ลืมเรื่องเขาไม่ได้ เป็นเพราะยังรัก ยังหลง อยู่ใช่มั้ยครับ..แล้วต้องทำยังไงให้นึกถึงเขาให้น้อยลงหรือไม่คิดถึงเขาเลย ? 18+

สวัสดีครับ บรรดาพี่ๆน้องๆ ทั้งหลายนะครับ ที่เข้ามาอ่าน คือ ผมมีเรื่องๆนึง ที่รู้สึกอัดอั้นมาก อยากระบายแล้วก็อยากให้ใครๆได้เข้าใจผม
ก่อนอื่นเลยครับ อันดับแรก ผมขอท้าวความก่อนเลย ผมเป็น "เกย์" เอาง่ายๆเลย ก็คือ ผู้ชายที่ ไม่ออกตุ๊ด แต่ชอบผู้ชายเหมือนกัน .. ตัวผมนั้นรู้ตัวมา ตั้งแต่ เด็กๆแล้ว ว่าเรามีความคิด ความอ่านแบบไหน  คือ ผมสมัยตอนเรียนประถม ผมมีอุปนิสัย เปรียบได้เหมือนเด็กผู้หญิงคนนึงเลย ที่ไม่ชอบความรุนแรง ความขัดแย้ง แล้วก็เป็นคนเงียบๆ ชอบความเรียบร้อย แล้วก็ชอบเล่นกันเพื่อนผู้หญิงด้วยกันครับ  ผมขอบอกชื่อผมเลยละกันครับ ไม่ขอปิดบัง (เผื่อมีคู่กรณีเรามาอ่านเจอ) ผมชื่อ " ไท้ " ครับ เพื่อนๆกับครอบครัวชอบเรียกว่า " ไท้เก้อร์ " ตัวผมเองนั้น ตอนเด็กๆ จะไม่ค่อยเข้าใกล้ผู้ชาย เพราะจะโดนพวกผู้ชาย แกล้งประจำ แล้วก็โดนล้ออยู่เรื่อย (เนื่องจากตอนเด็กเราก็ไม่ใช่เด็กหน้าตาน่ารักๆ ก็เป็นแบบ เด็กตัวเล็กๆผอม ฟันเหยิน คิวโล้น หัวล้าน) เอาง่ายๆว่า เหมือนไม่มีใครอยากคบ นิสัยผม ตอนเด็ก พูดเลยนะครับ ไม่ได้เข้าข้างตัวเองหลงตัวเอง ผมเป็นคน ขี้เกรงใจ ชอบช่วยเหลือ คนอื่นๆ แล้วก็เป็นคนเรียบร้อย ..แต่ก็มีข้อเสียคือ เป็นเด็กที่ บ่อน้ำตาตื้น ร้องไห้ง่าย ขี้น้อยใจ ค่อนข้างเซนซิทีฟ มาก ฮ่าๆๆ บางที่ก็เป็น ดื้อดึง เอาแต่ใจ แต่จะเป็นช่วง ร้องไห้ ตอนเรียนในวัยประถม ค่อนข้างจะราบรื่นดีครับ ผมเรียนมาถึง ป.6 ผมมีเพื่อน สนิทแค่ คนเดียวเอง แล้วก็พอขึ้น ม.1 เราก็ไม่ได้อยู่ โรงเรียนเดียวกัน เรียนกันคนละที่ พ่อแม่ผม ค่อนข้างที่จะภาคภูมิใจในตัวผม เพราะเขาเห็นผลการเรียนของผม เกรด 4 ตลอด มี 3.5 บางที และผมก็ ไม่เคยให้พ่อแม่สอนการบ้าน หรือ เรียนพิเศษ ที่ไหนด้วย ทำให้พ่อกับแม่ของผม ก็ อยากให้ผม ต่อ ม.1 โรงเรียนดีๆ นั้นก็คือ โรงเรียนนครสวรรค์ (รร.ชาย) ไม่ใช่โรงเรียนชายล้วนแต่อย่างใด เป็นเพียงแค่ชื่อเฉย ตัวผมเป็นที่เกี่ยวกับเรื่องเรียน ไม่ค่อยสนใจอยากเรียน แต่ก็สอบได้ เรียนรู้เรื่องพอให้ได้ เกรด 4 , 3.5  ดังนั้นผมจึง ให้พ่อแม่ ตัดสินใจ เรื่อง โรงเรียนที่จะเรียนต่อ สรุปคือ เป็น รร.ชาย โรงเรียนนี้ หลักสูตร ก็ค่อนข้างยากพอตัว ผมเข้าไปเรียนที จากที่ผมอยู่ โรงเรียนเก่าที่ดูเก่งๆ พอผมมาอยู่ รร.ชาย นี่ ผมเหมือนเด็กธรรมดาๆ คนนึงเลย แถมยื่งเรียนไป ยิ่งตามเพื่อนไม่ทัน แล้วก็ ดรอป เรื่อยๆ แล้วผม ก็มีความคิด ที่ไม่อยากเรียนต่อ อยากออกมาจาก หลักสูตรการเรียนการสอน ของโรงเรียน ไม่อยากเรียนอีกแล้ว ผมคิดแบบนี้ ผมเริ่มหันไปหา สิ่งบันเทิง อย่างเล่น เกมออนไลน์ สังคมใหม่ของผม ที่ผมไม่เคยลองมาก่อน มันเป้นครั้งแรกๆ ที่ผมได้ลองเล่นอย่างจริงจัง มันทำให้ผม เจอ คนใหม่ๆที่เข้ามาคุยกัน อย่างไม่กลัวอะไร ผมจากเข้าสังคมไม่เป็น แต่พอมาเป็น สังคมออนไลน์ ทำให้ผม กล้าพูดกล้าพิมพ์ มากขึ้น เนื่องจากเรา ไม่เห็นหน้ากัน หรือ ไม่ได้อยุ่ สถานที่ๆใกล้ กัน //รู้สึกว่าผมท้าวความไว้ยาวมาก น่าเบื่อหน่อยนะครับ แต่มันเป็นจุดเริ่มต้นทั้งหมด ที่ทำให้ผมพบเจอกับสิ่งเหล่านี้
................*** วันนึง ผมได้ลองดาวน์โหลดเกมส์ใหม่ มาเกมส์นึง เนื่องจาก รำคาญโฆษณาโปรโมทเกมส์ ที่ชอบขึ้น ป๊อบอัพ มาบัง เลยคลิ๊กไป โหลดซะเลย ฮ่าๆๆๆๆ วันนั้นผมเล่นลอง เล่นเกมส์ๆนี้ ทั้งวัน แล้วมันทำให้ผม ได้เจอคนๆนึง ผู้ชายปริศนาคนนึง ที่ชักชวนเรา ให้ไปเล่นเกมส์ ลงดันเจี้ยน หาของ บลาๆๆ ตามภาษาความเข้าใจ ของเกมส์ เขาคนนี้ดู น่าสนใจ ตรงที่ว่า เราไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร ชื่ออะไร และผมก็ไม่คิดจะรอช้า ผมก็ถามเขาหมดแหละ พี่เขาบอกว่า พี่เขาชื่อ โน่ อายุ 18 ซึ่งผมเด็กกว่า ผมตอนนั้น อายุแค่ 14 ผมจึงต้องเรียกพี่ ผมกับพี่โน่ เราเล่นเกมส์กันอย่างสนุก แล้วก็สนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ จำความรู้สึกช่วงนั้นได้เลย คือ เรียนเสร็จ รีบกลับบ้านมาเปิดคอมพิวเตอร์ เพื่อที่จะได้เล่นกับ พี่เขา พอนานๆเข้า มันทำให้ผม สนใจพี่เขามาก แล้วก็หลงใหล ในตัวพี่เค้า .... ผมเคยขอดูรูปพี่เขา ในเฟส พี่เขาส่งรูปมาให้ดู มันเป้นรูปผู้ชายคนนึงที่ถ่ายกับหมา แล้วผู้ชายคนนั้นในรูป บอกให้เต็มปาก หล่อมากกกกกกกก ฮ่าาาาๆๆ พูดตามตรง ถ้าใช่พี่เค้าจริงๆที่ บอกเลย สเป็คสุดๆ คือหน้าตาไม่เหมือนคนไทยเลย เหมือนฝรั่งๆ แต่เข้มๆ ไม่ดำ หน้าคมๆ แต่หวาน แบบบ ชอบอะ 555555+ (จขกท มีความแรดสูงนะครับ ขออภัย) ในใจก็แอบบคิดนะ ว่าแมร่ง พี่เขาเอารูปใครหล่อๆ ส่งมาให้ดูหรึปล่าววะ ผมเลย คิดแผนๆนึง ที่ทำให้เจอกัน จนวันนึง พี่เขามา จว.นครสวรรค์ ผมเลยนัดเจอกับพี่ เขาในห้างๆนึง Big C ชาวนครสวรรค์ จะรู้จักกันดี 555+ ผมนัดเขาไว้ 10 โมงเช้า พี่เขามารอผมก่อนเวลา 30 นาที ผมไปตามเวลา ครั้งแรกที่ได้เจอ พี่เขา ... พี่เขานั่งอยู่ที่ เก้าอี้ ใน ห้าง คือพี่โน่เขา หล่อมากๆ หล่อกว่าในรูปซะอีก คือ ถามไปถามมา เขาบอกว่า เขาเป็นลูกครึ่ง อิตาลี จริงๆ ทีนี้เชื่อและ เพราะว่าเขาเคยบอกแล้ว เพราะผมถามไปว่า พี่เขาเป็นคนที่ไหน แต่เราก็คิดว่า พี่เขาพูดหยอกเล่น เรานัดเจอกันบ่อยขึ้น ความสัมพันธ์ มันเริ่มดูไม่เหมือน เพื่อนพี่น้อง อะไรกันเลย จรวันนึง พี่เขามาบอกความรู้สึกเขา พี่มีให้กับผม ต่อหน้า เขาบอกว่า เขารู้สึกดีมาก ที่ได้เจอกับผม รุ้สึกอยากจะดูผม แล้ว อยากอยู่ด้วยกัน วันนั้นเป้นวันที่ผม ดีใจที่สุดเลย คือผม ก็ชอบพี่เขาเป็นทุนเดิมอยู่และ แล้วจู่ๆ พี่เขาก็รุกเรา โดยการ สารภาพรัก มีเขินดิ ( อายๆเหมือนกัน เพราะ เราช่างต่างกันมาก พี่เขาดูดี มีระดับ ส่วนผมดู ง๊องแง๊ง ลูกเป็ดขี้เหร่ ไงไม่รู้ ) ผมเลยบอกกับพี่ไปว่า ผมก็ชอบพี่เขาเหมือนกัน พี่โน่ เขาเลย ขอคบกับผมเป็นแฟน เราคบกัน นานพอสมควร ประมาณ 1 ปี เกือบๆ 2 ปี มันมีเหตุที่ทำให้ต้องแยกจากกัน พี่เขา ต้องกลับ อิตาลี กระทันหัน เนื่องจาก ครอบครัว เขาเสีย เขาต้องกลับไป ร่วมทำ พิธีกรรมของเขา บวกกับต้องกลับไปดูแล กิจการครอบครัว เพราะเหตุนี้ มันเป็นสิ่งที่ต้องทำให้เรา แยกจากกัน...... พี่เขาถามมาว่า " อยากมาด้วยมั้ย " " มาอยู่ด้วยกันนะไท้ " ประโยคพวกนี้ ผมฟังแล้ว น้ำตาก็ไหลออกมา เหมือนมันเป็นสิ่งที่ ทำให้รู้สึกดีที่ได้ยิน แต่ผมในตอนนั้น กลับปฎิเสธไปเพราะ เหตุผลที่ว่า เรา " กลัว " ...... กลัวอะไรบ้างหล่ะ = กลัวที่จะต้องไปที่ไกลๆ ไกลมากๆ คนละประเทศ , กลัวที่จะต้องออกจาก อ้อมอก พ่อกับแม่ , กลัวที่จะรับอะไรๆต่างๆ ที่ต้องเจอในสถานที่ใหม่ๆ คนใหม่ๆ สิ่งใหม่ๆต่างๆไม่ได้ เพราะว่าตัวผมเองในตอนนั้น กำลังเรียนอยู่ ม.3 ปลายเทอมได้และ ผมกลัวมาก มันเหมือน จุดเปลียนชีวิต ที่เปลียนไปเป็นอีกแบบเลย ทำให้ผม กลัวการเปลี่ยนแปลงนั้นด้วย ผมเป็นแค่เด็ก เพราะคิดแบบนี้ เลยทำให้ผม บอกกับพี่โน่ เขาว่า " อ๋อ ไม่เป็นไรครับพี่ ผมดูแลตัวเองได้ พี่ไม่ต้องห่วงผมนะ พี่ไปทำธุระของพี่ก่อน ไท้รอได้ " //พร้อมกับ ยิ้ม ที่เป็น ยิ้มที่ไม่สุดเหมือนฝืนๆนั้น ออกมา อมยิ้ม36  หลังจากพี่เขาไป ผมก็ใช้ชีวิตในวัยเรียนที่แสนจะ เสเพล มาก คือเรียนแบบไม่สนใจเรียน งานไม่ทำ ไม่ส่ง เรียนแบบ ไม่มีความสุข แกล้งทำเป็นยิ้มหัวเราะ แต่ในใจ แทบระเบิด ..........เวลา ผ่านไป มาในปี 2016 ที่ผ่านมา ผมก็ยังคง ทำตัว เรื่อยเปื่อย ก็ต้องมาเจอ เรื่องที่ เสียใจอีกครั้ง .. ผมกับพี่โน่ นั้นได้ คุยกัน ตลอดๆ ผ่าน เฟสบุค แต่ไม่ได้คุยกัน ทุกวัน แต่ก็ ยังรู้สึกดี แล้วมาวันนึง พี่เขา ขอยุติ ทุกอย่าง พี่เขาขอ อิสระ สำหรับตัวพี่เขา เขาบอกกับผมว่า " ไท้ พี่ว่าน้อง หาใครเลยก็ได้ ที่ดีกว่าพี พี่ดีให้กับน้องไม่พอ พี่ขออยู่คนเดียว นะ ไม่อยากแบกรับอะไรอีกแล้ว " เป็น การคุยกันที่ ผม งง มากว่า อ่าว เกิดอะไรขึ้น ทำใมอยู่ๆ พี่โน่เขาถึงพูดอะไร แบบนี้ ถ้าฟังกันดีๆ ก็เข้าใจเลย ว่าเป็นการบอกเลิก อ้อมๆ ผมเป็นคนที่โกรธง่ายด้วย ถ้าเวลาผมทุ่มเทอะไรไป มากๆ แล้ว มันกลับมาทำร้ายผม ผมจะโกรธมาก ตั้งแต่ วันนั้น ผมก็เลย ปิดใจ ที่เคยมีให้พี่เขา แล้วก็ เลิกยุ่งกับเขาไป เสียใจมากๆนะ เสียดายมากๆ ด้วย พี่เขาก้เป็นคนดีๆ คนนึงเลย แต่ก็นะ ที่โกรธมาก ก็เพราะว่า อยู่คบกันมา จะ 2-3 ปี ทำไมไม่ปรึกษาคุยกันอะ ก็รู้นิสัย เรา แต่เขากลับเลือกวิธี ประชดเราให้ไปมี คนใหม่ คือ ตรงนี้มันน่าโมโห มากกๆๆๆๆ นี่คือเรื่องราวเก่าๆ ที่มันเป็นจุดเริ่มต้น ของชีวิตผมเลยครับ ..

..............อยู่มาวันนึงผมก้รู้สึกเหงาขึ้นมาาา......... ความรู้สึกนี้มันเป็นแบบคนที่โหยหาความรักความอบอุ่นแบบแฟน ผมตอนนั้น ทำงานกับป้า ไม่ได้เรียนต่อแล้ว เนื่องจากเรียนไม่จบ บวกกับ ขี้เกียจเรียนมากๆ (แต่เรียน กศน แค่สอบๆตามนัด เพื่อแค่เอาวุฒิ เฉยๆ) ผมขายเสื้อผ้า กับป้า เป็น เสื้อผ้าผู้ใหญ่ คนมีอายุ อยู่ตรงริมน้ำเจ้าพระยา วันๆนั้น ผมเกิดคิดอะไรขึ้นเรื่องนึง เพราะผม มีพี่สาวคนกลาง ที่ มีแฟน ที่คบกันผ่าน แคมฟรอก 2 ปี แล้วที่พีคก็คือ แฟนเขา บินจาก อเมริกา มาไทย แล้วก็แต่งงานกันเลย ( ดูน่าอิจฉาเป็นบ้าเลย ) ผมเลยมีความคิดที่อยากจะมี แฟน แบบนั้นบ้าง แต่ไม่ถึงขนาด บินมาจากต่างแดนอะไรขนาดนั้น ... วันนั้นผมตัดสินใจ ค้นหากลุ่ม หรือ เพจ อะไรซักอย่าง ที่เกี่ยวกับเกย์ หรือ สมาคมอะไร ทำนองนี้ ผม ได้เข้ากลุ่มนึง ชื่อ กลุ่มง่ายๆเลย กลุ่ม เกย์นครสวรรค์ วันนั้นผมขอเข้ากลุ่มนี้ แล้วก็ เข้าไป โพสต์เลยว่า " โสดครับ อยากมีคนจริงจังเข้ามาดูแลหัวใจ " บลาๆ ทำนองนี้ ครับ ซึ่ง ภายในเวลาอันรวดเร็ว มีการตอบรับที่ดี นะครับ มีผู้ชายที่อยู่ในกลุ่มนั้น แชทมาหาผม หลายคนอยู่นะครับ ผม เลย ใช้วิธี คบ เรียงคนเลย ก็คือ ใครทักผมคนแรก ผมจะคบกับคนนั้นก่อน แล้วก็บอก คนอื่นๆว่า ตอนนี้คบกับคนที่มาก่อนนะครับ ถ้าเขาไม่โอเค เราค่อยมาคุยกันใหม่ ผมทำแบบนี้ไป 3 คน .... 3คน ที่เจอมา มีทั้งแบบ แทงผมแล้วก็ทิ้ง ทั้งๆที่ เก็บรักษาสงวนตัวไว้ตั้งนาน ยอมให้ง่ายๆ มันก็ทิ้งไม่เห็นค่า ทิ้งง่ายๆ บางก็ยังไม่ได้ทัน ได้เสีย ก็เผยใต๋แล้ว ...

......***** แล้วมาคนที่ 4 เขาไม่ได้ทักผมก่อนหรอก ผม ออกตัวก่อนเอง 555+ คือ คนที่ 4 เขา มา@ เพื่อนผมในเฟสบุค ซึ่งผมก็เลย เดาว่า เขาคงเห็น โพสต์หาแฟน ของผมในกลุ่มนั้น เขาเลยแอดมา เพื่อคุย   เริ่มต้น ผมทักพี่เขาก่อนเลยว่า " พี่ตามมาจากโพสต์ ใช่มั้ย " 5555+ พี่เขาก็บอกใช่ ผมก็เลย เริ่มคุยกับเขาว่า สเตป ผมเป็นไง แบบที่ผมคบเรียงคน ตามลำดับ ผมเลยบอกให้พี่ รอ ผม ...แล้ว วันนั้นก็มาถึง 3 คน แรก คือ "  ยิ้ม " ขอหยาบนิดนึง แต่ศัพท์นี่ มัน ตรงความหมายที่สุด สำหรับ 3 คนแรก และครับ มันทำให้ผม ต้อง พิจารณาคนที่ 4 ตอนแรก ผม ท้อใจมาก กะ จะหยุด แล้วก็ พอ เลิกคิดเรื่องแฟน แต่ เหมือนผมกับเขา จะทำกรรมร่วมกันมา มันทำให้ผม หันไปคุยกับพี่เขา ผมบอกกับพี่เขาว่า " เจอแต่พวกหวังแต่หลอก เอา หาคนจริงใจยาก " แล้ว ประโยคที่พี่เขาตอบกลับมาก็คือ " จำไว้ให้ขึ้นใจเลยนะ เกย์นครสวรรค์ เรื่องเยอะ " ผมได้ยินแบบนั้น ก็เลย ปลงๆไปมั่ง แล้วในใจ ก็อยากรุ้ว่า พี่ คนนี้ ที่คุยกัน เขาเป็น คนยังไง ผมก็เลย นัด ไปเจอกัน ที่ หนองสมบุรณ์ ตอนกลางดึก ... เนื่องจาก ผมเผลอหลับไป ตื่นมา เกือบ เที่ยงคืน แต่ พี่เขายังไม่หลับ แล้ส พี่เขาถามกลับมาว่า " อยากออกมา เจอ มั้ย ตอนนี้พี่อยุ่หนอง " ด้วยความมุ่งมั่น ผม เดินออกไปเลย กลางดึก แอบบพ่อแม่ ออกมานอกบ้าน เดิน หาคนๆนึง ที่ไม่เคยเจอ ไม่เคยเห็นหน้า กันมาก่อน ในใจก็กลัวมาก กลัวโดนหลอก แบบ อี 3 ตัวแรก แล้วในหนอง กลางดึก มืดมากๆ พี่เขาให้เรา ไปเจอเขาที่จุดๆนึง ซึ่ง น่ากลัวมาก เพราะมืดสนิท แต่ด้วย สปิริต ก็เดินไปอย่างมุ่งมั่น พอเห็นพี่เขาแล้ว ก็แอบคิดว่าใช่ปล่าว กลัวทักผิด แต่พอเข้าไปใกล้ๆ ก็รุ้เลยว่าใช่ (คือในแชทก็คุยแอบหื่นๆ ตามภาษาเกย์ อะครับ มีเรื่องเพศเข้ามาอยุ่แล้ว) พี่เขายืน เล่นน้องชายอยู่(ใช้คำแบบนี้และกัน ทุกคนน่าจะเข้าใจ) ในมุมมืด พอผมเดินเข้าไป ผมก็ถามก่อนเลย " พี่ๆ พี่ครับ พี่โอเลี้ยง ใช่มั้ย " เขา พยักหน้า ผมก็ไม่ช้าลีลอ พอเข้าไปใกล้ๆแล้วก็ อดใจไม่ได้ ผมคุกเข่าลงไปที่พื้นแล้วก็ ใช้ปาก ช่วยพี่เขาครับ =///=      

ขอตัดไว้แค่นี้ก่อน และมาต่อใหม่ เรื่องยาวมากๆๆๆๆ นี่ยังไม่ถึงครึ่งเรื่อง // สำหรับบางคน ไม่ชอบหรือ ไม่เชื่อ คิดซะว่าเป็นนิยายเกย์นะครับ (ส่วนคำหยาบขออภัยด้วยครับ และก็ เรื่อง ลามกด้วย) ขอบคุณครับ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่