ชีวิต ม.ปลาย พร้อมเข้ามหาวิทยาลัย
ผมชื่อ แม็ก ครับ อายุ 19 ปี สูง 184 นน. 60 กก. ผิวสีแทน ผมมีนิสัยเป็นผู้ชายทุกอย่างนะครับ เล่นเกม เตะบอล แต่แค่มีอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมไม่ได้ชอบผู้หญิง แต่ก็ใช่ว่าผมจะชอบผู้ชายทุกคนนะครับ ผมจะชอบก็ต่อเมื่อรู้สึกชอบและรู้สึกใช่ผมถึงจะอยากคุยอยากคบครับ ช่วงนั้นผมสอบแอดมิชชั่นเข้ามหาวิทยาลัยชื่อดังได้แห่งหนึ่งครับ ในคณะวิทยาศาสตร์ ก่อนที่จะไปใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย ผมกำลังคบ คุยอยู่กับคนหนึ่ง ชื่อ แม็ก เหมือนกันเลยครับ บางครั้งก็คิดว่าฟ้าคงส่งให้เรามาเจอกันสินะ คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เพราะผมถือความคิดที่ว่า "พบแล้วสบตาเป็นเรื่องบังเอิญ แต่ยิ้มให้กันคือความตั้งใจ" ผมเจอน้องแม็กครั้งแรกก็สบตากันประหนึ่ง ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่ หลังจากนั้น น้องเขาก็ยิ้มให้ผมมา ซึ่งผมบอกแล้วนะครับ ว่า แค่สบตาบางครั้งอาจจะแค่บังเอิญ แต่ยิ้มให้กันมันไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่นอน มันคือความตั้งใจของน้องที่จะอ่อยผม ฮ่าๆ(สำคัญตัวไปหน่อย) แต่หลังจากนั้น ความบังเอิญของผมก็ตามเข้ามาอีก คือ อยู่ๆผมก็เจอเฟชบุ๊คของน้องโดยบังเอิญ ผมก็เลยแอดน้องเขาไป ไม่ถึงนาที น้องเข้าก็รับแอดผม แต่ประเด็นอยู่ที่หน้าโปรไฟล์ของน้องแม็ก บอกไว้ว่า "รับแอดทักแชทนะครับ" แต่ทั้งๆที่ผมไม่ได้ทักแชทไปสักหน่อยนะ รับแอดผมเฉยเลย คงเห็นผมหล่อละมั้ง ฮ่าๆ(หลงตัวเองสุดๆ) หลังจากรับแอดผมเสร็จ ผมก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ไม่นาน เสียงการแจ้งเตือนข้อความก็เข้า ปรากฎเห็นเป็น น้องแม็ก ทักแชทผมมา (น้องกวนมาก ฮ่าๆ) น้องเริ่มประโยคแรกที่คุยกันว่า "แอดมาแล้วทำไมไม่ทักแชทมา โปรไฟล์ก็บอก ไม่เห็นหรอ" แล้วน้องก็ส่งติ๊กเกอร์หัวเราะมารัวๆ ตอนนั้นผมนึกในใจว่า (เอ้า ไม่ทักแชทก็ผิดเนอะ แล้วมึมจะรับกุทำไม) ฮ่าๆ และต่อมาเรื่อยๆ ผมกับน้องก็มีโอกาสได้คุยกันทุกๆวัน ไปเที่ยวในที่ต่างๆมากมาย แค่ผมเอ่ยปาก น้องเขาก็จะพาผมไป เราสองคนใช้เวลาไปกับการเที่ยว กิน มากที่สุด กินทุกๆอย่างที่เปิดใหม่ อร่อย เจ้าดัง ขาประจำ ประมาณว่า ทั้งเดือน น้ำหนักผมขึ้นเลยทีเดียว น้องเขาดูแลผมดีมาก แทนที่พี่จะต้องดูแลน้อง แต่กลับเป็นน้องเขาดูแลผมดีมาก โดยเฉพาะเวลาที่ผมไม่สบาย น้องเขาก็จะซื้อข้าวเข้ามาให้ มาหาทุกๆวัน วันไหนนอนด้วยที่บ้านก็จะคอยเช็ดตัว ครอบครัวเราก็รักเหมือนลูกอีกคน อาจด้วยบ้านของน้องแม็กกับบ้านผมอยู่ไม่ไกลกันมาก ห่างกันแค่ประมาณ 10 กิโลเมตร เราสองคนดูแลซึ่งกันและกันมานานกว่าสามเดือน แต่หลังจากนั้นท้องฟ้าที่เคยแจ่มใส ก็เริ่มมีเมฆฝนตั้งเค้ามา และมีทีท่าว่าจะตกแรงถึงขั้นบ้านพัง หลังคาเปิดกันเลยทีเดียว เพราะ น้องแม็กเห็นว่าผมไปกินข้าวกับแฟนเก่า (จริงๆแล้ว แฟนเก่าผมก็รุ่นน้องผมอีกคนนึง แต่ในวันนั้นน้องเขามีปัญหา เลยอยากมาขอคำปรึกษา แต่ผมดูๆแล้วแฟนเก่าผมพูดอยากคืนดีมากกว่า) น้องแม็กเหมือนกับสายฟ้าฟาด ผ่ามากลางลำตัวของผม โดยไม่ฟังเหตุผลใดๆ ผมก็เสียใจนะครับ ว่าเราต้องเลิกคบกันไปด้วยความเข้าใจผิดงั้นหรอครับ แต่ทำไงได้ ผมก็รู้ดีว่าน้องแม็กเขาเป็นคนยังไง แต่นี่มันแค่เริ่มต้นของความรักผมครับ ความรักที่อยู่ระหว่างกึ่งกลาง หน่วงๆของผม มันอยู่ที่ตอนผม ได้เข้าไปใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยต่างหากละครับ
แบบนี้เราควรปล่อยเขาไป หรือเราควรจะรักเขาต่อไปดี
ผมชื่อ แม็ก ครับ อายุ 19 ปี สูง 184 นน. 60 กก. ผิวสีแทน ผมมีนิสัยเป็นผู้ชายทุกอย่างนะครับ เล่นเกม เตะบอล แต่แค่มีอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมไม่ได้ชอบผู้หญิง แต่ก็ใช่ว่าผมจะชอบผู้ชายทุกคนนะครับ ผมจะชอบก็ต่อเมื่อรู้สึกชอบและรู้สึกใช่ผมถึงจะอยากคุยอยากคบครับ ช่วงนั้นผมสอบแอดมิชชั่นเข้ามหาวิทยาลัยชื่อดังได้แห่งหนึ่งครับ ในคณะวิทยาศาสตร์ ก่อนที่จะไปใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย ผมกำลังคบ คุยอยู่กับคนหนึ่ง ชื่อ แม็ก เหมือนกันเลยครับ บางครั้งก็คิดว่าฟ้าคงส่งให้เรามาเจอกันสินะ คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เพราะผมถือความคิดที่ว่า "พบแล้วสบตาเป็นเรื่องบังเอิญ แต่ยิ้มให้กันคือความตั้งใจ" ผมเจอน้องแม็กครั้งแรกก็สบตากันประหนึ่ง ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่ หลังจากนั้น น้องเขาก็ยิ้มให้ผมมา ซึ่งผมบอกแล้วนะครับ ว่า แค่สบตาบางครั้งอาจจะแค่บังเอิญ แต่ยิ้มให้กันมันไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่นอน มันคือความตั้งใจของน้องที่จะอ่อยผม ฮ่าๆ(สำคัญตัวไปหน่อย) แต่หลังจากนั้น ความบังเอิญของผมก็ตามเข้ามาอีก คือ อยู่ๆผมก็เจอเฟชบุ๊คของน้องโดยบังเอิญ ผมก็เลยแอดน้องเขาไป ไม่ถึงนาที น้องเข้าก็รับแอดผม แต่ประเด็นอยู่ที่หน้าโปรไฟล์ของน้องแม็ก บอกไว้ว่า "รับแอดทักแชทนะครับ" แต่ทั้งๆที่ผมไม่ได้ทักแชทไปสักหน่อยนะ รับแอดผมเฉยเลย คงเห็นผมหล่อละมั้ง ฮ่าๆ(หลงตัวเองสุดๆ) หลังจากรับแอดผมเสร็จ ผมก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ไม่นาน เสียงการแจ้งเตือนข้อความก็เข้า ปรากฎเห็นเป็น น้องแม็ก ทักแชทผมมา (น้องกวนมาก ฮ่าๆ) น้องเริ่มประโยคแรกที่คุยกันว่า "แอดมาแล้วทำไมไม่ทักแชทมา โปรไฟล์ก็บอก ไม่เห็นหรอ" แล้วน้องก็ส่งติ๊กเกอร์หัวเราะมารัวๆ ตอนนั้นผมนึกในใจว่า (เอ้า ไม่ทักแชทก็ผิดเนอะ แล้วมึมจะรับกุทำไม) ฮ่าๆ และต่อมาเรื่อยๆ ผมกับน้องก็มีโอกาสได้คุยกันทุกๆวัน ไปเที่ยวในที่ต่างๆมากมาย แค่ผมเอ่ยปาก น้องเขาก็จะพาผมไป เราสองคนใช้เวลาไปกับการเที่ยว กิน มากที่สุด กินทุกๆอย่างที่เปิดใหม่ อร่อย เจ้าดัง ขาประจำ ประมาณว่า ทั้งเดือน น้ำหนักผมขึ้นเลยทีเดียว น้องเขาดูแลผมดีมาก แทนที่พี่จะต้องดูแลน้อง แต่กลับเป็นน้องเขาดูแลผมดีมาก โดยเฉพาะเวลาที่ผมไม่สบาย น้องเขาก็จะซื้อข้าวเข้ามาให้ มาหาทุกๆวัน วันไหนนอนด้วยที่บ้านก็จะคอยเช็ดตัว ครอบครัวเราก็รักเหมือนลูกอีกคน อาจด้วยบ้านของน้องแม็กกับบ้านผมอยู่ไม่ไกลกันมาก ห่างกันแค่ประมาณ 10 กิโลเมตร เราสองคนดูแลซึ่งกันและกันมานานกว่าสามเดือน แต่หลังจากนั้นท้องฟ้าที่เคยแจ่มใส ก็เริ่มมีเมฆฝนตั้งเค้ามา และมีทีท่าว่าจะตกแรงถึงขั้นบ้านพัง หลังคาเปิดกันเลยทีเดียว เพราะ น้องแม็กเห็นว่าผมไปกินข้าวกับแฟนเก่า (จริงๆแล้ว แฟนเก่าผมก็รุ่นน้องผมอีกคนนึง แต่ในวันนั้นน้องเขามีปัญหา เลยอยากมาขอคำปรึกษา แต่ผมดูๆแล้วแฟนเก่าผมพูดอยากคืนดีมากกว่า) น้องแม็กเหมือนกับสายฟ้าฟาด ผ่ามากลางลำตัวของผม โดยไม่ฟังเหตุผลใดๆ ผมก็เสียใจนะครับ ว่าเราต้องเลิกคบกันไปด้วยความเข้าใจผิดงั้นหรอครับ แต่ทำไงได้ ผมก็รู้ดีว่าน้องแม็กเขาเป็นคนยังไง แต่นี่มันแค่เริ่มต้นของความรักผมครับ ความรักที่อยู่ระหว่างกึ่งกลาง หน่วงๆของผม มันอยู่ที่ตอนผม ได้เข้าไปใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยต่างหากละครับ