มีใครเคยพยายามเข้าไปในโลกของคนที่เรารักบ้างครับ

เราไม่เคยเป็นนะ เป็นเพื่อนกันคนคุยเก่า และก็แฟนเก่าหมด บางคนสนิทกันขึ้นด้วยซ้ำ แต่จะมีบางเคสที่ว่า ฝ่ายที่เลิก จะโดนฝ่ายบอกเลิกกระทำ ส่วนมากที่ทำ เพื่อที่จะให้ลืมใช่มั๊ย? หรือเรียกร้องความสนใจ? ขอคว

ประสบการณ์ การเป็น " คนกลาง " ของเราคือ ปัญหาระหว่าง แม่เรากับสามีคะ ปัญหาเกิดจากจะให้ได้ดั่งใจทั้งคู่ และต่างฝ่ายต่างต้องเอาชนะเพื่อดัดนิสัยอีกฝ่ายคะ มันเป็นอะไรทีีแย่มากสำหรับเรา อึดอัดมาก

เราควรต้องขีดเส้นใช่มั๊ย เริ่มยังไงดี ส่วนตัวเป็นคนขี้เกรงใจ แต่รู้สึกเหนื่อย

ตามด้านบน ใครมีประสบการณ์อะไร สะเทือนใจ ไม่สบายใจ อยากเล่าก็เล่ามาได้เลย ส่วน จขกท ท้อใจมากตอนนี้ ไม่มีกำลังจากคนใกล้ตัวเลย คนที่หวังก็เพิ่งไม่ได้ แถมยัง โดนว่ามาอีก เหนื่อยที่สุด เอ๊ะๆๆๆ ไม่ใช่ ผช

เผลอไปถามคำถามที่อาจจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกไม่ดี แถมตัวเองยังรู้สึกแย่ที่ไปถามและรู้สึกแย่ไปกับคำตอบอีก อยากจะขอโทษแต่ก็ไม่อยากจะรื้อขึ้นมา กลัวเขารู้สึกไม่ดีไปกว่านี้ แบบนี้เราต้องทำไงคะ เพราะตอนนี้รู้ส

การทะเลาะกันทำให้เราเข้าใจกันมากขึ้นใช่รึปล่าว การเปิดอกคุยกันด้วยเหตุผลจะทำให้ชีวิตคู่มั่นคงใช่มั๊ย

คือ อยากแชร์ว่าการมีแฟนต่างชาติไม่ใช่สิ่งที่สวยงามเสมอไป

แรกๆเรากับแฟนทะเลาะกันบ่อยมากและหลายครั้งที่จะมีคำว่า เลิกกันมั้ย ออกมาแต่เรามาคุยกันแล้วรู้สึกว่าไม่ชอบที่เวลาทะเลาะแล้วจะต้องขอเลิกตลอด พอต่อไปทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน จะไม่มีคำว่าเลิกเลย แต่หลังๆก็ม

ตามชื่อกระทู้เลยค่ะ คนเราเวลาเลิกกัน รู้สึกแย่ด้วยกันทั้งคู่ แต่อยากรู้หลังจากนั้น คนที่ทำผิด กับคนที่ไม่ผิดและเลือกไม่ทน ใครรู้สึกแย่กว่ากันคะคนทำผิดแย่กว่า เพราะรู้สึกผิด อยากกลับไปแก้ไข หรือขอ

เหนื่อยไปหมดจนไม่อยากรับรู้หรือทำอะไรอีก คงต้องได้แค่คิด เพราะภาระข้างหน้ามันทำแบบนั้นไม่ได้จริงๆ มาแชร์กันค่ะ