เวลานัดเพื่อนทำงานกลุ่ม/ติวสอบ ถ้าพ่อแม่ไม่เห็นเพื่อนตัวเป็นๆ เหมือนจะไม่ค่อยเชื่อใจเรา

ตอนนี้เราเรียนมหาลัยปี1ค่ะ ตอนแรกคิดว่าถ้าเข้ามหาลัยแล้วที่บ้านจะปล่อยมากขึ้น ปรากฏว่าก็ห่วงและหวงเราเหมือนเดิมและเหมือนจะยิ่งกว่าเดิม ไปไหนพ่อจะไปรับส่งตลอด

เวลาเรานัดทำงาน/ติวสอบวันเสาร์-อาทิตย์ คือเพื่อนเราส่วนมากวันหยุดก็มักจะตื่นกันสายมากๆๆ แล้วพอพ่อเราไปส่งเราก่อนเวลาแล้วเพื่อนยังไม่มา หรือเพื่อนมาเลทเงี้ย พ่อก็เหมือนจะชอบพูดและทำหน้าทำนองเหมือนสงสัยแปลกๆ เหมือนกลัวเราไม่ได้นัดเพื่อนไว้จริงอะไรงี้มั้ง อันนี้คือไม่กล้าถามสาเหตุที่แท้จริง เดี๋ยวหาว่าเราหัวร้อน แบบบางทีก็ไม่ให้เราลงรถถ้าเพื่อนยังไม่มา หรือบางทีตอนจะกลับบ้าน ถ้าเรามารอรถพ่อคนเดียวเงี้ย พ่อก็จะเหมือนสงสัยว่าทำไมเราอยู่คนเดียว ก็คือเพื่อนในกลุ่มตอนนี้ไม่มีใครบ้านอยู่ทางเดียวกับเราเลย บางคนก็ขับรถมาเอง

เราก็บอกสาเหตุไปหมดแล้ว แต่พ่อก็แบบชอบซักไซร้บ่อยๆว่า "ไม่มีใครมารอเป็นเพื่อนบ้างเลยหรอ คนที่มีรถอะไรแบบนี้ น่าจะพออยู่เป็นเพื่อนได้นะที่จริงแล้ว" คือเพื่อนมหาลัยมันก็ไม่ได้สนิทกันจริงจังเหมือนเพื่อนมัธยมอ่ะบอกไม่ถูก แล้วถ้าต้องอยู่ถึงเย็นมืดเงี้ย พ่อก็จะโทรถามย้ำหลายครั้งว่า "มีเพื่อนอยู่ทำงาน/ติวถึงมืดแน่นะ ไม่ใช่ไปอยู่คนเดียว" คือแบบถ้าจะต้องอยู่คนเดียว เราจะอยู่ทำอะไรหล่ะ กลับไปต่อที่บ้านก็ได้มั้ง55555

คือเราอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างเรากับเพื่อนในมหาลัยให้พ่อฟังไม่ถูก คือมันอารมณ์แบบเป็นเพื่อนกันไปงั้น มีกลุ่มกันไปงั้นอ่ะ ถึงเวลาถ้าไม่ใช่เรื่องงานก็ต่างคนต่างแยกตัว ซึ่งจริงๆเราไม่ได้อยากแยก แต่เพื่อนคนอื่นมักแยกส่วนตัวกันออกไปเอง เราไม่มีเพื่อนสนิทจริงจังเลยซักคนตอนนี้ ไปติวก็ไปกับเพื่อนอีกกลุ่ม ไปกินข้าวก็เพื่อนอีกกลุ่ม ทำงานก็เพื่อนอีกกลุ่ม พ่อก็เลยเหมือนไม่ค่อยสบายใจ กลัวเราปกปิดอะไร หรือกลัวเราแอบมีแฟนแล้วแอบนัดแฟนมาเจอมั้ง เพราะตั้งแต่เข้ามหาลัยมา พ่อแม่ยังไม่เคยเห็นเพื่อนเราเลยซักครั้ง เพราะแต่ละคนชอบแยกตัว ไม่มีใครรอใคร เอาตัวเองเป็นหลัก จะให้พ่อแม่มาเจอมาเห็นตอนอยู่กับเราตัวติดกันเป็นปาท่องโก๋เงี้ยมันก็ไม่ใช่

เราควรทำไงดีคะ? เราเองนี่ก็แทบจะไมเกรนรับประทาน ประสาทอ่อนๆทุกวันนี้ แง้ๆๆ