะสื่ออะไร
ซี่ จขกท ว่า จขกท แปลตรงนะ///
อยู่กันมา หมาสามตัว ลูกหมาน่ารักดี
แล้วก็มีคนจากอีกฝั่ง มาขอไปเลี้ยง
จริงๆ คือ เจ้าของบ้านรู้เรื่องก็เลยประกาศคนฝั่งนู้นให้เอาไปเลี้ยง
วันเค้าเอาไป พี่ม๋า หาลูกทั้งวัน ...น่าสงสาร
หันมามองเรา แบบลูกหายไปไหน เศร้าซึมไม่กินข้าว
ผ่านไปนาน....
แล้วเราก็จากบ้านหลังนั้นมา
มีคนเข้าไปอยู่แทน เจ้าของบ้านหาคนดูแลได้แล้ว เป็นคนสวนเข้าอยู่ทั้งครอบครัว
เราก็หมดหน้าที่
แต่เมื่อวานเพิ่งกลับไป
เพราะบ้านหลังนั้นมีปัญหานิดหน่อย
ไปช่วยจัดการ
หลังจากจากมาได้ สองปี
ตอนลงจากรถ หมาทั้งสองตัว มองหน้า งงๆ
พอเราเรียกชื่อ เราเป็นคนตั้งง่ายๆ ตามลักษณะเลย
พอเรียกปุ๊ป...เอียงหน้าแพ๊พนึง
แล้วก็เหมือนทำหน้านึกออกเท่านั่นแหละ
หืออออ ตะกุยตะกายล้อมหน้าล้อมหลัง
นอนหงายไถตัวกะขา เอาหัวถูๆ แบบ...
นี่คือจำได้แล้วใช่มั่ย
เสื้อจะขาด กางเกงแทบจะหลุด
แมวไม่มีนะอารมณ์นี้ 5555
เหมือนจะเข้าฟิลคนรักหมาเลยค่ะ
แอบดีใจที่ได้เจอ
กลัวเจ้าของบ้าน เอาไปทิ้งเหมือนกัน
ตอนญาติดีกับหมาสองตัวนี้
จขกท ไปไหน ก็เหมือนมีหมาที่นั่นๆ มาคอยตอนรับเลย
ฟิลเหมือนหมาสองตัวนี้ฝากกลิ่นบอกตัวอื่นๆ ไงไม่รู้
ว่าช่วยดูแลป้าคนนี้หน่อยป้าแกกลัวหมา
ตอนแรกกลัวผิดกลิ่นไปไหนแล้วหมาเจ้าที่จะรังแกกัดเอา ที่ไหนได้...
หมานี่น่ารักนะคะ จากใจคนชอบแมว
เลยฝังจิตฝังใจ กลัวหมามาก
หมากระเป๋าตัวเท่ามือยังกลัวเลยค่ะ
ในขณะเดียวกัน ตั้งแต่เกิดมาคนรอบข้างบอกเรา
เป็นแมวกลับชาติมาเกิดรึเปล่า แมวติด
ไม่เคยโดนแมวกัด ทำความคุ้นเคยกับแมวจรได้ง่ายมาก
ที่โดนหมากัดบ่อยๆ อาจจะเพราะเชื้อแมวในตัวชาติก่อน 555
โอเคเข้าเรื่อง...
วันดีคืนดี จขกท ระเห็ดไปอาศัยที่แห่งหนึ่งค่ะ
ไปช่วยเจ้าของบ้าน เฝ้าบ้าน
ระหว่างที่เจ้าของบ้านไม่อยู่กำลังจัดการทรัพย์สินให้เรียบร้อย ว่างั่นเถอะ
รอบรัศมีบ้าน เกือบสิบกิโล ไม่มีบ้านใครเลย
แต่หลังบ้านจะเป็นคลองไม่กว้างเลย มีชุมชนตั่งคนละฝั่งคลอง พอให้รู้สึกไม่เคว้งคว้าง เวลากลางคืนจะเห็นแสงไฟพอสมควร
จขทก จิตแข็งค่ะ เป็นคนไม่กลัวใคร
จริงๆ ก็กลัวโจรนะ แต่แบบคิดว่าเตรียมพร้อมดี
อ่ะ
วันหนึ่งมีหมา ว่ายน้ำข้ามคลองมาค่ะ
หมาจร
จริงๆ ในที่บ้านมีหมาจรอยู่แล้วตัวนึง แต่ด้วยรัศมีบ้สนกว้างมาก
หมาจรตัวแรกจะไม่ค่อยโผล่มาให้เห็น (สงสัยเหมือนกันว่าก่อนหน้ากินอยู่ยังไง)
แต่ตัวใหม่ เหมือนหมาจรในชุมชนค่ะ
เห็นเราก็กระดิกหางให้เลย
คงอารมณ์ขอข้าวกินประสามหมาจรในตลาดสด
คราวนั พี่ม๋าดักหน้าดักหลัง ตลอดเวลาที่เปิดประตูบ้าน
แต่เค้าไว้ตัวนะคะ อารมณ์ระแวงซึ่งกันล่ะกัน
ส่วนเรานี่ ขนหัวลุกเลยค่ะ กลัวค่ะ
รังสีความกลัวคงแผ่ซ่าน
และพี่ม๋ารับรู้ คราวนี้ทำตัวเป็นจ่าฝูงเลยค่ะ
ขู่เอาอาหารสุดๆ เอาแต่ใจ
เราต้องประเคนอาหารทุกครั้งที่เจอหน้า
ส่วนหมาจรที่อยู่ก่อนหน้าเริ่มเข้ามาใกล้ล่ะ
เราต้องปรับตัวทุกกลเม็ด งัดทุกกลยุทธ
เพื่อกลับมาเป็นจ่าฝูงให้ได้
ทำทุกอย่าง กลัวก็กลัว
แต่ต้องเอาชนะให้พี่ม๋ายอมให้ได้
ไม่งั้นมีปัญหาทุกครั้งที่เราจะเข้าออกบ้าน
โอเค...ผ่านไปหลายเดือน...ทวงตำแหน่งคืนได้
อยู่ด้วยกันนานทีเดียว
จนพี่ม๋าตัวนี้ตั้งท้อง กับหมาตัวเก่า
วันที่คลอดเราก็นั่งเฝ้า มองดูเค้ามองเรา...
พอคลอดเสร็จเหมือนเค้าจะคาบพามาแนะนำตัวไงไม่รู้
เพราะคาบมาวางไว้แทบเท้าเลย
///ติดนิสัยที่อยู่กับแมวชอบคุยกับสัตว์
ชอบคิดแทนสัตว์
ชอบแปลลักษณะอาการว่าที่สัตว์กำลังจะสื่ออะไร
ซี่ จขกท ว่า จขกท แปลตรงนะ///
อยู่กันมา หมาสามตัว ลูกหมาน่ารักดี
แล้วก็มีคนจากอีกฝั่ง มาขอไปเลี้ยง
จริงๆ คือ เจ้าของบ้านรู้เรื่องก็เลยประกาศคนฝั่งนู้นให้เอาไปเลี้ยง
วันเค้าเอาไป พี่ม๋า หาลูกทั้งวัน ...น่าสงสาร
หันมามองเรา แบบลูกหายไปไหน เศร้าซึมไม่กินข้าว
ผ่านไปนาน....
แล้วเราก็จากบ้านหลังนั้นมา
มีคนเข้าไปอยู่แทน เจ้าของบ้านหาคนดูแลได้แล้ว เป็นคนสวนเข้าอยู่ทั้งครอบครัว
เราก็หมดหน้าที่
แต่เมื่อวานเพิ่งกลับไป
เพราะบ้านหลังนั้นมีปัญหานิดหน่อย
ไปช่วยจัดการ
หลังจากจากมาได้ สองปี
ตอนลงจากรถ หมาทั้งสองตัว มองหน้า งงๆ
พอเราเรียกชื่อ เราเป็นคนตั้งง่ายๆ ตามลักษณะเลย
พอเรียกปุ๊ป...เอียงหน้าแพ๊พนึง
แล้วก็เหมือนทำหน้านึกออกเท่านั่นแหละ
หืออออ ตะกุยตะกายล้อมหน้าล้อมหลัง
นอนหงายไถตัวกะขา เอาหัวถูๆ แบบ...
นี่คือจำได้แล้วใช่มั่ย
เสื้อจะขาด กางเกงแทบจะหลุด
แมวไม่มีนะอารมณ์นี้ 5555
เหมือนจะเข้าฟิลคนรักหมาเลยค่ะ
แอบดีใจที่ได้เจอ
กลัวเจ้าของบ้าน เอาไปทิ้งเหมือนกัน
ตอนญาติดีกับหมาสองตัวนี้
จขกท ไปไหน ก็เหมือนมีหมาที่นั่นๆ มาคอยตอนรับเลย
ฟิลเหมือนหมาสองตัวนี้ฝากกลิ่นบอกตัวอื่นๆ ไงไม่รู้
ว่าช่วยดูแลป้าคนนี้หน่อยป้าแกกลัวหมา
ตอนแรกกลัวผิดกลิ่นไปไหนแล้วหมาเจ้าที่จะรังแกกัดเอา ที่ไหนได้...