[CR] เที่ยวไปกินไป by laser @ อัมพวา 1 : ตลาดแม่กลอง, ล่องเรือยามเย็น, คุ้มแสงทอง

วันเสาร์ที่ 11-2-17 ได้รับคำเชิญจากเพื่อนในห้องก้นครัว คือ อาจารย์ธเนศและคุณตุ๊กตา

ให้ไปพักผ่อนที่บ้านพักส่วนตัว ร่วมกับเพื่อนในห้องก้นครัวอีกหลายคนที่อัมพวา

ขึ้นรถตู้ที่สถานีขนส่งสายใต้ โดยกะเวลาให้ไปทันรถไฟผ่านตลาดร่มหุบ ที่ตลาดแม่กลอง

11.08 น. ถึงทางต่างระดับเลี้ยวขวาเข้าจังหวัดสมุทรสงคราม (ทล.325) หรือ ถนนราชญาติรักษา



11.11 น. รถตู้ปล่อยให้ลงที่สี่แยกตรงข้ามตลาดแม่กลอง



ลงรถได้ยินเสียงหวูดรถไฟ จึงรีบข้ามถนนไปเลี้ยวขวาที่แยกตัดกับถนนเพชรสมุทร



แค่เลี้ยวขวาก็เห็นคนกลุ่มใหญ่ยืนอยู่บนรางรถไฟก่อนเข้าสถานีแม่กลอง

ต่างคนต่างชูมือยกกล้องขึ้นสูง เพื่อเก็บภาพรถไฟที่กำลังจะผ่านเข้าตลาดร่มหุบ

ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของตลาดสดเทศบาล หรือ ตลาดแม่กลอง มีทั้งนักท่องเที่ยวชาวตะวันตก

ญี่ปุ่นและจีน บางคนเสี่ยงตายยืนคร่อมรางรถไฟ ขณะที่รถไฟกำลังเข้ามาใกล้



ผ้าใบบังแดดและร่มถูกหุบลงล่วงหน้า

ในขณะที่กระจาดสินค้าที่วางบนหินคลุกบนทางรถไฟ ไม่ยกออกเพราะตัวรถไฟสูงกว่า



มารู้ภายหลังว่า มีเพื่อนในห้องก้นครัวมากับรถไฟขบวนนี้ด้วย

โดยขึ้นรถไฟที่สถานีวงเวียนใหญ่ไปสุดสายที่สถานีมหาชัย

จากนั้นข้ามเรือไปท่าฉลอม เพื่อต่อรถไฟสายบ้านแหลม-แม่กลอง ฟรีทั้งสองขบวน

โดยศึกษาเวลาของการเดินรถไฟ ทั้งขบวนแรก และขบวนที่ต้องไปต่อได้ที่

สถานีวงเวียนใหญ่-สถานีมหาชัย

http://www.railway.co.th/home/images/content/home/srt/timetable/WongwianYai-MahaChai.asp

สถานีบ้านแหลม-สถานีแม่กลอง

http://www.railway.co.th/home/images/content/home/srt/timetable/BanLaem-MaeKlong.asp







เมื่อรถไฟพ้นไปทั้งขบวนแล้ว บรรดาผู้ค้าจึงเริ่มกางผ้าใบกางร่ม





รถไฟเข้าออกสถานีแม่กลองวันละหลายรอบ

ยกโต๊ะยกแผงวางสินค้าเข้าออกบ่อย ๆ คงไม่ไหว

จึงมีการติดล้อวางบนรางดึงแผงเข้าออก



ช่วยให้เบาแรงและประหยัดเวลาไปเยอะ



ไม่ถึงสองนาทีก็สามารถกลับมาทำการค้าการขายได้ตามปกติ





แต่ก็แค่สิบนาที ต้องหุบกันอีกครั้ง เมื่อมีเสียงประกาศจากทางสถานี

ว่ารถไฟขากลับขบวนต่อไป กำลังจะออกจากสถานี



อีกหนึ่งชั่วโมงค่อยมาหุบกันใหม่