เลี้ยงลูก

แม่ที่คอนโดอยู่ชั้นเดียวกัน มีลูก2คน คนโตเลี้ยงเองคนเล็กยายเลี้ยง
คนโตตอนนี้ปีกว่าเดินได้แล้ว เราเห็นตั้งแต่เราท้อง เขาจะพาลูกไปเล่นกับป้าน้าๆๆที่นิติข้างล่างทุกวัน
ตอนนี้ลูกเราสามเดือนป้าๆก็บอกให้เราพาไปเล่นข้างล่าง แต่เรารู้สึกไม่สะดวก
พอลูกตื่นเราก็เล่นกับลูกเอง พอหิวนมเราให้กินนม เราอุ้มออกไปแค่หน้าห้องไปดูต้นไม้ที่ระเบียง
เหมือนช่วงอาทิตย์นี้ ลูกปวดอึช่วงดึกเขานอนไม่หลับกว่าจะได้นอนก็ตีสาม
แม่ก็ง่วง เช้าๆอย่าหวังได้พาไปเดินเล่น นอนกอดกันแม่ลูกนี่ยังไม่รวมตื่นมากินนมนะ
ตื่นอีกที11โมง อาบน้ำลูก ลูกนอนต่อ แม่ซักผ้าอ้อม  
แต่เหมือนแม่คนนั้นเขาไม่เข้าใจพูดแขวะเรามาจากข้างล่าง ประมาณว่า"หลับตาย"
เรารู้สึกนอย ก็บุคลิคแม่เป็นงี้ แม่ไม่ชอบสุงสิงกับใคร ไม่รู้ลูกเบื่อหรือเปล่า
บอกตัวเองว่าเป็นแม่คนแล้วต้องสู้  
เราเลี้ยงลูกเอง พ่อทำงาน วันหยุดก็ไม่ว่าง ไม่เคยพาลูกไปไหนเลยยกเว้นโรงบาลฉีดยา
ไปซื้อกับข้าวหน้าปากซอย เราไม่พาลูกไป เราไม่สะดวก ต่อให้ลูกหลับเราก็ไม่กล้าทิ้งไป
เพราะกลัวเขาร้องหาแม่จนผวา เคยไปตากผ้าที่ดาดฟ้ากลับเขาร้องน่าสงสารมาก
ซื้อกับข้าวต้องรอวันหยุดพ่อ หรือพ่อเลิกงาน2-3ทุ่มถึงบ้าน
พอลูกคอแข็ง เดินได้ เราจะพาออกไปแน่นอน แต่ไม่ใช่ตอนนี้
ใครเข้ามาอ่านแล้วเลี้ยงลูกคล้ายๆเราบ้าง เราควรปรับปรุงตรงไหนช่วยแนะนำด้วย