หวัดดีค่ะ นี้
กระทู้แรกเลย ผิดถูกยังไงขอโทษด้วยนะคะ
ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ถ้าชีวิตคือการเดินทาง แล้วทุกๆคนกลัวที่จะเดินทางไหมคะ
มันแน่อยู่แล้ว คนเราเลี่ยงที่จะไม่เดินทางไม่ได้ บางคนกำลังเริ่ม บางคนกำลังถึงจุดหมาย บางคนกำลังหลงทาง และบางคนกำลังเดินมาถึงทางแยก
สถานะของเราตอนนี้คงจัดเป็นคนประเภทสุดท้ายแหล่ะ ตรงหน้าเราตอนนี้มีทางให้เลือกมากมาย แต่ไม่รู้จะไปทางไหนดี เราขอเรียกทางแยกนี้ว่า
ทางแห่งผู้ใหญ่ละกัน
สมมุตินะ ถ้าเราเลือกหนึ่งในทางแยกนี้แล้ว อะไรๆจะเปลี่ยนไปขนาดไหน เราจะนึกเสียดายทีหลังที่ไม่เลือกอีกทางไหม แล้วการเดินทางของเราต่อไปนี้จะมีความสุขไหม ถ้าเป็นสมัยก่อนเราคงไม่คิดอะไร แต่ตอนนี้เวลามันไม่รอแล้วไงถ้าไม่เลือกก็ไม่ได้ เราไม่ชอบช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อแบบนี้เลยถ้าเราตัดสินใจไปแล้วอะไรไม่ได้เป็นแบบที่หวังล่ะ
เราควรจะทำยังไงดี โง้ยยยกลัว
ถ้าชีวิตคือการเดินทาง แล้วคุณกลัวที่จะเดินทางไหม?
ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ถ้าชีวิตคือการเดินทาง แล้วทุกๆคนกลัวที่จะเดินทางไหมคะ
มันแน่อยู่แล้ว คนเราเลี่ยงที่จะไม่เดินทางไม่ได้ บางคนกำลังเริ่ม บางคนกำลังถึงจุดหมาย บางคนกำลังหลงทาง และบางคนกำลังเดินมาถึงทางแยก
สถานะของเราตอนนี้คงจัดเป็นคนประเภทสุดท้ายแหล่ะ ตรงหน้าเราตอนนี้มีทางให้เลือกมากมาย แต่ไม่รู้จะไปทางไหนดี เราขอเรียกทางแยกนี้ว่า ทางแห่งผู้ใหญ่ละกัน
สมมุตินะ ถ้าเราเลือกหนึ่งในทางแยกนี้แล้ว อะไรๆจะเปลี่ยนไปขนาดไหน เราจะนึกเสียดายทีหลังที่ไม่เลือกอีกทางไหม แล้วการเดินทางของเราต่อไปนี้จะมีความสุขไหม ถ้าเป็นสมัยก่อนเราคงไม่คิดอะไร แต่ตอนนี้เวลามันไม่รอแล้วไงถ้าไม่เลือกก็ไม่ได้ เราไม่ชอบช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อแบบนี้เลยถ้าเราตัดสินใจไปแล้วอะไรไม่ได้เป็นแบบที่หวังล่ะ
เราควรจะทำยังไงดี โง้ยยยกลัว