คือเมื่อวันที่23มีนาคมที่ผ่านมาผมไปเดินงานย่าโมคนเดียว แล้วไปสะดุดกับบูธหนึ่ง
ซึ่ง...เป็นบูธของวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีนครราชสีมา
จากนั้นก็ได้พบกับสาวนร.พยาบาลคนนึงที่"น่ารักมากกกกกกกก"
ผมก็ยืนอยู่หน้าบูธทำเป็นอ่านบอร์ดหน้าบูธไปแอบมองเธอไป
จนกระทั่งผมลองเข้าไปถามอีกคนว่าที่นี่เขาตรวจสุขภาพฟรีใช่มั้ยครับ
เขาก็ตอบว่าใช่ค่ะ ผมก็เลยลองตรวจดูตามขั้นตอนของเขา แล้วเธอคนนั้นก็มาวัดความดันให้ผม><
ผมไม่กล้ามองหน้าเลย>< หลังจากวัดเสร็จก็บอกว่าความดันสูงนิดหน่อยนะคะ น้ำหนักก็น้อยมากเลย
ออกกำลังกายและกินอาหารที่มีโปรตีนเยอะๆนะคะ จะได้มีมวลกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้น ผมก็ตอบครับผม^^
ต่อมาก็ไปทำแบบทดสอบ เธอก็มาแนะนำว่าแบบทดสอบนู่นนี่นั่น มีความเสี่ยงกับโรคอะไร
ผมก็ทำๆเขียนแบบมือสั่นๆ(ก็คนมันตื่นเต้นนี่หว่า)
เธอก็นั่งอยู่ตรงหน้าผมจนทำเสร็จแล้วส่งคืนแล้วเธอก็กล่าวขอบคุณค่ะ^^
ในเวลานั้นก็4ทุ่มแล้ว ผมก็เป็นผู้ทำแบบทดสอบเป็นคนสุดท้าย ก็เห็นเธอจะกางผ้าล้อมเพื่อจะเก็บบูธ ในใจก็อยากเข้าไปช่วย
แต่สมองบอกว่าอย่าไปเผือกเลย ให้รู้จักกันระดับหนึ่งก่อนแล้วค่อยไปเสนอหน้า สุดท้ายก็เชื่อสมอง ยืนดูเธอจนเก็บบูธเสร็จ
จากนั้นเธอกับเพื่อนๆก็เดินไปขึ้นรถบัสเพื่อกลับวิทยาลัยฯที่หลังย่าโม...
ให้ตายเถอะ!! เธอช่างน่ารักอะไรอย่างนี้><
ผมอยากทำความรู้จักกับเธอจัง...ป้ายชื่อก็ลืมมองเพราะมัวแต่ก้มหน้าเพราะผมมันแค่เด็กวิศวะเทคโนตะโกรายตัวดำๆคนหนึ่งTT
จึงอยากจะรู้ว่าต้องพูดยังไงให้ได้ช่องทางติดต่อกัน(Facebookก็ได้Lineก็ดี><)
ตอนนี้ยังไม่หวังถึงขั้นจะขอเป็นแฟนหรอกนะครับแต่อยากทำความรู้จักไว้ก่อน
โปรดชี้แนะด้วยนะครับ^^
อยากเริ่มต้นพูดคุยกับสาว วพบ.โคราช
ซึ่ง...เป็นบูธของวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีนครราชสีมา
จากนั้นก็ได้พบกับสาวนร.พยาบาลคนนึงที่"น่ารักมากกกกกกกก"
ผมก็ยืนอยู่หน้าบูธทำเป็นอ่านบอร์ดหน้าบูธไปแอบมองเธอไป
จนกระทั่งผมลองเข้าไปถามอีกคนว่าที่นี่เขาตรวจสุขภาพฟรีใช่มั้ยครับ
เขาก็ตอบว่าใช่ค่ะ ผมก็เลยลองตรวจดูตามขั้นตอนของเขา แล้วเธอคนนั้นก็มาวัดความดันให้ผม><
ผมไม่กล้ามองหน้าเลย>< หลังจากวัดเสร็จก็บอกว่าความดันสูงนิดหน่อยนะคะ น้ำหนักก็น้อยมากเลย
ออกกำลังกายและกินอาหารที่มีโปรตีนเยอะๆนะคะ จะได้มีมวลกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้น ผมก็ตอบครับผม^^
ต่อมาก็ไปทำแบบทดสอบ เธอก็มาแนะนำว่าแบบทดสอบนู่นนี่นั่น มีความเสี่ยงกับโรคอะไร
ผมก็ทำๆเขียนแบบมือสั่นๆ(ก็คนมันตื่นเต้นนี่หว่า)
เธอก็นั่งอยู่ตรงหน้าผมจนทำเสร็จแล้วส่งคืนแล้วเธอก็กล่าวขอบคุณค่ะ^^
ในเวลานั้นก็4ทุ่มแล้ว ผมก็เป็นผู้ทำแบบทดสอบเป็นคนสุดท้าย ก็เห็นเธอจะกางผ้าล้อมเพื่อจะเก็บบูธ ในใจก็อยากเข้าไปช่วย
แต่สมองบอกว่าอย่าไปเผือกเลย ให้รู้จักกันระดับหนึ่งก่อนแล้วค่อยไปเสนอหน้า สุดท้ายก็เชื่อสมอง ยืนดูเธอจนเก็บบูธเสร็จ
จากนั้นเธอกับเพื่อนๆก็เดินไปขึ้นรถบัสเพื่อกลับวิทยาลัยฯที่หลังย่าโม...
ให้ตายเถอะ!! เธอช่างน่ารักอะไรอย่างนี้><
ผมอยากทำความรู้จักกับเธอจัง...ป้ายชื่อก็ลืมมองเพราะมัวแต่ก้มหน้าเพราะผมมันแค่เด็กวิศวะเทคโนตะโกรายตัวดำๆคนหนึ่งTT
จึงอยากจะรู้ว่าต้องพูดยังไงให้ได้ช่องทางติดต่อกัน(Facebookก็ได้Lineก็ดี><)
ตอนนี้ยังไม่หวังถึงขั้นจะขอเป็นแฟนหรอกนะครับแต่อยากทำความรู้จักไว้ก่อน
โปรดชี้แนะด้วยนะครับ^^